Brain perfusion evaluated by perfusion-weighted magnetic resonance imaging before and after stenting internal carotid artery stenosis in asymptomatic and symptomatic patients

Purpose To evaluate the brain perfusion with MRI perfusion weighted imaging (PWI) before and after ICA stenting in asymptomatic and symptomatic patients. Materials and methods PWI was performed 3–21 days before and 3 days after ICA stenting in 31 asymptomatic patients with ICA >70% stenosis – Group I, and in 14 symptomatic patients with ICA >50% stenosis – Group II. PWI was evaluated qualitatively and quantitatively in 5 cerebral territories with: mean transit time (MTT), cerebral blood volume (CBV) and cerebral blood flow (CBF). Mean values of perfusion parameters were measured before and after stenting ΔMTT, ΔCBV, ΔCBF were calculated as subtraction of after-treatment values from those before treatment. Results In qualitative evaluation after ICA stenting perfusion was normalized in 21 patients (80.8%) in Group I and in 8 patients (80%) in Group II. In quantitative estimation MTT decreased significantly after CAS on stented side vs. non-stented side in all examined patients regardless of the group, p<0.05. MTT decreased more in Group II than in Group I in all territories (p<0.05) with the exception of temporal lobe. CBV and CBF have shown insignificant differences. Conclusions 1.In MRI the most useful parameters to assess brain perfusion are MTT and ΔMTT: regardless whether patients are asymptomatic or symptomatic.2.There were no significant differences in CBV and CBF after stenting in both groups of patients.3.The positive effect of ICA stenting measured with decrease of MTT, CBV values and increase of CBF value is more prominent in symptomatic patients

Current status of drug-eluting stents and drug-eluting balloons in patients with stable coronary artery disease : an expert consensus document of the Association for Percutaneous Cardiovascular Interventions and Polish Cardiac Society

Mimo istotnego postępu w zmniejszeniu częstości restenozy i ponownych zabiegów rewaskularyzacyjnych przez stenty uwalniające leki antyproliferacyjne (DES, drug eluting stents) istnieją sprzeczne dane dotyczące podwyższonego ryzyka występowania późnej zakrzepicy w DES w porównaniu ze stentami metalowymi. Z pewnością wynika to z różnej skuteczności i bezpieczeństwa poszczególnych rodzajów DES, których liczba systematycznie się zwiększa. Ponadto ostatnio obserwuje się stopniowe zwiększenie dostępności DES, które nie osiągnęły pierwszorzędowych punktów końcowych w badaniach randomizowanych. Z tego powodu w przypadku DES nie można mówić o efekcie klasy. Niniejsze stanowisko stanowi analizę 110 randomizowanych badań klinicznych poświęconych DES, przeprowadzonych wśród 72 305 chorych. Cele niniejszego opracowania to usystematyzowanie wiedzy o DES oraz ocena wskazań do ich implantacji w rożnych sytuacjach klinicznych.Despite a dramatic reduction in restenosis and target vessel revascularisation rates by drug eluting stents (DES), conflicting concerns have been raised over the risk for late DES thrombosis when compared to bare metal stents. Certainly, the heterogeneity of DES results from the introduction of a great variety of new DES types with diverse efficacy and safety parameters. Furthemore, we observe a steady increase in DES availability without parallel and robust data from randomised clinical trials. Thus, the postulated class effect of DES should be regarded as nonobligatory. This article is based on 110 randomised DES trials performed on 72 305 patients. Current status of DES and guidelines for DES implantation in various clinical scenarios were discussed

Current status of drug-eluting stents and drug-eluting balloons in patients with stable coronary artery disease — an expert consensus document of the Association for Percutaneous Cardiovascular Interventions and Polish Cardiac Society

Mimo istotnego postępu w zmniejszeniu częstości restenozy i ponownych zabiegów rewaskularyzacyjnych przez stenty uwalniające leki antyproliferacyjne (DES, drug eluting stents) istnieją sprzeczne dane dotyczące podwyższonego ryzyka występowania późnej zakrzepicy w DES w porównaniu ze stentami metalowymi. Z pewnością wynika to z różnej skuteczności i bezpieczeństwa poszczególnych rodzajów DES, których liczba systematycznie się zwiększa. Ponadto ostatnio obserwuje się stopniowe zwiększenie dostępności DES, które nie osiągnęły pierwszorzędowych punktów końcowych w badaniach randomizowanych. Z tego powodu w przypadku DES nie można mówić o efekcie klasy. Niniejsze stanowisko stanowi analizę 110 randomizowanych badań klinicznych poświęconych DES, przeprowadzonych wśród 72 305 chorych. Cele niniejszego opracowania to usystematyzowanie wiedzy o DES oraz ocena wskazań do ich implantacji w rożnych sytuacjach klinicznych. Kardiol Pol 2011; 69, supl. I: 1–36Despite a dramatic reduction in restenosis and target vessel revascularisation rates by drug eluting stents (DES), conflicting concerns have been raised over the risk for late DES thrombosis when compared to bare metal stents. Certainly, the heterogeneity of DES results from the introduction of a great variety of new DES types with diverse efficacy and safety parameters. Furthemore, we observe a steady increase in DES availability without parallel and robust data from randomised clinical trials. Thus, the postulated class effect of DES should be regarded as nonobligatory. This article is based on 110 randomised DES trials performed on 72 305 patients. Current status of DES and guidelines for DES implantation in various clinical scenarios were discussed. Kardiol Pol 2011; 69, supl. I: 1–3

Current status of drug-eluting stents and drug-eluting balloons in patients with stable coronary artery disease : an expert consensus document of the Association for Percutaneous Cardiovascular Interventions and the Polish Cardiac Societ

Pomimo istotnego zmniejszania częstości restenozy i ponownych zabiegów rewaskularyzacyjnych przez stenty uwalniające leki antyproliferacyjne (ang. drug eluting stents – DES), istnieją sprzeczne dane na temat podwyższonego ryzyka występowania późnej zakrzepicy w DES w porównaniu ze stentami metalowymi (ang. bare metal stent – BMS). Z pewnością wynika to z różnej skuteczności i bezpieczeństwa poszczególnych rodzajów DES, których liczba systematycznie się zwiększa. Ponadto w ostatnim okresie obserwujemy stopniowe zwiększenie dostępności DES, które nie osiągnęły pierwszorzędowych punktów końcowych w badaniach z randomizacją. Z tego powodu w przypadku DES nie można mówić o efekcie klasy. Niniejszy dokument stanowi analizę 110 badań klinicznych z randomizacją poświęconych DES, obejmujących 72 305 chorych. Celem niniejszego stanowiska jest usystematyzowanie wiedzy o DES oraz ocena wskazań do ich implantacji w różnych sytuacjach klinicznych.Despite a dramatic reduction in restenosis and target vessel revascularization rates by drug-eluting stents (DES), conflicting concerns have been raised over the risk of late DES thrombosis when compared to bare-metal stents. Certainly, the heterogeneity of DES results from the introduction of a great variety of new DES types with diverse efficacy and safety parameters. Furthermore, there is a steady increase in DES availability without parallel and robust data from randomized clinical trials. Thus, the postulated class effect of DES should be regarded as non-obligatory. This article is based on 110 randomized DES trials performed on 72 305 patients. Current status of DES and guidelines for DES implantation in various clinical scenarios are discussed

Silk Materials Functionalized via Genetic Engineering for Biomedical Applications

The great mechanical properties, biocompatibility and biodegradability of silk-based materials make them applicable to the biomedical field. Genetic engineering enables the construction of synthetic equivalents of natural silks. Knowledge about the relationship between the structure and function of silk proteins enables the design of bioengineered silks that can serve as the foundation of new biomaterials. Furthermore, in order to better address the needs of modern biomedicine, genetic engineering can be used to obtain silk-based materials with new functionalities. Sequences encoding new peptides or domains can be added to the sequences encoding the silk proteins. The expression of one cDNA fragment indicates that each silk molecule is related to a functional fragment. This review summarizes the proposed genetic functionalization of silk-based materials that can be potentially useful for biomedical applications

Systemic and Local Silk-Based Drug Delivery Systems for Cancer Therapy

For years, surgery, radiotherapy, and chemotherapy have been the gold standards to treat cancer, although continuing research has sought a more effective approach. While advances can be seen in the development of anticancer drugs, the tools that can improve their delivery remain a challenge. As anticancer drugs can affect the entire body, the control of their distribution is desirable to prevent systemic toxicity. The application of a suitable drug delivery platform may resolve this problem. Among other materials, silks offer many advantageous properties, including biodegradability, biocompatibility, and the possibility of obtaining a variety of morphological structures. These characteristics allow the exploration of silk for biomedical applications and as a platform for drug delivery. We have reviewed silk structures that can be used for local and systemic drug delivery for use in cancer therapy. After a short description of the most studied silks, we discuss the advantages of using silk for drug delivery. The tables summarize the descriptions of silk structures for the local and systemic transport of anticancer drugs. The most popular techniques for silk particle preparation are presented. Further prospects for using silk as a drug carrier are considered. The application of various silk biomaterials can improve cancer treatment by the controllable delivery of chemotherapeutics, immunotherapeutics, photosensitizers, hormones, nucleotherapeutics, targeted therapeutics (e.g., kinase inhibitors), and inorganic nanoparticles, among others