Analiza wpływu migracji na zachorowalność na choroby zakaźne w Polsce

Przyczynami wielkich ruchów migracyjnych najczęściej są konfl ikty wojenne i katastrofy naturalne. Jednak przemieszczaniu się ludzi sprzyja także rozwój infrastruktury, w tym lotnictwa cywilnego, oraz globalizacja – podróże w celach turystycznych, ekonomicznych lub w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Celem opracowania jest charakterystyka i ocena skali zjawiska migracji ludności i jej skutków dla sytuacji zdrowotnej mieszkańców Polski. Obecnie niewiele wiadomo na temat zasięgu przenoszenia chorób importowanych w Europie. Migracja i przywożone infekcje zmieniają dystrybucję chorób zakaźnych w naszym regionie, a wzrost liczby migrantów i uchodźców ma coraz większe znaczenie dla epidemiologii chorób zakaźnych. Eksperci Światowej Organizacji Zdrowia podkreślają, że choroby zakaźne są związane przede wszystkim z ubóstwem, narażeniem na infekcje i niepełnym statusem szczepień. Obecnie odnotowuje się wzrost zachorowań na odrę i wirusowe zapalenie wątroby, zwłaszcza typu A i B; natomiast małe lub wręcz znikome ryzyko zachorowania dotyczy chorób przenoszonych przez wektor, jak np. schistosomatoza, malaria, leiszmanioza. Należy zaznaczyć, że w przypadku wielu chorób istnieje możliwość zapobiegania im poprzez szczepienia ochronne oraz poprawę warunków sanitarnych i bytowych.The causes of the great migratory movements are most often war confl icts, natural disasters and natural disasters, but the movement of people is also conducive to the development of infrastructure, including civil aviation and globalization - traveling for tourism, economic, seeking a place of better existence. The aim of the study is to characterize and assess the scale of the phenomenon of migration of the population and its eff ects on the health situation of Polish citizens. Currently, we don’t know much about the extent of transmission of diseases imported in Europe. Migration and imported infections are changing the distribution of infectious diseases in our region, the increase in the number of migrants and refugees is increasingly important for the epidemiology of infectious diseases. WHO experts emphasize that infectious diseases are primarily associated with poverty, exposure to infections and incomplete vaccination status. Currently, the increase in cases of measles, and hepatitis especially of type A and B is observed, while the low or almost negligible risk of disease concerns diseases transmitted by the vector, such as schistosomiasis, malaria, and leishmaniosis. It should be noted that in the case of many diseases, it is possible to prevent them by protective vaccinations and improve sanitary and living conditions

Dispatching of emergency medical teams to patients with cardiovascular diseases

Wprowadzenie i cel pracy. Akty prawne dedykowane dyspozytorom medycznym nie precyzują rodzaju wezwań, do których powinni zadysponować określony typ zespołów ratownictwa medycznego (podstawowy zespół ratownictwa medycznego – ZRM P; specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego – ZRM S) lub odmówić wyjazdu. Ze względu na inny zakres medycznych czynności ratunkowych dysponowanie przekłada się na czas i rodzaj udzielonej pomocy. Celem pracy było określenie, czy rodzaj wezwania ma wpływ na decyzję dyspozytora o rodzaju ZRM realizującego dane zlecenie. Materiał i metody. Przeanalizowano 1560 kart medycznych czynności ratunkowych (KMCR) z 2012 r. z grupy „Problemy kardiologiczne” wg Systemu Wspomagającego Dowodzenie (SWD), ZRM S i P stacjonujących w 2 lokalizacjach, w każdej 1 ZRM S i P, w jednej 2 miesiące był dodatkowy ZRM P. Zgłaszane dolegliwości, objawy, schorzenia pogrupowano na kategorie objawowe: ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu, zmiany ciśnienia tętniczego, zaburzenia świadomości, duszność, inne. Określono, ilu chorych podało 1, 2 lub 3 i więcej powodów wezwania ZRM, przeanalizowano częstość poszczególnych objawów. Wyniki. Wybrane ZRM zrealizowały ogółem 13 715 wyjazdów, podstawowe – 7254, specjalistyczne – 6461. 1560 dotyczyło grupy „Problemy kardiologiczne” (11,4%). 556 wyjazdów (8%) – ZRM P, 1004 (16%) – ZRM S. 784 osoby (50%) zgłosiły 1 dolegliwość, 644 pacjenci (41%) – 2, a 132 chorych (9%) – 3 i więcej powodów wezwania. Zgłoszono 2468 dolegliwości. Do 83% zleceń z 3 dolegliwościami, 67% z dwoma i 59% z jednym zadysponowano ZRM S. Ból w klatce piersiowej zgłosiło 56% chorych ZRM P i 69% – S. W pozostałych kategoriach dysponowanie obu typami ZRM było podobne. Wnioski. Rodzaj wezwania miał wpływ na wybór zadysponowanego ZRM. W schorzeniach o podłożu kardiologicznym, o potencjalnie wieńcowym charakterze oraz do prawdopodobnie cięższego stanu pacjenta – więcej niż 2 objawy – częściej dysponowano ZRM S.Introduction and objective. Legislation concerning medical dispatchers does not specify the type of calls for paramedic or specialist EMS team, and when they can refuse to attend to a patient. Due to other scope of medical emergency operations the dispatching determines the time and type of aid. The objective is to determine whether the type of call has an impact on the dispatcher’s decision about the type of EMS team. Material and methods. Research was carried out on the basis of medical documentation submitted in 2012 by 5 EMS teams of the Kraków Emergency Service located in 2 places in ‘Nowa Huta’, with one basic and one specialist team in each, and in one of these places for 2 month there was an additional basic EMS team. 1,560 medical rescue procedure cards were analyzed and classified to a group ‘cardiologic problems’. Reported ailments, symptoms, diseases were grouped into the categories: chest pain, arrhythmia, high blood pressure, loss of consciousness, shortness of breath, other. Results. Selected EMS teams undertook a total of 13,715 trips: basic – 7,254, specialist – 6,461. A group of 1,560 constituted ‘Cardiac Problems’ (11.4%), 556 (8%) – basic EMS team, 1,004 (16%) – specialist EMS team. 784 patients (50%) reported one ailment, 644 patients (41%)-2 and 132 patients (9%) – 3 or more reasons. There were 2,468 reported ailments. Specialist EMS teams were dispatched for 83% of the dispatch orders with 3 problems, 67% with two and 59% with a single problem. 56% of patients of the basic EMS teams and 69% of the specialist team reported chest pain; in other categories, the dispatching of both types of EMS teams was similar. Conclusions. The type of call influenced the choice of dispatching the EMS team. In the case of disorders on a cardiologic, potentially coronary background, and probably a more severe patient’s condition – more than 2 symptoms – more often, the specialist EMS teams were dispatched

ANTAZOLINE RENAISSANCE IN THE TREATMENT OF CARDIAC ARRHYTHMIA: A REVIEW

Antazoline is an antihistaminic, immunosuppressive, antiarrhythmic agent. Antazoline can be administered orally, intravenously, intramuscularly or via the ophthalmic route. Antazoline has a limited application as an antiarrhythmic drug. This review was undertaken with the aim to combine the old and the new results of different types of studies (clinical, retrospective, or pharmacokinetic) and sum up the positive and negative effects of antazoline in cardiology and emergency medicine. A literature queries were performed in the following databases: PubMed, Embase, Google scholar, and Web of Science (all from their inception date till June 2019). The queries covered antazoline in combinations with such terms as antiarrhythmic activity, arrhythmia, electrocardiography, emergency medicine, and cardiology. Additional publications were found by checking all the reference lists. The newest research shows that antazoline may have the highest success rate of pharmacological cardioversion among all drugs used in the contemporary treatment of cardiac arrhythmia (up to 85.3%). The rate of cardioversion with antazoline alone was higher than combined amiodarone and/or propafenone. Most of the studies which were reviewed indicated that paroxysmal atrial fibrillation, compared to chronic atrial fibrillation, responded more satisfactorily to antazoline treatment. Most patients tolerated antazoline well and conversion was safe, effective, and smooth. Some research proves that the antazoline use may also reduce the rate of hospitalization due to the adverse effects. Antazoline has a definite place in the therapeutic repertoire for several cardiac arrhythmias. It should not be neglected as an old drug, and ought to be reconsidered in emergency medicine treatment recommendation

Factors Affecting the Occurrence of Out-of-Hospital Sudden Cardiac Arrest

Objective. This paper aims to discover the risk factors for sudden cardiac arrest (out-of-hospital sudden cardiac arrest (OHSCA)) which significantly affect the decision about prioritizing emergency interventions before dispatching medical emergency teams, risk of deterioration of the patient’s condition at the scene, and emergency procedures. Methods. A retrospective study taking into account the international classification of diseases ICD-10 based on an analysis of medical records of Emergency Medical Service in Wroclaw (Poland). Results. The main risk factor of OHSCA is coexistence of external cause leading to illness or death (ICD Group V-10) as well as the occurrence of diseases from the group of endocrine disorders (group E), in particular diabetes. The increase in the risk of OHSCA incidence is affected by nervous system diseases (group G), especially epilepsy of various etiologies, respiratory diseases (group J), mainly COPD, and bronchial asthma or mental and behavioral disorders (group F), with particular emphasis on the drugs issue. The procedure for receiving calls for Emergency Notification Centre does not take into account clinical risk factors for sudden cardiac arrest (SCA). Conclusion. Having knowledge of OHSCA risk factors can increase the efficiency of rescue operations from rapid assessment and provision of appropriate medical team, through effective performance of medical emergency treatment and prevention of SCA or finally reducing the costs