Czy choroby przyzębia mogą inicjować proces miażdżycowy i wpływają na przebieg ostrych zespołów wieńcowych?

Miażdżyca jest główną przyczyną zawału serca i udaru mózgu. Istnieje coraz więcej dowodów, że zapalenie odgrywa istotną rolę w patogenezie miażdżycy. W licznych badaniach przeprowadzonych w ostatniej dekadzie próbowano określić związek pomiędzy przewlekłym zapaleniem przyzębia (periodontitis) a chorobami serca. Choroby przyzębia należą do jednych z najbardziej rozpowszechnionych, przewlekłych bakteryjnych infekcji, wywoływanych przez bakterie G(-). Wydaje się, że przewlekłe zapalenie przyzębia może być jednym z niezależnych czynników ryzyka powstawania miażdżycy i chorób serca. Bakterie uczestniczące w procesie zapalnym przyzębia, działając bezpośrednio oraz poprzez uruchomienie kaskady cytokinowo-zapalnej, prowadzą do dysfunkcji śródbłonka i mogą zarówno inicjować proces powstawania ognisk miażdżycy, jak i sprzyjać destabilizacji i pękaniu blaszki miażdżycowej. Uruchamia to reakcję zakrzepową i może spowodować zamknięcie naczynia oraz wystąpienie objawów ostrego zespołu wieńcowego i zawału serca

Choroba przyzębia a grubość kompleksu intima– –media u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobą wieńcową

Background Periodontitis through the increase of pro inflammatoryand prothrombotic activity can significantlyaffect intima–media complex (IMT) which is an indicatorof early arteriosclerosis of arteries.The aim of the study was to examine periodontal status inpatients with hypertension and heart coronary disease andthe evaluation of the influence of periodontitis on IMTthickness in this group.Material and methods The study group consisted of 67 patients,aged < 60, hospitalized due to stable angina pectoris(SAP). The patients with hypertension (35 patients) were isolatedout of the whole study group. The IMT thickness andarteriosclerotic plaques in carotid artery were evaluated by theultrasound-based diagnostic imaging technique. The periodontalexamination included: approxymal plaque index (API),clinical attachment loss (CAL), pocket depth (PD), bleedingindex (BI) evaluation and the assessment of the teeth number.The correlation between periodontitis, arterial hypertensionand arteriosclerosis progression in arteries were analyzed.Results In patients with arterial hypertension and coronaryheart disease more severe periodontitis and more advancedarteriosclerotic changes in carotid artery were found whencompared with patients without hypertension. In multivariatelogistic regression analysis poor oral hygiene and periodontaldisease were independently associated with IMT thickening.Conclusions Periodontal disease independently effects theIMT thickness in patients with hypertension and coronarydisease. The prevention and treatment of periodontal diseaseshould be an integral part of the multidisciplinary procedurein patients with hypertension and coronary disease.Wstęp Choroba przyzębia, poprzez wzrost aktywnościprozapalnej i prozakrzepowej mogą prowadzićdo pogrubienia kompleksu intima–media (IMT), obrazującego wczesny etap zmian miażdżycowychw naczyniach tętniczych.Celem pracy było badanie stanu przyzębia u chorychz nadciśnieniem tętniczym i chorobą wieńcową orazocena wpływu choroby przyzębia na grubość kompleksuIMT w tej grupie chorych.Materiał i metody Do badania włączono 67 chorychw wieku < 60. rż. hospitalizowanych z powodu stabilnejchoroby wieńcowej (SAP). Z grupy badanejwyodrębniono podgrupę 35 pacjentów z nadciśnieniemtętniczym. Na podstawie badania ultrasonograficznegodokonano pomiaru grubości kompleksuIMT oraz oceny w kierunku obecności blaszek miażdżycowychw tętnicy szyjnej. Badanie periodontologiczneobejmowało ocenę wskaźników: aproksymalnegowskaźnika płytki (API), wskaźnika utratypoziomu przyczepu łącznotkankowego (CAL), głębokościkieszonek (PD), uproszczonego wskaźnikakrwawienia (BI) oraz ocenę liczby zębów. Poddanoanalizie statystycznej wpływ choroby przyzębia nagrubość kompleksu IMT i na zaawansowanie procesumiażdżycowego u chorych z nadciśnieniem tętniczymi chorobą wieńcową.Wyniki U chorych z nadciśnieniem tętniczym i chorobąwieńcową stwierdzono znaczniejsze nasilenie chorobyprzyzębia oraz bardziej zaawansowane zmianymiażdżycowe w tętnicy szyjnej od grupy bez nadciśnienia.W wieloczynnikowej analizie regresji logistycznejzła higiena jamy ustnej i choroba przyzębia okazały sięniezależnym od nadciśnienia tętniczego czynnikiemzwiązanym z pogrubieniem kompleksu IMT.Wnioski Choroba przyzębia może wywierać niezależnywpływ na pogrubienie IMT u chorych z nadciśnieniemtętniczym i chorobą wieńcową. Profilaktyka i leczeniechorób przyzębia powinny stanowić integralnączęść wielospecjalistycznego postępowania u pacjentówz nadciśnieniem tętniczym i chorobą wieńcową

Elektrofizjologia inwazyjnaNawracające częstoskurcze komorowe jako późne powikłanie rany kłutej serca

We present a case of a 55-year-old male who suffered from a cardiac stab wound in his youth and 38 years later developed unstable sustained ventricular tachycardia. Imaging showed presence of a scarf of myocardium which probably caused the arrhythmia. Arrhythmia was successfully controlled using combined treatment with pharmacotherapy and cardioverter-defibrillator implantation. Relapses of ventricular tachycardia treated by appropriate interventions of cardioverter-defibrillator occurred when the patient stopped pharmacotherapy and experienced great psychic stress

Artykuł oryginalnyUpośledzenie funkcji poznawczych u chorych z utrwalonym migotaniem przedsionków

Background: Atrial fibrillation (AF) is a risk factor for development of thromboembolic events with an annual stroke rate of 4.5%. In subjects over 80 years AF is the single leading cause of major stroke. Moreover, about 25% of patients with AF in the absence of neurological deficits have tomographic signs of one or more silent cerebral infarcts. Aim: To investigate whether cognitive function in patients with permanent AF is significantly worse than in patients with sinus rhythm. Methods: We included subjects aged > 65 years, without previous cerebrovascular events or dementia, with permanent arrhythmia lasting > 12 months. The AF group comprised 51 patients, aged 75.8 years. The control group consisted of 43 patients with sinus rhythm. The main points of the study protocol were: clinical history recording, physical examination, biochemical analyses, standard 12-lead ECG and transthoracic echocardiography. Cognitive status was assessed by Mini Mental State Examination (MMSE). Results: Patients had established AF with a median duration of 4.9 years (range 1-21 years). Of the 51 patients, 51% had hypertension, 37% coronary artery disease, 12% presented sick sinus syndrome or atrioventricular advanced block with a VVI pacemaker implanted. There were no significant differences between the two groups though AF patients presented left ventricular hypertrophy and history of myocardial infarction more frequently. Patients in the sinus group had a lower-risk profile and received antithrombotic therapy less frequently than the AF group. However, a significant proportion of patients, particularly in the AF group received less than optimal thromboembolic prophylactic treatment with anticoagulants. Cognitive status was found to be significantly lower in the AF group, compared with the sinus rhythm group: 24.8 &#177; 3.1 vs. 27.1 &#177; 2.6 (p < 0.05). There were 43% patients with cognitive impairment in the AF group and 14% in the sinus rhythm group. Conclusions: Permanent AF in patients aged over 65 years seems to be associated with lower MMSE score compared with subjects with sinus rhythm. Cognitive impairment in older patients is a multifactorial disorder. One of the causes of low cognitive function in these patients appears to be permanent AF. Further prospective clinical trials should help determine the possible role of inadequate anticoagulant treatment, and its association with the deterioration of cognitive function in AF patients.Wstęp: Migotanie przedsionków (ang. atrial fibrillation, AF) stanowi czynnik ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych, które występują rocznie u 4,5% chorych z AF. U osób z tą arytmią powyżej 80. roku życia AF jest główną przyczyną dużych udarów mózgu. U ponad 25% chorych cierpiących na AF, pomimo braku zauważalnych ubytków neurologicznych, w badaniu tomograficznym stwierdza się cechy jednego lub kilku (niemych klinicznie) ognisk udarowych. Cel: Porównanie funkcji poznawczych u chorych z utrwalonym AF i w grupie osób o podobnym profilu klinicznym z rytmem zatokowym. Metody: Kryteria włączenia obejmowały wiek powyżej 65 lat, brak wcześniej stwierdzanej choroby naczyniowej mózgu lub otępienia, utrwaloną arytmię trwającą powyżej 12 miesięcy. Do badania włączono 51 osób z AF w średnim wieku 75,8 roku. Grupa kontrolna składała się z 43 chorych w podobnym wieku, o podobnym rozkładzie płci, z podobnymi chorobami towarzyszącymi, ale z rytmem zatokowym. Protokół badania obejmował wywiad i badanie przedmiotowe, diagnostykę biochemiczną, standardowy zapis 12-odprowadzeniowego EKG i badanie echokardiograficzne przezklatkowe. Wyniki: Migotanie przedsionków trwało w badanej grupie średnio 4,9 roku (1&#8211;21 lat). Spośród 51 badanych osób nadciśnienie tętnicze miało 51%, chorobę niedokrwienną serca 37%, u 12% stwierdzano niewydolność węzła zatokowego lub zaawansowany blok przedsionkowo-komorowy i implantowany rozrusznik serca. Nie stwierdzano istotnych różnic między grupami, chociaż osoby z AF częściej miały przerost mięśnia lewej komory i zawał serca w wywiadzie. Chorzy w grupie kontrolnej rzadziej otrzymywali terapię przeciwkrzepliwą antagonistami witaminy K, chociaż w obu grupach, a zwłaszcza z AF, stwierdzano niewystarczającą terapię przeciwkrzepliwą (nieuzyskanie terapeutycznych wartości INR) u osób ze wskazaniami do takiej terapii. Zdolności poznawcze oceniano za pomocą testu MMSE (Mini Mental State Examination). U chorych z AF liczba punktów uzyskana w teście MMSE była istotnie niższa w porównaniu z grupą kontrolną 24,8 &#177; 3,1 vs 27,1 &#177; 2,6 (p < 0,05). W grupie AF upośledzenie funkcji poznawczych rozpoznano u 43% badanych, natomiast w grupie kontrolnej u 14%. Wnioski: Wydaje się, że utrwalone AF u chorych powyżej 65. roku życia pogarsza funkcje poznawcze w porównaniu z osobami z rytmem zatokowym