Framing texts and images : critical and posthumous editions in the digital single market

Chociaż art. 14 dyrektywy w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym (Dyrektywa CDSM) został uchwalony głównie w celu rozwiązania problemów związanych z nietwórczymi fotografiami utworów należących do domeny publicznej, ma on również wpływ na ochronę pierwszych wydań i wydań krytycznych. Ilekroć utwór z zakresu sztuk wizualnych należący do domeny publicznej staje się przedmiotem wydania, art. 14 dyrektywy CDSM wyłącza jego ochronę na podstawie praw pokrewnych. W przypadku utworów złożonych, zawierających wkłady twórcze należące do różnych gatunków, art. 14 dyrektywy CDSM ma zastosowanie tylko wtedy, gdy elementy wizualne są dominujące w danym utworze i nie jest możliwe wykorzystanie utworu z zakresu sztuk wizualnych bez wykorzystania innych wkładów osadzonych w złożonym utworze. Jednocześnie art. 14 dyrektywy CDSM pośrednio potwierdza, że wydanie może być chronione prawem autorskim, jeśli jest oryginalne. Szczególnie niski próg wymaganej oryginalności sprawia, że obecność praw autorskich jest dość powszechna w przypadku trójwymiarowych i dwuwymiarowych reprodukcji utworów znajdujących się w domenie publicznej, które można zakwalifikować jako edycje. Jednak w odniesieniu do utworów tekstowych, oryginalność można kwestionować: chociaż nie ma wątpliwości, że osoba przygotowująca wydanie krytyczne musi dokonywać wyborów, niekoniecznie są one swobodne i kreatywne. Ingerencję edytorską w tekst można porównać do ustaleń badawczych dokonanych przez historyków, zatem są one niechronione prawem autorskim. Tego typu wydanie może być nadal chronione w ramach prawa pokrewnego w tych nielicznych państwach członkowskich, które zdecydowały się na jego wprowadzenie. Ostatecznie, podobnie jak ma to miejsce obecnie w przypadku wielu aspektów ludzkiej działalności, przyszłość ochrony różnych edycji w ramach własności intelektualnej stanie się bardziej mętna ze względu na pojawienie się nowych technologii sztucznej inteligencji. Przykładowo, już teraz opracowywane są modele automatyzujące żmudny i trudny proces transkrypcji rękopisów, a także zapewniające odpowiednią renowację dzieł sztuki wizualnej. W szczególności dalszy szybki rozwój sztucznej inteligencji może spowodować, że prawa pokrewne do wydań staną się przynajmniej częściowo przestarzałe, jeśli proces przygotowywania wydań zostanie pozbawiony udziału człowieka. Miałoby to również wpływ na ochronę prawnoautorską.Although Art. 14 of the Directive on Copyright in the Digital Single Market (CDSM Directive) was introduced mostly to deal with issues connected with non-original photographs of public domain works, it also impacts the protection of posthumous and critical editions. Whenever a work of visual art that belongs in the public domain becomes the object of an edition, Art. 14 CDSM Directive excludes its protection under neighbouring rights. In the case of complex works, embedding original contributions belonging to different genres, Art. 14 CDSM Directive applies only if visual elements are predominant in the given work and as long as it is not possible to exploit the work of visual art without using other contributions embedded in the complex work. At the same time, Art. 14 CDSM Directive indirectly confirms that an edition may be protected by copyright if it is original. The particularly low threshold of originality required makes the presence of copyright quite common in three-dimensional and two-dimensional reproductions of works in the public domain that can qualify as editions. Then, with reference to textual works, the limits of originality are challenged: although there is little doubt that the person preparing a critical edition faces choices, they may not necessarily be free and creative. Editorial interference with the text can be compared to findings made by historians during their research and, as such, remain unprotected by copyright. Such an edition may still be protected within the regime of the neighbouring right in those few member states that decided to implement it. Eventually, as is the case nowadays with many aspects of human activity, the future of IP protection of various editions will become murkier due to the advent of new artificial intelligence technologies. For example, models are already being developed to automate the arduous and difficult process of transcription of manuscripts, as well as to ensure appropriate restoration of works of visual art. In particular, the further rapid development of artificial intelligence may cause the neighbouring rights in editions to become at least partially obsolete if the process of preparation of editions becomes devoid of human input. And this would have an impact on the copyright presence as well

Selected legal aspects of the provision and use of web APIs

Ostatnie lata przyniosły dynamiczny wzrost tzw. gospodarki API. Przybywa publicznie udostępnionych w Internecie interfejsów programistycznych, umożliwiających komercyjną wymianę danych. W artykule zostały omówione niektóre problemy dotyczące udostępniania internetowych interfejsów API i korzystania z nich. Uwzględniono zagadnienia mające charakter horyzontalny, a zatem niezwiązane wyłącznie z pojedynczymi sektorami gospodarki. Uwzględniono perspektywę prawa autorskiego, a ponadto zakres prawnokarnej ochrony przed nieuprawnionym dostępem do API, a także możliwości wymuszenia dostępu do danych za pomocą internetowego API.Recent years have seen a dynamic growth of the so-called API economy. An ever-increasing number of application programming interfaces have been made available on the Internet to enable the commercial exchange of data. This article discusses some of the issues related to the provision and use of web APIs. It covers issues of a horizontal nature and therefore not related exclusively to individual sectors of the economy. The scope of copyright protection of web APIs is examined, followed by the scope of criminal law protection against unauthorized access to a web API, as well as the possibility of enforcing access to data through a web API

More than a game : Did Nintendo v. PC Box give manufacturers more control over the use of hardware?

The impact of the judgement of the Court of Justice of the European Union issued in the case C 355/12 Nintendo v PC Box, which concerned the scope of protection granted to technological protection measures (TPMs) of videogames, goes beyond videogame industry. The CJEU confirmed that TPMs entailing both software media and hardware are admissible. Moreover, according to the CJEU, if a software product contains also other copyrighted media, the general provisions of the European copyright law concerning copyright take precedence over software-specific provisions. The article discusses to what extent additional protection of TPMs was made available to hardware manufacturers who are also copyright holders to software which allows the hardware to perform its function

Circular economy versus copyright protection of computer programs in the EU : challenges and lessons from the CJEU’s judgment in Top System

Zgodnie z planem działania Komisji Europejskiej na rzecz gospodarki obiegu zamkniętego, urządzenia elektroniczne powinny być trwalsze, nadawać się do ponownego użycia, modernizacji i naprawy. Chociaż niektóre uchwalone lub proponowane zmiany legislacyjne dotyczą tej kwestii, pozostaje problem kontroli nad rynkami wtórnymi w zakresie napraw, modernizacji i odnawiania towarów elektronicznych. Obecnie różne akty prawne przyjmują rozbieżne podejścia, wspierając niezależnych usługodawców lub wzmacniając pozycję producentów. W kontekście planów Komisji, niniejszy artykuł analizuje rolę art. 5(1) Dyrektywy 2009/24/WE, który zezwala legalnym nabywcom programów komputerowych (w tym programów stanowiących "element cyfrowy" towarów) na zwielokrotnianie i modyfikowanie takich programów w zakresie niezbędnym do korzystania z nich zgodnie z przeznaczeniem, w tym w celu poprawiania błędów. W artykule przeanalizowano pojęcia "błędu" i "konieczności" zdefiniowane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-13/20 Top System. Główną tezą artykułu jest to, że jeśli celem jest zachęcenie do niezależnych napraw, aktualizacji i odnawiania usług, obecny kształt ochrony praw autorskich do programów komputerowych w Unii Europejskiej jest niedocenianą przeszkodą w jego osiągnięciu.According to the European Commission’s Circular Economy Action Plan, electronic devices need to be more durable, reusable, upgradeable and repairable. Although some enacted or proposed legislative changes are dealing with this issue, there remains the question of control over the aftermarkets for repair, upgrades and refur-bishment of electronic goods. Currently, different legislative measures adopt divergent approaches, either endorsing independent service providers or empowering manufacturers. In the context of the Commission’s plans, this article investigates the role of Article 5(1) Software Directive, which allows lawful acquirers of computer programs (including programs that are a ‘digital element’ of tangible goods) to repro-duce and modify such programs to the extent necessary to use them in accordance with the intended purpose, including for error correction. It explores the notions of ‘error’ and ‘necessity’ as defined by the Court of Justice of the Euro-pean Union in its judgment in Top System, CaseC-13/20. The main thesis of the article is that if the policy choice is to incentivize independent repair, upgrades and refurbishment services, the current shape of copyright protection of computer programs in the European Union is an underestimate