Leczenie żywieniowe w onkologii

Malnutrition can be observed in 80% cancer patients and always leads to rise in complications’ rate. It is very important to identify problem and start intervention promptly in patients with malnutrition. The management of the first choice is an enteral nutrition. In case there is no possibility to apply the enteral nutrition, the intravenous way should be used. The clinical nutrition in cancer patients is in use not only in perioporative period but in time of chemo and radiotherapy as well. The special group are the palliative care patients. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 5: 269–273Niedożywienie występuje nawet u 80% chorych na nowotwory i zawsze prowadzi do zwiększenia liczby powikłań. W przypadku chorych z niedożywieniem bardzo ważna jest precyzyjna identyfikacja problemu i szybkie rozpoczęcie interwencji leczniczej. Metodą leczenia żywieniowego, którą uznaje się za metodę z wyboru, jest żywienie dojelitowe. W przypadku braku możliwości zastosowania dojelitowego żywienia należy wykorzystać drogę dożylną. Leczenie żywieniowe u chorych na nowotwory stosuje się nie tylko w okresie okołooperacyjnym, ale także podczas chemioterapii i radioterapii. Szczególną grupę stanowią chorzy w opiece paliatywnej. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 5: 269–27

Żywienie immunomodulujące: nowe wskazania w dobie nowoczesnej opieki okołooperacyjnej

Odpowiedź metaboliczna organizmu na uraz chirurgiczny jest naturalnym mechanizmem obronnym, którego celem jest jak najszybsze przywrócenie homeostazy. Intensywnie poszukuje się nowych rozwiązań, mających na celu opracowanie mieszaniny odżywczej, której składniki nie tylko dostarczałyby białka i energii, ale także korzystnie modulowały odpowiedź ustroju na uraz. Klasycznym przykładem takiego postępowania jest koncepcja żywienia immunomodulującego, czyli zastosowania preparatów, które oprócz swoich podstawowych celów (zaspokojenie zapotrzebowania kalorycznego, dostarczenie substancji budulcowych) miałyby w stopniu większym niż dotychczas wpływać na układ odpornościowy. Do substancji wykazujących takie działanie należą między innymi aminokwasy: glutamina, arginina, cysteina, tauryna, a także omega-3 nienasycone kwasy tłuszczowe, nukleotydy, niektóre witaminy i pierwiastki śladowe. Na podstawie dostępnych danych można stwierdzić, że żywienie immunomodulujące bywa przydatne w leczeniu chorych w oddziałach chirurgii. Powinno być stosowane u chorych obciążonych dużym ryzykiem żywieniowym zarówno w okresie przed- jak i okołooperacyjnym, najlepiej drogą dojelitową. Drugą grupą pacjentów oddziałów i ambulatoriów chirurgicznych, którzy mogą zyskać na zastosowaniu żywienia immunomodulującego, są chorzy z trudno gojącymi się ranami

Nutrition management of patients with neoplastic disease — diagnostic and therapeutic guidelines in 2013

Niedożywienie i jego następstwa znamiennie zmniejszają skuteczność leczenia onkologicznego, natomiast prawidłowo stosowane leczenie żywieniowe, chociaż zazwyczaj kosztowne, może te statystyki poprawić. Zgodna ze standardami interwencja żywieniowa wymaga oceny: stanu odżywienia, rodzaju zaburzeń, wskazań do leczenia i zapotrzebowania na składniki odżywcze, ich podaży wybraną drogą według przygotowanego programu, wreszcie stałego monitorowania przebiegu leczenia i jego wyników. Powikłania leczenia żywieniowego występują w ok. 20% przypadków, ale zazwyczaj nie są groźne i łatwo poddają się kontroli. Omawiane leczenie znajduje także swoje miejsce w szczególnych sytuacjach klinicznych, na przykład u chorych w okresie okołooperacyjnym, u osób poddawanych chemio- lub radioterapii, a także w fazie opieki paliatywnej.  Nigdy nie należy zapominać o prawidłowym poradnictwie dietetycznym, które  powinno być stosowane u każdego pacjenta z rozpoznaniem nowotworu złośliwego, niezależnie od fazy choroby. W porównaniu z żywieniem sztucznym jest to interwencja najprostsza, najtańsza i najbezpieczniejsza dla choregoMalnutrition and its consequences significantly lower therapeutic efficacy in oncology. Nutritional management, although usually costly, may improve these statistics. Proper intervention must include evaluation of: nutritional status, existing abnormalities, indications to treatment, requirements for specific ingredients and their delivery by selected route according to accepted strategy, finally constant monitoring of treatment and its effects. Side effects of nutritional therapy occur in 20% of cases, but are usually mild and easy to handle.  Discussed management also plays role in specific clinical situations, like:  perioperative period,  in patients during chemo- and radiotherapy and also as element of palliative care. One should keep in mind the role of dietary consulting which should be employed in every patient with neoplastic disease, regardless of its phase.  By comparison, this intervention is the simplest, the cheapest and the safest for patients

Investigating Risk Factors for Complications after Ileostomy Reversal in Low Anterior Rectal Resection Patients : an Observational Study

: Introduction: Defunctioning ileostomy has been widely used in patients undergoing low anterior rectal resection to reduce the rate of postoperative leakage. It is still not clear whether interval between primary procedure and ileostomy reversal has an impact on treatment outcomes. Methods: In our prospective observational study we reviewed 164 consecutive cases of patients who underwent total mesorectal excision with primary anastomosis. Univariate and multivariate regression models were used to search for risk factors for prolonged length of stay and complications after defunctioning ileostomy reversal. Receiver operating characteristic curves were utilized to set cut-off points for prolonged length of stay and perioperative morbidity. Results: In total, 132 patients were included in the statistical analysis. The median interval between primary procedure and defunctioning ileostomy reversal was 134 (range: 17–754) days, while median length of stay was 5 days (4–6 interquartile range (IQR)). Prolonged length of stay cut-off was established at 6 days. Regression models revealed that interval between primary surgery and stoma closure as well as complications after primary procedure are risk factors for complications after defunctioning ileostomy reversal. Prolonged length of stay has been found to be related primarily to interval between primary surgery and stoma closure. Conclusions: In our study interval between primary surgery and stoma closure along with complication occurrence after primary procedure are risk factors for perioperative morbidity and prolonged length of stay (LOS) after ileostomy reversal. The effort should be made to minimize the interval to ileostomy reversal. However, randomized studies are necessary to avoid the bias which appears in this observational study and confirm our findings