Podwójna lewa żyła ramienno-głowowa, rzadka anomalia żył systemowych i potencjalne ryzyko powikłań procedur CIED

Abnormal systemic vein embryogenesis results in the development of anomalies which, in the case of the left brachiocephalic vein (LBCV), can manifest as a significant and morphometric deviation from the normal anatomy of the vessel. One rare example of such an anatomical variation is the presence of a double LBCV. Depending on its nature and extent, this anomalous LBCV variation, which may be incidentally detected during an invasive procedure, can not only pose difficulties in terms of the successful completion of the procedure, but can also result in injuries to the vessel itself as well as to adjacent structures. We here present a case featuring such a congenital LBCV anomaly, which was discovered during a cardiac pacemaker implantation procedure.Zaburzenie embriogenezy żył systemowych skutkuje powstaniem wad, które w przypadkach dotyczących lewej żyły ramienno-głowowej (LBCV) cechuje znaczna odmienność topograficzna i morfometryczna w odniesieniu do budowy anatomicznej typowej dla tego naczynia. Przykładem jest sporadyczne występowanie obserwowanej podwójnej LBCV. Charakter i zakres tak zaistniałej rozwojowej odmienności LBCV, doraźnie wykryty podczas wykonywania inwazyjnej procedury, niezależnie od trudności jej w realizacji, może sprzyjać traumatyzacji zarówno samego naczynia, jak i przyległych struktur. W opracowaniu zaprezentowano postać tej żylnej anomalii rozwojowej wykrytą podczas procedury implantacji stymulatora serca

Mechaniczna kompresja lewej żyły ramienno-głowowej wykryta podczas implantacji stymulatora

Significant morphometric and/or topographic anomalies of the veins used during cardiac implantable electronic device implantation procedures may affect the course of the procedure and increase the risk of postoperative complications. Congenital venous anomalies, post-thrombotic lesions, or compression by upper mediastinal lesions may alter the diameter and shape of the lumen in systemic veins. Vein compression by adjacent anatomical structures prompts blood drainage compensation via collateral circulation, slows blood flow, and causes localized blood stagnation. We present a case report of pacemaker implantation in a patient with a significantly reduced patency of the left brachiocephalic vein due to mechanical compression of the vessel by the brachiocephalic trunk and the sternum.Obecność istotnych zmian w morfometrii i/lub topografii typowej dla naczyń żylnych, wykorzystywanych podczas implantacji kardiologicznych wszczepialnych urządzeń elektronicznych (CIED), może wpłynąć na przebieg procedury, sprzyjając zwiększonemu ryzyku wystąpienia powikłań zabiegowych. Zaburzony rozwój embrionalny, obecność zmian pozakrzepowych czy mechaniczny ucisk zmienionych chorobowo narządów śródpiersia górnego może prowadzić do zmiany średnicy i ukształtowania światła żył systemowych. Ucisk naczynia przyległymi do niego strukturami anatomicznymi prowadzi do kompensacji przepływu krwi krążeniem obocznym, zwolnieniem przepływu krwi oraz tendencji do jej miejscowego zalegania. W opracowaniu przedstawiono przypadek implantacji układu stymulującego u osoby ze znacznie upośledzoną drożnością lewej żyły ramienno-głowowej, powodowaną mechaniczną kompresją naczynia między pniem ramienno-głowowym a mostkiem

Trendy zmian rodzajów stosowanych kardiologicznych wszczepialnych urządzeń elektronicznych z perspektywy 14-letniego okresu wykonywania procedur w referencyjnym ośrodku kardiologicznym

Introduction. Indications for the use of cardiac implantable electronic devices (CIEDs) have been expanded over the years, just as there has been progress in CIED technology. Open cardiothoracic surgeries have been replaced by transvenous procedures conducted with only local anesthesia. These factors have effected certain changes in the quantity, proportions, and types of implanted devices. However, it takes a long observation period to determine the direction, duration, or rapidity of such trend changes as well as to project the relevant figures for the future.Material and methods. This retrospective analysis included CIED implantation procedures performed at our center in the period from 2002 to 2015. The analyses were based on medical records, including: procedure logs, procedure reports, and outpatient follow-up entries. This manuscript includes a year-by-year analysis of selected types of CIED-related procedures, i.e.: de novo device implantation, device replacement, and device upgrade procedures.Results. A total of 7,921 CIED-related procedures were conducted in the evaluated period. Female patients constituted 52% and males 48% (mean age 72.7 years). De novo device implantation procedures constituted 68.5% of all CIED-related procedures, device replacement due to predicted battery depletion was conducted in 24.4% of cases, and the remaining 7.1% of procedures were classified as ‘other’. The de novo device implantation group involved pacemaker (PM) implantation procedures (81.7%) including single-chamber atrial (AAI) (6.2%) and ventricular (VVI) (49.6%) devices and dual-chamber atrioventricular (DDD) (43.8%) devices. The remaining 18.3% of the de novo procedures were implantable cardioverter-defibrillators (ICD) (83.2%) including dual (ICD-DR) (26.0%) and single-chamber (ICD-VR) (57.2%) devices and cardiac resynchronization therapy defibrillators (CRT-D) (16.7%). Single-chamber to dual-chamber pacemaker replacement procedures constituted 82.4% of all CIED upgrade procedures. The remaining 17.6% of device upgrade procedures included adding new functions, such as terminating ventricular tachyarrhythmias (upgrade to ICD) and/or cardiac resynchronization (upgrade to CRT-D).Conclusions. The general rise in the number of CIED-related procedures saw increasing proportions of ICD and CRT device use both in the de novo device implantation and device upgrade groups. Our projections indicate a persistent trend of increasing number of CIED-related procedures discussed in this manuscript.Wstęp. Wskazania do stosowania kardiologicznych wszczepialnych urządzeń elektronicznych (CIED) przez lata się rozszerzyły, a także dokonała się ewolucja rozwiązań technologicznych implantowanych urządzeń. Operacje torakokardiochirurgiczne ustąpiły miejsca technikom zabiegowym z wykorzystaniem układu żylnego i wykonywanym w tylko miejscowym znieczuleniu. Wszystkie te czynniki łącznie modelują zmianę liczby i proporcji oraz rodzajów urządzeń implantowanych podczas procedur. Ukierunkowanie, trwałość lub dynamika zmian trendów są jednak widoczne dopiero w dłuższych okresach, co jednocześnie pozwala na szacowanie wartości prognostycznych.Materiał i metody. Oceną retrospektywną objęto zabiegi CIED wykonane w ośrodku w latach 2002–2015. Analizę badanego materiału przeprowadzono z wykorzystaniem informacji zawartych w dokumentacji medycznej, w tym w księgach zabiegowych i protokołach wykonanej procedury, oraz zaczerpnięto z przeprowadzonych poszpitalnych badań kontrolnych. W opracowaniu uwzględniono coroczną analizę wyodrębnionych grup zabiegów, takich jak implantacje pierwszorazowe (de novo), wymiany urządzeń, modernizacje (up-grade).Wyniki. W badanym okresie przeprowadzono łącznie 7921 zabiegów z zakresu CIED. Stosunek odsetków kobiet do mężczyzn wynosił 52% v. 48% (śr. wieku: 72,7 roku). Implantacje de novo stanowiły 68,5% wszystkich wykonanych procedur, wymiany urządzeń z powodu wyczerpywania się baterii zasilających dotyczyły 24,4% przypadków, a 7,1% stanowiły pozostałe zabiegi. W grupie pierwszorazowych procedur wszczepienia stymulatorów (PM) dotyczyły 81,7% zabiegów, w tym: przedsionkowych (AAI) — 6,2%, komorowych (VVI) — 49,6%, przedsionkowo-komorowych (DDD) — 43,8%. Pozostałe 18,3% procedur de novo tworzyły w 83,2% układy kardiowertująco-defibrylujące (ICD), w tym w 26,0% — ICD-DR, w 57,2% — ICD-VR, a w 16,7% — wzbogacone o funkcję resynchornizacji CRT-D. Modernizacje w obrębie układów stymulujących objęły 82,4% wszystkich zabiegów o charakterze up-grade. Zabiegi up-grade wzbogacające dotychczasowy układ o urządzenie z nowymi funkcjami, takimi jak przerywanie tachyarytmii komorowych (do → ICD) i/lub resynchronizację serca (do → CRT-D), stanowiły 17,6% wszystkich modyfikacji.Wnioski. Wzrostowi ogólnej liczby wykonywanych zabiegów CIED towarzyszyło zwiększanie udziału zakładanych urządzeń z rozszerzonym zakresem terapii o funkcje antyarytmiczne i/lub resynchronizujące zarówno w grupach zabiegów de novo, jak i up-grade. Szacowane wartości prognostyczne wskazują na utrzymanie się trendu wzrostu liczby wykonywania procedur CIED z urządzeniami analizowanych w opracowaniu

Supraclavicular course of the cephalic vein — implications for cardiac electronic device implantation

Poprzeczna wenesekcja żyły odpromieniowej (cut-down CV) w trójkącie naramienno-piersiowym jest zwykle pierwszą preferowaną próbą uzyskania dostępu do żylnego układu naczyniowego ze względu na niższe ryzyko traumatyzacji otaczających struktur niż w przypadku nakłucia przedsionkowo-komorowego (AV puncture). Jednak dopiero sprzyjające parametry morfometryczne CV pozwalają na skuteczne przeprowadzenie elektrody do kolejnych naczyń, jakimi są AV i żyła podobojczykowa (SV). Autorzy opracowania prezentują rzadką odmianę CV, do ujawnienia której doszło podczas zabiegu implantacji układu stymulującego serce. Podczas implantacji układu typu VVI u 71-letniego mężczyzny, po częściowym wprowadzeniu elektrody techniką cut-down CV do układu żylnego, pojawiła się trudność w jej dalszym pasażowaniu. Fluoroskopia uwidoczniła nadobojczykowy przebieg elektrody i miejsce blokady. Zobrazowanie naczyń preparatem kontrastowym ujawniło przyczynę oraz pełną strukturę morfoanatomiczną układu żylnego — obecność rozgałęzienia CV na dwa naczynia, z których jedno przemieszczało się ponad obojczykiem i było naczyniem dominującym wielkością, drugie natomiast, o typowym dla CV przebiegu podobojczykowym, łączyło się swoim dopływem z SV. Elektrodę przeprowadzono naczyniem przebiegającym podobojczykowo, a po uzyskaniu optymalnych parametrów stymulacji połączono ze stymulatorem. W analizowanym materiale wykonanych w klinice 1828 pierwszorazowych zabiegów z zakresu stałej elektroterapii serca (2011–2014) w 6 przypadkach (0,3%) wykryto zaprezentowaną odmianę CV z naczyniem przemieszczającym się ponad obojczykiem. Wprowadzenie elektrody do nadobojczykowego odgałęzienia CV może sprzyjać zarówno uszkodzeniom elementów przewodu (izolacja), jak i tkanek pokrywających (skóra), i należy szacować je jako późne powikłanie elektroterapii. Uwidocznienie nietypowego przebiegu elektrod podczas fluoroskopii wymaga śródzabiegowego podania środka kontrastowego uwidaczniającego cechy morfometryczne naczyń, w tym takie znalezisko, jak nadobojczykowe odgałęzienie CV. Nadobojczykowe położenie CV jest rzadkim zjawiskiem anatomicznym, tym niemniej może istotnie wpłynąć na przebieg zabiegu z zakresu stałej elektroterapii serca.Cephalic vein (CV) cut-down within the clavipectoral triangle is typically the first choice in transvenous lead placement, which is due to its lower risk of injury to neighbouring structures than with axillary vein (AV) puncture. However, it is only with favourable morphometric parameters of the CV that cardiac leads can be successfully passed through subsequent vessels, such as the AV and the subclavian vein (SV). We present a rare CV variation detected during cardiac pacing device implantation. After a cardiac lead was partially introduced into the venous system via the CV cut-down approach during a VVI device implantation in a 71-year-old male, there was a problem with advancing it further. Fluoroscopy revealed a supraclavicular course of the lead and the site of blockage. Intravenous contrast administration showed the cause of the problem by fully visualizing the morpho-anatomical venous layout: CV bifurcated into two vessels, the larger one of which traversed above the clavicle and the smaller one had an infraclavicular course typical for the CV and ultimately drained into the SV. Eventually, the lead was introduced via the infraclavicular branch of the vessel and connected to the pacemaker after optimal pacing parameters had been achieved. Six out of 1828 cases (0.3%) of first-time procedures for cardiac pacing device implantation conducted at our clinic between 2011 and 2014 showed the variation presented here, i.e. CV bifurcation with one of the resulting vessels coursing above the clavicle. Transvenous lead insertion via a supraclavicular CV branch may result in lead damage (insulation) as well as overlying tissue injury (skin), which should be taken into account as late complications of cardiac pacing device implantation. Any atypical course of transvenous leads requires intra-procedural fluoroscopy with diagnostic administration of a contrast agent to visualize morphometric parameters of vessels including such findings as CV with a supraclavicular branch. A supraclavicular course of the CV is a rare anatomical phenomenon; however, it may have a significant impact on transvenous placement of pacemaker or defibrillator leads

Low-symptomatic skeletal muscle disease in patients with a cardiac disease – Diagnostic approach in skeletal muscle laminopathies

Mild skeletal muscle symptoms might be accompanied with severe cardiac disease, sometimes indicating a serious inherited disorder. Very often it is a cardiologist who refers a patient with cardiomyopathy and/or cardiac arrhythmia and discrete muscle disease for neurological consultation, which helps to establish a proper diagnosis. Here we present three families in which a diagnosis of skeletal muscle laminopathy was made after careful examination of the members, who presented with cardiac arrhythmia and/or heart failure and a mild skeletal muscle disease, which together with positive family history allowed to direct the molecular diagnostics and then provide appropriate treatment and counseling

Intermittent positional axillary vein compression – a rare complication of CIED implantation

An 81-year-old male with an implanted DDD pacemaker reported fluctuating edema accompanied by pain and paresthesia affecting the hand and arm on the side the pacemaker had been implanted. These symptoms, which developed several weeks after the procedure, were more pronounced in the morning and resolved during the day. Venography showed axillary vein compression, whose severity varied with different arm positions. Changing the location of the pacemaker pocket restored normal venous blood flow at the site of compression and relieved the patient’s symptoms, which was confirmed during follow-up

Lokalne zaburzenie drożności lewej żyły ramienno-głowowej podczas cyklu oddechowego przez potencjalny czynnik inicjacji zmian pozakrzepowych po zabiegach implantacji wszczepialnego urządzenia do elektroterapii serca czy wprowadzeniu cewnika do żyły centralnej

Introduction. The left brachiocephalic vein (LBCV) courses between the sternum and the aortic arch (or its main branches). Anomalous spatial positioning of the LBCV and these adjacent anatomical structures may result in LBCV compression. Such circumstances result in a narrowing or complete occlusion of this vein, which may affect the course of intravascular procedures, such as cardiac implantable electronic device (CIED) or central venous catheter (CVC) placement. This increases the risk of venous injury and/or the subsequent occlusion due to thrombus formation. Material and methods. Out of 2,112 de novo CIED implantation procedures performed in the period 2014–2019, 391 cases required intraoperative venography to identify the cause of difficulties in endovascular lead advancement. Venography data from these cases were analysed and only those cases were included for further analysis where the cause of difficulties was shown to be LBCV compression, further exacerbated on expiration. Results. Severe localized LBCV compression affecting the course of CIED implantation procedures was detected in 12 patients (8 women and 4 men, aged 80 ± 7 years). Such localized venous compression was observed mainly at the level where the brachiocephalic trunk and the left common carotid artery branch of the aortic arch. Conclusions. The analysed data showed the phenomenon of localized, respiration-related LBCV compression, which became exacerbated on expiration, in 3% of the analysed de novo CIED implantation procedures. This phenomenon may be associated with increased long-term thrombotic venous occlusion in the vascular segments containing cardiac leads or CVCs.Wstęp. Lewa żyła ramienno-głowowa (LBCV) topograficznie przebiega między mostkiem a łukiem aorty oraz poprzecznie w stosunku do odchodzących od niego tętnic. Zmiana prawidłowych przestrzennych relacji między LBCV a przyległymi do niej strukturami anatomicznymi może skutkować między innymi jej kompresją. Natomiast zniekształcenie prawidłowej morfometrii światła żyły prowadzące do jej zwężenia lub zamknięcia może wpłynąć na przebieg inwazyjnych procedur, takich jak implantacja wszczepialnego urządzenia do elektroterapii serca (CIED) czy wprowadzenie cewnika do żyły centralnej (CVC), sprzyjając doraźnej traumatyzacji żyły i/lub następowemu pozakrzepowemu dalszemu zaburzeniu jej drożności. Materiał i metody. Spośród zrealizowanych 2112 procedur implantacji CIED de novo (2014–2019) ocenie poddano wenografie 391 osób wykonane w celu wyjaśnienia mechanizmu utrudnionego przemieszczania elektrod układem żylnym. Do analizy włączono tylko przypadki wizualizujące jako przyczynę supresję światła LBCV ulegającą dalszemu pogłębieniu w fazie wydechu cyklu oddechowego. Wyniki. W badanym materiale zaawansowana miejscowa kompresja światła LBCV wpływająca na przebieg CIED ujawniła się u 12 osób (80 ± 7 lat) — 8 kobiet i 4 mężczyzn. Występowanie lokalnej supresji żyły o powyższym charakterze obserwowano głównie w miejscach odejścia od łuku aorty pnia ramienno-głowowego i lewej tętnicy szyjnej wspólnej. Wnioski. W badanym materiale zjawisko lokalnej supresji oddechowej światła LBCV pogłębiającej się w fazie wydechu ujawniono w 3% procedur implantacji CIED de novo. Powyższe sytuacje w perspektywie odległej mogą sprzyjać pozakrzepowej niedrożności żyły w miejscach przebiegu CIED lub CVC.

Przypadek niedrożności żyły bezimiennej — wpływ na wybór postępowania zabiegowego w stałej elektroterapii serca

Successful transvenous insertion of cardiac pacing leads during pacemaker implantation is contingent on the patency of consecutive vessels. Vessel obstruction can be detected during either first-time or subsequent procedures associated with the need to introduce additional pacing leads. Venous thrombosis is the most common cause for vessel occlusion, and the main occlusion site along the venous route used for cardiac lead insertion is the subclavian vein, in contrast to the innominate vein or the superior vena cava, whose occlusion rates are much lower. The patient presented here developed venous thrombosis in the left brachiocephalic vein (BCV) also known as the innominate vein 5 years after a first-time permanent cardiac pacing system implantation. Contrast-enhanced vascular imaging conducted during a subsequent procedure intended to introduce a new lead revealed the location and extent of BCV occlusion. Out of 2,258 procedures requiring cardiac lead insertion and performed within a 5-year period (2010–2014) at the Clinic (including 68 cases of adding a lead to the existing device) this was the only case of BCV occlusion of this aetiology. Literature reports on BCV emphasize the uncommonness of this type of occlusion and discuss its effect on the course of the procedure.Warunkiem skutecznego doprowadzenia elektrod do serca drogą przezżylną podczas zabiegów z zakresu stałej elektroterapii serca jest drożność światła kolejnych naczyń. Upośledzona drożność może się ujawnić zarówno podczas pierwszorazowych zabiegów, jak i powtórnej ingerencji w układ żylny z powodu konieczności wprowadzenia nowych elektrod. Zmiany pozakrzepowe są najczęstszą przyczyną zaburzeń drożności, a miejscem ich występowania w obrębie naczyń żylnych pasażujących elektrody do serca w znacznym stopniu jest żyła podobojczykowa, w przeciwieństwie do żyły bezimiennej oraz żyły głównej górnej. W prezentowanym przypadku do wytworzenia zmian pozakrzepowych w lewej żyle ramienno-głowowej (BCV) doszło w 5-letnim okresie po zabiegu pierwszorazowej implantacji układu. Zobrazowanie naczyń preparatem kontrastowym podczas kolejnego zabiegu i próby wprowadzenia nowej elektrody ujawniło lokalizację oraz zakres upośledzenia drożności BCV. W obrębie grupy 2258 zabiegów, wykonanych w czasie 5 lat (2010–2014) w klinice, wymagających wprowadzenia elektrody (w tym 68 przypadków w dotychczasowym układzie), jest to jedyny przypadek niedrożności BCV o tej etiologii. W piśmiennictwie o BCV podkreśla się sporadyczność jej niedrożności oraz wpływ na przebieg zabiegu