Survival rate of honeybee (Apis mellifera) workers after exposure to sublethal concentrations of imidacloprid

Imidacloprid is a commonly used systemic insecticide which can induce several sublethal effects. Previous research has not shown any increased mortality in bees that were fed with sublethal doses. However, there is very little research conducted with the focus on survival rate of honeybees in the field. The aim of this study is to assess the influence of imidacloprid on the survival rate of honeybees under field conditions. Honeybees from different colonies were administered a single dose of imidacloprid of 0, 0.07, 0.7, 7 or 70 ng per bee. From each concentration one group was kept in the laboratory to assess lethal effects and one group was returned to the hive to assess possible sublethal effects. The surviving bees were counted regularly during 4 weeks. Analysis has shown no difference in survival rate between treatments in the laboratory. There is a difference between the 70 ng treatment and the control group in the field (

Care for bees: for many reasons and in many ways

Pollinating insects are in decline, probably worldwide. This may imply a pollination crisis, for (food) crops as well as wild plants. Eventually this decline might result in great economic losses, a human food crisis and loss of natural biodiversity. Although the world population of honeybee colonies still increases (despite decreases in many countries) it is urgently needed to take care for bees and other pollinators. Possible drivers for the decline of insect pollinators in general are (1) habitat loss and intensive land use, (2) globalization and introductions of foreign species, (3) pollution including pesticides, and (4) climate change. For honeybees in particular: (5) worldwide presence of the invasive parasitic mite Varroa destructor (as a consequence of [2]), (6) introduction and spread of other (new) parasites, (7) loss of the honeybee’s genetic diversity, and (8) detrimental beekeeping practices. Simultaneously the beekeeping sector in many countries is vanishing for demographical reasons and a lack of incentives for beekeeping. The Dutch beekeeping almost fully depends on hobbyists, which results in little professional education and the absence of a professional extension service. Nevertheless the beekeeping standard has to improve to help the beekeeping sector to cope with the upcoming challenges and to safeguard the need for pollination in professional agricultur

Deksel van de zwarte doos van Darwin op een kiertje.

Al sinds 1983, toen de Varroamijt in de Nederlandse bijenvolken aan zijn opmars begon, hebben wij als imkers ons best gedaan om de mijten te bestrijden. Wetend dat anders de volken in twee jaar zouden bezwijken. Dat heeft geholpen, en inmiddels lukt het om de jaarlijkse sterfte in de winter redelijk laag te houden (zie artikeltje van Bram Cornelissen). Alleen, bestrijden heeft ook nadelen. Het belangrijkste nadeel is dat door de bestrijding de bijen en de mijten zich niet aan elkaar kunnen aanpassen: de mijten kunnen niet milder worden, en de bijen niet weerbaarder. Jammer. Om die reden zijn wij, maar ook sommige imkers zelf, begonnen met het ‘niet-bestrijden’ van de Varroamijten. Zoals u weet werkt bijen@wur daar al meer dan tien jaar aan. Afgelopen maand zijn twee wetenschappelijke artikelen verschenen over dit werk: het eerste beschrijft en onderbouwt de methode die wij toepassen, het tweede beschrijft een elegante proef van de universiteit Gent waarbij de erfelijke veranderingen (op gen niveau) die ten grondslag liggen aan een van de resistentie-eigenschappen, het niet reproduceren van mijten in het broed, zijn blootgelegd. Beide artikelen zal ik hier introduceren. Allebei zijn het ‘open access’ artikelen, dus iedereen kan ze downloaden en lezen

Wie beslist, de natuur, de imker of beide? : selectie bij bijen

Selecteren is hetzelfde als kiezen. Sinds bijen worden gehouden hebben imkers gekozen welke volken ze aanhouden en welke niet. Er werd altijd al gekozen en daarmee de volgende generatie koninginnen, darrenmoeders en darren bepaald. Elke imker had zijn eigen wisselende voorkeuren voor eigenschappen en ras. Toch had de natuur ook inbreng: zwermen vertrokken en zwermen kwamen

Wageningen UR gaat samen met Nederlandse imkers onderzoek doen naar nieuw middel tegen varroamijten

Onderzoekers van bijen@wur van Wageningen UR gaan samen met Nederlandse imkers onderzoek doen naar de werkzaamheid en de veiligheid van een nieuw middel voor de bestrijding van varroa-mijten bij honingbijen. Daarmee willen de onderzoekers een bijdrage leveren aan de gezondheid van honingbijenvolken in Nederland en daarbuiten. Het gaat om onderzoek naar de werkzaamheid en de veiligheid van de “Varroa-gate” van Bayer HealthCare Animal Health, het bedrijf dat de varroa-gate als diergeneesmiddel voor bijen op de markt wil gaan brengen. Het onderzoek dat Wageningen UR samen met de Nederlandse imkers gaat doen is onderdeel van het wettelijk noodzakelijke onderzoek bij de toelating van nieuwe diergeneesmiddelen in de EU en wordt daarom gefinancierd door Bayer

Obese Bijen?

"Honingbijen zijn veelvraten." citeerde Trouw vorig jaar professor Koos Biesmeijer van Naturalis, "ze stropen alles af." Of dit waar is of niet, obees zullen ze er in ieder geval niet van worden. Honingbijen slaan de geoogste nectar als voorraad op in hun 'voorraadkast' in hun nest, niet in vetweefsel in het lichaam

Onderzoekers foerageren ook

Het is mei. Tenzij het regent, zijn de bijen de hele lange dag aan het zoeken en binnenhalen van nectar, stuifmeel, propolis, water. Dat foerageren gebeurt om te voorzien in de behoeften van het hele bijenvolk op dít moment: als het heet is moet er meteen water worden gehaald om het volk te koelen. Maar ook met het oog op de toekomst. De conditie van het bijenvolk is gevormd door de foerageeractiviteiten eerder in het voorjaar. Toen hebben de bijen hebben meer gehaald dan ze acuut nodig hadden, zodat ze heel veel eitjes en larven konden verzorgen, die nu een groot leger aan foerageerders vormen. Het einddoel ligt in de toekomst: zich vermeerderen én de komende winter glansrijk doorstaan

Nieuw middel tegen de Varroamijt beschikbaar

Sinds deze zomer is er een nieuw bestrijdingsmiddel tegen de varroamijt in bijenvolken beschikbaar, Polyvar Yellow®, met als actieve stof het pyrethroïde Flumethrin. Het middel wordt geproduceerd door Bayer Animal Health, die eerder al op basis van dezelfde stof ‘Bayvarol’ op de markt bracht. Het speciale aan de huidige toepassing is dat het middel in een plastic strip is verwerkt die als poort in de ingang van de kast kan worden geplaatst, door gaten in de strip lopen de bijen in en uit de kast en nemen daarmee de actieve stof op

Bedreigde bijen

Bijen zijn belangrijk. Die notie is bij veel mensen vagelijk aanwezig, al dan niet geholpen door een vermeende uitspraak van Einstein, die waarschijnlijk op het schap bij de ‘Broodjes Aap’ thuishoort (zie kader op pagina 7). Toch geven berichten over stervende bijenvolken een gevoel van naderend onheil. Wat zijn de feiten en wat is fictie