Civil law versus common law concept of Freight forwarders

Present research paper is focused on the comparative aspects of freight forwarders. Starting this paper with theoretical analysis of the “representation doctrine,” and exploring the status of the freight forwarder in Germany, United Kingdom and United Stated of America, we focused our attention on the liability of the freight forwarders towards the principal and the third party in civil and common law systems. 　　　　Observing the existing legislation, judicial and arbitration practices, we present the advantages and disadvantages of the two divergent systems of freight forwarders: German legal system versus British and American legal systems/Continental versus Anglo-Saxon legal systems. The main core of this topic is “the concept of representation,” where the place of the freight forwarder is inevitable. We also analyze the justification of Anglo-Saxon model of freight forwarder with accent on the non-vessel operating common carrier (hereafter NVOCCs), as the most sophisticated model of freight forwarder in global frames. 　　　　This paper also deliberates the legal repercussions of the unsettled status of the freight forwarders vis-à-vis any third person and his principal. Regarding this issue, economic effects have never been subject of discussion. Just a superficial examination of this topic is enough to conclude that each type of representation lead to achieving one objective and it’s - transferring the economic effects of representation toward the principal. 　　　　Disagreements escalate in the field of obligations regarding the questions: which of the three subjects is in the legal relation and with whom? Who can be a plaintiff or defendant in the civil procedure?! Does the existance of uniform concept of representation is justified? Finally, is it possible to apply the same legal standards for ascertaining the liability of the freight forwarder in particular legal systems? 　　　　The responses to all of these questions have a great impact on determination of freight forwarders liability. The impact of globalization definitely changed the position of the freight forwarder. So, which of the two systems offers more applicable legal regime for freight forwarders? Is it the civil law or common law system, or in the field of freight forwarders boundaries between these systems are not as much actual as in many other segments of law. 　　　

Crimes of Criminal Insolvency in Macedonian Legislation

Abstract Over the years, Macedonia has suffered many economic slowdowns as a result of the incompetent legislature prone to economic crime. After many improvements to the relevant legislation, there are still difficulties in detection and proving these crimes. It is unclear whether the state authorities are really willing to prosecute and sanction these crimes or if the legislation was improved with no expectations of these improvements changing the prevailing practice. Why do we have so few convictions, when it is more than clear that criminal insolvency is the cancer of our economy and represents unlawful adoption of property and profits? The purpose of this article is to elaborate the phenomenon of criminal insolvency and to illustrate the real image of the criminal insolvency procedures before the Macedonian courts, in order to find appropriate solutions for more efficient fight against this kind of crime. Keywords: criminal insolvency, insolvency, crimes, Macedonia, criminal proceedings, economy

Одржлив развој во конкурентското право

Ова предавање има за цел да ги запознае студентите со концептот на „одржлив развој“ од перспектива на конкурентсктото право. Главната идеја на предавањето е да се стави фокус на можностите и перспективите на конкурентското право, да придонесе кон подобрување на ефектите од примената на концептот на одржлив развој, во сите сегменти на влијание и тоа: социјалниот, економскиот и животната средина. Главниот акцепт е на однесувањето на компаниите во поглед на овој концепт, политиките и стратегиите што ги применуваат во поглед на заштита на животната средина, зголемувањето на вработеноста и намалувањето на сиромаштијата. Во предавањето ќе се резимира со мерките, акциите и целите што може да ги преземе бизнис секторот, и да придонесе кон поголема ефектуализација на бенефициите од концептот за „спас“, а тоа е „одржлив развој“

Erasmus + project Jean Monnet Module EU Competition Law

Competition law is one of the Union’s key policies. Competition Law rules are interpreted and applied by lawyers and economist. Competition Law enforcement equally relies on legal and economic analysis. Competition Agency employees are always comprised of lawyers and economists. Therefore it is necessary that Competition Law is thought at both Faculties, Faculty of Law as well as a Faculty of Economics. While EU Competition law is (for some time) thought as a compulsory course at Faculty of Law in Osijek, this is not a case at Faculty of Economics. Students of Faculty of Economics so far had no opportunity to gain any knowledge about EU Competition Law. Moreover, EU Law is still neglected in the education of future economic experts who will in their professional life inevitably work in the Internal Market and therefore will have to understand and apply EU Law as well as EU Competition law. In order to fill that gap in education of student of economy at Faculty of Economics in Osijek, purpose of this project is 1) to introduce new specially tailored course on EU Competition Law at Faculty of Economics in Osijek (mainly non EU related studies) and to upgrade an existing Clinical course and thus to foster multidisciplinary networking and research of two partner institutions from same University; improve the quality of education; promote excellence in teaching, provide the first teaching experience to young scholar and prospective PhD candidate, increase visibility of two partner institutions from same University 2) Project will foster international and multidisciplinary networking and research with the involvement of young researchers in their first teaching experience; 3) through specific project activities (Live client clinic, workshops etc.) increase knowledge and awareness of local undertakings about EU Competition Law rules and thus influence their competitiveness at the internal market and promote EU values

Понуда на неопределени лица - општа понуда

Општата понуда претставува исклучок од правилото според кое понудата мора да биде упатена на определено лице. Како правна категорија признаена во повеќе национални законодавства, општата понуда својата оправданост ја извлекува од едно од основните начела на облигационото право – начело на автономија на волја. Во основата на оваа доктрина егзистира правото на понудувачот самиот да одлучува кои и колку субјекти ќе имаат можност преку акцептирање на неговиот предлог за склучување на договор да се трансформираат во договорна страна на конкретен облигационен однос. Општоста на понудата се изразува во тоа што е упатена кон неодреден и неограничен број на лица . Имено, уредувањето на институтот „општа понуда“ во рамките на одделни нацинални законодавства овозможува како страна на конкретен облигационен однос да се појави секое лице, учесник во правниот промет, кое ќе ги прифати условите под кои понудувачот има намера да го склучи договорот. Под институтот на „општа понуда“ егзистираат бројни договори со иста содржина, склучени помеѓу исти или слични страни, што е резултат на фактот дека општата понуда не згаснува со склучувањето на еден договор

The Piercing of the corporate veil doctrine: A comparative approach of the piercing of the corporate veil in European Union and Macedonia

　　　　Предмет на истражување во овој труд претставува доктрината на „подигнување на велот на правното лице во Европската Унија и Македонското компаниско право.“ Во Европската Унија (понатаму во текстот ЕУ) и светската корпоративна практика, доктрината на подигнување на велот на правното лице претставува еден од најпроучуваните концепти кои што се однесуваат на одговорноста на основачите на трговските друштва. Согласно македонската легислатива за компаниско право, македонската правна мисла и деловна практика, основачите во капиталните друштва одговараат по концептот на „пресметан ризик,“ односно, одговараат само во висината на влогот што го дале во процесот на собирање на основачкиот капитал, или зголемување на основната главнина. Сепак, како на речиси сите правни системи, и на нашиот правен систем му е познат концептот на посебна одговорност на содружниците, предвиден како исклучок од генерално утврденото правило. Истражувањето во овој труд има за цел да ја анализира Македонската корпоративна практика и судските пресуди споредени со практиката на Европскиот Суд за правда и практиките во компаративните системи. Преку проучувањето на ова проблематика, основаната цел е да утврдиме колку често и во кои случаи согласно Законот за трговските друштва[ Закон за трговски друштва, Службен весник 28/2004, 84/2005, 25/2007, 87/2008, 42/2010, 48/2010, 24/2011, 166/2012, 70/2013, 119/2013, 120/2013, 187/2013, 38/2014 и 41/2014 (понатаму во текстот ТЗД). ] судовите го не/подигаат велот на правното лице. Каква е перцепцијата и практиката за ова доктрината и тоа преку: Македонската практика versus Европските практики воспоставени од Европскиот Суд на правда? Кои се правните стандарди на македонските судови за подигнување на велот на правното лице? Во кои случаи судовите се одлучуваа на примена на правниот режим што ја предвидува личната и неограничена одговорност на основачите и управителите, односно органите на управување? За потребите на истражувањето на ова поле, нужна беше и темелна теоретска анализа со цел да се осознаат основните принципи во делот на доктрината за подигнување на велот на правното лице. 　　　

Европско договорно право: Европска Унија: право и политики

Во воведните аспекти на ова поглавје насловено како „Европско договорно право,“ ќе го елаборираме само пристапот на анализа на оваа проблематика, што (според нас) е од икслучително битно значање за понатамошното истражување на истата. Оваа токму поради фактот што во правната литература, најголем број реферетни автори од оваа област, не заземаат јасен став на разграничување на европското договорно право како плод на академските иницијативи (меко право) и договорното право на Европската Унија како посебна правна гранка, базирано на директиви и регулативи, т.е., таканареченото “hard law”. Сосема свесни за разликите во овие два пристапи на анализа, под теоретската квалификација „Европско договорно право“ ќе го вклучиме проучувањето на принципите, начелата и ставовите на академската заедница и директивите и регулативите на ЕУ кои се составен дел на националните законодавства на државите членки. Во целокупната консултирана литература што ни беше на располагање, терминот „Европско договорно право“ го сретнавме како во контекст на проучувањето на мекото право, така и во контекст на проучувањето на примарното и секундарното законодавство на ЕУ. Во прилог на овој пристап на елаборација стојат бројни становишта на релеватни автори од оваа област, кои под концептот „Европско договорно право“ ги опфаќаат двата аспекти на анализа и кои изречно укажуваат дека употребата на оваа теоретска класификација, во контекст на примарното и секундарното законодавство на ЕУ е оправдана и во академска смисла. Во контекст на ова е и становиштетo на еден од најголемите експерти од областа на „Европското договорно право“ според кој „терминот Европско договорно право исто така ги покрива и оние правила кои се на сила во сите држави членки на ЕУ, од причина што тие имаат директна основа во Европското право, особено во Договорите за Европската Унија (како клучни: Договорот од Мастрихт којшто е во сила од 1993 година и Договор за Функционирање на ЕУ/Договорот од Рим, во сила од 1958 година),2 во Европските регулативи и директиви, и во општите правни принципи развиени од Судот на правда на ЕУ“ (Kötz, 2012)

Специфики на банкарската гаранција

Во овој труд фокусот на нашето внимание е на банкарската гаранција, и нејзините специфики како инструмент за обезбедување на побарувања. Како личен/персонален инструмент за обезбедување на побарување, банкарската гаранција влегува во асортиманот производи и услуги на банкарскиот сектор, и тоа, во различни видови и под различни услови. Во секојдневниот промет на стоки и услуги, бизнис секторот поклонува голема доверба на банкарските гаранции, перцепирајќи ги како најсигурени и најефикасени инструменти за обезбедување на исполнување на обврските од склучените трговски зделки. На зацврстувањето на позицијата на банкарската гаранција, големо влијание изврши и финансиската криза што ја зафати светската економија од крајот на 2007 година. Имено, паралелно со потребите и желбите за пенетрирање на нови пазари, растеше и недовербата односно стравот кај деловните субјекти од неможноста за наплаќање на своите побарувања. Токму овој сегмент од прометот на стоки и услуги, банкарскиот сектор го лоцираше како најподобно тло за пласирање на банкарските гаранции. Земајќи ги предвид зголемениот обемот и забрзаната динамика на користење на банкарските гаранции, обемот и видот на личните и стварноправните инструменти за обезбедување на ризиците на банките од активирање на гаранцијата, како и провизијата што ја наплаќаат за извршената услуга, повеќе од јасно е на што се должи нивниот напор за масовно пласирање на банкарските гаранции помеѓу деловните субјекти. По основ на ова, во современиот промет на стоки и услуги, банкарските гаранции претставуваат еден од најексплоатираните инструменти за обезбедување на побарувањата на доверителите. Паралелно со експанзијата на овој инструмент за обезбедување на побарувања, во практиката и теоријата се наметнуваат дилеми и спорови кои се однесуваат на корпусот права и обврски произлезени од ова сложено правно дело

Принципот на целосна хармонизација во европското договорно право

Предмет на проучување во овој труд претставува принципот на „целосна хармонизација“(full harmonization) во европското договорно право. Главната идеја на оваа истражување, е да се анализираат предностите и слабостите од имплементацијата на принципот на „целосна хармонизација“, versus принципот на „минимална хармонизација“, и истите да се доведат во врска со функционирањето на заедничкиот европски пазар, степенот на ефикасност на заштита на предвидените права, конкурентноста помеѓу трговците, и влијанието врз обемот и динамиката на прекуграничните трансакции. Преку проучување на оваа прашање, идејата е да се согледа и влијанието на овој принцип врз националните законодавства на земјите-членки, влијанието врз интерпретацијата на европското право од страна на националните судови, и конечно, да се согледа неговиот вистински капацитет во создавањето на хармонизирано европско договорно право. Структурата на трудот е конципирана согласно предметот, целта и очекуваните резултати од истражувањето. Фокусот е на директивите во областа на европското потрошувачко право, како сфера во која доминира имплементацијата на принципот на „целосна хармонизација“. Во интерес на сеопфатна анализа на поставениот предмет на истражувањето, во трудот ќе се анализираат референти пресуди на Судот на Правдата на Европската Унија (понатаму:СПЕУ). Клучни зборови: хармонизација, договор, потрошувач, директиви,супсидијаритет, пропорционалност

Competition Law Enforcement: Arbitration, Standard of Proof, Enforcement Priorities

The main purpose of this research is to explore the fine system in Republic of North Macedonia, and research the area of enforcement, with special focus on the priorities in the enforcement procedure. The authors focused on the legislative for competition law, alongside with the practical aspect of this topic. The added value emerge from the in-depth analysis of the official reports of the Commission for protection of competition law