Eigen bijdrage en gebitssanering ; onderzoek naar effecten van afschaffing van de eigen bijdrage van jeugdige ziekenfondsverzekerden aan de vergoeding van kosten van gebitssanering

Jeugdige ziekenfondsverzekerden van 13 tot 19 jaar die niet regelmatig de tandarts bezoeken, moeten, indien zij hun gebit willen laten 'saneren', 50% van de kosten, tot een maximum van 500 gulden, zelf betalen. Verondersteld wordt dat deze regeling een stimulans is voor verzekerden met een gesaneerd gebit om regelmatig naar de tandarts te gaan. Daar staat tegenover dat de bijbetaling voor verzekerden met een niet-gesaneerd gebit een belemmering zou kunnen vormen zich tandheelktmdig te laten behandelen. Op grond hiervan wordt wel aangenomen dat afschaffing van de eigen bijdrage jongeren uit de laatstgenoemde categorie zou Icunnen stimuleren het gebit te laten saneren. Met het doel de hiervoor genoemde veronderstellingen te toetsen, wordt in Noord-Limburg een onderzoek uitgevoerd met de volgende vraagstelling: - Wat is het effect van het afschaffen van de eigen bijdrage op het verkrijgen van een saneringsbewijs door ongesaneerde 13-19-jarige ziekenfondsverzekerden? - Wat is het effect van het afschaffen van de eigen bijdrage op het behouden van een saneringsbewijs door 13-19-jarige verzekerden die reeds gesaneerd zijn? Het onderzoek is experimenteel van aard. Twee interventies worden onderscheiden, die elk in één subregio van Noord-Limburg werden gerealiseerd; één subregio, waar niet werd geïntervenieerd, diende als controle. In subregio A (Venlo en omgeving) is de eigen bijdrage vanaf 1 juni 1994 voor een periode van twee jaar afgeschaft. Alle jongeren van 13 tot en met 18 jaar die op dat moment verzekerd waren bij Zorgverzekeraar VGZ, werden hiervan door middel van een brief op de hoogte gebracht. In de subregio's B en C (respectievelijk Horst en omgeving en Venray en omgeving) werd de eigen bijdrage niet afgeschaft. In subregio B ontvingen verzekerden in de genoemde leeftijdsklasse een brief waarin werd vermeld dat degenen van wie het gebit niet gesaneerd is, de kosten van tandheelkundige behandeling voor een deel zelf moeten betalen. Zowel in regio A als in regio B wordt vanuit de GGD Noord-Limburg op scholen voor voortgezet onderwijs voorlichting gegeven over het belang van gebitssanering. In subregio C ontvingen jeugdige verzekerden geen brief en wordt op de scholen aan tandheelkundige voorlichting geen extra aandacht besteed. In het voorliggende rapport wordt de eerste onderzoeksvraag beantwoord voor de eerste vijf maanden na de verzending van de brieven aan verzekerden in de regio's A en B. In subregio A, waar de eigen bijdrage tijdelijk is afgeschaft, blijkt dat ruim 5% van de aanvankelijk ongesaneerden het gebit heeft laten saneren. In de regio's B en C betrof dit respectievelijk 1 en 2% van de ongesaneerde verzekerden. Het verschil tussen subregio A enerzijds en de subregio's B en C anderzijds is statistisch significant, dat tussen de subregio's B en C niet. In vergelijking met het gemiddelde aantal nieuw-gesaneerden per maand tijdens een periode van acht maanden in 1993, dus vóór het experiment startte, was het aantal nieuw gesaneerden in regio A gedurende de eerste vijf maanden van de experimentele fase significant hoger. De kosten van sanering in regio A bedroegen gemiddeld ongeveer ƒ 280 per nieuw-gesaneerde. Indien de bijbetaling niet was afgeschaft, zouden de verzekerden hiervan gemiddeld ƒ 124 zelf hebben moeten betalen. Geconcludeerd kan worden dat het effect van de genomen maatregelen tijdens de eerste vijf maanden beperkt was. Om die reden wordt aanbevolen de tandartsen in Noord-Limburg en de jeugdartsen van de GGD opnieuw te vragen het project zo actief mogelijk te ondersteunen

Dental caries prevalence and the use of fluorides in different European countries

Data in a WHO report relating caries prevalence and the use of fluorides in different European countries were compared with data obtained directly from investigators in the field of oral epidemiology. The reliability of DMFT indices of 12-year-old children, mentioned in the WHO report, appeared sufficient to make comparisons between countries on the basis of these data. The WHO data files on the different applications of fluoride were incomplete. When figures were present, they were not always in agreement with those from the investigators. A decrease of the DMFT indices could be shown in a large number of countries. In further comparative studies between European countries, cultural differences (in dietary habits, for instance) should be taken into account

Consumption of sweet snacks and caries experience of primary school children.

With the aim of evaluating the relationship between consumption of sweet snacks (sugars) and caries prevalence, a secondary analysis was performed on data obtained in an epidemiological study of 5-, 8- and 11-year-old children, all participants of Regional Institutions for Youth Dentistry. The children's primary and permanent teeth were examined mainly by visual examination. Parents completed a questionnaire on the child's toothbrushing habits, use of fluoride tablets and fluoride toothpaste, consumption of sweet snacks, level of education of the mother as an indicator of the socio-economic status of the family and country of birth of the mother as an indicator of ethnicity. The various oral hygiene habits were combined into one variable. Firstly the crude relationship between consumption of sweet snacks and caries experience was evaluated, subsequently oral hygiene habits, socio-economic status and ethnicity were taken into account. Mean dmfs scores of 5- and 8-year-old children who consumed sweet snacks between meals more than 5 times a day (according to parents' reports) were significantly higher than mean dmfs scores of children with a lower reported sweet snack consumption. Multivariate analysis confirmed this result. Only 4.2% of the children were in the group with such a high sweet snack consumption. A number of parents probably underestimated the sweet snack consumption of their children. As the validity of the data on sweet snack consumption was questionable, the actual influence of this factor might be larger than the results of this study show. Chemicals/CAS: fluoride, 16984-48-8; Dietary Carbohydrates; Fluorides; Tablets; Toothpast

Ethnicity and maternal education as risk indicators for dental caries, and the role of dental behavior.

The aim of this study was to assess differences in dental health between socioeconomic and ethnic groups in a cohort of 5-yr-old children born in 1982 and in a cohort of 11-yr-old children born in 1976. A further aim was to evaluate the putative role of dental behaviors as intervening factors between ethnicity and maternal education on the one hand and caries experience on the other. A secondary analysis was performed on data collected in a study monitoring the oral health of youths covered by public health insurance (Ziekenfonds) in the Netherlands. The results showed both ethnicity and maternal education to be indicators of caries risk in the primary dentition. For caries in the permanent dentition, only maternal education could be identified as a risk indicator. Dental behaviors were related to caries experience as well as to ethnicity and maternal education, though the evidence for the role of these dental behaviors as intervening factors was weak. It is concluded that the validity and reliability of the behavioral measurements might be questionable and that the mechanism underlying the differences in caries experience between the various groups is still little understood

Veranderingen in mondgezondheid bij volwassenen : resultaten van onderzoek uitgevoerd in 1983 en 1995

Contains fulltext : 25196.PDF (publisher's version ) (Open Access