Effect of gastrointestinal hormones and neurotransmitters on hunger and satiety

Otyłość i jej powikłania stanowią narastający problem zdrowia publicznego. Celem wielu badańjest poznanie mechanizmów homeostatycznych regulujących masę ciała. Dużą uwagę zwracasię na kontrolę poboru pokarmu przez hormony przewodu pokarmowego i neuroprzekaźniki.Duża część z nich stanowi sygnały prowadzące do zakończenia przyjmowania posiłku. Należądo nich m.in.: cholecystokinina (CCK), glukagopodobny peptyd 1 (GLP-1), peptyd YY (PYY),polipeptyd trzustkowy (PP), glukozależny peptyd insulinotropowy (GIP), oksyn tomodulina(OXM), leptyna, insulina, kortykoliberyna (CRH), nesfatyna-1, ksenina, transkrypt regulowanyprzez kokainę i amfetaminę (peptyd CART) i melanokortyna. Jak dotychczas nie wynalezionoskutecznego leku na otyłość, dlatego pogłębianie wiedzy na tema t wymienionych związkówmoże stworzyć nowe pola działań terapeutycznych w zakresie leczenia nadwa gi i otyłości.Obesity and its complications are a still increasing problem of public health. Many studies arefocused on understanding the homeostatic mechanisms which regulate body weight. Muchattention is paid to the control of food intake by gastrointestinal hormones and neurotransmitters.Many of them act as signals to the end meal consumption and they are called “satiety signals”.Satiety signals include: cholecystokinin (CCK), glucagon-like peptide-1 (GLP-1), peptide YY(PYY), pancreatic polypeptide (PP), glucose-dependent insulinotropic polypeptide (GIP), oxyntomodulin(OXM), leptin, insulin, cor ticotropin-releasing hormone (CRH), nesfatin-1, xenin,CART peptide (cocaine- and amphetamine-regulated transcript) and melanocortin. The effectiveanti-obesity drug have not been invented yet, therefore, advancing our knowledge about thesehormones and neuropeptides can be a new fields of therapeutic actions in the overweight andobesity treatment

Stężenie interleukiny-6, receptora dla interleukiny-6 i glikoproteiny 130 oraz cytokin zależnych od limfocytów Th17 u pacjentek z cukrzycą ciążową

Introduction: Interleukin-6 (IL-6) is a pleiotropic cytokine which signals through a cell surface receptor complex consisting of a cognatereceptor subunit (IL-6R) and glycoprotein 130 (gp130), which is considered an antagonist to the IL-6R/IL-6 pathway. The aim of the present study was to assess IL-6/IL-6R/gp130 system and Th17 associated cytokines in different time points during and after pregnancy in women with gestational diabetes mellitus (GDM) and normal glucose tolerance (NGT).Material and methods: Serum levels of IL-6, sIL6R, sgp130, IL-17 and IL-23 were measured in 91 women divided into three groups: GDMin the 24th–28th week of gestation (visit 1), NGT at the 1st visit and GDM in the 29th-32nd week, and NGT at both visits.Results: The patients with GDM recognised at the 1st visit had significantly higher IL-6 (p = 0.02) and sgp130 (p = 0.03) concentrations than had the women with NGT, whereas the women with GDM diagnosed at the 2nd visit had elevated sIL-6R concentrations (p = 0.03). The patients with low sIL-6R but high sgp130 concentration had significantly higher glucose levels (p = 0.04) and lower IL-6 values (p = 0.04) than had the patients with low sIL-6R and sgp130 concentrations. IL-17 and IL-23 were detected in approximately one-third of the population studied. A trend towards higher IL-17 levels was observed in the subjects with GDM, but the differences were not significant.Conclusions: Our results suggest that an increased serum sgp130 concentration in the patients with GDM might represent a compensatory mechanism, controlling intracellular IL-6 signalling and preventing the activation of the IL-6/IL-6R pathway.Wstęp: Interleukina-6 (IL-6) jest plejotropową cytokiną, która przekazuje sygnał do wnętrza komórki za pośrednictwem receptora błonowego złożonego z właściwej podjednostki receptorowej (Il-6R) i glikoproteiny 130 (gp130), uważanej za antagonistę kompleksu IL-6R//IL-6. Celem pracy była analiza szlaku IL-6/IL-6R/gp130 i cytokin zależnych od limfocytów Th17 w II i III trymestrze ciąży oraz po porodzie u pacjentek z cukrzycą ciążową i prawidłową tolerancją glukozy.Materiał i metody: Dokonano pomiaru stężenia IL-6, IL6R, gp130, IL-17 i IL-23 w surowicy 91 kobiet podzielonych na 3 podgrupy: pacjentki z cukrzycą ciążową zdiagnozowaną w 24.–28. tygodniu ciąży (wizyta 1), pacjentki z prawidłową tolerancją glukozy w trakcie 1 wizyty i cukrzycą ciążową rozpoznaną w 29.–32. tygodniu ciąży oraz pacjentki z prawidłową tolerancją glukozy w trakcie obu wizyt.Wyniki: U pacjentek z cukrzycą ciążową rozpoznaną w trakcie 1 wizyty wykazano istotnie wyższe stężenia IL-6 (p = 0,02) i gp130(p = 0,03) w porównaniu z kobietami z prawidłową tolerancją glukozy, podczas gdy pacjentki z cukrzycą ciążową rozpoznaną w trakcie 2 wizyty charakteryzowały się wyższym stężeniem IL-6R (p = 0,03). U pacjentek z niskim stężeniem IL-6R i wysokim stężeniem gp130 obserwowano znamiennie wyższe wartości glikemii (p = 0,04) i niższe stężenia IL-6 (p = 0,04) w porównaniu z kobietami z niskimi stężeniami IL-6R i sgp130. Obecność krążących IL-17 i IL-23 stwierdzono u około 1/3 spośród badanych kobiet. Wykazano również tendencję do wyższych stężeń IL-17 u pacjentek z cukrzycą ciążową, różnice nie były jednak istotne statystycznie.Wnioski: Wyniki sugerują, że podwyższone stężenie gp130, obserwowane u kobiet z cukrzycą ciążową, może stanowić mechanizm kompensacyjny, zapobiegający nadmiernej aktywacji szlaku IL-6/IL-6R