Antioxidant activity of xanthone derivatives

Certain xanthone derivatives, such as these present in mangosteen fruits, show strong antioxidant activity. On the other hand, evidences accumulated that oxidative stress is involved in epileptogenesis. Therefore, the aim of the present study was to estimate total antioxidant capacity (expressed as a ferric reducing antioxidant power - FRAP) and evaluate ability to scavenge free radicals (DPPH methods) by xanthone derivatives showing antiepileptic activity. Selected 2-(aminomethyl)-9H-xanthen-9-one derivatives shared structural features, such as chlorine substituent in xanthone ring and different chiral (or not) alkanol groups at the nitrogen atom. The results of antioxidant activities among racemates revealed the highest activity for compound (R/S)-3 (31.7% in diphenyl-2-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging and (0.184 ± 0.003 mM Fe2+/L) in FRAP assay. Among tested pair of enantiomers we observed that (R)-1 and (R)-2 showed higher reduction capacity ((R)ñ1: 0.096 ± 0.007 mM Fe2+/L; (R)-2: 0.048 ± 0.005 mM Fe2+/L, respectively) and strongerDPPH scavenging activity ((R)-1: 31 ± 3.0%; (R)-2: 29 ± 2.5%, respectively) comparing to their (S)-enantiomers and racemates

Evaluation of anti-inflammatory and ulcerogenic potential of zinc-ibuprofen and zinc-naproxen complexes in rats

Because of numerous indications and high availability, non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are among the most commonly prescribed and used medicines in the world. However, long-term therapy with and improper use of NSAIDs may lead to gastrointestinal damage. Therefore, improving the therapeutic index of the existing drugs has become a priority over the past decades. Considerable attention in the field has been concentrated on metal complexes of non-steroidal anti-inflammatory drugs. The aim of this study is to evaluate the effect of complexation with zinc on the anti-inflammatory and ulcerogenic effects of ibuprofen and naproxen after single and triple intragastric administration to rats. The anti-inflammatory effect was assessed in carrageenan-induced inflammatory edema in the hind paw of male albino Wistar rats. The mucosal lesions were inspected and evaluated for gross pathology. Single administration of both the investigated complexes, namely zinc-ibuprofen and zinc-naproxen (20 mg/kg equivalent to ibuprofen and naproxen, respectively) and their parent drugs and physical mixtures with zinc hydroaspartate (ZHA doses: 16.05 and 14.37 mg/kg), caused a significant reduction of the edema after the same time from the carrageenan injection in comparison to the control groups. However, no statistically significant differences between the investigated drugs were observed after their single administration. The mean ulceration score for the mixture of ibuprofen and ZHA was statistically lower than the mean score achieved in rats after treatment with ibuprofen alone. On the other hand, triple intragastric administration of the ZHA-ibuprofen and ZHA- naproxen combination showed substantial enhancement of the anti-inflammatory activity against control groups, as well as against the parent NSAIDs. The most potent anti-inflammatory activity was demonstrated after 2 h from the carrageenan injection in animals receiving ZHA together with naproxen. The edema growth was reduced in these animals by 80.9% as compared to the control group. This result was significantly higher than the results achieved in animals receiving zinc-naproxen (50.2%) or naproxen alone (47.9%). Both NSAID complexes with zinc and mixtures with ZHA alleviated ulcerations caused by parent NSAIDs; however, the mixtures of both ibuprofen and naproxen with ZHA after triple administration were the least damaging. In view of the above results, zinc supplementation during NSAID therapy may have a beneficial effect on ulcer prevention and healing by reducing the effective dose of the parent drug and increasing its potency

Attitude of Citizens of Russian Federation towards other nations

Rosja jest, i od zawsze była, krajem zamieszkiwanym przez wiele narodów. Już od poczatku jej istnienia współżyły ze sobą różne plemiona i nacje, jednak nie stanowiło to problemu do momentu, gdy w grę nie wchodziła władza. Współistenienie wielu nacji nie było czymś nadzwyczajnym, a w czasach ZSRR starano się nie marginalizować, a także nie faworyzować żadnej z nich. Dążono do zrusyfikowania wszystkich mieszkańców państwa i stworzenia homo sovieticusa. Po rozpadzie Związku Radzieckiego powstało wiele ideologii związanych z wieloetnicznością Rosji, a także z innymi narodami. Partia rządząca- Jedna Rosja, a także Liberalno Demokratyczna Partia Rosji Władimira Żyrinowskiego dążą do stworzenia silnego państwa narodowego, w którym główną rolę odgrywać będą etniczni Rosjanie. Przede wszystkim jednak mieszkańcy Rosji powinni identyfikować się z państwem, a dopiero w drugiej kolejności, ze swoim narodem. Według skinheadów oraz organizacji ekstremistycznych (Ruch Przeciwko Nielegalnej Imigracji, Związek Słowiańki) w Federacji Rosyjskiej etniczni Rosjanie są marginalizowani. Zbyt wielu natomiast znajduje się w niej nielegalnych imigrantów, którzy zabierają Rosjanom miejsca pracy, są sprawcami wielu przestępstw. Na podstawie rezultatów ankiet przeprowadzanych przez rosyjskie Centrum im. Jurija Lewady, oraz badań przeprowadzonych przez autorkę, można powiedzieć, że Rosjanie przede wszystkim nie dażą sympatią narodów kaukaskich oraz przybyszy z Azji Środkowej, co związane jest z problemem imigracji. Kolejny nielubiany naród to Amerykanie, co prawdopodobnie jest wynikiem propagandy rozsiewanej przez rząd oraz media państwowe, które kreują USA jako głównego wroga Federacji Rosyjskiej.Narody lubiane przez Rosjan to głównie narody słowiańskie. Ich kultura oraz obyczaje są podobne do Rosyjskiej. Obywatele Federacji nie czują się przez nich zagrożeni, uważają, że są szanowani i lubiani, więc odwzajemniają te uczucia. Sympatią cieszą się również narody Europy Zachodniej, mimo, że ich kultury oraz języki odróżniają się od rosyjskiego.Russia is, and always been, a country inhabited by many nations. From the beginning of its existence cohabited different tribes and nations , but it was not a problem until the game was out of control. Many nations in the one country, there wasn't something extraordinary.After the collapse of the Soviet Union , exist manyf multi-ethnic ideology of Russia. Party United Russia , and the Liberal Democratic Party of Russia strive to create a strong national state, with the central role of the ethnic Russians . Above all, the people of Russia should identify themselves with the state, and only then , with those nation . By skinheads and extremist organizations ( for example Movement Against Illegal Immigration ) in the Russian Federation are marginalized ethnic Russians . There are too many illegal immigrants who take jobs Russians.Based on the results of surveys conducted by the Russian Center . Yuri Levada , and research conducted by the author , we can say that the Russians are mostly not seek sympathy peoples of the Caucasus and the newcomers from Central Asia, which is connected with the problem of immigration. Another unpopular people are Americans , which probably is a result of government's propaganda which create the USA as the main enemy of the Russian Federation.Russian people like Slavic nations . Their culture and customs are similar to Russian . Citizens of the Federation did not feel threatened by them , think that they are respected and well-liked , so they reciprocate those feelings

Literary nonconformism in belarus (on the example of the Vasil Bykovis works)

The fate of Belarus, to a large extent, related to losami of Russia. In the 20th century however, Belarusians began to follow the process of making each of its national identity. One of the measures aimed at isolating the Belarusian culture wasl nonconformism.Its beginning is considered the year of Stalin's death-1953. Belarusians began to loudly express their opinions about a deceased leader what was considered a manifestation of the hostile attitude to the Socialist system, held litigation and arrest. One of the persons recognized as nonkonformistę, although never having a process was Vasil Bykov. Already in his youth writer was associated with cnewspapersi, but his creative biography was starts from the year 1951.Bykov in its tracks, he tried to give the reader the truth about the past, Belarus, based on their own experiences. Much of his prose are books about the subject matter of the writer. There you will find in its tracks descriptions performer acts. Author emphasizes a simple unit in the tragic situation of the war, which faces heavy election.After the publication in 1966 in the magazine "Новый мир" novels "Мёртвым not балiць" in the magzine "Правда"was publicadet Sewruk's article "Правда о великой войне”. In addition to prose Vasil Bykov also wrote texts of current affairs. In their comments on the content that surrounds it in reality. In the 1980s Vasil Bykov he in political life and society. He became active in the PEN-Club and the Belarusian Helsinki Committee, who fought for the observance of citizens ' rights.After taking power by Alexander Lukashenko Vasil Bykov often spoke negatively about his reign. Believed that the President destroys as culture. Lukashenko also was positively geared to the contour of the writer, calling him nationalist. Works even in Soviet times Wasila Bykova was appreciated by other artists. In cinemas to appear screening of his prose, and the various theatres and theatre performances based on his novels. Also contemporary Bykov is appreciated. Vasil Bykov was not only a great writer who, frankly, on the basis of experience to describe the events of the great patriotic war. Primarily he was a man of which are struggling for existence of Belarusian national culture.Losy Białorusi w dużej mierze związane były z losami Rosji. W XX wieku jednak u Białorusinów zaczął następować proces uświadamiania sobie swojej tożsamości narodowej. Jednym ze środków mającym na celu wyodrębnienie białoruskiej kultury możemy nazwać nonkonformizm. Za jego początek uznaje się rok śmierci Stalina- 1953. Białorusini zaczęli głośno wypowiadać swoje opinie o zmarłym wodzu co uznawane było za przejaw wrogiego nastawienia do systemu socjalistycznego, odbywały się procesy sądowe i aresztowania. Jedną z osób uznawaną za nonkonformistę, choć nigdy nie mającą procesu, był Wasil Bykow. Już w młodości pisarz związany był z czasopismami, jednak jego twórczą biografię zaczyna się liczyć od roku 1951. Bykow w swych utworach starał się przekazać czytelnikowi prawdę o przeszłości Białorusi, opartą na własnych doświadczeniach. Dużo miejsca w jego prozie zajmują książki o tematyce batalistycznej. Nie znajdziemy w jego utworach opisów bohaterskich czynów. Pisarz pokazywał zwykłą jednostkę zawikłaną w tragiczną sytuację wojny, który stoi przed ciężkimi wyborami.To, w jaki sposób Wasil Bykow w swoich powieściach prezentował wojnę było sprzeczne z tym, w jaki sposób przedstawiała ją sowiecka propaganda. Po opublikowaniu w 1966 roku w czasopiśmie „Новый мир” powieści „Мёртвым не балiць” wgazecie „Правда” pojawił się artykuł Sewruka pt. „Правда о великой войне”, w którym autor pouczał, w jaki sposób należy pisać książki poświęcone Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Wojnę należało przedstawiać z odpowiednią czcią, wysławiając radzieckich wojskowych oraz ich bohaterskie czyny.Poza prozą Wasil Bykow pisał również teksty publicystyczne. W ich treści komentował otaczającą go rzeczywistość. W latach osiemdziesiątych Wasil Bykow udzielał się w życiu politycznym i społecznym. Był aktywnym działaczem PEN- Clubu oraz Białoruskiego Komitetu Helsińskiego, walczącego o przestrzeganie praw obywatelskich.Po objęciu władzy przez Aleksandra Łukaszenkę Wasil Bykow niejednokrotnie wypowiadał się negatywnie o jego rządach. Uważał, że prezydent niszczy białoruską kulturę. Łukaszenko również nie był pozytywnie nastawiony do sylwetki pisarza, nazywając go nacjonalistą. Nagonka w prasie, cenzura utworów, pojawiające się w związku z tym problemy ze zdrowiem; wszystko to sprawiło, że pisarz postanowił opuścić Białoruś. Mieszkał w Czechach, RFN i Finlandii. Pod koniec życia na jakiś czas powrócił do Ojczyzny. Zmarł w 2003 roku.Twórczość Wasila Bykowa jeszcze w czasach sowieckich została doceniona przez innych artystów. W kinach pojawiały się ekranizacje jego prozy, a na deskach teatrów wystawiano spektakle na podstawie jego powieści. Również współcześnie Bykow jest doceniany. Ekranizuje się i wystawia nie tylko jego powieści, ale także życie. Organizowane są pokazy filmów na podstawie książek pisarza. Przyznawana jest także nagroda im. Bykowa dla pisarzy, którzy w szczególny sposób przyczyniają się do rozwoju kultury białoruskiej.Wasil Bykow był nie tylko znakomitym pisarzem, który szczerze, na podstawie swoich doświadczeń opisywał wydarzenia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Przede wszystkim był człowiekiem walczącym o istnienie narodowej kultury białoruskiej