Systematic review of the epidemiological evidence comparing lung cancer risk in smokers of mentholated and unmentholated cigarettes

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>US mentholated cigarette sales have increased considerably over 50 years. Preference for mentholated cigarettes is markedly higher in Black people. While menthol itself is not genotoxic or carcinogenic, its acute respiratory effects might affect inhalation of cigarette smoke. This possibility seems consistent with the higher lung cancer risk in Black men, despite Black people smoking less and starting smoking later than White people. Despite experimental data suggesting similar carcinogenicity of mentholated and non-mentholated cigarettes, the lack of convincing evidence that mentholation increases puffing, inhalation or smoke uptake, and the similarity of lung cancer rates in Black and White females, a review of cigarette mentholation and lung cancer is timely given current regulatory interest in the topic.</p> <p>Methods</p> <p>Epidemiological studies comparing lung cancer risk in mentholated and non-mentholated cigarette smokers were identified from MedLine and other sources. Study details were extracted and strengths and weaknesses assessed. Relative risk estimates were extracted, or derived, for ever mentholated use and for long-term use, overall and by gender, race, and current/ever smoking, and meta-analyses conducted.</p> <p>Results</p> <p>Eight generally good quality studies were identified, with valid cases and controls, and appropriate adjustment for age, gender, race and smoking. The studies afforded good power to detect possible effects. However, only one study presented results by histological type, none adjusted for occupation or diet, and some provided no results by length of mentholated cigarette use.</p> <p>The data do not suggest any effect of mentholation on lung cancer risk. Adjusted relative risk estimates for ever use vary from 0.81 to 1.12, giving a combined estimate of 0.93 (95% confidence interval 0.84-1.02, n = 8), with no increase in males (1.01, 0.84-1.22, n = 5), females (0.80, 0.67-0.95, n = 5), White people (0.87, 0.75-1.03, n = 4) or Black people (0.90, 0.73-1.10, n = 4). Estimates for current and ever smokers are similar. The combined estimate for long-term use (0.95, 0.80-1.13, n = 4) again suggests no effect of mentholation.</p> <p>Conclusion</p> <p>Higher lung cancer rates in Black males cannot be due to their greater preference for mentholated cigarettes. While some study weaknesses exist, the epidemiological evidence is consistent with mentholation having no effect on the lung carcinogenicity of cigarettes.</p

Literature review: Experimental studies on Atherosclerosis: The selection of a suitable animal model and suitable parameters in toxicological and farmacological studies to establish cardiovascular changes

Dit rapport betreft een literatuuroverzicht over het onderwerp atherosclerose. In de inleiding wordt ingegaan op de doelstelling van het atherosclerose onderzoek en de voorwaarden waaraan een diermodel voor atherosclerose moet voldoen, en beschrijving van atherosclerose zoals die bij de mens wordt waargenomen. Er worden een aantal begrippen in atherosclerose onderzoek gedefinieerd. Vervolgens worden een aantal diermodellen behandeld op basis van de literatuur en eigen onderzoekgegevens van het RIVM. De biochemische, morfologische en hemodynamische en hartfunctie parameters die kunnen worden toegepast in het atherosclerose onderzoek, en tevens inpasbaar zijn in het toxicologisch en farmacologisch onderzoek worden eveneens besproken. Tenslotte wordt in een samenvattend hoofdstuk een keuze aangegaan voor het (dier)model en geschikte parameters in het atherosclerose onderzoek.Abstract not availableRIV

Isolation and quantification of glycosaminoglycanes from arterial tissue from rat, monkey and cow

Dit rapport beschrijft de toepassing van een geoptimaliseerde methode voor de isolatie en kwantificering van glycosaminoglycanen (GAG's) op arterieel weefsel van de Wistar rat, de Macaca fascicularis aap en het rund. De glycosaminoglycanen werden volgens een enigszins gemodificeerde methode van Wagner (12) geisoleerd. De totale hoeveelheid uronzuur werd bepaald volgens de methode van Blumenkrantz en hieruit werd de totale hoeveelheid GAG berekend. De concentraties aan glucosamine en galactosamine werden bepaald m.b.v. een gemodificeerde methode van Blumenkrantz (12) en Wagner (13). De percentages van de individuele GAG's werden bepaald na scheiding en kleuring van de GAG's m.b.v. cellulose-acetaat elektroforese i.c.m. selectieve vertering. M.b.v. de totale hoeveelheid GAG werden de absolute hoeveelheden van de individuele glycosaminoglycanen berekend. De hoeveelheid GAG bij rat, aap en rund bedroegen respectievelijk 2,56 ; 6,31 en 5,95 mug per mg droog ontvet arterieel weefsel. De percentages van de individuele glycosaminoglycanen in de aorta van de rat bedroegen: HA 20,9% ; HS 22,7% ; DS 10,6% en CS 45,8% die in de aorta van de aap bedreogen: HA 5,8% ; HS 22,2% ; DS 15,6% en CS 56,4% en die in de aorta van het rund bedroegen: HA 11,5% ; HS 14,6% ; DS 17,1% en CS 56,8%. Voor de rat en de aap komen de gevonden waarden voor de totale hoeveelheid GAG en de percentages van de individuele GAG's goed overeen met de in de literatuur vermelde waarden, van het rund zijn geen literatuur waarden bekend.Abstract not availableHIL VHI DGM/SR RIV

Richtlijnen voor de afleiding van maximum toelaatbare risico-niveaus voor inname van bodemcontaminanten

This report contains a basic step-to-step description of the procedure followed in the derivation of the human-toxicological Maximum Permissible Risk (MPR ; in Dutch: Maximum Toelaatbaar Risico, MTR) for soil contaminants. In recent years this method has been applied for a large number of compounds (the results have been published as separate RIVM reports). In the report the different steps in the procedure are discussed briefly and an outline of the kind of problems to be dealt with, is provided. General issues of regulatory risk assessment aimed at the derivation of health-based limit values are addressed and reference is made to some basic background literature. Overall, the approach for MPR-derivation as described here, is a pragmatic one in that use is made of existing toxicological evaluations by national and international bodies. Thus, it is attempted to avoid unwanted duplication of effort. In case no adequate review was available for a particular compound, a complete literature search for original publications is done. The results, however, were used selectively. The MPR-derivation as a whole proceeds in a structured manner, it is nevertheless stressed throughout the report that, unavoidably, for an adequate evaluation of the data on the different toxicological endpoints some professional judgement is needed.Dit rapport bevat een basale beschrijving van de achtereenvolgende stappen in de gevolgde procedure bij de afleiding van het humaan-toxicologische Maximum Toelaatbaar Risico (MTR) voor bodemcontaminanten. In de afgelopen jaren is deze methode toegepast voor een groot aantal chemische stoffen (deze resultaten zijn gepubliceerd als aparte RIVM-rapporten). Tevens wordt een omschrijving gegeven van de problemen die zich bij de stappen kunnen voordoen. Op de meer algemene aspecten van de risicoschatting, gericht op het afleiden van grenswaarden voor chemische stoffen, wordt ingegaan en verwijzingen naar enige elementaire achtergrondliteratuur worden gegeven. De aanpak bij de afleiding van MTR's zoals hier beschreven is pragmatisch omdat gebruik werd gemaakt van reeds bestaande toxicologische evaluaties zoals opgesteld door nationale en internationale instanties. Op deze manier werd gepoogd ongewenste duplicering van werk te vermijden. Aanvullend literatuuronderzoek is zo selectief mogelijk verwerkt. De afleiding van de MTR zoals hier beschreven verloopt via een vastliggende werkwijze maar niettemin is het een onvermijdelijk en regelmatig in het rapport terugkerend punt dat voor een adequate beoordeling van de verschillende toxicologische eindpunten enige vakinhoudelijke expertise nodig is

Richtlijnen voor de afleiding van maximum toelaatbare risico-niveaus voor inname van bodemcontaminanten

Dit rapport bevat een basale beschrijving van de achtereenvolgende stappen in de gevolgde procedure bij de afleiding van het humaan-toxicologische Maximum Toelaatbaar Risico (MTR) voor bodemcontaminanten. In de afgelopen jaren is deze methode toegepast voor een groot aantal chemische stoffen (deze resultaten zijn gepubliceerd als aparte RIVM-rapporten). Tevens wordt een omschrijving gegeven van de problemen die zich bij de stappen kunnen voordoen. Op de meer algemene aspecten van de risicoschatting, gericht op het afleiden van grenswaarden voor chemische stoffen, wordt ingegaan en verwijzingen naar enige elementaire achtergrondliteratuur worden gegeven. De aanpak bij de afleiding van MTR's zoals hier beschreven is pragmatisch omdat gebruik werd gemaakt van reeds bestaande toxicologische evaluaties zoals opgesteld door nationale en internationale instanties. Op deze manier werd gepoogd ongewenste duplicering van werk te vermijden. Aanvullend literatuuronderzoek is zo selectief mogelijk verwerkt. De afleiding van de MTR zoals hier beschreven verloopt via een vastliggende werkwijze maar niettemin is het een onvermijdelijk en regelmatig in het rapport terugkerend punt dat voor een adequate beoordeling van de verschillende toxicologische eindpunten enige vakinhoudelijke expertise nodig is.This report contains a basic step-to-step description of the procedure followed in the derivation of the human-toxicological Maximum Permissible Risk (MPR ; in Dutch: Maximum Toelaatbaar Risico, MTR) for soil contaminants. In recent years this method has been applied for a large number of compounds (the results have been published as separate RIVM reports). In the report the different steps in the procedure are discussed briefly and an outline of the kind of problems to be dealt with, is provided. General issues of regulatory risk assessment aimed at the derivation of health-based limit values are addressed and reference is made to some basic background literature. Overall, the approach for MPR-derivation as described here, is a pragmatic one in that use is made of existing toxicological evaluations by national and international bodies. Thus, it is attempted to avoid unwanted duplication of effort. In case no adequate review was available for a particular compound, a complete literature search for original publications is done. The results, however, were used selectively. The MPR-derivation as a whole proceeds in a structured manner, it is nevertheless stressed throughout the report that, unavoidably, for an adequate evaluation of the data on the different toxicological endpoints some professional judgement is needed.DGM/B

Memorandum on Strategy of Research on Natural Toxins

Op verzoek van de directie RIVM werd een inventarisatie gemaakt van het gewenste RIVM-onderzoek naar natuurlijke toxinen in de komende jaren. Dit omvat hoofdzakelijk analytisch en toxicologisch onderzoek van en naar mycotoxinen, marine toxinen en fytotoxinen. De veelheid aan mogelijke onderwerpen voor onderzoek maakt een prioriteitsafweging noodzakelijk. Een voorstel daartoe is aan het eind van deze nota opgenomen.Abstract not availableRIV

Subacute toxicity study of patulin in the rat effects on the kidney and the gastrointestinal tract

Vrouwelijke en mannelijke Wistar ratten kregen via het drinkwater patuline toegediend in concentraties van 0, 24, 84 of 295 mg/l citraat buffer (1mM) gedurende 4 weken. In deze studie zijn de resultaten van een recente subacute toxiciteitsstudie met toediening van patuline via het drinkwater bevestigd. Vergeleken met de controlegroep is voedsel- en vochtopname in het midden- en hoogste doseringsgroep en lichaamsgewicht in de hoogste doseringsgroep afgenomen. De kratinineklaringin de hoogste doseringsgroep was verlaagd. Morfologisch gezien kon geen glomerulaire schade worden aangetoond. In de hoogste doseringsgroep zijn ulcera in de maagfundus en vergroting en activatie van de pancreatico-duodenale lymfklieren aangetoond, terwijl hyperaemie van de villi in het duodenum werd waargenomen in de midden en hoogste doseringsgroep.RIV

Verlammende schaaldier vergiftiging; Een overzicht

Paralytic shellfish poisoning (PSP) is caused by ingestion of shellfish containing PSP toxins. The PSP toxins are a group of 18 closely related tetrahydropurines. The first PSP toxin chemically characterised was saxitoxin. The various PSP toxins significantly differ in toxicity, with saxitoxin being the most toxic. The presence of PSP toxins in shellfish can be demonstrated with the mouse bioassay, a non-selective testing procedure, with animal death as toxicity criterion. The test is currently used in many countries for checking the toxicity of shellfish but international pressure a.o. of animal welfare groups has led to stimulation of research to replace the mouse bioassay by chemical methods of analysis. It is expected, however, that several more years of intensive investigations will be needed, before a selective, sensitive and validated method of analysis becomes available and accepted. Although promising developments have been made, limited supplies of purified toxin standards are still delaying rapid progress. The PSP toxins are produced mainly by dinoflagellates belonging to the genus Alexandrium, which may occur both in the tropical and moderate climate zones. Shellfish grazing on these algae can accumulate the toxins , but most of them are rather resistent to the harmful effects of these toxins. The highest concentrations in shellfish are found during or directly after an algal bloom. People consuming the contaminated shellfish can become intoxicated. The primary mode of action of PSP toxins in mammals is their binding to sodium channels in nerve cell membranes, readily at nanomolar concentration. This leads to inhibition of impulses along the nerves, resulting in paralysis, respiratory depression and circulatory failure. Symptoms of human PSP intoxication vary from a slight tingling or numbness to complete respiratory paralysis. In fatal cases, respiratory paralysis occurs within 2-12 hours of consumption of the PSP containing food. During the last 20 years there seems to be an increase in intoxications, caused by PSP. Currently, some 25 countries have regulations for PSP. Most regulations are set for paralytic shellfish poisoning as a group, but some countries indicate specific regulations for one of the PSP toxins, mostly saxitoxin.Paralytic shellfish poisoning (PSP) wordt veroorzaakt door consumptie van schelpdieren die PSP toxinen bevatten. Er zijn 18 verschillende PSP toxinen, waarvan saxitoxine de meest bekende en de meest toxische is. PSP toxinen kunnen worden aangetoond met de muis bioassay, waarbij de dood van het dier als toxiciteitscriterium geldt. Deze methode wordt op dit moment nog veel toegepast, maar de internationale druk die wordt uitgeoefend door o.a. de dierenbeschermingsorganisaties stimuleert het onderzoek naar chemische analysemethoden om de muis bioassay te vervangen. Hoewel er verschillende methoden voorhanden zijn, heeft elke methode wel zwakke punten. Het grootste probleem is dat er weinig analytische standaarden en gecertificeerde referentiematerialen voorhanden zijn, alhoewel er wel veelbelovende ontwikkelingen op dit gebied zijn. De PSP toxinen worden voornamelijk geproduceerd door zogeheten dinoflagellaten van het geslacht Alexandrium. Deze soort komt zowel in tropische gebieden als in de gematigde zones voor en wanneer schelpdieren zich voeden met deze algen, kunnen de toxinen accumuleren in de schelpdieren. De hoogste concentraties toxinen komen voor tijdens, of vlak na een algenbloei, maar zelf ondervinden de schelpdieren bijna geen effect van de toxinen. Wanneer mensen de verontreinigde schelpdieren opeten kunnen ze vergiftigd raken met de PSP toxinen. De effecten zijn aanvankelijk het waarnemen van tintelingen en gevoelloosheid maar uiteindelijk kan verlamming optreden en in ernstige gaveling an dit tot tot de dood leiden doordat ook de ademhalingsspieren verlamd raken. De laatste jaren lijkt het alsof er een toename in het aantal intoxicaties, veroorzaakt door PSP, plaatsvindt.Op dit moment zijn er 25 landen met wetgeving op het gebied van PSP. De meeste landen hebben wetgeving voor PSP in het algemeen, maar sommige landen hebben ook specifieke wetgevingen voor een of meer PSP toxinen