Obwodowy włókniak kostniejący : opis przypadku

Obwodowy włókniak kostniejący to rzadki guz wywodzący się z tkanek miękkich, występujący w około 2-3% opisywanych przypadków zmian obecnych w kościach szczęk. Guz ten zazwyczaj występuje w okolicy dziąsła górnego przypominając inne zmiany o typie nadziąślaków. Leczeniem z wyboru jest radykalne wycięcie guza. W przypadku powstawania pozabiegowego ubytku tkanek twardych lub miękkich, w niektórych przypadkach wskazane jest przeprowadzenie zabiegów rekonstrukcyjnych za pomocą przeszczepów tkanek miękkich lub lokalnej plastyki. Dane z piśmiennictwa wskazują prawie 20% tendencję guza do wznowy, zwłaszcza po nieradykalnym jego usunięciu. Histologicznie jest on zbudowany z ubogokomórkowej komponenty fibroblastycznej, ognisk zwapnienia oraz centralnie zlokalizowanej tkanki kostnej oraz jest pokryty nabłonkiem wielowarstwowym płaskim jamy ustnej. W pracy przedstawiono przypadek obwodowego włókniaka kostniejącego umiejscowionego w przedniej części dolnego zachyłka przedsionka jamy ustnej, który obecny był w jamie ustnej przez ponad 20 lat. W pracy przedstawiono również dokumentację fotograficzną dotyczącą procedury chirurgicznej, jak również obrazu mikroskopowego przedstawiającego budowę histologiczną usuniętego guza.Peripheral ossifying fibroma is a lesion of the gingival tissues representing up to 2-3% of all oral lesions that are biopsied. This tumour is seen very seldom and usually occurs in the gingiva of the front maxilla and resembles other epulis-like lesions. The treatment of choice is radical excision of the tumour. In cases when significant post-operative soft or hard tissue deficiency is present, reconstruction treatment by means of free tissue grafts or local flap surgery is required. Data from the literature indicates up to 20% recurrence of the tumour, especially following non-radical excision. Histologically, this tumour is composed of squamous epithelium, fibroblast component, foci of calcification and bone tissue in the centre. A rare case of peripheral ossyfying fibroma, which was localised in the oral vestibule in front mandible, is presented here. The lesion was present in the oral cavity for over twenty years. The surgical procedure is illustrated with photographic records and histopathological images of this case

Two-stage optical system for colorectal polyp assessments

BACKGROUND AND AIMS: Macroscopic real-time evaluations of the histopathology and degree of invasion of colorectal polyps help to select the most suitable endoscopic treatment method. Dual-focus (DF) narrow-band imaging (NBI) is a new imaging enhancement system that uses digital and optical methods to enhance the view of blood vessels on mucosal surfaces. However, the superiority of this technique over standard imaging techniques has not been previously reported. The aim of this study was to determine whether the two-stage optical systems in a new generation of endoscopes will increase the diagnostic accuracy of colorectal polyp recognition. METHODS: The study included 270 patients, and 386 colorectal polyps were diagnosed and removed. The polyps were assessed with white light and NBI using one- and two-stage optical systems, respectively. After being classified according to the Kudo pit pattern schemes, the polyps were removed and histopathologically verified. RESULTS: Regarding non-neoplastic lesions (Kudo I and II), no difference was observed in the recognition of polyps when using the NBI-DF function. We observed improved accuracy in the preliminary diagnoses of Kudo III(L) lesions (from 87.16 to 90.09 %, p < 0.05) and Kudo III(S) lesions (from 87.29 to 92.79 %, p < 0.01). NBI-DF also increased the accuracy of preliminary diagnoses of Kudo IV lesions (from 88.24 to 94.12 %, p < 0.01). The Kudo V pit patterns were also more distinct with NBI-DF imaging, increasing the diagnostic accuracy from 91.67 to 100 %. CONCLUSIONS: Using a two-stage optical system with electronic colorization of the mucosa increased diagnostic accuracy for differentiating colorectal polyps with neoplastic potential

Exogenous lipoid pneumonia (oil granulomas of the lung)

The authors observed three cases of exogenous lipid pneumonia clinically suspected of lung carcinoma. Histological examination of material after thoracotomy gave the possibility of correct diagnosis. The lesions in lungs were characteristic granulomas around lipid material and with surrounding advanced fibrosis

Pulmonary arteriovenous malformations in children and young adults

Authors observed five cases of lung arteriovenousmalformations in children and young adults. Clinical data and morphological pictures of these lesions were presented

Orthographic priming in Braille reading as evidence for task-specific reorganization in the ventral visual cortex of the congenitally blind

The task-specific principle asserts that, following deafness or blindness, the deprived cortex is reorganized in a manner such that the task of a given area is preserved even though its input modality has been switched. Accordingly, tactile reading engages the ventral occipitotemporal cortex (vOT) in the blind in a similar way to regular reading in the sighted. Others, however, show that the vOT of the blind processes spoken sentence structure, which suggests that the task-specific principle might not apply to vOT. The strongest evidence for the vOT's engagement in sighted reading comes from orthographic repetition-suppression studies. Here, congenitally blind adults were tested in an fMRI repetition-suppression paradigm. Results reveal a double dissociation, with tactile orthographic priming in the vOT and auditory priming in general language areas. Reconciling our finding with other evidence, we propose that the vOT in the blind serves multiple functions, one of which, orthographic processing, overlaps with its function in the sighted

Natural development of Barrett’s oesophagus and adenocarcinoma in experimental models of gastroesophageal reflux disease

Wstęp: Do rozwoju choroby refluksowej (gastroesophageal reflux disease - GERD) dochodzi w momencie zaburzenia równowagi pomiędzy czynnikami drażniącymi reflu ksatu a czynnikami ochraniającymi błonę śluzową przełyku. Przewlekły stan zapalny przełyku może doprowadzać do poważnych powikłań w postaci metaplazji Barretta i w konsekwencji rozwoju raka przełyku. W ostatnich latach stwierdza się coraz częstsze występowanie refluksu jelitowo-żołądkowego powikłanego rozwojem gruczolakoraka przełyku, zwłaszcza w krajach o wysokim rozwoju cywilizacyjnym. Cel: Podjęcie próby stworzenia przewlekłych modeli refluksu przełykowego, które naśladują tę patologię u człowieka, w celu badania mechanizmu powstawania uszkodzeń przełykowych, ich porównanie oraz ocena przydatności do prowadzenia badań nad wieloetapowym procesem nowotworzenia bez za stosowania egzogennych kancerogenów. Stworzenie modelu przewlekłego zapalenia przełyku mogłoby się przyczynić do opracowania skutecznych metod zapobiegania i leczenia tych zmian. Materiał i metody: W badaniach wykorzystano grupę 90 szczurów rasy Wistar płci mieszanej. Eksperyment przeprowadzono w trzech zasadniczych grupach badawczych, w których wykonano: A - połączenia przełykowo-dwunastnicze bok przełyku do boku dwunastnicy, B - połączenie przełykowo-dwunastnicze koniec przełyku do boku dwunastnicy i C - połączenie przełykowo-dwunastnicze koniec przełyku do boku dwunastnicy wraz z całkowitą resekcją żołądka. Dwa pierwsze typy operacji (grupy A, B) charakteryzował refluks treści mieszanej dwunastniczo-żołądkowej, a w trzecim typie zabiegu (grupa C) uzyskano refluks treści wyłącznie alkalicznej do przełyku. Wyniki: We wszystkich trzech grupach zoperowanych zwierząt po 1-3 mies. od zabiegu obserwowano zmiany morfologiczne struktury przełyku w postaci pogrubienia błony śluzowej przełyku, nadżerek i owrzodzeń, które były wyraźnie widoczne już podczas oceny makroskopowej. W badaniu mikroskopowym u większości zwierząt stwierdzono przewlekły stan zapalny, metaplazję Barretta oraz gruczolakoraka przełyku. Wnioski: Wykonane modele doświadczalnego refleksu jelitowo-żołądkowo-przełykowego cechuje duża powtarzalność obserwacji, znikoma śmiertelność zwierząt, a uzyskane w ten sposób zmiany morfologiczne naśladują kliniczny charakter choroby. Zmiany te powstają wyłącznie na drodze naturalnego rozwoju, bez interwencji farmakologicznej w postaci np. podawania substancji kancerogennych. Opracowane modele pozwalają na systematyczne prowadzenie badań w stosunkowo długim czasie, co umożliwia poznanie patogenezy uszkodzenia przełyku, mechanizmów kancerogenezy w przebiegu GERD oraz ewentualnych sposobów zapobiegania rakowi przełyku na podłożu metaplazji Barretta.Introduction: Development of gastroesophageal reflux disease (GERD) takes place when the balance between irritant and protecting mucous membrane mechanisms is impaired. The chronic inflammation of the oesophagus results in serious complications including Barrett’s metaplasia progression into esophageal adenocarcinoma. In the last few years the incidence of chronic gastroesophageal reflux disease has been increasing, especially in highly developed countries, and this chronic disease may result in the development of oesophageal adenocarcinoma, which is also observed with increased frequency. Aim: Creation and comparison of chronic gastroesophageal reflux disease models, as well as estimation of their suitability for the investigation of the process of natural carcinogenesis in the oesophagus. Material and methods: Ninety Wistar rats were used for the study on development of chronic oesophageal inflammation. Three major groups, A - side to side anastomosis, B – side to end anastomosis and C - side to end anastomosis with total gastrectomy, were selected. In each group a different operation technique was performed to induce chronic oesophageal reflux. Groups A and B were characterized by mixed gastroduodenal reflux while group C included animals with only alkaline reflux. Results: In all three experimental models of GERD the morphological changes of the oesophageal mucosa were observed by gross inspection starting 1 month after the surgery. Under microscopic investigation chronic inflammation of the oesophageal mucosa progressing to Barrett’s metaplasia and in some cases to cancer was also confirmed. Conclusions: All experimental animal models developed due to GERD are highly reproducible and exhibit low mortality Macroscopic and microscopic assessment of oesophageal inflammation that developed in response to experimental reflux confirmed that these models are suitable and useful for determination of the pathogenesis of Barrett’s related oesophageal cancer

Moderate exercise training attenuates the severity of experimental rodent colitis : the importance of crosstalk between adipose tissue and skeletal muscles

Although progress has been recently made in understanding of inflammatory bowel diseases (IBD), their etiology is unknown apart from several factors from adipose tissue and skeletal muscles such as cytokines, adipokines, and myokines were implicated in the pathogenesis of ulcerative colitis. We studied the effect high-fat diet (HFD; cholesterol up to 70%), low-fat diet (LFD; cholesterol up to 10%), and the normal diet (total fat up to 5%) in rats with TNBS colitis forced to treadmill running exercise (5 days/week) for 6 weeks. In nonexercising HFD rats, the area of colonic damage, colonic tissue weight, the plasma IL-1β, TNF-α, TWEAK, and leptin levels, and the expression of IL-1β-, TNF-α-, and Hif1α mRNAs were significantly increased and a significant fall in plasma adiponectin and irisin levels was observed as compared to LFD rats. In HFD animals, the exercise significantly accelerated the healing of colitis, raised the plasma levels of IL-6 and irisin, downregulated the expression of IL-1β, TNF-α, and Hif1α, and significantly decreased the plasma IL-1β, TNF α, TWEAK, and leptin levels. We conclude that HFD delays the healing of colitis in trained rats via decrease in CBF and plasma IL-1β, TNF-α, TWEAK, and leptin levels and the release of protective irisin