Is telepathology worth being developed?

In pathology, similarly to other branches of medicine, and in particular in the field of visualisation techniques, the use of image transmission via the Internet for diagnostic or consulting purposes is being introduced. One of the reasons for this is the limited number of specialists. Currently, three basic applications of this technique can be distinguished: telediagnostics, teleconsultations and teleconferences.In contrast to teleradiology where the basic subject of analysis is the image obtained by various visualisation techniques — in pathology, the basis is tissue or cell analysis. The evaluation of such material should be from the start in the hands of pathomorphologists. The transmitted image of the performed histological preparation may not be fully representative of the lesion being examined (cancer). In modern oncological pathomorphology, it is very often necessary to use special techniques such as immunohistology or molecular biology techniques to determine theproper diagnosis. Performing such tests requires direct access to tissue or cytological material.Telepathology can be used as part of consultations between reference centres. Modern telepathology techniques allow the use of these methods for training purposes, including the interactive participation of trainees

Czy warto rozwijać telepatologię?

W patologii, podobnie jak w innych działach medycyny, a w szczególności w zakresie technik wizualizacji, wprowadzane jest przesyłanie obrazu drogą Internetu w celach diagnostycznych lub konsultacyjnych. Jednym z powodów takiego postępowania jest ograniczona liczba specjalistów. Aktualnie można wyodrębnić trzy zasadnicze zastosowania tej techniki: telediagnostyka, telekonsultacje i telekonferencje. W przeciwieństwie do teleradiologii, gdzie podstawowym przedmiotem analizy jest obraz uzyskany różnymi technikami wizualizacji, w patologii podstawą jest analiza tkanek lub komórek. Ocena takiego materiału od początku powinna znajdować się w rękach specjalistów patomorfologów. Przesłany obraz wykonanego preparatu histologicznego może nie być w pełni reprezentatywny dla badanej zmiany (nowotworu). We współczesnej patomorfologii onkologicznej dla ustalenia właściwego rozpoznania niezbędne jest bardzo często stosowanie technik specjalnych, takich jak immunohistologia lub techniki biologii molekularnej. Wy­konanie takich badań wymaga bezpośredniego dostępu do materiału tkankowego lub cytologicznego. Telepatologia może być stosowana w ramach konsultacji pomiędzy ośrodkami referencyjnymi. Współczesne techniki te­lepatologii umożliwiają stosowanie tych metod w celach szkoleniowych łącznie z interaktywnym udziałem szkolonych

Wybrane przemiany społeczne w ponowoczesnym świecie - implikacje dla edukacji i stylu życia seniorów

Dynamic changes which have been happening to the senior citizens’ environment in Poland make the post-modern – (neo)liberal model clash with the traditional one and even undermines it. The article mainly considers the individual experiencing a post-modern living, having problems with reading current ideology and defending “non-modern” values. It is significant to notice that (neo)liberalism makes the individual responsible for their personal development as much as it has never made before and thus the importance of the life-long education. The aim of the publication is the attempt to point out the chosen social transformations in post-modern world and their influence on discovering new/old educational spaces as well as the presentation of their significance for vertical education. The content also refers to the forms of leisure activities, indicating their new opportunities, which emerge for the fast growing population of senior citizens.Dynamiczne zmiany zachodzące w otoczeniu seniorów w Polsce powodują, że ponowoczesny – (neo)liberalny model życia zderza się z tradycyjnym stylem, a nawet często go podważa. Zasadniczym podmiotem rozważań podjętych w artykule jest jednostka, doświadczająca życia w ponowoczesności i mająca często kłopoty z odczytywaniem ideologii oraz obroną „nienowoczesnych” wartości. Warto zwrócić uwagę, że (neo)liberalizm czyni odpowiedzialną, jak nigdy dotąd, za rozwój osobowy samą jednostkę i dlatego tak ważna jest całożyciowa edukacja. Celem przygotowywanej publikacji jest próba wskazania wybranych przemian społecznych w ponowoczesnym świecie i ich wpływ na odkrywanie nowych/starych przestrzeni edukacyjnych oraz zaprezentowania ich znaczenia dla edukacji wertykalnej. Prezentowana treść nawiązuje także do form aktywności wolnoczasowej, wskazując na nowe ich możliwości dla szybko rosnącej populacji seniorów

Rola patomorfologa w doborze terapii ukierunkowanej na receptor czynnika wzrostu naskórka (EGFR) u chorych na nowotwory

Targeted therapy has become an important modality of cancer treatment in the last decade. Drugs against EGFR and HER2 e.g. erlotinib, cetuximab or trastuzumab proved its role n therapy. They are managed as registered and recommended modalities of lung, alimentary tract and breast carcinoma. Significance of targeted treatment is a common effect of drug action and patient selection. Only a part of patients with tumors belonging to a specific histological type of cancer can benefit from targeted therapy. Determining predictive factor — informating on potential response to therapy — is essential for proper treatment in targeted therapy. Patients’ selection is accomplished by pathological methods with help of molecular biology techniques. Patient selection for targeted treatment and predictive factors evaluation criteria as well as establishing connections with traditional tumor characteristics (e.g. histological type, grade, stage) are continuously under research. Predictive factors are also investigated for traditional chemotherapeutics in recent years. Value of particular predictive factor depends on choice of evaluation method. Onkol. Prak. Klin. 2010; 6, 5: 228–235Leczenie celowane stało się w ostatniej dekadzie ważnym sposobem terapii chorych na raka. Potwierdzono skuteczność leków skierowanych przeciw receptorowi czynnika wzrostu naskórka (EGFR) i HER2, takich jak erlotynib, cetuksymab czy trastuzumab, a ich stosowanie obejmuje leczenie nowotworów płuca, przewodu pokarmowego i piersi. Wartość leków celowanych jest wypadkową działania leku i selekcji pacjentów do terapii. Leki celowane, jak wykazują wyniki badań, są skuteczne jedynie u części chorych na nowotwory danego typu histologicznego. Określenie czynnika predykcyjnego — informującego o potencjalnej odpowiedzi na leczenie — jest niezbędne w prawidłowym leczeniu celowanym. Selekcja pacjentów do tego typu terapii odbywa się w większości z wykorzystaniem metod patomorfologicznych wspomaganych technikami biologii molekularnej. Metody selekcji chorych i kryteria oceny czynników predykcyjnych oraz powiązanie ich z tradycyjnymi parametrami nowotworów (takimi jak typ histologiczny, stopień zaawansowania) są ciągle przedmiotem badań. W ostatnich latach, również dla chemioterapeutyków niezaliczanych do leków celowanych, próbuje się określić czynniki predykcyjne. Istotny wpływ na wartość poszczególnych czynników predykcyjnych ma wybór techniki ich określania. Onkol. Prak. Klin. 2010; 6, 5: 228–23

Drobnokomórkowy rak płuca - zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne Polskiej Grupy Raka Płuca

Drobnokomórkowy rak płuca charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem ze skłonnością do wczesnego uogólnienia. W chwili rozpoznania u większości chorych występują objawy kliniczne, a najbardziej typowym obrazem radiograficznym są zmiany w okolicy wnęki płuca lub śródpiersia. Celem badań oceniających zaawansowanie nowotworu powinno być w pierwszym rzędzie wykluczenie obecności przerzutów do odległych narządów. Podstawową metodą leczenia wszystkich chorych jest wielolekowa chemioterapia, a preferowanym schematem - skojarzenie cisplatyny i etopozydu. W ograniczonej postaci choroby chemioterapię należy kojarzyć z jednoczesnym napromienianiem klatki piersiowej. U wszystkich chorych uzyskujących całkowitą odpowiedź wskazane jest elektywne napromienianie mózgu. Chirurgiczne leczenie jest możliwe u niewielkiej części chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM, a resekcja powinna być zawsze skojarzona z chemioterapią. W postaci uogólnionej stosuje się wyłącznie chemioterapię. Chorzy z długim czasem przeżycia po leczeniu powinni być starannie obserwowani w kierunku wtórnych nowotworów. Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 56-6

Small-cell lung cancer. Diagnostic and therapeutic recommendations of Polish Lung Cancer Group

Drobnokomórkowy rak płuca charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem ze skłonnością do wczesnego uogólnienia. W momencie rozpoznania u większości chorych występują objawy kliniczne, a najbardziej typowym obrazem radiograficznym są zmiany w okolicy wnęki płuca lub śródpiersia. Celem badań oceniających zaawansowanie nowotworu powinno być przede wszystkim wykluczenie obecności przerzutów do odległych narządów. Podstawową metodą leczenia wszystkich chorych jest wielolekowa chemioterapia, a preferowanym schematem - skojarzenie cisplatyny i etopozydu. W ograniczonej postaci choroby chemioterapię należy kojarzyć z jednoczesnym napromienianiem klatki piersiowej. U wszystkich chorych uzyskujących całkowitą odpowiedź wskazane jest elektywne napromienianie mózgu. Chirurgiczne leczenie jest możliwe u niewielkiej części chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM, a resekcja powinna być zawsze skojarzona z chemioterapią. W postaci uogólnionej stosuje się wyłącznie chemioterapię. Chorych z długim czasem przeżycia po leczeniu należy poddać wnikliwej obserwacji w kierunku wtórnych nowotworów pierwotnych.Small-cell lung cancer is characterised by an aggressive course with high tendency for early dissemination. At presentation, patients are usually symptomatic and with hilar or mediastinal mass at radiography. Staging should be focused on identifying any evidence of distant spread. Chemotherapy including cisplatin and etoposide is a cornerstone of treatment for all patients. Limited-stage disease should be managed by chemotherapy combined with concurrent chest irradiation. All patients who achieve complete response should be considered for elective cranial irradiation. Surgical treatment may be used in highly selected patients with TNM stage I disease, and surgery should always be combined with chemotherapy. Extensive-stage disease should be managed by multi-agent chemotherapy alone. Long-term survivors should undergo careful monitoring for development of a second primary tumour

The role of systemic therapies of non-small cell lung cancer and malignant pleural mesothelioma: updated expert recommendations

Rak płuca jest w Polsce najczęstszą przyczyną zgonów nowotworowych. Około 85% wszystkich nowotworów płuca stanowi rak niedrobnokomórkowy (NDRP), w którym leki cytotoksyczne i ukierunkowane molekularnie odgrywają coraz większą rolę. W pracy przedstawiono oparte na obecnej wiedzy zalecenia dotyczące stosowania tych metod w praktyce klinicznej u chorych na NDRP oraz na złośliwego międzybłoniaka opłucnej.Lung cancer is the leading cause of cancer related death in Poland. About 85% of all lung cancer constitutes non-small cancer (NSCLC), in which the role of cytotoxic and molecularly targeted drugs is increasing. This article presents the current evidence-based recommendations for the use of these methods in clinical practice in NSCLC and malignant pleural mesothelioma

The role of systemic therapies of non-small cell lung cancer and malignant pleural mesothelioma: updated expert recommendations

Rak płuca jest w Polsce najczęstszą przyczyną zgonów nowotworowych. Około 85% wszystkich nowotworów płuca stanowi rak niedrobnokomórkowy (NDRP), w którym leki cytotoksyczne i ukierunkowane molekularnie odgrywają coraz większą rolę. W pracy przedstawiono oparte na obecnej wiedzy zalecenia dotyczące stosowania tych metod w praktyce klinicznej u chorych na NDRP oraz na złośliwego międzybłoniaka opłucnej.Lung cancer is the leading cause of cancer related death in Poland. About 85% of all lung cancer constitutes non-small cancer (NSCLC), in which the role of cytotoxic and molecularly targeted drugs is increasing. This article presents the current evidence-based recommendations for the use of these methods in clinical practice in NSCLC and malignant pleural mesothelioma