43 research outputs found
Borstkanker bij de man
Borstkanker bij de man is een zelden voorkomende ziekte die relatief onbekend is bij de algemene bevolking. Hierdoor wordt de diagnose vaak in een later stadium van de ziekteprogressie gesteld, wat op zijn beurt de prognose beïnvloedt. Na correctie voor de leeftijd en het ziektestadium is de overleving voor mannelijke patiënten dezelfde als voor vrouwelijke. Belangrijke risicofactoren voor mannelijke borstkanker zijn testiculaire afwijkingen (cryptorchidie, orchitis, enz.), het syndroom van Klinefelter en familiale belasting (BRCA2-genmutatie). Wegens de afwezigheid van terminale lobuli is de overgrote meerderheid van de tumoren histopathologisch geclassificeerd als een ductaal carcinoom. De diagnostiek van mannelijke borstkanker loopt parallel met die van vrouwelijke borstkanker (borstonderzoek, beeldvorming en histopathologie). De behandeling van mannelijke borstkanker is in grote lijnen dezelfde als voor vrouwelijke borstkanker. Belangrijke verschillen zijn bij de chirurgische therapie de gemodificeerde radicale mastectomie als standaard en in een adjuvante setting is er heden nog geen plaats voor het gebruik van aromataseremmers
GRACE-trial : a randomised active-controlled trial for vulvovaginal atrophy in patients with breast cancer on endocrine therapy : study protocol
Introduction Breast cancer is the most common cancer type in women worldwide. Due to hormone receptor positivity in the majority of the breast cancer tumours is endocrine therapy a crucial part in the treatment landscape of breast cancer. Endocrine therapy consists of the use of selective oestrogen-receptor modulators or aromatase inhibitors. These medicines generate a hypoestrogenic environment by reducing circulating oestrogen or by altering the effect of oestrogen on tissue cells by receptor blockade. As a common side effect, vulvovaginal atrophy occurs in the majority of patients with breast cancer using endocrine therapy. Vulvovaginal atrophy has a significant impact on physical and psychological well-being due to negative influence on quality-of-life, self-esteem and sexuality. As a consequence, adherence to endocrine therapy for the standard duration of 5-10 years is challenging, resulting in higher rates of therapy interruption, leading to poorer prognosis with shorter distant disease-free survival. The standard treatment for vulvovaginal atrophy in postmenopausal women is based on the use of local hormonal treatment. However, when a patient has a history of breast cancer, delay of treatment and undertreatment are ubiquitous.
Methods and analysis In this first ever prospective randomised trial patients with breast cancer on endocrine therapy with vulvovaginal atrophy will be treated with the available local treatment modalities with a 1:1:1:1 randomisation: oestrogen, dehydroepiandrosterone, moisturisers and a co-treatment of oestrogen and probiotics. Patient-reported outcomes measurements will be implemented to investigate the efficacy of the implemented treatments. Safety of the treatments will be evaluated by assessing systemic sex hormones concentrations.
Ethics and dissemination This study was approved by the Ethical Committee of Ghent University Hospital and by the Federal Agency for Medicines and Health Products. Results will be published in peer-reviewed journals and released in international conferences