Afgewezen en uit Nederland vertrokken? Een onderzoek naar de achtergronden van variatie in zelfstandige terugkeer onder uitgeprocedeerde asielzoekers

__Abstract__ In de periode 2008 tot en met maart 2010 heeft het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) voor het eerst uitgebreid onderzoek gedaan naar de vraag hoe verklaard kan worden dat sommige uitgeprocedeerde asielmigranten met hulp van de Nederlandse overheid besluiten om zelfstandig terug te keren, ter-wijl anderen er de voorkeur aan geven om illegaal in Nederland te blijven of even-tueel door te migreren naar een ander land.1 De Directie Migratiebeleid (DMB) heeft het WODC verzocht een vervolgstudie te verrichten naar zelfstandige terugkeer. Dit rapport vormt de neerslag van deze vervolgstudie. Er is in de volgende opzichten voortgebouwd op het eerdere terugkeeronderzoek. Ten eerste is er in dit onderzoek gekeken naar feitelijk terugkeergedrag (geregis-treerde terugkeer via IOM) in plaats van naar terugkeerintenties en -attitudes, die in de eerdere studie centraal stonden. Ten tweede wordt terugkeer nu in verband gebracht met onafhankelijke gegevens over maatschappelijke omstandigheden in herkomstlanden. Ten derde wordt ditmaal uitgebreider gekeken naar de mogelijke invloed van terugkeerprogramma’s op zelfstandige terugkeer. Ten vierde is er nu ook onderzoek gedaan naar de vraag of de kans op terugkeer afhangt van demo-grafische kenmerken van afgewezen asielzoekers (zoals geslacht, leeftijd en gezins-samenstelling) en de tijd die de IND nodig heeft om een asielaanvraag te beoorde-len (procedureduur in eerste aanleg). De centrale vraag van het onderzoek luidt: In hoeverre stimuleren beleidsinstrumenten op het gebied van terugkeer de zelf-standige terugkeer via IOM wanneer wordt gecontroleerd voor relevante individuele kenmerken en sociaaleconomische en politieke omstandigheden in het land van herkomst

Напрями та шляхи вдосконалення матеріально-технічного забезпечення підприємств АПК регіону

Background The growing number of web-based psychological treatments, based on textual communication, generates a wealth of data that can contribute to knowledge of online and face-to-face treatments. We investigated whether clients language use predicted treatment outcomes and adherence in Master Your Mood (MYM), an online group course for young adults with depressive symptoms. Methods Among 234 participants from a randomised controlled trial of MYM, we tested whether their word use on course application forms predicted baseline levels of depression, anxiety and mastery, or subsequent treatment adherence. We then analysed chat session transcripts of course completers (n=67) to investigate whether word use changes predicted changes in treatment outcomes. Results Depression improvement was predicted by increasing use of 'discrepancy words' during treatment (e.g. should). At baseline, more discrepancy words predicted higher mastery level. Adherence was predicted by more words used at application, more social words and fewer discrepancy words. Limitations Many variables were included, increasing the chance of coincidental results. This risk was constrained by examining only those word categories that have been investigated in relation to depression or adherence. Conclusions This is the first study to link word use during treatment to outcomes of treatment that has proven to be effective in an RCT. The results suggest that paying attention to the length of problem articulation at application and to 'discrepancy words' may be wise, as these seem to be psychological markers. To expand knowledge of word use as psychological marker, research on web-based treatment should include text analysis. © 2014 The Authors