Acute cholangitis due to afferent loop syndrome after a Whipple procedure: a case report

This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Licens

Wound dehiscence: is still a problem in the 21th century: a retrospective study

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The aim of this study was to evaluate the risk factors of wound dehiscence and determine which of them can be reverted.</p> <p>Methods</p> <p>We retrospectively analyzed 3500 laparotomies. Age over 75 years, diagnosis of cancer, chronic obstructive pulmonary disease, malnutrition, sepsis, obesity, anemia, diabetes, use of steroids, tobacco use and previous administration of chemotherapy or radiotherapy were identified as risk factors</p> <p>Results</p> <p>Fifteen of these patients developed wound dehiscence. Emergency laparotomy was performed in 9 of these patients. Patients who had more than 7 risk factors died.</p> <p>Conclusion</p> <p>It is important for the surgeon to know that wound healing demands oxygen consumption, normoglycemia and absence of toxic or septic factors, which reduces collagen synthesis and oxidative killing mechanisms of neutrophils. Also the type of abdominal closure may plays an important role. The tension free closure is recommended and a continuous closure is preferable. Preoperative assessment so as to identify and remove, if possible, these risk factors is essential, in order to minimize the incidence of wound dehiscence, which has a high death rate.</p

Paediatric anaesthesia in district hospitals

Guidelines setting, the scientific basis for the administration of anaesthesia to children in general hospitals, have been formulated not only for the European Union but also for the United States of America. Nevertheless, the international as well as the Greek reality are a far away from these guidelines. The objective of the present study was to examine the quality of practice of Paediatric Anaesthesia in National District General Hospitals. An effort was made to outline the substructures of the Anaesthetic departments according to their geographical distribution (central, District), the hospitals capacity (small, medium, large), as well as the differences, qualitative (age, education) and quantitative of the anesthetists, that influence the practice of Paediatric Anaesthesia in our country and especially in District area. Three hundred and fifthy eight (358) anesthesiologists, in total, have been approached, 179 from each geographical area (central, District region) and from those selected, 104 replied. The analysis of the results present the mode of practice of Paediatric Anaesthesia in District hospitals. According to them: - A percentage of 57,7% of the regional district hospitals are of a small capacity and are located more than 50 Kilometers away from a specialized paediatric centre. – Only 11,9% of the district hospitals provide a paediatric surgeon and only 1,5% of them a paediatric anesthetist, while none can provide a paediatric-intensive care-consultant. - 28,4% of the regional hospitals provide paediatric anesthetic equipment for emergency care, and 50% of the hospitals provide appropriate equipment for the practice of Paediatric Anaesthesia. – The majority (71,2%) of the paediatric surgical cases of low and medium risk are operated by general surgeons, while in the regional hospitals the percentage increases to 91%. – The emergency paediatric surgical cases do not present a statistically significant difference between central and district areas and this demonstrates the fact that an emergency could be happen anywhere, and therefore it is of vital importance to be treated under circumstances guaranteeing safety. - Under 3 years old is accentuated as the most important criterion of hospital transfers, which are accompanied by doctors who are not specialized in treating children. - The anesthetists in a vast majority (70,7%) are getting anxious when they administer anesthesia to children due to of lack of experience in paediatric anaesthesia. - A low percentage of the anesthetists of our study, 9,8%, have postgraduate studies in the field of Paediatric Anesthesia and Paediatric Intensive Care and 12,6% of them have visited a specialized children paediatric centre in Greece in order to update their skills and knowledges. - Although 58,3% of anesthetists do not wish to anaesthetize children, 85,4% of them support the existence of Paediatric Anesthesia as a subspeciality.Κατευθυντήριες οδηγίες καθώς και προτάσεις για τη χορήγηση αναισθησίας σε παιδιά στο γενικό νοσοκομείο, που στόχο είχαν να τεθούν επιστημονικά δεδομένα για την άσκηση της Παιδιατρικής Αναισθησίας, διατυπώθηκαν τόσο για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όσο και για τις ΗΠΑ. Αυτές οι κατευθυντήριες οδηγίες, απέχουν πολύ από την Ελληνική αλλά και τη διεθνή πραγματικότητα. Σκοπός της παρούσας μελέτης, ήταν να διερευνηθεί το επίπεδο άσκησης της Παιδιατρικής Αναισθησίας στα νοσοκομεία της περιφέρειας της χώρας. Έγινε προσπάθεια να σκιαγραφηθούν οι υποδομές των αναισθησιολογικών τμημάτων ανάλογα με την γεωγραφική τους κατανομή (κέντρο, περιφέρεια), την δυναμικότητα των νοσοκομείων (μικρή, μεσαία, μεγάλη), όπως και τις διαφορές, ποιοτικές (ηλικία, εκπαίδευση) και ποσοτικές των αναισθησιολόγων, που επηρεάζουν την άσκηση της Παιδιατρικής Αναισθησίας στη χώρα μας και ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Συνολικά προσεγγίστηκαν 358 αναισθησιολόγοι, 179 από κάθε γεωγραφική έδρα (αστικό κέντρο, περιφέρεια) και από αυτούς απήντησαν οι 104. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων των ερωτηματολογίων, στοιχειοθετεί τον τρόπο άσκησης της Παιδιατρικής Αναισθησίας στα νοσοκομεία της περιφέρειας. Σύμφωνα με αυτά: - Ποσοστό 57,7% των νοσοκομείων της περιφέρειας είναι μικρής δυναμικότητας και απέχουν περισσότερο από 50 χιλιόμετρα από εξειδικευμένο για παιδιά κέντρο. - Μόνο το 11,9% των νοσοκομείων της περιφέρειας διαθέτουν σύμβουλο Παιδοχειρουργό και μόλις το 1,5% αυτών Παιδοαναισθησιολόγο, ενώ κανένα δεν διαθέτει σύμβουλο Εντατικολόγο Παίδων. - Μόνο το 28,4% των νοσοκομείων της περιφέρειας διαθέτει παιδοαναισθησιολογικό εξοπλισμό για επείγοντα και το 50% των νοσοκομείων εξοπλισμό συνυφασμένο με την άσκηση της Παιδιατρικής Αναισθησίας. - Το 71,2% των Παιδοχειρουργικών περιστατικών μικρής και μέσης βαρύτητας αντιμετωπίζεται στo σύνολο των νοσοκομείων από Γενικούς Χειρουργούς, ενώ στα νοσοκομεία της περιφέρειας το ποσοστό αυτό φτάνει το 91%. - Τα επείγοντα παιδοχειρουργικά περιστατικά που αντιμετωπίστηκαν από αναισθησιολόγους, δεν παρουσιάζουν στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ νοσοκομείων κέντρου και αυτών της περιφέρειας και αυτό αποδεικνύει ότι το επείγον δεν έχει έδρα, μπορεί να συμβεί οπουδήποτε και γιαυτό επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται με συνθήκες που να προσδίδουν ασφάλεια. - Ως σπουδαιότερο κριτήριο των διακομιδών αναδεικνύεται η ηλικία κάτω των 3 ετών και τις διακομιδές συνοδεύουν ως επί το πλείστον ιατροί που δεν είναι εκπαιδευμένοι στα παιδιά. - Ποσοστό 70,7% των αναισθησιολόγων απήντησαν ότι ανησυχούν, όταν χορηγούν αναισθησία σε παιδιά κάθε ηλικίας λόγω έλλειψης εμπειρίας τους, στις ιδιαιτερότητες των παιδιών. - Χαμηλό ποσοστό αναισθησιολόγων της μελέτης μας 9,8% έχουν μετεκπαιδευτεί στο αντικείμενο της Παιδιατρικής Αναισθησίας και της ΜΕΘ παίδων και 12,6% αυτών επισκέφτηκαν για επιστημονική ενημέρωση εξειδικευμένο παιδιατρικό κέντρο στην Ελλάδα. - Παρόλο που 58,3% των αναισθησιολόγων δεν επιθυμούν να ασχολούνται με παιδιά, το 85,4% αυτών πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει εξειδίκευση στην Παιδιατρική Αναισθησία