Viral hepatitis diagnosis in primary care settings

W pracy omówiono najważniejsze zagadnienia dotyczące epidemiologii, czynników ryzyka zakażenia, obrazu klinicznego, i zasad rozpoznawania wirusowych zapaleń wątroby. Opisano najczęściej występujące w Polsce zakażenia wirusami hepatropowymi. Omówiono także główne powikłania przewlekłych wirusowych zapaleń wątroby, takie jak marskość wątroby i rak wątrobowo-komórkowy. Szczególny nacisk położono na aspekty praktyczne i współczesne zasady zlecania i interpretacji wyników badań laboratoryjnych i serologicznych z punktu widzenia lekarza pierwszego kontaktu.In this article key aspects of epidemiology, risk factors, clinical presentation and diagnostic guidelines of viral hepatitis infections most frequently observed in Poland are being discussed, including long-term setbacks, like liver cirrhosis and hepatocellular carcinoma. Practical aspects of proper diagnostic procedures and modern rules on conducting laboratory tests and serological testing results interpretation, from a point of view of primary care physician, are highlighted

Rola lekarza rodzinnego na wczesnym etapie dochodzenia epidemiologicznego zakażenia HIV

Autorzy przedstawiają opis dwojga dzieci zakażonych HIV, obserwowanych i leczonych w Klinice Chorób Zakaźnych Akademii Medycznej w Gdańsku w okresie od 1991 roku do 2006 roku, a urodzonych przez matki nieświadome swojego zakażenia HIV. Przez pierwszych kilkanaście miesięcy życia dzieci były intensywnie leczone z powodu uporczywych, nawracających kandydoz jamy ustnej i bardzo częstych infekcji górnych dróg oddechowych. Intensywność tych objawów zwróciła uwagę lekarzy, w tym lekarzy rodzinnych, na możliwość zakażenia dzieci HIV. Badania potwierdziły ich podejrzenia, a wsteczne dochodzenie epidemiologiczne wykazało zakażenie HIV u matek. Autorzy dochodzą do wniosku, że zmiany w obrębie jamy ustnej mogą być pierwszym objawem zakażenia HIV u dziecka, a w diagnostyce różnicowej nawracających kandydoz jamy ustnej należy uwzględnić możliwość zakażenia HIV. Ponadto podkreślają oni rolę lekarza rodzinnego we wczesnym etapie dochodzenia epidemiologicznego zakażenia HIV u dziecka, a następnie jego matki. Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 84–8

Problemy diagnostyczne HIV w praktyce lekarza rodzinnego

Zakażenie wirusem HIV stanowi coraz częstszy problem diagnostyczny, występujący również w praktyce lekarza rodzinnego. Zwracają uwagę zmiany dokonujące się w epidemiologii tej choroby zakaźnej, a mianowicie dominująca obecnie seksualna droga zakażenia. Wobec przewlekłego charakteru tej nieuleczalnej choroby oraz dostępności do coraz skuteczniejszego leczenia liczba osób seropozytywnych - wymagających wielospecjalistycznej opieki - będzie w przyszłości wzrastać, dlatego znajomość najczęściej obserwowanej symptomatologii poszczególnych okresów zakażenia może być cenna dla lekarza rodzinnego. Zagadnieniem niezmiernie istotnym i wartym podkreślenia jest również konieczność dochowania tajemnicy lekarskiej oraz szczególna dbałość o dokumentację medyczną. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej winien posiadać informacje, dokąd należy skierować pacjenta, u którego zachodzi uzasadniona konieczność wykonania testu w kierunku zakażenia HIV

COVID-19 — Toward a comprehensive understanding of the disease

The evidence on the pathophysiology of the novel coronavirus SARS-CoV-2 infection is rapidly growing. Understanding why some patients suffering from COVID-19 are getting so sick, while others are not, has become an informal imperative for researchers and clinicians around the globe. The answer to this question would allow rationalizing the fear surrounding this pandemic. Understanding of the pathophysiology of COVID-19 relies on an understanding of interplaying mechanisms, including SARS-CoV-2 virulence, human immune response, and complex inflammatory reactions with coagulation playing a major role. An interplay with bacterial co-infections, as well as the vascular system and microcirculation affected throughout the body should also be examined. More importantly, a compre­hensive understanding of pathological mechanisms of COVID-19 will increase the efficacy of therapy and decrease mortality. Herewith, presented is the current state of knowledge on COVID-19: beginning from the virus, its transmission, and mechanisms of entry into the human body, through the pathological effects on the cellular level, up to immunological reaction, systemic and organ presentation. Last but not least, currently available and possible future therapeutic and diagnostic options are briefly commented on

Hematological complications in patients with viral hepatitis

Obecnie w Polsce rejestruje się corocznie około 2000 przypadków zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C, 1500 przypadków zakażenia wirusem typu B oraz 100 przypadków zakażenia wirusem typu A. W przebiegu wirusowego zapalenia wątroby (WZW) typu A, B, C dochodzi nie tylko do uszkodzenia wątroby, ale występują także pozawątrobowe manifestacje zakażenia, głównie o charakterze autoimmunologicznym. Towarzyszą one najczęściej zakażeniom przewlekłym, odpowiednio u około 40% i 10–20% chorych na WZW typu C i B. Większość powikłań ma charakter zaburzeń hematologicznych, których przyczyną jest najprawdopodobniej przewlekła stymulacja antygenowa limfocytów B, prowadząca do nieprawidłowości układu odpornościowego i mutacji genetycznych. Zaburzenia hematologiczne mogą być pierwszymi i jedynymi objawami zakażeń wirusami hepatotropowymi, dlatego lekarz hematolog może być pierwszym lekarzem rozpoznającym WZW. Do najczęstszych powikłań hematologicznych WZW typu A, B, C należą: krioglobulinemia i trombocytopenia, rzadziej anemia aplastyczna i anemia hemolityczna. Chłoniaki nie-Hodgkina z komórek B występują w przebiegu przewlekłego WZW typu B i C, zaś gammapatie monoklonalne są następstwem WZW typu C. Dla prawidłowego leczenia chorych na WZW z powikłaniami hematologicznymi niezbędna jest ścisła współpraca hematologa i hepatologa. Hematologia 2011; 2, 2: 162–171Over 2000 new hepatitis C virus (HCV) infections, 1500 new hepatitis B virus (HBV) infections and 100 new hepatitis A virus (HAV) infections are registered in Poland annually. Hepatotropic viruses induce not only liver damage but also extrahepatic manifestations affecting other organs mainly due to autoimmune reactions. Extrahepatic manifestations occur in about 40% of patients suffering from chronic HCV and in 10–20% patients with chronic HBV. The majority of hematological complications in patients with viral hepatitis results from chronic antigen stimulation of B lymphocytes that impairs the immune system and leads to its genetic aberrations. Hematological complications may be the first symptoms of viral hepatitis that otherwise may remain clinically silent. Therefore, the haematologist may be the first one who diagnose viral hepatitis. Hematological complications of all viral hepatitis (A, B, C) comprise of cryoglobulinemia, thrombocytopenia, rarely aplastic anaemia and haemolytic anaemia. B-cell non-Hodgkin lymphomas occur in the course of HBV and HCV, and monoclonal gammapathies mainly of HCV. Close cooperation between hematologist and hepatologist is necessary to provide optimal management of patients with hepatitis and hematological complications. Hematologia 2011; 2, 2: 162–17

Dermoscopic Features of Giant Molluscum Contagio Contagiosum in a Patient with Acquired Immunodeficiency Syndrome

Giant molluscum contagiosum (MC) is a peculiar variant of the disease with the presence of multiple or single lesions larger than 5 mm. In contrast to typical molluscum contagiosum, dermoscopic features of giant lesions have been poorly described, and none of the reports included multiple giant lesions in an immunocompromised patient. We present a patient with acquired immunodeficiency syndrome diagnosed with multiple giant molluscum contagiosum along with the dermoscopic features of this entity

Pandemic chronicles 2020-2021

Kroniki pandemii to zbiór 27 stanowisk opublikowanych przez interdyscyplinarny Zespół doradczy ds. COVID-19 przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk, działający od lipca 2020 roku. Jest to już drugie po Zrozumieć COVID-19 obszerniejsze opracowanie naszego zespołu porządkujące wiadomości dotyczące wirusa SARS-CoV-2 i powodowanej przez niego choroby COVID-19. Wydane we wrześniu 2020 roku Zrozumieć COVID-19 miało na celu podsumowanie przebiegu pierwszych miesięcy pandemii i przygotowanie społeczeństwa w Polsce do ciężkiego sezonu jesienno-zimowego 2020/2021. Niniejsze opracowanie powstaje po dwóch latach trwania pandemii, która rozpoczęła się w Wuhan w grudniu 2019 roku. Mamy nadzieję, że dzięki na bieżąco tworzonym tekstom raportującym przebieg pandemii i dylematy, przed którymi stawało społeczeństwo, w przypadku kolejnych podobnych wyzwań skorzystamy z tych trudnych i ważnych doświadczeń

Local and Systemic Immunity Are Impaired in End-Stage-Renal-Disease Patients Treated With Hemodialysis, Peritoneal Dialysis and Kidney Transplant Recipients Immunized With BNT162b2 Pfizer-BioNTech SARS-CoV-2 Vaccine

Vaccination against COVID-19 in patients with end-stage renal disease (ESRD) on replacement therapy and kidney transplant recipients (KTRs) is particularly important due to the high mortality rate. Here, we tested the local and systemic immunity to the novel Pfizer BioNTech (BNT162b2) messenger RNA (mRNA) in ESRD, KTR patients, and healthy individuals (150 subjects). The ESRD group was divided into: hemodialysis (HD) and peritoneal dialysis (PD). We investigated the local and systemic immunity based on anti-N (nucleoprotein) and anti-S (spike1/2) Immunoglobulin A (IgA) and Immunoglobulin G (IgG) antibodies, respectively. Additionally, we performed an Interferon gamma (IFN-γ) release test Interferon-gamma release assay (IGRA) to monitor the cellular component of vaccine response. The control group had the highest level of anti-S IgG antibodies (153/2,080 binding antibody units (BAU)/ml) among all analyzed patients after the 1st and 2nd dose, respectively. The HD group (48/926 BAU/ml) had a diminished antibody level compared to PD (93/1,607 BAU/ml). Moreover, the seroconversion rate after the 1st dose was lower in HD than PD (56% vs. 86%). KTRs had extremely low seroconversion (33%). IgA-mediated immunity was the most effective in the control group, while other patients had diminished IgA production. We observed a lower percentage of vaccine responders based on the IFN-γ level in all research participants (100% vs. 85% in control, 100% vs. 80% in PD, 97% vs. 64% in HD). 63% of seropositive KTRs had a positive IGRA, while 28% of seronegative patients produced IFN-γ. Collectively, PD patients had the strongest response among ESRD patients. Two doses of the Pfizer vaccine are ineffective, especially in HD and KTRs. A closer investigation of ESRD and KTRs is required to set the COVID-19 vaccine clinical guidance.Clinical Trial Registration Numberwww.ClinicalTrials.gov, identifier: NCT04 905 86

Predicting the next pandemic: VACCELERATE ranking of the World Health Organization's Blueprint for Action to Prevent Epidemics

Introduction: The World Health Organization (WHO)'s Research and Development (R&D) Blueprint for Action to Prevent Epidemics, a plan of action, highlighted several infectious diseases as crucial targets for prevention. These infections were selected based on a thorough assessment of factors such as transmissibility, infectivity, severity, and evolutionary potential. In line with this blueprint, the VACCELERATE Site Network approached infectious disease experts to rank the diseases listed in the WHO R&D Blueprint according to their perceived risk of triggering a pandemic. VACCELERATE is an EU-funded collaborative European network of clinical trial sites, established to respond to emerging pandemics and enhance vaccine development capabilities. Methods: Between February and June 2023, a survey was conducted using an online form to collect data from members of the VACCELERATE Site Network and infectious disease experts worldwide. Participants were asked to rank various pathogens based on their perceived risk of causing a pandemic, including those listed in the WHO R&D Blueprint and additional pathogens. Results: A total of 187 responses were obtained from infectious disease experts representing 57 countries, with Germany, Spain, and Italy providing the highest number of replies. Influenza viruses received the highest rankings among the pathogens, with 79 % of participants including them in their top rankings. Disease X, SARS-CoV-2, SARS-CoV, and Ebola virus were also ranked highly. Hantavirus, Lassa virus, Nipah virus, and henipavirus were among the bottom-ranked pathogens in terms of pandemic potential. Conclusion: Influenza, SARS-CoV, SARS-CoV-2, and Ebola virus were found to be the most concerning pathogens with pandemic potential, characterised by transmissibility through respiratory droplets and a reported history of epidemic or pandemic outbreaks