Angioguard — system zabezpieczający przed dystalną embolizacją w czasie zabiegów angioplastyki wieńcowej

Angioguard - system zabezpieczający przed embiolizacją Ograniczeniem kardiochirurgicznego leczenia choroby wieńcowej jest szybka progresja zmian miażdżycowych w aortalno-wieńcowych pomostach żylnych. Przyjmuje się powszechnie, że ponad połowa takich pomostów ulega po 10 latach zamknięciu lub podlega nasilonym miażdżycowym, degeneracyjnym zmianom, które powodują ich zwężenia. Chorzy z takimi zmienionymi, „starymi” pomostami należą do „najtrudniejszych” spośród poddawanych zabiegom inwazyjnym. Powtórny zabieg kardiochirurgiczny jest u nich obarczony dużo większym ryzykiem niż zabieg wyjściowy. Inną możliwością jest angioplastyka zwężonych pomostów, która jednak niesie ze sobą istotne ryzyko dystalnej embolizacji materiałem uwalnianym z blaszki miażdżycowej w czasie zabiegu. Przedstawiamy opis zabiegu angioplastyki zwężonego graftu z zastosowaniem nowego systemu Angioguard do wychwytywania i usuwania materiału zatorowego

Pogorszenie kontroli ciśnienia tętniczego skojarzone ze znaczną progresją przewlekłej choroby nerek u 68-letniej kobiety z przewlekłym zamknięciem lewej tętnicy nerkowej — opis przypadku

Atherosclerotic renal artery stenosis is important etiology of secondary hypertension. Optimal treatment in this disease has been widely discussed for the recent 30 years. Authors present a case of a patient with a history of arterial hypertension, chronic closure of left renal artery, left kidney atrophy and chronic kidney disease with significant blood pressure control and kidney function deterioration in a short period of time. Miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej stanowi ważną przyczynę wtórnego nadciśnienia tętniczego. W ostatnich 30 latach szeroko dyskutowano optymalne postępowanie w tej jednostce chorobowej. Autorzy prezentują przypadek pacjentki obciążonej nadciśnieniem tętniczym, przewlekle zamkniętą lewą tętnicą nerkową i z zanikową lewą nerką oraz przewlekłą chorobą nerek, u której w krótkim czasie doszło do znacznego pogorszenia kontroli ciśnienia tętniczego i parametrów funkcji nerek.

Zagrażające pęknięcie mięśnia sercowego u chorego z ostrym zawałem serca

Pęknięcie wolnej ściany lewej komory jest powikłaniem o wysokiej śmiertelności występującym u chorych z ostrym zawałem serca. Opis przypadku dotyczy chorego z ostrym zawałem serca, leczonego trombolitycznie, u którego w badaniu angiograficznym rozpoznano zagrażające pęknięcie mięśnia sercowego. Z tego powodu chorego poddano pilnej operacji kardiochirurgicznej. Zabieg operacyjny i okres pooperacyjny przebiegły bez powikłań. Chory po ponad rocznej obserwacji jest w dobrym stanie klinicznym, bez dolegliwości wieńcowych

Zagrażające pęknięcie mięśnia sercowego u chorego z ostrym zawałem serca

Pęknięcie wolnej ściany lewej komory jest powikłaniem o wysokiej śmiertelności występującym u chorych z ostrym zawałem serca. Opis przypadku dotyczy chorego z ostrym zawałem serca, leczonego trombolitycznie, u którego w badaniu angiograficznym rozpoznano zagrażające pęknięcie mięśnia sercowego. Z tego powodu chorego poddano pilnej operacji kardiochirurgicznej. Zabieg operacyjny i okres pooperacyjny przebiegły bez powikłań. Chory po ponad rocznej obserwacji jest w dobrym stanie klinicznym, bez dolegliwości wieńcowych

Przetoka łącząca gałąż międzykomorową przednią lewej tętnicy wieńcowej ze światłem prawej komory: rzadkie powikłanie zawału mięśnia sercowego

Nabyte, pozawałowe przetoki łączące tętnice wieńcowe z komorami serca są bardzo rzadkie. Autorzy pracy przedstawiają opis przypadku przetoki pomiędzy gałęzią międzykomorową przednią lewej tętnicy wieńcowej a światłem prawej komory stwierdzonej 11 miesięcy po zawale przegrody i ściany przedniej mięśnia serca u 59-letniego mężczyzny ze stabilną dławicą piersiową i trójnaczyniową chorobą wieńcową. Lokalizacja przetoki odpowiada stwierdzonemu echo- i angiograficznie obszarowi przebytego zawału przegrody. Artykuł zawiera także krótki przegląd przyczyn powstawania nabytych przetok pomiędzy naczyniami wieńcowymi a jamami serca

Przetoka łącząca gałąż międzykomorową przednią lewej tętnicy wieńcowej ze światłem prawej komory: rzadkie powikłanie zawału mięśnia sercowego

Nabyte, pozawałowe przetoki łączące tętnice wieńcowe z komorami serca są bardzo rzadkie. Autorzy pracy przedstawiają opis przypadku przetoki pomiędzy gałęzią międzykomorową przednią lewej tętnicy wieńcowej a światłem prawej komory stwierdzonej 11 miesięcy po zawale przegrody i ściany przedniej mięśnia serca u 59-letniego mężczyzny ze stabilną dławicą piersiową i trójnaczyniową chorobą wieńcową. Lokalizacja przetoki odpowiada stwierdzonemu echo- i angiograficznie obszarowi przebytego zawału przegrody. Artykuł zawiera także krótki przegląd przyczyn powstawania nabytych przetok pomiędzy naczyniami wieńcowymi a jamami serca

Dynamic General Equilibrium Taxation Model and Business Cycle Accounting

The purpose of the paper is to evaluate the degree to which Dynamic General Equilibrium Taxation (DGET) models account for Japanese macroeconomic variable using Business Cycle Accounting (BCA). BCA can produce from endogenous variables (observations) four exogenous variables (wedges) in a dual way. The empirical analysis demonstrates that our DGET model can succeed in producing labor wedges of BCA, but not investment ones. That is, it can explain intratemporal allocations between consumption and leisure to some degree, but not intertemporal allocations in capital markets. この論文の目的は，動学的一般均衡租税（Dynamic General Equilibrium Taxation, DGET）モデルが，日本経済のマクロ変数をどれだけ説明しているかを，景気循環会計（Business Cycle Accounting, BCA）を用いて評価することである。BCAによって，内生変数である観測値から，ウェッジと呼ばれる4つの外生変数が双対的に作り出される。得られた結論は，DGETモデルは BCAの労働ウェッジを作り出すことに成功しているが，投資ウェッジを作り出せていない，ということである。つまり，同時点内での消費と余暇の配分についてある程度説明しているが，資本市場での異時点間の配分については説明力が乏しいことが明らかになった

Zalecenia ogólne dotyczące postępowania w nowotworach neuroendokrynnych układu pokarmowego (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

W ostatnim czasie obserwuje się większe zainteresowanie rzadkimi nowotworami neuroendokrynnymi żołądkowo-jelitowo-trzustkowymi (GEP NEN). Wykrywalność nowotworów neuroendokrynnych w ostatnich latach wzrosła. Ponad 50% GEP NEN stanowią rakowiaki, które najczęściej są znajdowane przypadkowo podczas zabiegu operacyjnego w jelicie cienkim i w wyrostku robaczkowym oraz w momencie rozpoznania przerzutów odległych, głównie do wątroby. Istnieje konieczność współdziałania specjalistów różnych dziedzin medycyny w celu opracowania właściwych zasad postępowania diagnostyczno-leczniczego w tej grupie chorych. W niniejszej publikacji przedstawiono ogólne zalecenia Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące postępowania u chorych z GEP NEN, opracowane podczas Konferencji, która odbyła się w Kamieniu Śląskim w kwietniu w 2013 roku. Członkowie grup roboczych zaktualizowali rekomendacje z 2008 roku. W kolejnych częściach tego opracowania przedstawiono zasady postępowania w: — nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy (z uwzględnieniem gastrinoma); — nowotworach neuroendokrynnych trzustki; — nowotworach neuroendokrynnych jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego; — nowotworach neuroendokrynnych jelita grubego. Zaproponowane rekomendacje przez ekspertów polskich i zagranicznych reprezentujących różne dziedziny medycyny (endokrynologię, gastroenterologię, chirurgię, onkologię, medycynę nuklearną i patomorfologię) powinny być pomocne w diagnostyce i leczeniu tych chorych