Role of nurse coordinator in the integrated care of patients with advanced chronic obstructive pulmonary disease

The need to improve the care of patients coping with advanced chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is well documented. Patients suffering from advanced COPD present a lot of co-morbidities: pulmonary hypertension, cor pulmonarae, coronary heart disease, malnutrition, vascular disease, osteoporosis, skeletal muscle dysfunction. Depression and anxiety, impaired mental function, decrease of cognitive activity may add to patients’ deteriorated self-management, and poor compliance. The insufficient self-management and poor compliance result in unfavorable course of the disease, and frequent exacerbations requiring hospitalization. Not every patient could be supported by the family. Lack of knowledge on the disease itself and on the management of COPD, inability to take everyday care of patient, and in some families the shortages in their income may lead to improper support given to patient by his or her relatives. Integrated respiratory care was defined as the holistic coordinated, patient-focused and multidisciplinary delivery of high-quality, both pharmacological and non-pharmacological care. In practice it means the management of the disease is provided by well cooperated and coordinated team. Such multidisciplinary team usually includes physicians (primary care physician, respiratory specialist), nurses, psychologists, physiotherapists, social workers, volunteers. The care can be organized into five kinds of intellectual and physical activities: assessing, planning, implementing, evaluating, and communicating. These activities must be integrated and often introduced simulatneously. Coordinator plays a pivotal role a care process in patients with advanced COPD. Adv. Pall. Med. 2011; 10, 1: 11–16The need to improve the care of patients coping with advanced chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is well documented. Patients suffering from advanced COPD present a lot of co-morbidities: pulmonary hypertension, cor pulmonarae, coronary heart disease, malnutrition, vascular disease, osteoporosis, skeletal muscle dysfunction. Depression and anxiety, impaired mental function, decrease of cognitive activity may add to patients’ deteriorated self-management, and poor compliance. The insufficient self-management and poor compliance result in unfavorable course of the disease, and frequent exacerbations requiring hospitalization. Not every patient could be supported by the family. Lack of knowledge on the disease itself and on the management of COPD, inability to take everyday care of patient, and in some families the shortages in their income may lead to improper support given to patient by his or her relatives. Integrated respiratory care was defined as the holistic coordinated, patient-focused and multidisciplinary delivery of high-quality, both pharmacological and non-pharmacological care. In practice it means the management of the disease is provided by well cooperated and coordinated team. Such multidisciplinary team usually includes physicians (primary care physician, respiratory specialist), nurses, psychologists, physiotherapists, social workers, volunteers. The care can be organized into five kinds of intellectual and physical activities: assessing, planning, implementing, evaluating, and communicating. These activities must be integrated and often introduced simulatneously. Coordinator plays a pivotal role a care process in patients with advanced COPD. Adv. Pall. Med. 2011; 10, 1: 11–1

Rola opiekuna medycznego i wolontariusza w opiece nad chorymi na zaawansowaną postać przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP)

Opieka nad chorymi na zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) stwarza wiele problemów medycznych i organizacyjnych. Chorzy na zaawansowaną POChP to zazwyczaj osoby starsze, u których występują także inne przewlekłe schorzenia. Jednym ze sposobów poprawy organizacji opieki nad osobami przewlekle chorymi i niesamodzielnymi w Polsce jest utworzenie nowego zawodu, jakim jest opiekun medyczny, oraz promowanie medycznego wolontariatu. Medyczny opiekun i wolontariusz mają za zadanie rozpoznawać bieżące i stałe problemy osoby chorej i niesamodzielnej. Powinni współpracować z pielęgniarką w zakresie planowania i realizowania opieki, pomagać pielęgniarce podczas wykonywania zabiegów pielęgniarskich oraz wspierać chorego w realizowaniu zaleceń lekarskich. Opieka domowa nad chorymi na zaawansowaną POChP wymaga współpracy interdyscyplinarnego zespołu opiekuńczego. Wydaje się, że opiekunowie medyczni i wolontariusze mogą w istotny sposób usprawnić działania takiego zespołu

Rola pielęgniarki koordynującej w zintegrowanej opiece nad pacjentami z zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

W wielu badaniach wykazano, że istnieje potrzeba poprawy opieki nad pacjentami z zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). U osób z zaawansowaną postacią POChP występują liczne choroby współistniejące: nadciśnienie płucne, serce płucne, choroba wieńcowa, niedożywienie, choroba naczyniowa, osteoporoza, dysfunkcja mięśni szkieletowych. Pacjenci coraz gorzej radzą sobie z chorobą i słabiej współpracują z lekarzem, co dodatkowo nasilają depresja i lęk, upośledzenie sprawności umysłowej oraz spadek aktywności poznawczej. Niedostateczne umiejętności radzenia sobie z chorobą oraz niestosowanie się do zaleceń lekarza przyczyniają się do niekorzystnego przebiegu choroby oraz częstych zaostrzeń wymagających hospitalizacji. Nie każdy chory może liczyć na wsparcie rodziny. Brak wiedzy na temat choroby oraz jej rozpoznawania i leczenia, niemożność objęcia pacjenta codzienną opieką oraz, w przypadku niektórych rodzin, brak środków finansowych, mogą prowadzić do niewystarczającego wsparcia chorego przez jego krewnych. Zintegrowaną opiekę nad osobami z chorobami układu oddechowego definiuje się jako holistyczną, zorientowaną na pacjenta i interdyscyplinarną opiekę wysokiej jakości, zarówno farmakologiczną, jak i niefarmakologiczną. W praktyce oznacza to, że leczeniem choroby zajmuje się sprawnie współpracujący zespół interdyscyplinarny, który zazwyczaj składa się z lekarzy (lekarz POZ, specjalista chorób płuc), pielęgniarek, psychologów, fizjoterapeutów, pracowników socjalnych i wolontariuszy. Opieka obejmuje pięć rodzajów aktywności umysłowych i fizycznych: ocenę stanu pacjenta, planowanie, wdrażanie i ocenianie opieki oraz komunikację. Wszystkie te działania muszą być zintegrowane i często wprowadzane równocześnie. Pielęgniarka koordynująca odgrywa kluczową rolę w procesie opieki nad osobami z zaawansowaną POChP. Medycyna Paliatywna w Praktyce 2011; 5, 2: 40–4

Acceptance of home support and integrated care among advanced COPD patients who live outside large medical centres

Background. Poor self-management constitutes a risk factor for COPD deterioration. Patients from rural areas located at a considerable distance from large medical centres frequently need home-support in advanced stages of the disease. Integrated care has been proposed as a comprehensive model for appropriate treatment, coordination and holistic support. The aim of the study was to assess whether home visits provided by trained assistants are needed and accepted by advanced COPD patients living in rural areas a to evaluate whether an individual short educational program can actually improve such patients’ knowledge of COPD and inhaler use. Methods. Thirty patients with severe or very severe but stable COPD participated in one-month home-assistance interventions twice a week. Results. The total value > 70 of SGRQ (St George's Respiratory Questionnaire) was recorded in 18 (60%) patients. At the beginning of the study, the patients’ knowledge of COPD and inhalation techniques was highly unsatisfactory. Significant improvement in all items (p=0.00) was obtained after the intervention. The risk for poor self-management was high. All patients had at least one ‘factor’ that indicated the need for home-support. A total of 240 visits (100%) were completed. Patients expressed high acceptance for home-based support delivered by medical assistants twice a week for one month. No patients opposed this kind of care and most of them expressed interest in receiving it in the future. Conclusions. The results suggest a compelling need for home care and demonstrate full acceptance of this kind of support on the part of advanced COPD patients

Quality of life of patients with asthma which has been well and poorly controlled

Wstęp: Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia chorych na astmę oskrzelową, dobrze i źle kontrolowaną, w zależności od stopnia kontroli choroby i jej zaawansowania. Materiał i metody: Do badania włączono 70 chorych z rozpoznaną astmą, w wieku 18-40 lat. Badanie trwało od listopada 2005 do lutego 2006 roku w Szpitalu Specjalistycznym w Chojnicach i w Przyklinicznej Poradni Alergologicznej Kliniki Alergologii Akademii Medycznej w Gdańsku. Rozpoznanie, zaawansowanie oraz stopień kontroli astmy były określane przez lekarza. Jakość życia chorych oceniono na podstawie kwestionariusza Szpitala Świętego Jerzego (SGRQ). Analiza statystyczna przeprowadzona była przy użyciu komputerowego programu Statistica. Badanie uzyskało akceptację lokalnej Komisji Etycznej. Wyniki: Zgodnie z zaleceniami GINA u 26 chorych rozpoznano łagodną astmę, u 31 - umiarkowaną, a u 13 - ciężką. U 41 pacjentów kontrola objawów była dobra, a u 29 - zła. Starszy wiek chorych oraz czas trwania schorzenia były istotnie związane z ciężką postacią choroby, odpowiednio: p = 0,01 i p = 0,003. W grupie chorych z dobrą kontrolą objawów całkowita suma punktów testu SGRQ wyniosła 38,77 i była znamiennie niższa niż w grupie chorych ze złą kontrolą objawów - 54,2; p = 0,0001. Podobnie istotne różnice stwierdzono we wszystkich domenach testu (objawy, aktywność i wpływ choroby na życie pacjentów) - odpowiednio: p = 0,014; p = 0,035; p = 0,003. Wnioski: Jakość życia pacjentów w istotnym stopniu zależy od kontroli objawów choroby.Introduction: The aim of the study was to assess the quality of life of patients with asthma who were well and poorly controlled. Material and methods: 70 patients with diagnosed asthma, aged from 18 to 40, were included into the study between November 2005 and February 2006 at the Specialist Hospital in Chojnice and Allergy out-patient Clinic of Medical University of Gdańsk. The diagnosis and stage of asthma, as well as the assessment of the control of disease was performed by the physician. Quality of life was assessed with the use of St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ). Statistical analysis was made with the use of computer statistical program Statistica. Results: According to GINA in 26 patients mild asthma was diagnosed, in 31 - moderated and in 13 - severe disease. 41 patients were assessed as well controlled and 29 - as poorly controlled. Older age and longer duration of the disease were related to severe asthma, p = 0.01 and p = 0.003, respectively. In well controlled patients overall score for SGRQ was 48.86, whereas in poorly controlled was - 74.4. There was a significant difference between the overall quality of life in well and poorly controlled patients with asthma, p = 0.0001. This difference was found in all three domains: for symptoms, activity and impact on life, p = 0.014, p = 0.035 and p = 0.003, respectively. Conclusions: Quality of life is strongly dependent on the control of symptoms in asthmatic patients

Opiekun medyczny nowym elementem zespołu terapeutycznego w opiece nad przewlekle chorymi i starszymi pacjentami

Wstęp. Starzenie się społeczeństwa, wzrost liczby osób przewlekle chorych i starszych wymagających opieki stanowiąwyzwanie dla systemu ochrony zdrowia i pomocy społecznej w całej Unii Europejskiej. Dzięki działaniom MinisterstwaZdrowia i Ministerstwa Edukacji Narodowej nowy zawód opiekun medyczny został wprowadzony do klasyfikacji szkolnictwazawodowego.Cel pracy. Celem niniejszej pracy było określenie motywacji do podjęcia kształcenia w zawodzie opiekuna medycznego,określenie jakie trudności postrzegają uczniowie w kształceniu oraz jakie obawy i oczekiwania wiążą się z przyszłą pracąoraz z zespołowym sprawowaniem opieki nad chorymi w instytucjach i opiece domowej.Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w Wojewódzkim Zespole Szkół Policealnych w Chojnicach, wśród 90 słuchaczykierunku „Opiekun Medyczny” rocznika 2009–2011 bezpośrednio po zakończeniu kształcenia. Użyto anonimowegokwestionariusza własnego autorstwa.Wyniki. W badanej grupie 0,63 jako powód podjęcia kształcenia na kierunku opiekun medyczny wskazało odpowiedź:„chcę pracować jako opiekun medyczny, ponieważ jest to zawód, w którym mogę się realizować jako osobapomagająca drugiemu człowiekowi”. Odpowiedź: „wiążę nadzieję z zawodem opiekuna medycznego” wskazało0,47 badanych, a 0,03 badanych było pracownikami służby zdrowia pragnącymi zmienić swoje dotychczasowestanowisko pracy.Wnioski. Praca w zawodzie, w którym pomoc osobom chorym, opieka nad nimi wymaga nie tylko przyswojenia wiedzy,wprowadzania do codziennej praktyki etycznej i pełnej empatii postawy, jest trudnym zadaniem. Należy podkreślić, że0,95 badanych osób kształcących się w zawodzie opiekuna medycznego deklarowało, że ,,czuje zadowolenie i satysfakcjęz niesienia pomocy drugiemu człowiekowi”. W ocenie autorów jest to istotny motyw, aby zarówno rozpocząć kształceniew zawodzie opiekuna medycznego, jak i podjąć pracę w tym zawodzie

Quality of Life of Patients with Asthma Which Has Been Well and Poorly Controlled

Introduction: The aim of the study was to assess the quality of life of patients with asthma who were well and poorly controlled. Material and methods: 70 patients with diagnosed asthma, aged from 18 to 40, were included into the study between November 2005 and February 2006 at the Specialist Hospital in Chojnice and Allergy out-patient Clinic of Medical University of Gdańsk. The diagnosis and stage of asthma, as well as the assessment of the control of disease was performed by the physician. Quality of life was assessed with the use of St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ). Statistical analysis was made with the use of computer statistical program Statistica. Results: According to GINA in 26 patients mild asthma was diagnosed, in 31—moderated and in 13—severe disease. 41 patients were assessed as well controlled and 29—as poorly controlled. Older age and longer duration of the disease were related to severe asthma, p = 0.01 and p = 0.003, respectively. In well controlled patients overall score for SGRQ was 48.86, whereas in poorly controlled was—74.4. There was a significant difference between the overall quality of life in well and poorly controlled patients with asthma, p = 0.0001. This difference was found in all three domains: for symptoms, activity and impact on life, p = 0.014, p = 0.035 and p = 0.003, respectively. Conclusions: Quality of life is strongly dependent on the control of symptoms in asthmatic patients