Diagnostics and treatment of small intestine tumors in our own experience

Introduction. Small intestine cancers are a difficult oncological problem. Lack of specific symptoms and difficulties with accessing the location even for advanced diagnostic techniques delay the diagnosis and implementation of appropriate treatment. Aim. Analysis of incidence, clinical symptoms, diagnostic methods and results of treatment of small intestine tumors in the material of the Maria Skłodowska-Curie Institute — Oncology Center (MSCI) in Warsaw. Material and method. A retrospective analysis of 54 patients undergoing surgery for small intestine tumor in the years 2006–2015. The evaluated group consisted of 26 (48%) males, 28 (52%) females, median age was 63.5 ± 13.5 years (23–86). Results. In the study group 18 (33%) cases of sarcomas were found, including 16 (30%) cases of GIST. The remaining cases were diagnosed as: adenocarcinoma — 13 patients (24%), neuroendocrine tumor (NET) — 8 (15%), malignant melanoma — 6 (11%), lymphoma — 3 (6%) and benign tumors — 6 (11%). Symptoms included gastrointestinal bleeding (55.5%), abdominal pain (48%), weight loss (31.5%), nausea (30%), vomiting (24%), flatulence (24%), inte­stinal passage disturbances (15%). In 70% of patients anemia was diagnosed, which in 33% required an average of 4.5 packed red blood cells (PRBC) units (range 1–100) to be transfused before treatment. The test that led to diagnosis was in 26 (48%) cases computed tomography, in 8 (15%) cases capsule endoscopy and in 5 (9%) cases double-balloon enteroscopy. Partial resection of the small intestine with regional lymph nodes was performed in 38 patients (70%), local excision in 5 (9%) patients and anastomosis gastric pass in 4 (7%) patients. So far, 17 (31%) deaths have been reported in this group of patients. 5-year survival was 93.8% for sarcomas, 53.9% for SIC, 66.7% for GEP-NET. Conclusions. Partial resection of the small intestine remains the basic method of radical surgical treatment. Both diagnostics and treatment should be carried out in reference centers

Prospective monitoring of the early treatment results of the GI tract tumours at the Oncology Centre in Warsaw

The current treatment of GI tract tumours is based to a large degree on the combined use of varied types of therapy: surgery, chemotherapy, irradiation. Severe post-operative complications may significantly affect the possibilities of application of non-surgical methods of treatment. Therefore, monitoring the early results of surgical treatment is extremely crucial to ensuring the appropriate necessary follow up and keep the risk of post-operative complications to a minimum. This paper describes the methodology of prospective collection of clinical data, which allows monitoring the quality of the surgical treatment of GI tumours on a current basis. On the basis of the data collected in the period from 2010 to 2015, the results of the analysis of three types of surgeries were presented (anterior resection of the anus, right hemicolectomy and a total gastric resection) and the actions taken on the basis of the annual report concerning the post-operative complication risks were described. Moreover, the examples of the application of prospectively collected clinical information for academic purposes were presented

Prospektywne monitorowanie wczesnych wyników leczenia chirurgicznego nowotworów układu pokarmowego w Centrum Onkologii w Warszawie

Współczesne leczenie nowotworów układu pokarmowego opiera się w dużej mierze na skojarzonym wykorzystaniu różnych sposobów terapii: chirurgii, chemioterapii, radioterapii. Ciężkie powikłania pooperacyjne mogą w znaczący sposób wpływać na możliwości zastosowania pozachirurgicznych metod leczenia. Tym bardziej istotne jest monitorowanie wczesnych wyników leczenia chirurgicznego, aby w razie konieczności odpowiednio reagować i zmniejszać do minimum ryzyko powikłań pooperacyjnych. W prezentowanej pracy opisano metodologię prospektywnego gromadzenia danych klinicznych, pozwalającą na bieżące monitorowanie jakości leczenia chirurgicznego nowotworów układu pokarmowego. Na podstawie danych zgromadzonych w okresie od 2010 do 2015 roku przedstawiono wyniki analizy dla wybranych trzech typów operacji (przednia resekcja odbytnicy, hemikolektomia prawostronna oraz całkowita resekcja żołądka) i opisano działania, jakie podejmowano na podstawie corocznych raportów dotyczących ryzyka powikłań pooperacyjnych. Ponadto przedstawiono przykłady zastosowania dla celów naukowych, prospektywnie zgromadzonych informacji klinicznych

Metastatic tumors of pancreas — whether and when surgical intervention is gainful for diseased people. Retrospective analysis of data from three surgery centers

Introduction. Metastatic tumors in the pancreas constitute a small (2–5%), but steadily growing percentage of all neoplasms of this organ. The aim of the study was to analyze the surgical treatment of metastases in the pancreas, in particular its effectiveness and the risk of surgical complications. Material and methods. The retrospective analysis was performed on 21 patients treated surgically in three surgical centers. This group included 16 women (76%) and 5 men (24%). The median age at the time of diagnosis of the underlying disease was 55.5 years (41–71). We analyzed the location of secondary lesions, their size, number, type and radicality of surgical intervention, histopathological diagnosis of the disease, as well as the occurrence of postoperative complications. Results. The starting point for metastatic lesions in 16 patients (76%) was renal cell carcinoma (RCC), in other cases — skin melanoma, eyeball melanoma, adenocarcinoma of the rectum, non-small-cell bronchi carcinoma. R0 radical surgery was performed in 15 patients (74%) and perioperative mortality was 5% (1 patient died). The median total survival time was 151 months (10–342), with 168 months for RCC (25–344) and 62 months for the remaining cancers (10–241). Conclusions. The main factor that determines the patient’s future fate is the type of primary neoplasm and surgical treatment of metastatic tumors in the pancreas is the best solution for selected RCC cases

Guzy przerzutowe trzustki — czy i kiedy leczenie operacyjne jest korzystne dla chorego. Analiza retrospektywna materiału trzech ośrodków chirurgicznych

Wstęp. Guzy przerzutowe trzustki stanowią niewielki (2–5%), ale stale rosnący, odsetek wszystkich nowotworów tego narządu. Celem pracy była analiza leczenia operacyjnego przerzutów nowotworowych do trzustki, w szczególności jego skuteczności i ryzyka powikłań chirurgicznych. Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano 21 chorych leczonych operacyjnie w trzech ośrodkach chirurgicznych. W tej grupie znajdowało się 16 kobiet (76%) i 5 mężczyzn (24%). Mediana wieku chorych w chwili rozpoznania choroby podstawowej wyniosła 55,5 roku (41–71). Przeanalizowano lokalizację zmian wtórnych, ich wielkość, liczbę, typ oraz radykalność interwencji chirurgicznej, rozpoznanie histopatologiczne choroby, a także wystąpienie powikłań pooperacyjnych. Wyniki. Punktem wyjścia zmian przerzutowych u 16 chorych (76%) był rak nerkowokomórkowy nerki (renal cel carcinoma, RCC), w pozostałych przypadkach — czerniak skóry, czerniak gałki ocznej, rak gruczołowy odbytnicy, rak niedrobnokomórkowy oskrzela. Operację o radykalności R0 udało się wykonać u 15 chorych (74%), a śmiertelność okołooperacyjna wynosiła 5% (zmarł 1 chory). Mediana całkowitego czasu przeżycia wynosiła 151 miesięcy (10–342), przy czym dla RCC było to 168 miesięcy (25–344), a dla pozostałych nowotworów 62 miesiące (10–241). Wnioski. Głównym czynnikiem, który determinuje dalszy los chorego, jest rodzaj nowotworu pierwotnego, a leczenie operacyjne guzów przerzutowych trzustki jest najlepszym rozwiązaniem dla wyselekcjonowanych przypadków RCC