5 research outputs found

    Changes of left atrial size in arterial hypertension: correlation with left ventricular geometry, BNP levels and parameters of 24hour blood pressure monitoring

    No full text
    Left atrial (LA) enlargement represents an early and common finding in hypertensive heart disease and along with increased left ventricular (LV) mass, has been identified as an independent determinant of new-onset atrial fibrillation and ischemic stroke. According to the recent European Society of Hypertension guidelines, not only LV hypertrophy but also its geometric pattern contributes to the risk stratification of hypertensive patients. However, controversial data still exist, as to whether the type of LV geometry affects LA size in hypertensive patients. Simultaneously, increased LV end-diastolic pressures give rise to increased BNP production both from ventricular and atrial myocardial fibres. Therefor, the aim of our study was to investigate the possible interrelationship bettwen LA size and the type of LV geometry, BNP levels and haemodynamic load as it is expressed by parameters of abulatory blood pressure (BP) measurements, in untreated essential hypertensive patients.We studied 512 consecutive patiens, with newly diagnosed essential hypertension (aged 51±10 years, 65% men) with uncomplicated stage I–II essential hypertension (officeBP=152/98mmHg), who were referred to the outpatient hypertension unit. All participants underwent 24-h BP monitoring and a comlete echocardiographic examination. Blood sumples were taken for evaluation of BNP levels. All subjects divited in four groups according the geometric patterns of LV geometry. LA volume index was significant increased in the subgroup with concentric and eccentric LV geometry compaired with the subgroups with normal geometry and concentric remondelling. LA volume index did not differ between the subgroups with normal geometry or concentric remondelling, as well as between the subgroups with normal geometry or concentric remondelling (p=NS). LV mass showed positive correlation with LA volume index (r=0.327, p<0.001). The study subgroup with LV hypertrophy (Ν=103) has greater LA volume compared with normal LV mass (Ν=409) (26.3±7.7ml/m2 vs 22.3±5.7 ml/m2, p<0.001). LA volume index showed positive correlations with 24-h pulse pressure, day and night pulse pressure (p<0.001). Multible regration analysis model revealed that between parameters of 24-h BP monitoring night BP was significant prognostic factor of LA volume index (Β=0.213, p<0.001). On the other hand nondippers had significant augmented LA volume index compared to dippers (23.7±6.3 ml/m2 vs 22.5±6.5 ml/m2, p<0.05). ΒΝΡ level showed positive correlations with age, 24-h pulse pressure, LA diameter and LA volume index. Multible regration analysis model revealed that only age and LA volume index (Β=0.233, p=0.001) were significant prognostic factor of ΒΝΡ levels.In conclution, LA size is closely related only to LV mass index and not to any specific LV geometric pattern in the early stages of essential hypertension. The close association between pulsatile load, LV mass, diastolic properties and LA size further explains the pathophysiological link between the structural and functional properties of these two chambers in essential hypertension.Η αύξηση των διαστάσεων του Ακ αντιπροσωπεύει ένα πρώιμο αλλά και συνηθισμένο εύρημα της υπερτασικής καρδιοπάθειας και έχει αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας της πρωτοεμφανιζόμενης κολπικής μαρμαρυγής και του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Συγχρόνως η υπερτροφία ΑΚ αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας. Ακόμη και μικρές, εντός των φυσιολογικών ορίων, μεταβολές στη μάζα της ΑΚ αποτελούν προγνωστικό παράγοντα αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου. Μάλιστα σύμφωνα με τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Υπέρτασης, όχι μόνο η ύπαρξη υπερτροφίας της ΑΚ αλλά και το είδος της γεωμετρίας της ΑΚ συμμετέχει στη διαστρωμάτωση κινδύνου για τους υπερτασικούς ασθενείς. Παρόλα αυτά, διφορούμενα δεδομένα υπάρχουν για το αν το είδος της γεωμετρίας της ΑΚ επηρεάζει το μέγεθος του Ακ σε υπερτασικούς ασθενείς. Όσον αφορά τις νευροορμονικές παραμέτρους, το εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο (BNP) που εκκρίνεται σε απάντηση της υπερφορτώσεως πίεσης ή όγκου και της αυξημένης τοιχωματικής τάσης των κοιλοτήτων, έχει πρόσφατα αναγνωρισθεί ως δείκτης καρδιακής νόσου, χρήσιμο στην διάγνωση και τη σταδιοποίηση κινδύνου σε διάφορες κλινικές μελέτες. Με βάση τα δεδομένα αυτά σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η πιθανή συσχέτιση ανάμεσα στον όγκο του Ακ με τους τύπους της γεωμετρίας της ΑΚ, τα επίπεδα πλάσματος του ΒΝΡ και με τις παραμέτρους της 24ωρης καταγραφής ΑΠ σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα ιδιοπαθή ΑΥ.O πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 512 διαδοχικά άτομα (μέσης ηλικίας 51±10 έτη, 65% άνδρες), πάσχοντα από ιδιοπαθή ΑΥ σταδίου Ι-ΙΙ (ΑΠ ιατρείου=152/98mmHg) που απευθύνθηκαν στο Αντιυπερτασικό Ιατρείο της Ά Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής κλινικής του Ιπποκράτειου ΓΝΑ. Οι ασθενείς του πρωτοκόλλου υποβλήθηκαν σε 24ωρη καταγραφή της ΑΠ, αιμοληψία με σκοπό τη μέτρηση των επιπέδων ΒΝΡ πλάσματος και πλήρης υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη. Ο πληθυσμός της μελέτης διαιρέθηκε σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με τον τύπο γεωμετρίας της ΑΚ. Ο διορθωμένος με την επιφάνεια σώματος όγκος του Ακ ήταν στατιστικά σημαντικά αυξημένος στις ομάδες των ασθενών με συγκεντρική και έκκεντρη υπερτροφία της ΑΚ σε σχέση με τις υποομάδες με φυσιολογική γεωμετρία και τη συγκεντρική αναδιαμόρφωση. Αντιθέτως ο διορθωμένος όγκος του Ακ δεν διέφερε μεταξύ των πληθυσμών με φυσιολογική γεωμετρία ή συγκεντρική αναδιαμόρφωση καθώς και στους πληθυσμούς με συγκεντρική ή έκκεντρη γεωμετρία της ΑΚ (p=NS). Η μάζα της ΑΚ σχετιζόταν στατιστικά θετικά με τον όγκο του Ακ (r=0.327, p<0.001). Ο πληθυσμός των ασθενών με ΥΑΚ (Ν=103) σε σχέση με τους ασθενείς χωρίς ΥΑΚ (Ν=409) παρουσίαζε αυξημένο όγκο Ακ (26.3±7.7ml/m2 vs 22.3±5.7 ml/m2, p<0.001). Ο δείκτης όγκου Ακ όπως αναμένονταν παρουσίαζε θετική συσχέτιση την 24ωρη πίεση σφυγμού, την πίεση σφυγμού κατά την διάρκεια της ημέρας και την νυχτερινή πίεση σφυγμού (p<0.001). Η ανάλυση πολλαπλής παλινδρόμησης έδειξε ότι μεταξύ των παραμέτρων της 24ωρης καταγραφής της αρτηριακής πιέσεως η νυχτερινή πίεση σφυγμού αποτελούσε το σημαντικότερο προγνωστικό παράγοντα του δείκτη όγκου του Ακ (Β=0.213, p<0.001). Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι nondippers σε σύγκριση με τους dippers παρουσίαζαν στατιστικά σημαντικά αυξημένο δείκτη όγκου Ακ (23.7±6.3 ml/m2 vs 22.5±6.5 ml/m2, p<0.05). Τα επίπεδα του ΒΝΡ σχετιζόταν θετικά με θετικά με την ηλικία, την 24ωρη πίεση σφυγμού, την διάμετρο και τον δείκτη όγκου του Ακ. Η ανάλυση πολλαπλής παλινδρόμησης έδειξε ότι η ηλικία και ο δείκτης όγκου του Ακ (Β=0.233, p=0.001) ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της τιμής του ΒΝΡ. Συμπερασματικά, το μέγεθος του Ακ σχετίζεται στενά μόνο με τον δείκτη μάζας της ΑΚ και όχι με τον τύπο γεωμετρίας της, στα πρώιμα στάδια της ιδιοπαθούς ΑΥ. Η στενή συσχέτιση μεταξύ του αιμοδυναμικού φορτίου όπως αυτό εκφράζεται με την πίεση σφυγμού, της μάζας της αριστεράς κοιλίας, της διαστολικής δυσλειτουργίας, του ΒΝΡ και του μεγέθους του Ακ εξηγεί επιπλέον τον παθοφυσιολογικό σύνδεσμο μεταξύ των δομικών και λειτουργικών ιδιοτήτων των δύο αυτών κοιλοτήτων στην ιδιοπαθή υπέρταση
    corecore