Ethnicity, schooling, and merit in the Netherlands

We examine to what extent ethnicity affects academic ability measured in the first year of secondary school and secondary school type in the Netherlands. We focus on second-generation immigrants. The empirical results indicate that academic ability (both in mathematics and language) is not affected by ethnicity, independent of parents’ occupation, education, and resources. On a bivariate level, children of Turkish and Moroccan immigrants in the Netherlands are found relatively often in lower tracks in secondary school. This relationship is fully driven by social class and merit, operationalized as including ability and effort. Moreover, children of Turkish, Surinamese and Antillean migrants are, relative to Dutch children from similar backgrounds and merit, more often found in higher tracks in secondary school. However, given the very skewed distribution of educational attainment of immigrants, it is questionable whether ‘class versus ethnicity models’ can accurately compare achievements of native and immigrant children in the Netherlands

Democratic core values in high school - Year 4 2021-2022:Adolescent panel Democratic Core Values and School Trajectories

Dit rapport brengt de opvattingen van jongeren over de democratische rechtsstaat in kaart voor leerlingen van het vierde jaar van de middelbare school. Het rust op data die zijn verzameld in het Adolescentenpanel Democratische Kernwaarden en Schoolloopbanen (ADKS), een meerjarig onderzoek waarbij duizenden Nederlandse leerlingen in tientallen scholen gedurende het voortgezet onderwijs worden gevolgd om de ontwikkeling van democratische kernwaarden bij jongeren in kaart te brengen. Dit rapport volgt op drie eerdere, waaraan dezelfde leerlingen meewerkten toen zij nog in het eerste, tweede en/of derde leerjaar zaten. De data van jaar 4 zijn verzameld in het voorjaar van 2022. Hoewel de meeste beperkingen vanwege de Covid19-pandemie versoepeld waren, waren ze niet verdwenen. Ze hebben de dataverzameling in jaar 4 bemoeilijkt. We trekken twee overkoepelende conclusies. Ten eerste blijven de grote verschuivingen in steun voor democratische kernwaarden in jaar 3 grotendeels bestaan in jaar 4. De hechting aan de democratie is hoog. Leerlingen vinden het net zo belangrijk om in een democratie te leven als in jaar 3. De vertegenwoordigende democratie is nog altijd de populairste bestuursvorm. Ook lijkt het jongeren leuker om in de politiek te werken, hoewel het politiek zelfvertrouwen constant blijft. Daarnaast praten jongeren meer over politiek en samenleving met ouders, leerkrachten en vrienden dan vorige jaren. Alleen het eerder gestegen voornemen om later te gaan stemmen daalde terug tot het niveau van jaar 2. Tegelijk blijft het vertrouwen in ambtsdragers lager dan in jaar 1 en 2. Het vertrouwen in politici daalt zelfs verder. Het vertrouwen van jongeren dat politici luisteren naar mensen zoals zij en hun ouders is wat gestegen, maar nog steeds veel lager dan in de eerste twee jaren. Tot slot zien we dat jongeren in jaar 4 nog wat meer schuiven naar nadruk op het individu boven de gemeenschap dan in jaar 3: meer privacy boven veiligheid, meer vrijheid van meningsuiting boven anderen niet kwetsen, meer je eigen zin krijgen boven je aan de wet houden. Deze trend moet begrepen worden tegen de achtergrond dat jongeren veelal geen uitgesproken posities innemen. De tweede overkoepelende conclusie betreft de aanhoudende verschillen tussen groepen. De grote verschillen tussen opleidingstypes (vwo, havo en vmbo), die al sinds het begin van de middelbare school aanwezig zijn, blijven het belangrijkste groepsverschil. Vwo-leerlingen zijn het meest gehecht aan de democratie, hebben het meeste politiek vertrouwen en zelfvertrouwen, hebben de grootste neiging te gaan stemmen, en hebben de meeste politieke ambitie. Jongeren op het vmbo scoren op al deze kenmerken in vergelijking een stuk lager. Deze verschillen bestaan al aan de start van de middelbare school, en kunnen niet goed toegewezen worden aan de school. Ze kunnen voor een deel in stand gehouden worden door het vriendennetwerk van jongeren: het grootste deel van de beste vrienden komt uit dezelfde klas. Ook geven jongeren aan grotendeels dezelfde mening te hebben over politiek en maatschappij als hun vrienden

The social gradient in cultural consumption and the information-processing hypothesis

Patterns of cultural consumption have a strong social gradient which is primarily driven by education, but what explains these educational differences in cultural preferences remains unclear. Explanations based on information processing capacity have gained widespread currency; the perceived cognitive ‘difficulty’ of both appreciating high culture, and of maintaining broad, omnivorous tastes. If, on average, high culture is more complex than low culture then a higher level of information processing capacity may be required to derive enjoyment from it. In contrast, socialization theories suggest that exposure to ‘high’ culture, may explain this gradient, particularly among university graduates with degrees in the Arts or Humanities. To test these two theories we use the Cultural Capital and Social Exclusion survey (n = 1,079) and estimate the association between degree type and measures of cultural preference and consumption, including: film directors, artists, and cultural participation. Compared to non-graduates, arts, humanities, and social science graduates are more likely to enjoy highbrow directors and artists, and are more likely to be cultural omnivores; while graduates from other subjects are not clearly distinct from non-graduates in their cultural preferences. These findings suggest that information processing plays a minor role in shaping the social gradient in cultural consumption

Characterization of Coastal Urban Watershed Bacterial Communities Leads to Alternative Community-Based Indicators

BACKGROUND: Microbial communities in aquatic environments are spatially and temporally dynamic due to environmental fluctuations and varied external input sources. A large percentage of the urban watersheds in the United States are affected by fecal pollution, including human pathogens, thus warranting comprehensive monitoring. METHODOLOGY/PRINCIPAL FINDINGS: Using a high-density microarray (PhyloChip), we examined water column bacterial community DNA extracted from two connecting urban watersheds, elucidating variable and stable bacterial subpopulations over a 3-day period and community composition profiles that were distinct to fecal and non-fecal sources. Two approaches were used for indication of fecal influence. The first approach utilized similarity of 503 operational taxonomic units (OTUs) common to all fecal samples analyzed in this study with the watershed samples as an index of fecal pollution. A majority of the 503 OTUs were found in the phyla Firmicutes, Proteobacteria, Bacteroidetes, and Actinobacteria. The second approach incorporated relative richness of 4 bacterial classes (Bacilli, Bacteroidetes, Clostridia and alpha-proteobacteria) found to have the highest variance in fecal and non-fecal samples. The ratio of these 4 classes (BBC:A) from the watershed samples demonstrated a trend where bacterial communities from gut and sewage sources had higher ratios than from sources not impacted by fecal material. This trend was also observed in the 124 bacterial communities from previously published and unpublished sequencing or PhyloChip- analyzed studies. CONCLUSIONS/SIGNIFICANCE: This study provided a detailed characterization of bacterial community variability during dry weather across a 3-day period in two urban watersheds. The comparative analysis of watershed community composition resulted in alternative community-based indicators that could be useful for assessing ecosystem health