Comparative assessment of proliferation and immunomodulatory potential of Hypericum perforatum plant and callus extracts on mesenchymal stem cells derived adipose tissue from multiple sclerosis patients

Background Mesenchymal stem cells-derived adipose tissue (AT-MSCs) are recognized for the treatment of inflammatory diseases including multiple sclerosis (MS). Hypericum perforatum (HP) is an anti-inflammatory pharmaceutical plant with bioactive compounds. Plant tissue culture is a technique to improve desired pharmacological potential. The aim of this study was to compare the anti-inflammatory and proliferative effects of callus with field-growing plant extracts of HP on AT-MSCs derived from MS patients. Materials and methods AT-MSCs were isolated and characterized. HP callus was prepared and exposure to light spectrum (blue, red, blue-red, and control). Total phenols, flavonoids, and hypericin of HP callus and plant extracts were measured. The effects of HP extracts concentrations on proliferation were evaluated by MTT assay. Co-culture of AT-MSCs: PBMCs were challenged by HP plant and callus extracts, and Tregs percentage was assessed by flow cytometry. Results Identification of MSCs was performed. Data showed that blue light could stimulate total phenols, flavonoids, and hypericin. MTT test demonstrated that plant extract in concentrations (0.03, 1.2, 2.5 and 10 mu g/ml) and HP callus extract in 10 mu g/ml significantly increased. Both HP extracts lead to an increase in Tregs percentage in all concentrations. In particular, a comparison between HP plant and callus extracts revealed that Tregs enhanced 3-fold more than control groups in the concentration of 10 mu g/ml callus. Conclusions High concentrations of HP extracts showed effectiveness on AT-MSCs proliferation and immunomodulatory properties with a certain consequence in callus extract. HP extracts may be considered as supplementary treatments for the patients who receiving MSCs transplantation

The effects of Nigella sativa ethanolic extract on proliferation and apoptosis of renal cell carcinoma ACHN cell line

زمینه و هدف: سیاه دانه (Nigella sativa) گیاهی ازتیره آلاله٬ علفی، یک ساله یا پایا است. ترکیبات این گیاه دارای خواص ضد سرطانی هستند. این مطالعه با هدف بررسی اثر سایتوتوکسیک و آپوپتوتیک عصاره الکلی سیاهدانه بر روی رشد سلول های سرطانی کلیه انسان رده ACHN و سلول های غیر سرطانی سالم رده L929 انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی غلظت های مختلف عصاره الکلی سیاهدانه در محیط کشت، روی سلول های ACHN و L929 اثر داده شد. پس از 24، 48 و 72 ساعت، تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده با میکروسکوپ معکوس ارزیابی گردید. با آزمون MTT اثر غلظت های عصاره بر درصد سلول های زنده هر دو رده سلولی در زمان‌های مذکور، از نظر کمی بررسی شد. بررسی میزان آپوپتوز با کیت فسفاتیدیل سرین با استفاده ار دستگاه فلوسیتومتری مشخص گردید. داده ها با استفاده از آنالیز آماری واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukeyآنالیز شد. یافته ها: نتایج آزمون MTT نشان داد که غلظت های µg/ml 750 و بالاتر عصاره بر سلول های رده ACHN و غلظت های µg/ml 1250 و بالاتر عصاره بر روی سلول های رده L929 موجب کاهش معنی دار تعداد سلول های زنده ACHN و L929 می گردد (05/0P(P. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش عصاره الکلی سیاهدانه دارای اثرات آپوپتوتیک و سایتوتوکسیک بر سلول های سرطانی رده ACHN در مقایسه با سلول های سالم L929 است. لذا می توان عصاره الکلی سیاهدانه را به عنوان ترکیبی با اثرات سایتوتوکسیک روی سلول های سرطانی در درمان سرطان کلیه پیشنهاد کرد