Decentralisatie en Democratische Vertegenwoordiging:een pilot-onderzoek naar vertegenwoordigingsclaims op het lokale niveau

In dit rapport presenteren we de resultaten die zijn voortgekomen uit ons pilot-onderzoek naar democratische vertegenwoordiging in het sociale domein in twee gemeenten. We merkten in het onderzoek hoezeer alle betrokkenen er groot belang aan hechten om de omvangrijke decentralisaties van jeugdzorg, maatschappelijke ondersteuning en arbeidsparticipatie democratisch te verankeren. We merkten ook dat het vaak een worsteling is (geweest) om participatie en vertegenwoordiging in het gemeentelijke beleid invulling te geven in de praktijk. Dit rapport biedt niet alleen inzicht in die worsteling, maar is ook een verkenning hoe diverse vormen van vertegenwoordig

Bolwerk van de oude adel? Een kwantitatieve benadering van de adellijke vertegenwoordiging in het Belgische diplomatieke korps (1840-1940)

De negentiende-eeuwse Europese diplomatieke diensten zijn vaak getypeerd als een bolwerk van oude adellijke families. Dit artikel bestudeert deze hypothese door de adellijke vertegenwoordiging in de Belgische diplomatie tussen 1840 en 1940 op een kwantitatieve manier te benaderen. In vergelijking met de Europese grootmachten van deze periode, vormde de Belgische adel geen dominante factor binnen de Belgische diplomatie, hoewel edelen wel beter vertegenwoordigd waren in de hoogste rangen van de hiërarchie. Verrassend genoeg steeg het aantal edelen aan het einde van de negentiende eeuw, op het moment dat de politiek meer en meer op een democratische basis georganiseerd werd. Deze re-aristocratisering van de diplomatieke carrière is voornamelijk toe te schrijven aan het verlenen van titels aan diplomaten met een burgerlijke achtergrond. Verder toont dit artikel aan dat de democratisering van het diplomatieke korps in de eerste helft van de twintigste eeuw een traag en geleidelijk proces was.European diplomatic services in the nineteenth-century have often been characterised as strongholds of the old nobility. This article challenges this hypothesis by proposing a quantitative approach to the representation of the noble class in the Belgian diplomatic corps between 1840 and 1940. It is argued that, in comparison to the situation in the major European countries at that time, the Belgian nobility did not constitute a dominant factor in the diplomatic service, although it was better represented in the higher echelons. Throughout the nineteenth century, the number of aristocrats in the diplomatic service surprisingly rose simultaneously with the democratisation of politics. This re-aristocratisation of the diplomatic career is attributed mainly to the conferment of noble titles to diplomats with a middle-class background. Furthermore, this article will show that the democratisation of the diplomatic corps was a slow and gradual process, spread over the first half of the twentieth century

De democratische kwaliteit van gekozen en niet-gekozen vertegenwoordiging in gemeenten

De vaak sombere analyses van democratische vertegenwoordiging op lokaal niveau zijn veelal gericht op problemen met partijen en verkiezingen. Directe participatie is geen goed alternatief, omdat alleen maar bepaalde, politiek toch vaak al actieve mensen daarvan gebruikmaken. Met het begrip ‘vertegenwoordigingsclaim’ laten we in twee kwalitatieve gevalstudies van de decentralisaties in het sociale domein echter zien dat er ook andere vertegenwoordigers dan gekozen politici zijn. Deze (zelf)benoemde, niet-gekozen vertegenwoordigers kunnen opkomen voor kwetsbare groepen die zich weinig politiek laten horen. Daarnaast toont ons onderzoek dat gekozen vertegenwoordi