Emotions and features of temperament in patients with Addison’s disease

Wstęp: Pacjenci z chorobą Addisona doświadczają wielu zmian somatycznych i psychicznych, które pogarszają jakość życia. Celem badania była ocena "wyposażenia psychologicznego" tych pacjentów, które jest przydatne w radzeniu sobie ze stresem związanym z przewlekłą chorobą i koniecznością stałego leczenia. Materiał i metody: Do badania włączono 15 pacjentów (13 kobiet, 2 mężczyzn). Zastosowano standardowe testy psychologiczne do oceny natężenia niepokoju, temperamentu, depresji i inteligencji emocjonalnej. Wyniki: Wyniki badań wykazują, że pacjenci z chorobą Addisona mają nie tylko podwyższony poziom niepokoju, lęku i nadmierną reaktywność na bodźce, ale także obniżoną wydolność i potrzeby kontaktów towarzyskich. Takie cechy psychologiczne mogą być odpowiedzialne za trudności w relacjach lekarz-pacjent, wyolbrzymianie dolegliwości, zmniejszone zaangażowanie w proces leczenia, a w konsekwencji zmniejszoną skuteczność terapii. Wnioski: Emocje i cechy temperamentu pacjentów z chorobą Addisona wydają się być niekorzystne w sytuacjach stresowych, a zatem wsparcie psychologiczne może być przydatne w skutecznej terapii tych pacjentów. (Endokrynol Pol 2010; 61 (1): 90-92)Introduction: Patients with Addison’s disease experience many somatic and psychic changes, which decrease their quality of life. The aim of the study was to evaluate the "psychological equipment" of these patients to cope with stress connected with this chronic disease and the challenge of constant treatment. Material and methods: Fifteen patients (13 female, 2 male) were included in the study. Standard psychological tests were used to assess anxiety, temperament, depression, and emotional intelligence. Results: The results show that patients with Addison’s disease have not only increased levels of anxiety and fear, and over-reaction to stimuli, but decreased performance efficiency and need for social contact as well. Such psychological characteristics may result in difficulties in doctor-patient communication, aggravation of patients’ feelings, limitation of patients’ involvement in therapy, and, finally, a decrease the effectiveness of therapy. Conclusions: The temperamental characteristics and personal traits of patients with Addison’s disease seem not to be useful in stressful events, and psychological support can be helpful in the effective therapy of these patients. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (1): 90-92

Ogólne zasady komunikacji między pacjentem i lekarzem

W artykule przedstawiono ogólne zasady komunikacji oraz problemy spotykane w relacjach lekarzy z pacjentami. Ponadto określono bariery i błędy popełniane we wzajemnych kontaktach, podkreślono podstawowe zasady przekazywania informacji zaś analizę wpływu cech nadawcy, odbiorcy i kontekstu sytuacyjnego potraktowano jako punkt wyjścia do pracy nad poprawą porozumiewania się. Szczególną rolę przypisano umiejętnościom interpersonalnym lekarzy rodzinnych kształtujących postawy i udział pacjentów w procesie leczenia

Psychological view of thyroid cancer and in hyperthyroid Graves’ patients - comparative exploration

Wstęp: Celem pracy była analiza porównawcza wybranych parametrów psychometrycznych w dwóch grupach chorych: z rakiem tarczycy i z nadczynnością tarczycy w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa. Materiał i metody: Badaniami objęto 50 osób ze zróżnicowanym rakiem tarczycy, w tym 42 kobiety (84,75%) i 8 mężczyzn w wieku 32-64 lata (x ± SD: 43 ± 8,17 lat) oraz 50 osób z nadczynnością tarczycy, w tym 45 (90%) kobiet i 5 (10%) mężczyzn w zbliżonym wieku. Obie grupy dobrano pod względem wykształcenia, statusu rodzinnego i zatrudnienia. Zastosowano następujące metody badawcze: Kwestionariusz Osobowości Eysencka (EPQ, Eysenck Personality Questionnaire), Kwestionarisz Temperamentu (EAS-D, Emotionality, Activity and Sociability Temperament Survey) w wersji dla dorosłych (Buss AH, Plomin R w polskiej adaptacji Oniszczenko W). Ponadto wykorzystano Skrócony Test Osobowości DKO-74 według Sanockiego W oraz Skalę Depresji Becka. Wyniki: Wyniki liczbowe wybranych parametrów psychometrycznych w obu grupach badanych były zbliżone. Stwierdzono: łagodne nasilenie subiektywnych objawów depresji, tendencję do wzmożonej kontroli emocjonalnej (utrudniającej komunikację interpersonalną), zależność od opinii społecznej, ambiwersję, umiarkowane zrównoważenie emocjonalne. Wnioski: Na podstawie analizy wyników wybranych parametrów psychometrycznych, nie stwierdzono znaczących różnic w psychologicznym obrazie w obu badanych grupach: chorych ze zróżnicowanym rakiem tarczycy i chorych z nadczynnością tarczycy.Introduction: The aim of study was the evaluation of association between psychometric factors in patients with thyroid cancer and in Graves’ hyperthyroid patients. Material and methods: We examined 50 patients with differentiated thyroid cancer, 42 females (84.75%), 8 males aged from 32 to 64 yr. (x ± SD: 43 ± 8.17 yr.) and 50 hyperthyroid patients, 45 (90%) females and 5 (10%) males corresponding aged. We used the following methods: the EAS Temperament Survey (EASD) in addition for adults, EPQ Eysenck Personality Questionnaire, Polish Abbreviated Form of the MMPI (DKO-74) and Beck’s Depression Scale. We compared the scores of thyroid cancer patients and hyprthyroid patients. Results: We have interpreted obtained results in both groups as similarly in: mild sense depression, high emotional control, high social dependence, ambiverssion, mild level of emotional mental balance.Conclusion: Results of our explorations appears great psychological similarity between differentiated thyroid patients and hyperthyroid patients

Emotional functions in transsexuals after the first step in physical transformation

Osoby transseksualne muszą stawić czoła wielu problemom zdrowotnym, społecznym i biurokratycznym związanym z podjęciem decyzji o transformacji. Liczne wyzwania występują zarówno przed, w trakcie jak i po zabiegach medycznych. W dążeniu do poprawy jakości życia osób transseksualnych pożądane wydaje się zatem zbadanie funkcji psychologicznych w trakcie postępowania medycznego. Obecne badania prowadzono w celu określenia kondycji emocjonalnej tej grupy pacjentów i obejmowały one 28 transseksualistów w trakcie transformacji z płci biologicznej F/M oraz dwie grupy kontrolne; mężczyzn i kobiet w podobnym wieku. Jako metody badania wykorzystano następujące skale psychometryczne: CECS (Skala Kontroli Emocjonalnej M. Watson i S. Greer w polskiej adaptacji Z. Juczyńskiego), ISCL (polska adaptacja Inwentarza Lęku dla Dorosłych w adaptacji T. Sosnowskiego ) i GSES (polska adaptacja Z. Juczyńskiego i K. Wrześniewskiego Skali Uogólnionej Samoskuteczności R. Schwarzer, M. Jerusalem). Wyniki uzyskane w grupie badanych osób transseksualnych (F/M) porównano z wynikami analogicznych testów przeprowadzonych w grupach kontrolnych. Pacjenci transseksualni F/M prezentowali wyniki bardzo podobne do grupy mężczyzn w zakresie poczucia samoskuteczności, oraz stanu i cechy lęku, podczas gdy ich subiektywna ocena kontroli lęku była bardziej zbliżona do grupy kontrolnej kobiet i istotnie statystycznie niższa niż w grupie kontrolnej męskiej. Transsexuals have to face multiple medical, social and bureaucratic problems. These problems are not only encountered before the transformation, but also during and after medical procedures. In the search for improvement of transsexual individuals’ quality of life during therapy, it seems desirable to supplement hormonal treatments with psychological explorations. This study was conducted with the aim of defining emotional conditions and included 28 transsexual female-to-male (F/M) patients and two gender-divided control groups (males and females) of similar age. The following psychometric scales were used: CECS (Courtauld Emotional Control Scale constructed by M. Watson and S. Greer in the Polish Adaptation by Z. Juczyński), ISCL (the Polish Adaptation of the State-Trait Anxiety Inventory for Adults by T. Sosnowski), and GSES (the Polish Adaptation of the R. Schwarzer, M. Jerusalem Generalized Self-Efficacy Scaleby Z. Juczyński and K. Wrześniewski). Transsexual F/M patients appeared very similar to males in the male control group in terms of their subjective selfefficacy and state-trait anxiety, while their subjective belief of anxiety and fear control was more comparable to that of the female controls. It was also found to be statistically significantly lower than in the male controls

The level of cotinine - marker of tobacco smoking, in patients with hyperthyroidism

Introduction: Orbitopathy associated with Graves&#8217; disease TAO (thyroid associated orbitopathy) is likewise connected with environmental factors including tobacco smoking. Tobacco smoking increases the risk of ophthalmologic pathology and leads to the orbital tissue damage due to the hypoxia. The aim of the study was to correlate the concentration of urinecotinine (marker of tobacco smoking) in Graves&#8217; disease patients with TAO with points received on the Fagerström questionnaire. Materials and methods: Thirty women with different degree of exacerbation of TAO in Graves&#8217; disease (34.28 &plusmn; 12.04 yr.) were examined. As control we used 29 women with Graves&#8217; disease without TAO (29.35 &plusmn; 12.33 yr.). The diagnosis was established according to level of TSH and level of thyrotropin receptor antibodies (TRAb). Measure of tobacco smoking or exposure to second hand tobacco smoke ETS (environmental tobacco smoke) carried out according to the Fagerström questionnaire, and measured cotinine level (the major metabolite of nicotine in urine). The level of clinical ophtalmopathy was measured according to the CAS (Clinical Activity Score) scale and degree of progression of TAO according to American Thyroid Association (NOSPECS scale). Additionally increase of exophthalmus was measured using the Hertl&#8217;s exophthalmometer. Results: In the group with TAO: 19 (63.3%) persons had mild exophthalmos (according to CAS), medium in 13 (43.3%) patients, and pronounced exophthalmous in 10 (33%) patients. There was statistically significant difference in the level of TRAb (18.4 &plusmn; 8.2 vs. 5.1 &plusmn; 3.4 IU/l; p < 0.0001) between TAO and controls. There was no correlation between TSH (0.6 &plusmn; 0.02 vs. 0.4 &plusmn; 0.04; p = 0.18) and fT4 (38.8 &plusmn; 29.3 vs. 26.1 &plusmn; 17.3; p = 0.026) in both analyzed groups. Smokers and non-smokers with TAO had no statistically significant in level of TRAb (Mann-Whitney test p = 0.16). No correlation was found between smoking tobacco (cotinine level) and the level of TRAb in patients with TAO (Pearson r = 0.28 p = 0.58). There was a statistically significant difference between the level of urine cotinine in smoking patients with TAO in the highest level of ophthalmopathy exacerbation (> 24 mm; &#8805; 4 points according to CAS) and those without TAO (Mann-Whitney&#8217;s test p = 0.04). Conclusions: 1. In patients with Graves&#8217; disease with TAO the highest score of tobacco smoking has been found in persons with the highest ophthalmopathy exacerbation. 2. Estimation of cotinine concentration in urine is the most objective and useful method of tobacco smoking.Wstęp: Orbitopatia (TAO, thyroid associated orbitopathy) występująca w chorobie Gravesa-Basedowa (GB) uwarunkowana jest dodatkowo czynnikami środowiskowymi, w tym paleniem tytoniu. Nikotynizm prowadzi do uszkodzenia tkanek miękkich oczodołu poprzez wywołanie w nich hipoksji. Celem pracy była ocena stężenia kotyniny u pacjentów z TAO oraz porównanie uzyskanych wyników z punktacją testu Fagerströma. Materiał i metody: Badaniem objęto wyłącznie 30 kobiet z różnym stopniem nasilenia TAO (34,28 &plusmn; 12,04 lat). Grupę kontrolną stanowiło 29 kobiet z GB bez TAO (29,35 &plusmn; 12,33 lat). Rozpoznanie ustalona na podstawie oznaczenia stężenia tyreotropiny (TSH, thyroid stimulating hormone) oraz stężenia przeciwciał przeciwko receptorowi TSH - TRAb. Ocenę palenia tytoniu oraz biernego narażenia na dym tytoniowy (ETS, environmental tobacco smoke) przeprowadzono, opierając się na: badaniach ankietowych (test Fagerströma) oraz ocenie stężenia kotyniny, głównego metabolitu nikotyny w moczu. Za pomocą skali Clinical Activity Score (CAS) oraz skali American Thyroid Association (NOSPECS) oznaczono wskaźnik aktywności klinicznej oftalmopatii oraz stopień nasilenia wytrzeszczu. Ponadto nasilenie wytrzeszczu mierzono za pomocą egzoftalmometru Hertla. Wyniki: W grupie GB z TAO 19 osób (63,3%) miało wytrzeszcz łagodny (według CAS), natomiast u 11 osób (36,7%) stwierdzono wytrzeszcz naciekowo-obrzękowy. Wartości pomiaru egzoftalmometrycznego: wytrzeszcz łagodny rozpoznano u 7 (23,3%) osób, wytrzeszcz umiarkowany u 13 (43,3%) oraz wytrzeszcz nasilony u 10 (33%) badanych. Stwierdzono istotnie znaczącą statystycznie różnicę w zakresie stężenia TRAb (18,4 &plusmn; 8,2 vs. 5,1 &plusmn; 3,4 jm./l; p < 0,0001) pomiędzy grupą badaną a kontrolną. Nie wykazano istotnej statystycznie zależności między stężeniem TSH (0,6 &plusmn; 0,02 vs. 0,4 &plusmn; 0,04; p = 0,18) oraz fT4 (38,8 &plusmn; 29,3 vs. 26,1 &plusmn; 17,3; p = 0,026) w obu analizowanych grupach. Osoby palące i niepalące z TAO w przebiegu GB nie różniły się istotnie statystycznie w zakresie stężenia TRAb (test Manna-Whitneya p = 0,16). U chorych z TAO nie wykazano korelacji pomiędzy paleniem tytoniu (stężeniami kotyniny) a stężeniem TRAb (Pearson r = 0,28; p = 0,58). Stwierdzono natomiast istotną statystycznie różnicę pomiędzy stężeniem kotyniny u chorych palących z największym stopniem nasilenia TAO (> 24 mm; &#8805; 4 według CAS) a stężeniem w grupie chorych bez wytrzeszczu (test Manna-Whitneya p = 0,04). Wnioski: 1. W grupie chorych z oftalmopatią w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa najwyższy wskaźnik narażenia na dym tytoniowy stwierdzono u osób z największym jej nasileniem. 2. Ocena stężenia kotyniny w moczu stanowi najbardziej przydatne i obiektywne narzędzie określające natężenie czynnego i biernego narażenia na dym tytoniowy