Language disorders in children with closed head injury

U radu su prikazani jezički poremećaji kod dece sa zatvorenom povredom mozga. Opisani su poremećaji jezičke strukture i narativnog diskursa, kao i odnos oštećenja lingvističkih sposobnosti i nekih aspekata kognicije. Razmtran je oporavak jezičkih funkcija u odnosu na težinu povrede, mesto i obim lezije mozga, uzrast u vreme nastanka povrede i premorbidne karaktersitike. Na kraju su date preporuke za procenu i tretman jezičkih poremećaja kod dece sa povredom mozga.Language disorders in children after closed head injury are presented in this paper. The impairments of formal linguistic domains and discourse function are described. The relationship between language and some aspects of cognition is pointed out. In addition, recovery of language functions has been considered in relation to severity of injury, site and size of lesion, age at injury, and premorbid characteristics. Finally, suggestions for assessment and treatment of language disorders in children with brain injury are presented

The analysis of perseveration in aphasic patients

U ovom radu su izloženi rezultati analize perseveracija kod 30 afazičnih bolesnika. Perseverativne greške su evaluirane na zadacima imenovanja i crtanja određenih figura. Izvršena je komparativna analiza persveracija kod pacijenata sa fluentnom i nefluentnim afazijama. Diskutovano je o tipovima perseveracija i mehanizmima njihovog nastanka. Zaključeno je da su perseveracije učestalije kod fluentnih u odnosu na nefluentne afazije i da je povratna persevarcija češća u odnosu druge oblike perseverativnog ponašanja.The results of the analysis of perseveration in 30 aphasic pateints are presented in this paper. We compared the obtained results between patients with fluent and nonfluent forms of aphasia. Types and mechanisms underlying perseveration in aphasia are discused. It was concluded that patients with fluent aphasia make more perseveration than patients with nonfluent aphasia, as well as, that recurrent persevration is dominant in aphasia

Poremećaji govora i jezika kod traumatskih povreda mozga: klinički pristup

Termin traumatska povreda mozga podrazumeva oštećenje strukture moždanog tkiva i poremećaj moždanih funkcija. Nastaje kao posledica dejstva spoljašnje slile u saobraćanoj nesreći, sportu, tuči, usled ranjavanja iz vatrenog oružja i dr. Javlja se kod ljudi svi starosnih doba. Traumatske povrede mozga često ostavljaju dugoročne posledice na govornom, jezičkom, kognitivnom i socijalnom planu. Cilj. U ovom radu prikazani su oblici govorne i jezičke patologije traumatskog porekla, s ciljem bližeg određivanja njihovih karakteristika i prirode. Metode. Uvid u relevantnu literaturu izvršen je pristupom elektronskim bazama podataka biblioteka Srbije, kao i upotrebom specijalizovanih pretraživača na internetu. Takođe, korišćena je literatura dostupna u Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu. Rezultati. Rezultati su pokazali da se poremećaji jezika kod traumatskih povreda mozga uglavnom razmatraju u odnosu na oštećenje kognitivnih funkcija. S druge strane, poremećaji govora najčešće se sagledavaju s aspekta oštećenja komponenti procesa govorne produkcije. Zaključak. Traumatska povreda mozga uzrokuje veoma različite oblike govornih i jezičkih poremećaja. Česta je slika udruženog ispoljavanja govornog i jezičkog poremećaja, kao i deficita u domenu jezika i drugih kognitivnih funkcija. Jezička i govorna patologija traumatskog porekla zahteva diferenciran pristup dijagnostici i tretmanu

Quality of life in persons with consequences of traumatic brain injury

A study of recent literature reveals that, with the recent increase in the occurrence of traumatic head injuries, the number of empirical studies investigating the quality of life and psychosocial implications of traumatic brain injury in childhood and adulthood is increasing. The findings of these studies indicate that brain trauma can have long-term effects on a person's overall functioning in a variety of domains, including cognitive, linguistic, social, and emotional functioning. It is widely held that the manifestation of deficits in these domains correlates with the severity of the injuries, implying that more severe injuries result in more severe and long-term consequences in this population. Recent empirical data, however, show that even mild injuries in the pediatric population can irreversibly affect the development of some mental functions. As a result of these findings, the long-held notion that children recover completely due to the plasticity of the immature brain is gradually being abandoned. Additional empirical findings analysis reveals that long-term manifestations of impairments in numerous domains of cognition and behavior significantly reduce the quality of life of people who have suffered a traumatic brain injury. Such findings highlight the importance of continuous monitoring and support for this population to provide conditions and remove any potential barriers to their functioning in daily life.Pregled savremene literature pokazuje da sa porastom učestalosti traumatskih povreda glave u novije vreme, raste broj empirijskih studija koje se bave ispitivanjem kvaliteta života i psihosocijalnih posledica koje ostavljaju traumatska oštećenja mozga u detinjstvu i odraslom dobu. Rezultati ovih studija pokazuju da moždana trauma može da ostavi dugotrajne posledice na celokupno funkcionisanje osobe u različitim domenima – kognitivnom, jezičkom, socijalnom i emocionalnom. Uvreženo je mišljenje da ispoljavanje deficita u ovim domenima koreliše s težinom povrede, odnosno da teže povrede uslovljavaju teže i dugotrajnije posledice u ovoj populaciji. Međutim, noviji empirijski podaci ukazuju da u dečjoj populaciji čak i blage povrede mogu trajno poremetiti razvoj nekih psihičkih funkcija. Kao rezultat tih nalaza, polako se napušta tradicionalno shvatanje da kod dece dolazi do potpunog oporavka zbog plastičnosti nezrelog mozga. Dodatna analiza empirijskih nalaza pokazuje da dugoročno ispoljavanje poremećaja različitih aspekata kognicije i ponašanja značajno narušava kvalitet života osoba koje su pretrpele traumatsku povredu mozga. Ovakvi nalazi ukazuju na neophodnost kontinuiranog praćenja i pružanja podrške ovoj populaciji u cilju obezbeđivanja uslova i otklanjanja potencijalnih barijera u njihovom funkcionisanju u svakodnevnom životu

Cognitive-communication disorder in children and adolescents with traumatic brain injury

Povećanjebroja traumatskih povreda mozgai svesti o mogućim trajnim psiho-socijalnim posledicama kod povređenih osoba doveli su do intenzivnijeg istraživanja uticaja povrede na kognitivno isocijalno funkcionisanje. Brojni empirijski podaci ukazuju na dugoročno ispoljavanje deficita u oblasti jezika, kognicije, komunikacije, emocija i ponašanja.Posebna pažnja posvećuje se kognitivnim i komunikacijskim deficitima. S ciljem boljeg razumevanja njihove prirode, u ovom radu razmatrani su deficiti u jezikuu odnosu na druge kognitivne funkcije, značajne za interpersonalnu komunikaciju.Empirijski podaci pokazuju da trauma mozga u detinjstvu dovodido poremećaja u razvoju ili gubitka već stečenih sposobnosti razumevanja figurativnog jezika, upotrebe jezika u različitim društvenim kontekstima,kao i diskursa. Navedeni poremećaji povezani sus deficitima pažnje, radne memorije,egzekutivnih funkcija i socijalne kognicije. U fokusu rada su iprepoznavanje kognitivno-komunikacionogporemećajakod dece, kao i metode procene. Takođe su prikazani pristupi u tretmanu dece i mladihs kognitivnim posledicama moždane povrede. Najzad, razmatran je oporavakjezičkih ikognitivnih funkcija nakon povrede glaveu detinjstvu u odnosu na težinu povrede iuzrast u vremenjenog nastanka. Vidljivo je da su dugotrajniporemećaji kognicije uglavnom posledica teške povrede mozga, mada i blage povrede mogu trajno oštetiti razvoj nekih psihičkih funkcija. S obzirom na ova saznanja, napušteno jetradicionalno shvatanje da kod dece sa stečenom povredom zbog plastičnosti nezrelog mozga dolazi do potpunog oporavka kognitivnih funkcija. S obzirom na mogućnost dugoročnog ispoljavanja poremećaja različitih aspekata kognicije i ponašanja, naglašavamo potrebukontinuiranog praćenja dece i adolescenata s traumatskom povredom mozga radi pružanja podrške za učenjei bolje socijalno funkcionisanje.The increase in number of traumatic brain injuries and growing awareness of the possible lasting psychosocial consequences in the injured have led to increased research of the impact of injury on cognitive and social functioning. Numerous empirical data indicate a long-term manifestation of deficits in the areas of language, cognition, communication, emotions and behaviour. Special attention is paid to cognitive and communication deficits. In order to better understand their nature, this paper considers deficits in language in relation to other cognitive functions, which are important for interpersonal communication. Empirical data show that brain trauma in childhood leads to developmental disorders or loss of already acquired abilities to understand figurative language, use of language in different social contexts, as well as the organization of discourse. These disorders are associated with deficits in attention, working memory, executive functions and social cognition. The paper also focuses on the problems of recognizing cognitive-communication disorders in children, as well as assessment methods. Approaches to the rehabilitation of children and young people with the cognitive impairments caused by brain injury are also presented. Finally, the recovery of language and cognitive functions after a head injury in childhood was considered in relation to severity of injury and age at the time of its occurrence. Long-term cognition disorders are predominantly a consequence of severe brain injury, although mild injuries also can permanently impair the development of some mental functions. Given these findings, the traditional view that, due to the plasticity of the immature brain, a complete recovery of cognitive functions in children with acquired injury occurs was abandoned. Given the possibility of long-term manifestations of disorders of various aspects of cognition and behaviour, we emphasize the need for continuous monitoring of children and adolescents with traumatic brain injury to provide support for learning and better social functioning

Kognitivno neuropsihološki pristup u tretmanu afazija

Novija istraživanja u afaziologiji usmerena su na poboljšanje razumevanja oštećenja procesa i reprezentacija koje se nalaze u osnovi različitih tipova jezičkih zadataka. Saznanja bazirana na kognitivno neuropsihološkom pristupu značajno pomažu logopedima - afaziolozima u izdvajanju i definisanju jezičkog oštećenja koje treba tretirati kod afazičnog pacijenta. U ovom radu je razmatran značaj kognitivno neuropsihološkog pristupa u tretmanu afazija, na primeru tretmana leksičko-semantičkih deficita. Prikazan je način prepoznavanja prekida nekih kognitivnih operacija tokom procesiranja leksičkih jedinica i metod tretmana. Osim toga, iznete su i neke ideje o tome kako se ograničenja ovog pristupa možda mogu prevazići uz pomoć dokaza iz neuronauka, koji se tiču nervnih mehanizama oporavka i učenj

The analysis of perseveration in aphasic patients

U ovom radu su izloženi rezultati analize perseveracija kod 30 afazičnih bolesnika. Perseverativne greške su evaluirane na zadacima imenovanja i crtanja određenih figura. Izvršena je komparativna analiza persveracija kod pacijenata sa fluentnom i nefluentnim afazijama. Diskutovano je o tipovima perseveracija i mehanizmima njihovog nastanka. Zaključeno je da su perseveracije učestalije kod fluentnih u odnosu na nefluentne afazije i da je povratna persevarcija češća u odnosu druge oblike perseverativnog ponašanja.The results of the analysis of perseveration in 30 aphasic pateints are presented in this paper. We compared the obtained results between patients with fluent and nonfluent forms of aphasia. Types and mechanisms underlying perseveration in aphasia are discused. It was concluded that patients with fluent aphasia make more perseveration than patients with nonfluent aphasia, as well as, that recurrent persevration is dominant in aphasia

Neuropsychological deficits in children and adolescents with traumatic brain injury

Uvod: Traumatska povreda mozga se relativno često događa u populaciji dece i adolescenata. To je inače najčešći tip stečene lezije mozga u detinjstvu. Može da se dogodi u bilo kom periodu, s tim što su deca uzrasta do dve godine i adolescenti od 15-18 godina najčešće žrtve moždane traume. Traumatska povreda mozga predstavlja jedan od vodećih uzroka neuropsiholoških poremećaja i prekida toka normalnog razvoja kod dece. U ovom radu razmatrani su poremećaji pažnje, pamćenja, jezika, egzekutivnih funkcija i socijalne kognicije. Cilj: Cilj nam je da pružimo sveobuhvatan prikaz neuropsiholoških deficita kod dece i adolescenata koji su pretrpeli traumatsku povredu mozga. Metode: Za pretragu relevantne literature korišćene su specijalizovane baze podataka i pretraživači, pomoću ključnih reči na srpskom i engleskom jeziku. Rezultati: Opisani su znaci i simptomi kognitivnih poremećaja u odnosu na težinu povrede i uzrast na kome je ona nastala. Istaknute su posledice rano stečene povrede mozga na razvoj kognicije i psihosocijalno funkcionisanje. Takođe, opisane su metode procene kognitivnih funkcija i pristupi u rehabilitaciji dece sa kognitivnim poremećajima uzrokovanim traumom mozga. Zaključak: Povreda mozga u detinjstvu i adolescenciji dovodi do prolaznih i dugoročnih kognitivnih i bihevioralnih poremećaja. Iako se dugoročni neuropsihološki deficiti mogu ispoljiti i kod blage povrede mozga, oni se tipično sreću kod dece i mladih sa teškom povredom. Pojava traumatske povrede u detinjstvu zahteva sistematsko praćenje i uključivanje dece i mladih sa neuropsihološkim posledicama u proces rehabilitacije i druge vidove podrške.Introduction: Traumatic brain injury occurs relatively often in the population of children and adolescents. It is also the most common type of acquired brain lesion in childhood. It can happen at any time, the most common victims of brain trauma being children under the age of two and adolescents aged 15-18. Traumatic brain injury is one of the leading causes of neuropsychological disorders and disruption of normal development in children. In this paper, disorders of attention, memory, language, executive functions and social cognition are discussed. Aim: Our goal is to provide a comprehensive overview of neuropsychological deficits in children and adolescents who have suffered a traumatic brain injury. Method: Using keywords in Serbian and English, specialized databases and search engines were used to find relevant literature. Results: We describe the signs and symptoms of cognitive disorders in relation to the severity of the injury and the age at which it occurred. The consequences of early acquired brain trauma on the development of cognition and psychosocial functioning are emphasized. We also describe methods of assessing cognitive functions and approaches to the rehabilitation of children with cognitive disorders caused by traumatic brain injury. Conclusion: Brain injury in childhood and adolescence leads to transient and long-term cognitive and behavioural disorders. Although longer-term neuropsychological deficits can also occur with mild injury, they are typically found in children and youth with severe brain injury. The occurrence of traumatic brain injury in childhood requires systematic monitoring and inclusion of children and young people with neuropsychological consequences in the rehabilitation process and other types of support

Kognitivno neuropsihološki pristup u tretmanu afazija

Novija istraživanja u afaziologiji usmerena su na poboljšanje razumevanja oštećenja procesa i reprezentacija koje se nalaze u osnovi različitih tipova jezičkih zadataka. Saznanja bazirana na kognitivno neuropsihološkom pristupu značajno pomažu logopedima - afaziolozima u izdvajanju i definisanju jezičkog oštećenja koje treba tretirati kod afazičnog pacijenta. U ovom radu je razmatran značaj kognitivno neuropsihološkog pristupa u tretmanu afazija, na primeru tretmana leksičko-semantičkih deficita. Prikazan je način prepoznavanja prekida nekih kognitivnih operacija tokom procesiranja leksičkih jedinica i metod tretmana. Osim toga, iznete su i neke ideje o tome kako se ograničenja ovog pristupa možda mogu prevazići uz pomoć dokaza iz neuronauka, koji se tiču nervnih mehanizama oporavka i učenj

Language disorders in children with closed head injury

U radu su prikazani jezički poremećaji kod dece sa zatvorenom povredom mozga. Opisani su poremećaji jezičke strukture i narativnog diskursa, kao i odnos oštećenja lingvističkih sposobnosti i nekih aspekata kognicije. Razmtran je oporavak jezičkih funkcija u odnosu na težinu povrede, mesto i obim lezije mozga, uzrast u vreme nastanka povrede i premorbidne karaktersitike. Na kraju su date preporuke za procenu i tretman jezičkih poremećaja kod dece sa povredom mozga.Language disorders in children after closed head injury are presented in this paper. The impairments of formal linguistic domains and discourse function are described. The relationship between language and some aspects of cognition is pointed out. In addition, recovery of language functions has been considered in relation to severity of injury, site and size of lesion, age at injury, and premorbid characteristics. Finally, suggestions for assessment and treatment of language disorders in children with brain injury are presented