Operacje bariatryczne w praktyce

Otyłość jest ważnym wyzwaniem dla zdrowia publicznego naszych czasów. Nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko zachorowalności na cukrzycę typu 2, chorobę niedokrwienną serca, niewydolność serca oraz sprzyjają rozwojowi nowotworów i zwiekszają ryzyko zgonu. Jedną z chorób towarzyszących otyłości jest cukrzyca typu 2. Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), który ukazał się w 2016 roku, obecnie na cukrzycę choruje na świecie 422 miliony osób (90% to chorzy z cukrzycą typu 2). Podstawowymi kryteriami kwalifikacji do operacji bariatrycznej są wiek pacjenta i indeks masy ciała (BMI). Obecnie zaleca się operację metaboliczną pacjentom z BMI ≥ 40 kg/m2 niezależnie od kontroli glikemii oraz chorym z BMI ≥ 35 kg/m2, u których cukrzyca jest źle kontrolowana leczeniem farmakologicznym. W wytycznych American Diabetes Association podkreślono również, że należy rozważyć operację metaboliczną u pacjentów z BMI 30–35 kg/m2 i niewystarczającą kontrolą glikemii. Operacje bariatryczne można podzielić na trzy główne grupy: restrykcyjne, wyłączające oraz łączące oba te elementy. Koszty leczenia chirurgicznego otyłości w perspektywie kilku lat są niższe niż leczenie zachowawcze. Główny cel chirurgicznego leczenia otyłości to redukcja masy ciała i chorób towarzyszących otyłości, do których zalicza się choroby układu krążenia. Otyłość jest silnie związana także ze zwiększonym ryzykiem kilku rodzajów nowotworów, w tym piersi u kobiet po menopauzie, endometrium, raka okrężnicy, wątroby, trzustki i jajnika. W celu osiągnięcia najlepszych efektów, najważniejsza jest właściwa kwalifikacja do operacji bariatrycznej/metabolicznej, a podstawę stanowi pierwsza wizyta i szczera rozmowa pacjenta z chirurgiem bariatrycznym

Results of surgical treatment of perforated peptic ulcer Wyniki operacyjnego leczenia przedziurawionego wrzodu trawiennego

Abstract Introduction: Effective treatment with H 2 -blockers and proton pump inhibitors almost removed the necessity of elective surgical treatment of refractory peptic ulcer disease. Life-threatening complications of peptic ulcer still occur and patients with perforated peptic ulcer almost always need surgical treatment. Material and methods: Seventy-five consecutive patients aged 16-91 years (31 women and 44 men) operated on because of perforated peptic ulcer in our department between 1 January 2001 and 31 December 2009 were studied retrospectively. Results: The mean age was 51.5 ±20.5 years. Of the 75 patients, 34 (45.3%) had co-morbid disease, 14 (18.6%) presented with a delay of more than 24 h, 16 (21.3%) were older than 70 years and 25 (33.3%) were assessed as ASA grade 3 or more. Postoperative complications occurred in 19 patients (25.9%). Cardio-pulmonary failure (5 patients) and wound infection (4 patients) were the most common. The mean hospital stay of recovered patients was 7.7 days (3-38). Eleven (14.6%) patients died. Age above 70 years, presence of comorbid illness, presence of abdominal postoperative complications, American Society of Anesthesiologists (ASA) grade 3 or more, presence of shock on admission and gastric localisation of ulcer were identified as factors increasing risk of mortality. Conclusions: The incidence of perforated peptic ulcer among elderly patients, females in particular, is increasing. The number of patients with perforated peptic ulcer as the first symptom of peptic ulcer is increasing. Perforated peptic ulcer still involves high postoperative mortality

Praktyczne zalecenia u chorych ze zbiornikiem jelitowym J po operacjach z powodu nieswoistych chorób zapalnych jelit

Zbiornik jelitowy J jest korzystną alternatywą dla wyłanianej na stałe ileostomii, w sytuacjach gdy trzeba usunąć całe jelito grube. Jest postępowaniem z wyboru u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i w niektórych przypadkach nieokreślonego zapalenia jelita. Pozwala na utrzymanie ciągłości przewodu pokarmowego, pociąga jednak za sobą także poważne, negatywne konsekwencje. W obserwacji długoterminowej chorzy zmagają się z powikłaniami czynnościowymi, metabolicznymi i zapalnymi zbiornika. Objawy mogą ujawniać się już we wczesnym okresie po wytworzeniu zbiornika lub pojawiać się później, nawet po kilku latach, i nawracać, towarzysząc choremu do końca życia. W artykule przedstawiono zalecenia dotyczące długoterminowego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit po proktokolektomii odtwórczej z wytworzeniem zbiornika J

Metabolic syndrome — a new definition and management guidelines

The joint position paper by Polish Society of Hypertension, Polish Society for the Treatment of Obesity, Polish Lipid Association, Polish Association for Study of Liver, Polish Society of Family Medicine, Polish Society of Lifestyle Medicine, Division of Prevention and Epidemiology Polish Cardiac Society, “Club 30” Polish Cardiac Society, and Division of Metabolic and Bariatric Surgery Society of Polish Surgeons Reviewers: Agnieszka Olszanecka, Krzysztof J. Filipia

Intraoperative Difficulties and the Reasons for Conversion in Patients Treated with Laparoscopic Colorectal Tumors

The aim of the study was an evaluation of conversion causes and intraoperative difficulties in patients treated with laparoscopic surgery due to colorectal tumours on the basis of authors' own material.Material and methods. in the period 2009-2012 160 patients were operated on because of large bowel cancer, 79 women and 81 men. Average age of patients was 66 years. The conversion was recognized as desuflation of peritoneal cavity, trocars removal and making laparotomy.Results. The conversion was made in 22 cases (13,7%). More in men (16.1%) than in women. The conversion was made twice as likely in T3 and T4 tumors than in T1 and T2.Conclusions. The main cause of conversion in laparoscopic operations of colorectal cancer is local tumor progression

Komórki macierzyste w leczeniu złożonych przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Crohna

Leczenie przetok okołoodbytniczych w przebiegu choroby Crohna jest wymagające i obarczone wysokim odsetkiem niepowodzeń, co zmusza klinicystów do poszukiwania nowych, skuteczniejszych metod terapeutycznych. Jedną z takich opcji jest miejscowe zastosowanie mezenchymalnych komórek macierzystych pochodzących z tkanki tłuszczowej. Dzięki swojej multipotencjalności i wielokierunkowemu mechanizmowi działania wspomniane komórki stanowią obiecujące narzędzie małoinwazyjnego zaopatrywania złożonych przetok okołoodbytniczych, niereagujących na dotychczasowe leczenie, o dużej skuteczności i korzystnym profilu bezpieczeństwa. Niniejsza praca prezentuje aktualną wiedzę na temat mechanizmów działania i sposobu wykorzystania mezenchymalnych komórek macierzystych w leczeniu przetok okołoodbytniczych, a także wyniki skuteczności i bezpieczeństwa ich zastosowania w leczeniu okołoodbytniczej choroby Crohna na podstawie dostępnej literatury