Echocardiographic evaluation of right ventricular systolic function: The traditional and innovative approach

Estimation of right ventricular (RV) performance still remains technically challenging due to its anatomical and functional distinctiveness. The current guidelines for the echocardiographic quantification of RV function recommend using multiple indices to describe the RV in a thorough and comprehensive manner, such as RV index of myocardial performance, tricuspid annular plane systolic excursion, fractional area change, Doppler tissue imaging-derived tricuspid lateral annular systolic velocity (S’-wave), three-dimensional RV ejection fraction (3D RVEF), RV longitudinal strain (RVLS)/strain rate by speckle- tracking echocardiography (STE). Among these, the last one mentioned here is an innovative and a particularly promising tool that yields more precise information about complex regional and global RV mechanics. STE was initially designed to evaluate left ventricular function, but recently it has been introduced to assess RV performance, which is difficult due to its unique structure and physiology. Many studies have shown that both free wall and 6-segment RVLS present a stronger correlation with the RVEF assessed by cardiac magnetic resonance than conventional parameters and seem to be more sensitive in detecting myocardial dysfunction at an earlier, subclinical stage

J-curve - myth or reality?

Zasadniczym celem terapii hipotensyjnej u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jest redukcja ciśnienia tętniczego i zapobieganie powikłaniom układu sercowo-naczyniowego związanym z nadciśnieniem. Mimo znacznych postępów w terapii hipotensyjnej nadal w praktyce klinicznej trudne jest osiągnięcie celu terapeutycznego, a pacjenci z nadciśnieniem tętniczym stanowią grupę zwiększonego ryzyka zawału serca lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Słuszne więc wydawać się może twierdzenie, iż bardziej intensywna terapia hipotensyjna przyniesie więcej korzyści w tej grupie pacjentów. Z drugiej jednak strony istnieje teoria sugerująca, że nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego poniżej pewnego poziomu może zwiększyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, a zależność ta przyjmuje charakterystyczny kształt krzywej J. Dyskusja na temat istnienia krzywej J trwa już od około 25 lat i nadal wzbudza wiele wątpliwości, które zapoczątkowali swoimi pracami Stewart i Cruickshank w latach 70. i 80 XX wieku. Jednak mimo krytyki badań sugerujących możliwość szkodliwego działania nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego podczas terapii hipotensyjnej, problem krzywej J pozostawał i nadal pozostaje nierozwiązany. Pod koniec lat 80. oraz w latach 90. przeprowadzono więc badania prospektywne, których celem było ostateczne wyjaśnienie teorii krzywej J i wskazanie, do jakich wartości należy obniżać ciśnienie tętnicze, aby uzyskać maksymalne korzyści z leczenia hipotensyjnego. Badaniem, które miało wyjaśnić ostatecznie problem istnienia krzywej J, było badanie HOT. Jednak jego autorom nie udało się uzyskać odpowiedzi dotyczącej tego problemu. Kolejnych argumentów potwierdzających istnienie krzywej J dostarczyła zwolennikom tej teorii analiza wyników badania INVEST, przedstawiona przez Franza Messerliego na tegorocznym kongresie ACC. Podsumowując wyniki wielu badań, a w szczególności wyniki ostatniej analizy badania INVEST, uzasadniony wydaje się wniosek, że nadmierne obniżanie DBP wśród pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obciążonych chorobą wieńcową może zwiększyć ryzyko zawału serca.Fundamental purpose of therapy in hypertensive patients is reduction of blood pressure and prevention of cardiovascular morbidity and mortality associated with hypertension. Despite many achievements in hypotensive therapy hypertensive patients are still at increased risk of cardiovascular morbidity and mortality. Reasonable is affirmation that intensive therapy will bring more benefits in this group of patients. However there is J curve theory suggesting, that excessive drop of blood pressure, below certain level can increase cardiovascular risk, especially in hypertensive patients with coronary heart disease. Discussion about existence of J curve relationship has lasted for near 25 years, still raising many doubts, which have been initiated by Steward and Cruickshank publications. Despite numerous criticism of research suggesting harmful capability of excessive blood pressure reduction, J curve relationship still remains unsolved. Prospective studies in the late ‘80 and in ‘90 which were conducted to give final explanation of J curve theory and supply answers how far in clinical practice we should lower blood pressure to achieve maximal benefit of hypotensive thrapy. HOT study was the research everybody hoped will explain J curve problem. However, authors did not reach the answer concerning J curve relationship between blood pressure reduction and cardiovascular risk. Analysis of results of INVEST study has supplied apologists of this theory next arguments confirming J curve existence which were presented by Franz Messerli on this years Congress of American Society of Cardiology. So after analysis of many clinical trials especially INVEST study the conclusion that excessive blood pressure reduction among hypertensive patients with coronary heart disease may increase risk of myocardial infarction seems to be reasonable

Polipektomia z uzupełniającą chemioterapią u chorej z mięsakiem groniastym szyjki macicy – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Background: Embryonal rhabdomyosarcoma in a form of a polyp of the uterine cervix occurs mainly in young women in their second decade of life. The characteristic microscopic features are: the submucosal cambium layer and the presence of rhabdomyoblasts in the stroma. So far the treatment has not been well defined and ranges from conservative to radical surgery. Case: The presented case is a 22-year old woman with cervical polyp. Polypectomy with D&C was performed in 2005 and the microscopic examination revealed rhabdomyosarcoma botryoides. Detailed examination diagnosed stage Ia of the disease. The patient received 6 cycles of chemotherapy (Vincristine and Actinomycin). Conclusion: Conservative treatment may be considered in young women with favorable prognostic factors who wish to preserve their fertility. Polypectomy followed by chemotherapy is a possible option for such patients.Mięsak groniasty może występować w postaci polipa szyjki macicy, głownie u młodych kobiet w drugiej dekadzie życia. Na charakterystyczny obraz mikroskopowy składają się zagęszczenia niezróżnicowanych komórek w warstwie podśluzówkowej i obecność rhabdomyoblastów w podścielisku. Leczenie chirurgiczne nie zostało jednoznacznie określone i mieści się w szerokim zakresie od chirurgii oszczędzającej do radykalnej. Opis przypadku: Prezentowany przypadek dotyczy 22 letniej kobiety z polipem szyjki macicy. W 2005 roku wykonano usunięcie polipa oraz wyłyżeczkowanie kanału szyjki i jamy macicy a badanie mikroskopowe materiału wykazało mięsaka groniastego. Po dokładnej diagnostyce ustalono stopień zaawansowania nowotworu Ia. Pacjentka otrzymała 6 cykli chemioterapii wg schematu (VA) Wnioski: U młodych kobiet pragnących zachować płodność, z korzystnymi czynnikami rokowniczymi można rozważyć leczenie oszczędzające. Jedną z możliwych opcji jest usunięcie polipa z uzupełniającą chemioterapią

Speckle-tracking echocardiographic evaluation of the right ventricle in patients with ischemic left ventricular dysfunction

Background: The comprehensive assessment of right ventricular (RV) performance is of paramount importance because it is has been recognized as a strong prognostic factor in a variety of clinical settings. The aim herein was to evaluate the usefulness of RV longitudinal strain imaging by speckle-tracking echocardiography (STE) in daily clinical practice, especially in the context of RV systolic function and its changes after acute coronary syndrome (ACS). Methods: This prospective study enrolled 63 patients with ischemic injury (left ventricular ejection fraction [LVEF] ≤ 45%). Additionally, a subgroup was created: patients with ACS treated with successful percutaneous coronary intervention. The clinical and echocardiographic parameters, including STE, were analyzed. Results: Significant correlations for both RV free-wall (RVFWSL) and four-chamber (RV4CSL) longitudinal strain evaluated by STE with New York Heart Association class, LVEF, E/E’ ratio, as well as conventional parameters of RV function were found. RVFWSL was able to detect subtle RV functional abnormalities, unreachable for traditional indices. RV recovery after ACS was not related to higher LVEF but better contractility of the interventricular septum (IVS) assessed by STE. Conclusions: Right ventricular strain proved to be a useful two-dimensional echocardiographic method to detect impaired RV performance, which showed a significant relationship with clinical and other echocardiographic indices. The IVS played a vital role in RV recovery among ACS survivors

Prospective observation of arterial hypertension prevalence and treatment effectiveness in a cohort of Gdańsk Port workers

Wstęp Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze prowadzi do licznych powikłań naczyniowo-mózgowych, sercowych i nerkowych. Zapobieganie, wczesne rozpoznanie oraz leczenie nadciśnienia tętniczego mogą w istotny sposób ograniczyć wystąpienie tych powikłań. Celem niniejszej analizy była ocena zmian rozkładu ciśnienia tętniczego oraz częstości występowania i skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego w prospektywnej 7-letniej obserwacji kohorty pracowników Portu Gdańskiego. Materiał i metody Badaniem objęto 511 osób z badań okresowych pracowników Portu Gdańskiego, u których w wywiadzie nie stwierdzono objawów chorób sercowo-naczyniowych o podłożu miażdżycy. Grupa badanych składała się z 403 mężczyzn w wieku 23-73 lat (średnio 44,9 &plusmn; 9 lat, mediana 45 lat) oraz 108 kobiet w wieku 25-62 lat (średnio 44,1 &plusmn; 7 lat, mediana 43 lat). Badanie obejmowało wywiad, wykonanie pomiarów ciśnienia tętniczego po 10-minutowym odpoczynku oraz standardowego spoczynkowego EKG. Badanie przeprowadzono dwukrotnie w odstępie 7 lat. Wyniki W badaniu wyjściowym średnie wartości SBP wyniosły 132,3 &plusmn; 20 mm Hg (133,8 &plusmn; 20 mm Hg u mężczyzn i 126,9 &plusmn; 20 mm Hg u kobiet, p < 0,005), a DBP 84,1 &plusmn; 12 mm Hg (84,5 &plusmn; 12 mm Hg u mężczyzn i 82,7 &plusmn; 12 mm Hg u kobiet, NS). Po 7 latach średnie wartości SBP wynosiły 135,4 &plusmn; 19 mm Hg (136,3 &plusmn; 18 mm Hg u mężczyzn i 132,4 &plusmn; 20 mm Hg u kobiet, NS), a DBP 85,8 &plusmn; 11 mm Hg (86,5 &plusmn; 11 mm Hg u mężczyzn i 83,2 &plusmn; 11 mm Hg u kobiet, p < 0,01). Nie stwierdzono istotnych zmian w rozkładzie wartości ciśnienia tętniczego na poszczególne kategorie. W okresie obserwacji nadciśnienie tętnicze rozpoznano i leczono u 122 osób (99 mężczyzn i 22 kobiet). Prawidłowe wartości ciśnień uzyskano u zaledwie 28,7% osób leczonych (32,3% mężczyzn i 13,0% kobiet, NS). W badaniu wyjściowym wartości ciśnień tętniczych odpowiadające izolowanemu nadciśnieniu skurczowemu obserwowano u 37 (7,2%) osób, 31 (7,7%) mężczyzn i 6 (5,6%) kobiet, NS. Po 7 latach odpowiednie wartości obserwowano u 45 (8,8%) osób, 32 (7,9%) mężczyzn i 13 (12,0%) kobiet (NS). W badaniu kontrolnym cechy przerostu mięśnia lewej komory w EKG stwierdzono u 31 (7,6%) mężczyzn, 20 (7,9%) w grupie starszych i 11 (4,7%) w grupie młodszych mężczyzn (NS). U kobiet w badaniu wyjściowym, jak i kontrolnym nie obserwowano elektrokardiograficznych cech przerostu mięśnia lewej komory. Wnioski Częstość nierozpoznanego nadciśnienia tętniczego jest nadal wysoka. Natomiast wydaje się, że stopień kontroli rozpoznanego i leczonego nadciśnienia w Polsce powoli wzrasta.Background Uncontrolled arterial hypertension leads to numerous cardiovascular and renal complications. Prevention and early detection of arterial hypertension as well as proper blood pressure control may significantly limit that problem. Material and methods We have examined 511 consecutive Gdansk Port workers during their routine medical check up who did not have any symptoms of cardiovascular diseases. The group consisted of 403 men aged 44.9 &plusmn; 9 years, range 23-73 years, median 45 years and 108 women aged 44.1 &plusmn; 7 years, range 25-62 years, median 43 years. We obtained history, measured blood pressure twice in the sitting position after 10 minutes rest and registered EKG. The examination was repeated after 7 years. Results Initially the mean SBP was 132.3 &plusmn; 20 mm Hg (133.8 &plusmn; 20 mm Hg in men and 126.9 &plusmn; 20 in women, p < 0.005), DBP 84.1 &plusmn; 12 mm Hg (84.5 &plusmn; 12 mm Hg in men and 82.7 &plusmn; 12 in women, NS). After 7 years in the control examination the mean SBP was 135.4 &plusmn; 19 mm Hg (136.3 &plusmn; 18 mm Hg in men and 132.4 &plusmn; 20 in women, NS), DBP 85.8 &plusmn; 11 mm Hg (86.5 &plusmn; 11 mm Hg in men and 83.2 &plusmn; 11 in women, p < 0.01). There was no significant difference in the distribution of blood pressure values into categories of normal blood pressure and hypertension. During the follow up period arterial hypertension was diagnosed and treated in 122 subjects (99 men and 22 women). The proper blood pressure control was achieved only in 28.7% treated patients (32.3% men and 13.0% women, NS). In the first examination blood pressure values allowing diagnosis of isolated systolic hypertension were observed in 37 (7.2%) subjects, 31 (7.7%) men and 6 (5.6%) women (NS). After 7 years in the follow up examination similar values were observed in 45 (8.8%) subjects, 32 (7.9%) men and 13 (12.0%) women (NS). In the initial examination in men and in both examinations in women there were no ECG signs of left ventricular hypertrophy. In the follow up examination in men the ECG signs of left ventricular hypertrophy were observed in 31 (7.6%) men, 20 (7.9%) in the younger group and 11 (4.7%) in the older group (NS). Conclusion The prevalence of undiagnosed arterial hypertension is still high. The control of blood pressure during hypotensive treatment seems to improve in Poland

Treatment of hypertension in emergent and urgent cases. Part II. Hypertensive emergencies

W stanach nagłych w nadciśnieniu tętniczym wzrostowi ciśnienia tętniczego towarzyszą uszkodzenia narządów docelowych. Do sytuacji takich zaliczamy między innymi: obrzęk płuc, niedokrwienie mięśnia sercowego, incydent naczyniowo-mózgowy, encefalopatię nadciśnieniową i ostre krwawienie tętnicze. Różnicowanie stanów naglących i pilnych ma kluczowe znaczenie dla planowania terapii. Leczenie stanów nagłych wymaga natychmiastowego obniżania ciśnienia tętniczego za pomocą leków dożylnych. Pacjent powinien trafić na oddział intensywnej opieki medycznej w celu obniżenia ciśnienia tętniczego w ciągu minut lub godzin do bezpiecznego poziomu (niekoniecznie do uzyskania prawidłowych wartości ciśnienia). Wskazana jest jednak ostrożność, ponieważ konsekwencją agresywnej terapii hipotensyjnej może być obniżenie perfuzji narządów krytycznych, a zwłaszcza mózgu.Severe elevations of blood pressure are classified as "hypertensive emergencies" in the presence of acute or ongoing end-organ damage or as "hypertensive urgencies" in the absence of target-organ involvement. Distinguishing hypertensive emergencies from urgencies is important in formulating the therapeutic plan. Treatment of hypertensive emergency calls for reduction in blood pressure over minutes to hours with intravenous medications. Overly-agressive blood pressure reduction is associated with poor outcomes, especially in the setting of an acute cerebrovascular event

Blood Pressure Decrease Analysis After the First Dose of Perindopril or Trandolapril in Acute Myocardial Infarction Patients

Wstęp Inhibitory konwertazy angiotensyny I stały się w ostatnich latach niezmiernie ważną grupą leków w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Przeprowadzone badania kliniczne dowiodły istotnych korzyści z zastosowania tej klasy leków u pacjentów we wczesnej fazie zawału serca. Uzasadniona jednak wydaje się obawa przed nadmiernym obniżeniem ciśnienia tętniczego po podaniu pierwszej dawki leku, szczególnie w wybranych podgrupach chorych wysokiego ryzyka. Celem pracy była ocena spadków zarówno ciśnienia tętniczego skurczowego (SBP), jak i rozkurczowego (DBP) przeprowadzona na podstawie analizy średniej różnic między kolejnymi średnimi jednogodzinnymi i wartością wyjściową pierwszej średniej jednogodzinnej w grupie kontrolnej i w grupie leczonej perindoprilem lub trandolaprilem. Materiał i metody Badanie przeprowadzono wśród 107 chorych spełniających kryteria ostrego zawału serca, z których 40 stanowiło grupę kontrolną, 32 chorych leczono perindoprilem i 35 - trandolaprilem. Dwudziestoczterogodzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego wykonano w 1, 2 lub 3 dobie ostrego zawału serca. Wyniki W przeprowadzonym badaniu stwierdzono silniejsze działanie hipotensyjne perindoprilu w zakresie SBP, natomiast trandolaprilu - w zakresie DBP, w 1 dobie stosowania u chorych w ostrej fazie zawału serca. Mimo istotnego obniżenia SBP po podaniu pierwszej dawki inhibitora ACE nie zaobserwowano nadmiernej reakcji hipotensyjnej w badanych grupach. Zarówno maksymalne średnie spadki SBP, jak i częstość incydentów obniżenia SBP o ponad 20 mm Hg w badanych grupach były zbliżone do grupy kontrolnej. Uzasadniona wydaje się konieczność monitorowania ciśnienia w 1 dobie stosowania tej klasy leków u chorych w ostrej fazie zawału serca, ze względu na możliwość dość znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego po podaniu pierwszej dawki długodziałającego inhibitora ACE.Background Angiotensin converting enzyme inhibitors became very important therapeutic agents in the treatment of cardiovascular diseases in the recent years. Several clinical trials confirmed significant benefits of the early use of ACE inhibitors in acute myocardial infarction patients. However reasonable is apprehension for potential risk of the first dose hypotension specially in selected groups of high risk patients. The objective of this study was to evaluate decrease of systolic and diastolic blood pressure in the analysis of mean difference between subsequent mean one hour blood pressure and initial one hour blood pressure in control group and group treated with perindopril or trandolapril. Material and methods Study was conducted in 107 acute myocardial infarction patients, control group consisted of 40 patients, 32 were treated with perindopril and 35 with trandolapril. 24-hour blood pressure monitoring was performed in the 1, 2 or 3rd day of the acute myocardial infarction. Results Despite significant systolic blood pressure decrease after the first dose of ACE inhibitor we have not observed excessive hypotensive reaction in studied groups. Mean maximal systolic blood pressure decrease and frequency of hypotensive effect exceeding 20 mm Hg in treated groups was similar in comparison to control group. We have perceived greater hypotensive effect after the first dose of perindopril on systolic blood pressure and trandolapril on diastolic blood pressure in studied groups. Conclusion There was no significant differences in mean maximal blood pressure decrease after the first dose of perindopril or trandolapril in acute myocardial infarction patients

Treatment of hypertension in emergent and urgent cases. Part I. Hypertensive urgencies

Strategia leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego ze wskazań doraźnych jest uzależniona od współistniejących powikłań, takich jak ostre lub szybko postępujące uszkodzenie narządów. Wczesna ocena stanu pacjenta z wysokim ciśnieniem tętniczym ma bardzo duże znaczenie dla wdrożenia najlepszego leczenia. Wywiad, badanie przedmiotowe oraz wybrane badania dodatkowe zapewniają prawidłową ocenę stanu klinicznego oraz stopnia uszkodzenia narządów. Stany pilne w nadciśnieniu wiążą się z ciężkim nadciśnieniem tętniczym bez towarzyszących objawów ostrego lub szybko postępującego uszkodzenia narządów. Duży wzrost ciśnienia tętniczego bez objawów szybko pogarszającej się funkcji narządów rzadko bywa wskazaniem do intensywnej terapii w trybie ratunkowym. Zwykle wystarczająca jest terapia preparatami doustnymi, której towarzyszy prawidłowa kontrola ambulatoryjna.Treatment of hypertensive emergencies and urgencies depends on severity of complications such as target organ dysfunction. Early triage of patients with elevated blood pressure is critical to assure the best therapy. History, physical examination with selected laboratory studies can ascertain clinical status and degree of target organ dysfunction. Hypertensive urgencies are severe elevations in blood pressure without evidence of acute or rapidly progressive target organ damage. High blood pressure alone in the absence of symptoms of progressive target organ dysfunction rarely requires emergency therapy. Usually it can be managed by orally administered drugs with appropriate follow-up

Diurnal Blood Pressure Profile after the First Dose of Peryndopryl in Acute Myocardial Infarction

Wstęp Niewiele jest danych dotyczących wpływu pierwszej dawki inhibitora konwertazy angiotensyny na dobowy profil ciśnienia tętniczego krwi i częstość akcji serca we wczesnym okresie zawału serca. Celem badania była ocena wpływu peryndoprylu, inhibitora ACE o przedłużonym działaniu na dobowy profil ciśnienia tętniczego krwi u chorych we wczesnej fazie ostrego zawału serca. Materiał i metody Badanie przeprowadzono wśród 58 chorych hospitalizowanych w I Klinice Chorób Serca AM w Gdańsku z powodu ostrego zawału serca. Grupa I obejmowała 28 chorych z zawałem serca w wieku 60 &plusmn; 14 lat, leczonych peryndoprylem. Grupę II stanowiło 30 pacjentów z ostrym zawałem serca w wieku 58 &plusmn; 12 lat, u których dobowe monitorowanie ciśnienia przeprowadzono przed podaniem pierwszej dawki inhibitora ACE. Pacjenci w obu grupach nie byli wcześniej leczeni inhibitorami konwertazy angiotensyny. Wykonano 24-godzinny pomiar ciśnienia tętniczego krwi skurczowego (SBP) i rozkurczowego (DBP) oraz częstości akcji serca (HR) w 1., 2. lub 3. dobie zawału serca u pacjentów obu grup. Wyniki Średnie 24-godzinne SBP w grupie I było niższe (na granicy znamienności statystycznej) w porównaniu z grupą II (grupa I 110 &plusmn; 13 mm Hg vs grupa II 119 &plusmn; 15 mm Hg, p = 0,057). Wartości 24-godzinnego DBP było niemal identyczne w obu grupach (grupa I 70 &plusmn; 10 mm Hg vs grupa II 71 &plusmn; 10 mm Hg, p = 0,8). Podobnie jak średnie 24-godzinne HR (grupa I 76 &plusmn; 11/min vs grupa II 77 &plusmn; 12/min, p = 0,8). Wartość dobowa podwójnego iloczynu SBP ´ HR była znamiennie niższa w grupie I. Wnioski Monitorowanie skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi nie wykazało istotnego obniżenia ciśnienia w 1. dobie stosowania peryndoprylu w dawce 4 mg, podawanego doustnie we wczesnej fazie ostrego zawału serca. Dobowa wartość podwójnego iloczynu skurczowego ciśnienia tętniczego i akcji serca jest znamiennie zmniejszona u osób z grupy przyjmującej peryndopryl.Background There is lack of data on 24-hour blood pressure after the first dose of ACE inhibitor in acute myocardial infarction. Because potentially serious consequences of hypotension after the first dose of angiotensin converting enzyme inhibitors may occur the aim of our study was to evaluate the hypotensive effects of early treatment with ACE inhibitor &#8212; peryndopryl in patients with acute myocardial infarction. Material and methods The study was performed in 58 consecutive patients with acute myocardial infarction. On the first, second or third day of acute myocardial infarction 28 patients from group I (age 60 &plusmn; 14 years, EF 52% &plusmn; 8%) received one dose of 4 mg of peryndopryl per os. Group II, not treated with ACE inhibitor, consisted of 30 patients with acute myocardial infarction (age 58 &plusmn; 12 years, EF 54% &plusmn; &plusmn; 9%). Non-invasive 24-hour ambulatory blood pressure monitoring was programed to measure blood pressure every 20 minutes during a day and every 30 minutes at night. Results Mean 24-hour systolic blood pressure was lower in group I but not significant (110 &plusmn; 13 mm Hg vs. 119 &plusmn; &plusmn; 15 mm Hg, p = 0.057), similar there was no significant differences in diurnal mean diastolic blood pressure (70 &plusmn; &plusmn; 10 mm Hg vs. 71 &plusmn; 10 mm Hg, p = 0.8) and mean diurnal heart rate (76 &plusmn; 11/min vs. 77 &plusmn; 12/min, p = 0.8). There was significant difference in mean 24-hour SBP x HR between group I and II (8140 &plusmn; 613 vs. 8740 &plusmn; &plusmn; 637 mm Hg/min, p = 0.03). Conclusions 24-hour blood pressure profile analysis in patients with acute myocardial infarction after the first 4 mg dose of peryndopryl (1&#8211;3 day) did not produce exacerbated hypotension. Mean diurnal double product SBP ´ HR was significantly lower in patients treated with peryndopryl

Diurnal Blood Pressure Profile in Premenopausal Women with Disturbed Androgen Secretion

Wstęp Nieprawidłowe wydzielanie androgenów u kobiet z zaburzeniami owulacji w wieku przedmenopauzalnym jest znane już od bardzo wielu lat. W ostatnim okresie jednak coraz więcej uwagi poświęca się ocenie wpływu zwiększonego wydzielania męskich hormonów płciowych u kobiet na rozwój zaburzeń metabolicznych oraz chorób układu sercowo-naczyniowego.Nadal jednak w pełni nie oceniono ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych u kobiet z hiperandrogenizmem w okresie przedmenopauzalnym.Celem niniejszej pracy jest ocena dobowego profilu ciśnienia tętniczego krwi skurczowego (SBP),rozkurczowego (DBP)oraz częstotliwości serca (HR)u kobiet z zaburzonym wydzielaniem androgenów w wieku przedmenopauzalnym. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w grupie 33 pacjentek leczonych z powodu zespołu policystycznych jajników z towarzyszącym zwiększonym stężeniem androgenów w surowicy krwi i metabolitów końcowych androgenów.Grupę kontrolną stanowiły 22 kobiety w wieku przedmenopauzalnym. W obu grupach wykonano 24-godzinną rejestrację SBP i DBP oraz HR. Wyniki Średnie dobowe SBP w grupie pacjentek z hiperandrogenizmem było znamiennie wyższe niż w grupie kontrolnej (123 &plusmn;11 mm Hg vs.115 &plusmn;8 mm Hg, pBackground Disturbed androgen secretion in premenopausal women with ovulation disturbances is well known for a very long time.Recently numerous studies on plasma male sex hormones in women in relation to coronary heart disease and hypertension have been performed.But still we have little knowledge about risk for coronary heart disease and atherosclerosis in hyperandrogenic women in premenopausal age.The aim of our study was to analyze 24 hour systolic (SBP),diastolic (DBP),day and night blood pressure and heart rate (HR)in premenopausal women with diagnosed disturbed androgen secretion.The study was performed in 33 premenopausal women treated because of polycystic ovary syndrome. Material and methods Control group consisted of 22 women with no fertility problems which were admitted to outpatient clinic for prophylactic examination.Mean 24 hour, day and night blood pressure performed by means of SpaceLabs 90207 monitor were statistically analyzed. Results Mean 24 hour SBP in hyperandrogenic women was significantly higher in comparison to control group (123 &plusmn;11 mm Hg vs.115 &plusmn;8 mm Hg).Mean day and night SBP were also significantly higher in women with hyper- androgenism (day 126 &plusmn;12 mm Hg vs.120 &plusmn;9 mm Hg, night 118 &plusmn;11 mm Hg vs.109 &plusmn;9 mm Hg).There was no significant differences in 24 hour,day and night DBP, and in 24 hour and day HR.Night heart rate was signifi- cantly higher in hyperandrogenic women than in control group (75 &plusmn;9 bpm vs.70 &plusmn;5 bpm).Double product (HR Ą SBP)was significantly higher in women with hy- perandrogenism (9731 &plusmn;1197 mm Hg/min vs.7686 &plusmn; &plusmn;3115 mm Hg/min,