Stanols - the role in hypercholesterolemia management

Zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego stężenie cholesterolu całkowitego we krwi nie powinno przekraczać 190 mg/dl (5,0 mmol/l), a cholesterolu frakcji LDL — 115 mg/dl (3,0 mmol/l). W celu uzyskania wymienionych wartości referencyjnych stosowana jest odpowiednia dieta, leki oraz, coraz częściej, fitosterole. Fitosterole, do których należą stanole, czyli forma nasycona steroli, mają zdolność obniżania stężenia cholesterolu frakcji LDL we krwi o 10–15%, dlatego spożywane w ilości około 2 g dziennie nabierają coraz większego znaczenia w zapobieganiu rozwojowi zmian miażdżycowych w naczyniach krwionośnych. Mechanizm ich działania polega na zmniejszeniu wchłaniania cholesterolu z przewodu pokarmowego, co prowadzi do zwiększonego jego wydalania ze stolcem. W badaniach stwierdzono, że fitosterole mogą być stosowane razem z lekami obniżającymi stężenie cholesterolu we krwi zwłaszcza u osób, u których mimo podjętego leczenia farmakologicznego, nadal obserwuje się zwiększone stężenie cholesterolu frakcji LDL. Fitosterole nie wpływają na stężenie cholesterolu frakcji HDL i triglicerydów we krwi.According to the guidelines of the European Society of Cardiology the level of total serum cholesterol should not exceed 190 mg/dl (5.0 mmol/l) and the level of LDL cholesterol — 115 mg/dl (3.0 mmol/l). In order to achieve these goals, diet, drugs and — increasingly — phytosterols are used. Phytosterols, and their saturated form, stanols, lower the serum LDL level by 10–15%. Consumed in quantities approximating 2,0 g, they are useful in atherosclerotic plaque prevention. They prevent dietary cholesterol from being absorbed in the intestine and increase its excretion with the stool. There is evidence that phytosterols can be co-administered with cholesterol-reducing drugs, especially in patients who have not attained the recommended cholesterol levels despite pharmacotherapy. Phytosterols do not affect serum HDL and triglyceride levels

The role of diet in the prevention of osteoporosis

Żywienie jest ważnym czynnikiem, który można modyfikować, wpływającym na rozwój i utrzymanie masy kostnej oraz na ryzyko wystąpienia osteoporozy. Najważniejszymi składnikami diety są wapń, witamina D oraz białko. Metabolizm tkanki kostnej wymaga również odpowiedniej podaży w diecie innych witamin (wit. A, C, K) oraz składników mineralnych (fosfor, magnez, żelazo, cynk, miedź). Regularne spożywanie niektórych produktów spożywczych (kawy, alkoholu, produktów będących źródłem błonnika, soli) wpływa na mineralizację kości. Trudno jest opracować dietę "dobrą dla kości", jeśli nie włączy się w nią trzech porcji produktów mlecznych, ze względu na konieczność zapewnienia odpowiedniej podaży wapnia.Nutrition is an important „modifiable” factor in the development and maintenance of bone mass and in the prevention of osteoporosis. The major concern must be pointed on nutrients like: calcium, protein, and vitamin D. Other vitamins (vit. A, C, K) and minerals (phosphorus, magnesium, iron, zinc, copper) are required for normal bone metabolism, thus adequate intake of these dietary components is necessary. Consumption of some food products (coffee, alcohol, products containing fiber, salt) may also influence on bone mineralization. It is difficult to devise a diet that is "bone healthy" without including three servings of dairy per day, because of dairy calcium supply

Vegetables and fruits consumption by individuals with diabetes mellitus type 2

WSTĘP. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, dieta w cukrzycy nie powinna odbiegać od zaleceń żywienia osób zdrowych. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca spożywanie dziennie przynajmniej 400 g warzyw i owoców, co przekłada się na 5 porcji różnego rodzaju warzyw i owoców. Celem badania była ocena spożycia tych produktów przez osoby chore na cukrzycę typu 2, będące członkami Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków. MATERIAŁ I METODY. Oceniono 223 ankiety uzyskane od 82 mężczyzn i 141 kobiet chorych na cukrzycę typu 2, uczestniczących w szkoleniach na temat zasad postępowania w cukrzycy. Ankieta zawierała pytania dotyczące częstotliwości spożywania warzyw i owoców oraz najczęściej wybieranych gatunków. Dla każdej osoby oszacowano dobową podaż węglowodanów przyswajalnych oraz błonnika z warzyw i owoców. WYNIKI. Średni wiek badanych wynosił 63,6 ± 7,6 roku (42–81 lat). U większości stwierdzono występowanie nadwagi (39,5%) lub otyłości (42,9%). Przeciętnie spożywano 1 porcję/dzień, zarówno warzyw, jak i owoców. Stwierdzono wyższą przeciętną podaż węglowodanów przyswajalnych w diecie z owoców (10,10 g) niż z warzyw (3,81 g), natomiast przeciętna podaż błonnika z warzyw (2,73 g) była większa niż z owoców (2,00 g). WNIOSKI. Stwierdzono zbyt małą częstość spożywania warzyw przez badanych. Kobiety spożywały owoce częściej niż mężczyźni. Większa częstotliwość spożywania owoców wpływała w badanej grupie na znaczne zwiększenie ilości węglowodanów przyswajalnych w diecie, podczas gdy większa częstość spożywania warzyw podwyższała ilość błonnika, nie wpływając tak istotnie na podaż węglowodanów przyswajalnych. Wydaje się, że dla chorych na cukrzycę typu 2 znacznie bezpieczniejsze jest rekomendowanie zwiększonej podaży warzyw niż owoców. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 221–229)INTRODUCTION. According to Polish Diabetology Association, diet in diabetes mellitus type 2 should not differ from nutritional guidelines for healthy individuals. World Health Organization recommends to consume minimum 400 g of vegetables and fruits daily, that may be fulfilled by 5 servings a day. The aim of the study was to evaluate vegetables and fruits consumption in the group of individuals with diabetes type 2 taking oral hypoglycemic drugs. MATERIAL AND METHODS. The object of the study were 223 nutrition questionnaires (82 from men and 141 from women), got during encounter about diabetes mellitus type 2 management. The questionnaire concerned frequency of fruits and vegetables consumption as well as most frequently chosen species. For each individual, daily supply of available carbohydrates and fibre from fruits and vegetables was estimated. RESULTS. The average age of participants was 63.6 ± 7.6 (42–81) years. Majority of people were overweight (39.5%) or obese (42.9%). Median of vegetables and fruits consumption was in both cases 1 serving daily. Supply of available carbohydrates from fruits (10.10 g) was higher than from vegetables (3.81 g), while supply of fibre from vegetables (2.73 g) was higher than from fruits (2.00 g). CONCLUSIONS. Majority of participants consumed not enough servings of vegetables. Women consumed more often fruits than men. Higher frequency of fruits consumption was associated with higher supply of available carbohydrates, while higher frequency of vegetables consumption was associated with higher supply of fibre. It seems to be reasonable, to recommend patients with diabetes mellitus type 2 higher consumption of vegetables, rather than fruits. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 221–229

Energy expenditure during training and official league match in professional female soccer players - a pilot study

Background. The most important component of a well-balanced diet is the proper energetic value. However, adequate estimation of the body’s energy needs is difficult for professional athletes, including soccer players. There is little research showing energy expenditure during training and lack of studies on the energy expenditure of professional female soccer players during a match. Objective. The aim of our study was to estimate energy expenditure during training and official league match in female soccer players and comparing it. Material and methods. Seven Polish professionally practicing soccer females (23.4±6,6 years old; 63.5±7.8 kg; 168.5±5.8 cm; 46±4.4 kg fat-free mass) participated in the study. The participants had their height and body mass measured. Energy expenditure during activities was measured by means of a SenseWear Pro3 Armband device. Body composition was assessed with Akern BIA 101 Anniversary Sport Edition device. Results. Statistically higher energy expenditure was achieved in the study group during the match hour (452±55 kcal/hour) compared to the training hour (353±28 kcal/ hour) as well as in the case of energy expenditure per hour of activity per kg of fat-free mass (match: 9.94±1.75 kcal/kg fat-free mass/hour; training: 7.71±0.8 kcal/kg fat-free mass/hour). During one hour of training, more time was spent on sedentary, light, and moderate activities, but the difference was statistically significant only for light activities. More time during the match hour than during the training hour was spent on vigorous and very vigorous activities. Conclusions. In conclusion, the energy expenditure of the players during the match was greater than in the case of the planned intensive training, which was caused by the timeshare of more intense physical activities and going a longer distance during match

Zwyczaje żywieniowe osób chorych na cukrzycę typu 2

BACKGROUND. Diet plays an important role in metabolic control of diabetes mellitus type 2. The aim of the study was to evaluate the nutritional habits of individuals with diabetes type 2 taking oral hypoglycemic drugs. MATERIAL AND METHODS. The object of the study were 328 nutrition questionnaires (120 from men and 208 from women), got during encounter about diabetes mellitus type 2 management. The questionnaire concerned: gender, height, body mass, type of diabetes, treatment, number of meals during a day, breakfast consumption, frequency of fruits, vegetables, soft drinks, sweets, fish and diary products consumption. RESULTS. The average age of participants was 64.2 ± 7.7 (42-83 years). Majority of people were preobese (47%) or obese (42%). Majority (80%) of participating women consumed 4 or 5 meals a day, while majority of men (70%) consumed 2–3 or 4 meals a day. Almost all individuals (95%) consumed breakfast every day. Most part of people (73%) consumed fruits every day. Vegetables were consumed once a day by 45%, and three times a day - by 27% of participants. Diary products were consumed once a day by 41% of individuals, while 48% consumed it lees often. Close to half of participants consumed fish 1–3 times a week. Majority of people consumed occasionally soft drinks (81%) and fruit juices (53%). Fourty one percent of participants consumed sweets not often than once a week. CONCLUSIONS. Participating women with diabetes mellitus type 2, consumed more meals daily than participating men. Almost every individual consumed breakfast everyday. Majority of participants consumed not enough servings of vegetables, diary products and fish. Higher proportion of women than men, consumed fruits everyday. Not high frequency of fruit juices, soft drinks and sweets consumption was observed. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 1: 17-23)WSTĘP. Dieta w leczeniu chorego na cukrzycę typu 2 pozwala na utrzymanie dobrej kontroli metabolicznej. Celem pracy była ocena zwyczajów żywieniowych chorych na cukrzycę typu 2 przyjmujących leki hipoglikemizujące. MATERIAŁ I METODY. W badaniu oceniono 328 ankiet uzyskanych od 120 mężczyzn i 208 kobiet uczestniczących w szkoleniach dotyczących zasad postępowania w cukrzycy. Ankieta zawierała pytania dotyczące: płci, wzrostu, masy ciała, typu cukrzycy, rodzaju stosowanej terapii, liczby spożywanych w ciągu dnia posiłków, spożywania pierwszego śniadania, częstości spożywania warzyw, owoców, słodkich napojów, słodyczy, ryb i produktów mlecznych. WYNIKI. Średni wiek badanych wynosił 64,2 ± 7,7 roku (42-83 lat). U większości osób stwierdzono nadwagę (47%) lub otyłość (42%). Większość (80%) badanych kobiet zgłosiła spożywanie 4 lub 5 posiłków dziennie, natomiast mężczyźni częściej informowali (70%) o spożywaniu 2-3 lub 4 posiłków. Prawie wszystkie osoby (95%) spożywały codziennie pierwsze śniadanie. Większość badanych (73%) codziennie jadła owoce. Warzywa raz dziennie występowały w diecie u 45% badanych, a 3 razy dziennie u 27% osób. Produkty mleczne były spożywane raz dziennie przez 41% badanych, a 48% spożywało je z mniejszą częstością. Ryby były spożywane 1-3 razy w tygodniu przez blisko połowę ankietowanych. Większość osób sporadycznie piła słodkie napoje (81%) i soki owocowe (53%), a 41% badanych jadło słodycze nie częściej niż raz w tygodniu. WNIOSKI. Badane kobiety z cukrzycą typu 2 spożywały większą liczbę posiłków w ciągu dnia niż mężczyźni. Prawie wszystkie badane osoby codziennie spożywały pierwsze śniadanie. Większość badanych jadła za mało warzyw, produktów mlecznych i ryb. Większy odsetek kobiet niż mężczyzn spożywał owoce codziennie. Stwierdzono małą częstość konsumpcji soków owocowych, słodkich napojów i słodyczy. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 1: 17-23

Produkty mięsne należące do grupy żywności funkcjonalnej, z uwzględnieniem potrzeb chorych na nieswoiste stany zapalne jelit

Functional meat products designed for individuals with inflammatory bowel diseaseThe diet high in meat products may be one of the reasons of inflammatory bowel diseases. Simultaneously, the meat consumption in this group of patients is in many cases high, however it may possibly have negative impact on the symptoms of disease. On the other hand, meat functional products may have a positive influence on health and well-being of people with inflammatory bowel diseases. Important may be especially meat and meat products characterized by reduced alergenicity, reduced preservatives content, modified fatty acids composition, with probiotics, antioxidants, that may be applied in case of people with inflammatory bowel diseases instead of typical products. They may allow to enhance intake of deficit nutrients and to eliminate components of adverse effect

Role of Ketogenic Diets in Neurodegenerative Diseases (Alzheimer’s Disease and Parkinson’s Disease)

The goal of this review was to assess the effectiveness of ketogenic diets on the therapy of neurodegenerative diseases. The ketogenic diet is a low-carbohydrate and fat-rich diet. Its implementation has a fasting-like effect, which brings the body into a state of ketosis. The ketogenic diet has, for almost 100 years, been used in the therapy of drug-resistant epilepsy, but current studies indicate possible neuroprotective effects. Thus far, only a few studies have evaluated the role of the ketogenic diet in the prevention of Parkinson’s disease (PD) and Alzheimer’s disease (AD). Single studies with human participants have demonstrated a reduction of disease symptoms after application. The application of the ketogenic diet to elderly people, however, raises certain concerns. Persons with neurodegenerative diseases are at risk of malnutrition, while food intake reduction is associated with disease symptoms. In turn, the ketogenic diet leads to a reduced appetite; it is not attractive from an organoleptic point of view, and may be accompanied by side effects of the gastrointestinal system. All this may lead to further lowering of consumed food portions by elderly persons with neurodegenerative diseases and, in consequence, to further reduction in the supply of nutrients provided by the diet. Neither data on the long-term application of the ketogenic diet in patients with neurodegenerative disease or data on its effects on disease symptoms are available. Further research is needed to evaluate the suitability of the ketogenic diet in the therapy of AD- or PD-affected persons

The impact of energy value of the diet and the supply of macronutrients on serum testosterone in male athletes

Androgeniczne i anaboliczne funkcje testosteronu czynią go najważniejszym hormonem męskim. Jego stężenie może podlegać wpływom podaży makroskładników diety oraz jej wartości energetycznej. Celem pracy był przegląd najnowszych badań nad stężeniem testosteronu wśród sportowców płci męskiej w kontekście wpływu diety. Dowiedziono, iż zarówno wartość energetyczna, jak i ilość białka, tłuszczów i węglowodanów nie pozostają bez wpływu na stężenie testosteronu. Niedobory energii i poszczególnych makroskładników obniżają stężenie tego hormonu w organizmie sportowca, wpływając tym samym na jego możliwości treningowe.Androgenic and anabolic functions of testosterone make it the most important male hormone. Its concentration can be influenced by the intake of dietary macronutrients and its calorific value. The aim of this study was to review available research on testosterone levels among male athletes within the context of their effects of diet. It has been proved that both the calorific value and the amount of protein, fats and carbohydrates are not without effect on the hormone. Energy shortages and individual macronutrients reduce testosterone levels in an athlete’s body, thus affecting its training possibilities

Assessment of the dietary supplement use by professional female football players

Wstęp. Właściwie dobrana dieta jest jednym z kluczowych elementów wspomagania zdolności wysiłkowych sportowców. Sportowcy coraz częściej uzupełniają swoją dietę spożywając suplementy diety. Z uwagi na zagrożenia płynące z niewłaściwej suplementacji, zasadne jest jej monitorowanie. Celem pracy była ocena stosowania suplementów diety przez kobiety trenujące zawodowo piłkę nożną. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono z udziałem 44 kobiet trenujących zawodowo piłkę nożną na 3 poziomach ligowych: ekstraligi, I ligi i II ligi. W ankiecie zadano pytania o staż treningowy, stosowanie diet, samoocenę wiedzy żywieniowej oraz suplementację. Dodatkowo dokonano pomiaru wzrostu i masy ciała. Wyniki. Badaną grupę stanowiły kobiety w wieku 20,5±5 lat, o wzroście 167,2±5 cm i masie ciała 61,6±10,1 kg, o stażu treningowym 5 lat lub więcej. 20,5% respondentek spożywało suplementy diety, w większości (67%) przez okres krótszy niż pół roku. Powodem suplementacji była przeważnie chęć polepszenie zdolności wysiłkowych i/lub zalecenia osób trzecich. Większość respondentek deklarowała pozytywne działanie suplementów diety (65%). Piłkarki czerpały przeważnie wiedzę na temat suplementów od dietetyka, trenera i/lub środków masowego przekazu. Wnioski. Piłkarki zazwyczaj prowadziły suplementację profesjonalnie, spożywały suplementy o potwierdzonym badaniami działaniu. Suplementy diety były zazwyczaj spożywane w sposób odpowiedzialny, a źródła wiedzy na ich temat – przeważnie rzetelne.Background. A properly composed diet is one of the key elements favorably affecting exercise capacity in athletes. Athletes increasingly often complement their diet by including dietary supplements in it. Due to the risk entailed by improper supplementation, it is justifiable to monitor supplement consumption. The aim of the study was to assess the consumption of dietary supplements by female football players at a competitive level of athletic performance. Material and methods. The study was conducted in a sample of 44 female football players, training at three league levels: ExtraLeague, I-League and II-League. The questionnaire included the questions about the period of training, diets, self-assessment of the participants’ knowledge on nutrition and supplementation. Additionally, measurements of body height and body mass were taken. Results. The sample included women aged 20.5±5 years; the subjects body height and body mass were 167.2±5 cm and 61.6±10.1 kg respectively and they trained on average 5 years or longer. 20.5% of the survey respondents reported taking dietary supplements, most of them (67%) within the period shorter than six months. The most frequent reported reasons for supplementation were: the desire to improve exercise capacity and/or someone’s recommendation. Most of the respondents (65%) reported a favorable effect of dietary supplementation. The football players learned about supplementation from their dieticians and/or the mass media. Conclusions: The female football players usually used supplements consciously and took only those with the effect confirmed by study results. Dietary supplements were usually taken with caution and the sources of knowledge of the supplements were in most cases reliable