Optische Detektorauslese mit Siliziumphotonik

Ein auf Wellenlängenmultiplexverfahren in Siliziumphotonik basierendes neuartiges Datenübertragungssystem für Teilchendetektoren wird vorgestellt. Diese Technologie besitzt das Potential, Datenraten von mehreren Tbit/s über eine einzige Glasfaser zu übertragen. Die für den Transmitter notwendigen Mach-Zehnder-Modulatoren und (De-)Multiplexer wurden simuliert, entworfen und charakterisiert. Ein Konzept für einen 5 Tbit/s Demonstrator und erste Strahlenhärteversuche wurden durchgeführt

Oxygen reduction reaction features in neutral media on glassy carbon electrode functionalized by chemically prepared gold nanoparticles

Gold nanoparticles (AuNPs) were prepared by chemical route using 4 different protocols by varying reducer, stabilizing agent and solvent mixture. The obtained AuNPs were characterized by transmission electronic microscopy (TEM), UV-Visible and zeta potential measurements. From these latter surface charge densities were calculated to evidence the effect of the solvent mixture on AuNPs stability. The AuNPs were then deposited onto glassy carbon (GC) electrodes by drop-casting and the resulting deposits were characterized by cyclic voltammetry (CV) in H2SO4 and field emission gun scanning electron microscopy (FEG-SEM). The electrochemical kinetic parameters of the 4 different modified electrodes towards oxygen reduction reaction (ORR) in neutral NaCl-NaHCO3 media (0.15 M / 0.028 M, pH 7.4) were evaluated by rotating disk electrode voltammetry and subsequent Koutecky-Levich treatment. Contrary to what we previously obtained with electrodeposited AuNPs [Gotti et al., Electrochim. Acta 2014], the highest cathodic transfer coefficients were not obtained on the smallest particles, highlighting the influence of the stabilizing ligand together with the deposits morphology on the ORR kinetics

Contamination of renaturised lake Sawag by nitrogen and phosphorus compounds

Celem pracy była ocena stanu przekształconego jeziora Sawąg, położonego na Pojezierzu Olsztyńskim. Obiekt należy do jezior, które w XIX wieku zostały osuszone z przeznaczeniem na grunty rolnicze. Wcześniej jezioro miało powierzchnię około 230 ha, co kwalifikuje je jako największe odwodnione jezioro Pojezierza Olsztyńskiego. Po osuszeniu teren zagłębienia utrzymywany był jako łąki aż do lat 90. XX w., kiedy zbiornik zaczął się stopniowo odtwarzać w wyniku pogorszenia się drożności urządzeń melioracyjnych. Obecnie jezioro Sawąg składa się z trzech oddzielnych akwenów o łącznej powierzchni 106 ha. Obiekt charakteryzuje się rolniczym użytkowaniem zlewni, co przy niewielkiej głębokości zbiornika powoduje jego znaczne zagrożenie degradacją. Badania prowadzono w ciągu 3 lat hydrologicznych 2008-2010 i objęto nimi 3 akweny, z których współcześnie składa się jezioro Sawąg: północny (62 ha), centralny (14 ha) i południowy (30 ha). Próbki wody do badań pobierano 8-krotnie w każdym roku i oznaczano w nich: azotany(III), azotany(V), azot amonowy, azot ogólny oraz fosfor ogólny i fosforany rozpuszczone. Dodatkowo oznaczano stężenie tlenu, odczyn, przewodność elektrolityczną, chlorofil a i mętność. Badania wykazały, że stan jeziora Sawąg po przywróceniu zwierciadła wody był niekorzystny. Wszystkie akweny cechowały się wysoką przewodnością elektrolityczną (średnio 405 μS·cm–1) i ogromnym nadmiarem związków fosforu w ekosystemie (0,33 mg · dm–3), a przez to tendencją do intensywnych zakwitów fitoplanktonu. Przykład jeziora Sawąg wskazuje, że renaturyzacja dawnych jezior, obok wielu korzyści (ochrona zasobów wodnych, walory krajobrazowe, wędkarstwo i inne), przynosi również poważny problem utrzymania ich stanu ekologicznego.The aim of study was to assess the state of the transformed lake Sawąg, located in the Olsztyn Lakeland. Sawąg belongs to the lakes, which in the nineteenth century have been dried for use as agricultural land. Previously the lake had an approximately 230 ha of area, this qualifies it as the largest lake drained in Olsztyn Lakeland. After the drying post-lake area was used as a meadow (with some wet places) until the 90s of the XX century, when the reservoir gradually began to recreate as a result of deterioration of drainage facilities. Currently Sawag lake consists of three separate reservoirs with a total area of 106 hectares. The object is characterized by agricultural use of the catchment basin, which at shallow reservoir makes it a significant risk of degradation. Investigations were carried out within 3 hydrological years 2008-2010 and covered all 3 basins of lake Sawąg: north (62 ha), central (14 ha) and south (30 ha). Water samples were taken 8 times each year and were determined forms of nitrogen: nitrates(III) nitrates(V), ammonia, total nitrogen, total phosphorus and dissolved phosphates. In addition, in situ were determined the oxygen concentration, pH, electrolytic conductivity, chlorophyll a and turbidity. Studies have shown unfavorable condition of the lake Sawąg after the water table re-creation. All waters were characterized by high electrolytic conductivity (405 μS · cm–1) and a large excess of phosphorus compounds in the ecosystem (0.33 mg · dm–3), and thus a tendency to intense phytoplankton blooms. Lake Sawag example shows that the renaturisation of former lakes, despite many benefits (protection of water resources, landscape values, fishing, and others), also brings a serious problem of maintaining their good ecological status

Stany zanieczyszczenia renaturyzowanego jeziora Sawąg związkami azotu I fosforu

The aim of this study was to evaluate the ecological status of the restored Lake Sawag in the Olsztyn Lakeland. The analyzed water body was drained in the 19th century and converted into farmland. The former lake had an area of around 230 ha, and it was the largest drained water body in the Olsztyn Lakeland. The drained lake basin had been used as grassland until the 1990s when it was gradually filled with water due to the failure of outdated drainage systems. At present, Lake Sawag comprises three separate bodies of water with a combined area of 106 ha. Its catchment is used for agricultural purposes which, in view of the lake’s small depth, poses a serious threat of degradation to the aquatic environment. The described study was conducted during four hydrological years of 2008 to 2011, and it covered three constituent sections of the contemporary Lake Sawag: northern (62 ha), central (14 ha) and southern (30 ha). Water samples were collected eight times in each year of the study, and they were analyzed to determine the concentrations of: nitrites(III), nitrates(V), ammonia nitrogen, total nitrogen, total phosphorus and dissolved phosphates. The following parameters were also measured: oxygen concentrations, pH, electrolytic conductivity, chlorophyll a and turbidity levels in water samples. The results of the above analysis point to low water quality in the restored lake. All sections of the studied water body were characterized by high electrolytic conductivity (average of 403 ěS cm–1), highly excessive phosphorus levels (0.30 mg dm–3) and intensive phytoplankton blooms. The example of Lake Sawag indicates that although restoration projects generate numerous advantages for the ecosystem (protection of water resources, scenic value, fishing), they are susceptible to degradation and difficult to maintain in a satisfactory ecological condition.Celem pracy była ocena stanu przekształconego jeziora Saw1g, położonego na Pojezierzu Olsztynskim. Obiekt należy do jezior, które w XIX wieku zostały osuszone z przeznaczeniem na grunty rolnicze. Wcześniej jezioro miało powierzchnie około 2ł0 ha, co kwalifikuje je jako najwieksze odwodnione jezioro Pojezierza Olsztynskiego. Po osuszeniu teren zagłębienia utrzymywany był jako łąki aż do lat 90. XX w., kiedy zbiornik zaczął się stopniowo odtwarzaa w wyniku pogorszenia się drożności urządzeń melioracyjnych. Obecnie jezioro Saw1g składa sie z trzech oddzielnych akwenów o łącznej powierzchni 106 ha. Obiekt charakteryzuje rolniczym użytkowaniem zlewni, co przy niewielkiej głebokości zbiornika powoduje jego znaczne zagrożenie degradacją. Badania prowadzono w ciągu czterech lat hydrologicznych 2008.2011 i objeto nimi ł akweny, z których współcześnie składa się jezioro Saw1g: północny (62 ha), centralny (14 ha) i południowy (ł0 ha). Próbki wody do badań pobierano 8-krotnie w każdym roku i oznaczano w nich: azotany(III), azotany(V), azot amonowy, azot ogólny oraz fosfor ogólny i fosforany rozpuszczone. Dodatkowo mierzono koncentracje tlenu, odczyn, przewodność elektrolityczną, chlorofil a i mętność. Badania wykazały, .e stan jeziora Saw1g po przywróceniu zwierciadła wody był niekorzystny. Wszystkie akweny cechowały się wysoką przewodnością elektrolityczną (średnio 403 �ĘS cm.1) i ogromnym nadmiarem związków fosforu w ekosystemie (0.30 mg dm-3), a przez to tendencją do intensywnych zakwitow fitoplanktonu. Przykład jeziora Saw1g wskazuje, .e renaturyzacja dawnych jezior, obok wielu korzyści (ochrona zasobów wodnych, walory krajobrazowe, wędkarstwo i inne), przynosi rownież poważny problem utrzymania ich stanu ekologicznego

Ocena stanu malych zbiornikow wodnych na terenach wiejskich. Czesc II.Zastosowanie metody do oceny stanu malych zbiornikow na Pojezierzu Olsztynskim

W opracowaniu przedstawiono wyniki waloryzacji 171 małych zbiorników wodnych Pojezierza Olsztyńskiego. Oceny dokonano wg własnej metody, której założenia przedstawione zostały w części I pracy. W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji stwierdzono ogólny niekorzystny stan małych zbiorników na badanym obszarze. W sumarycznej ocenie, określającej stan ekologiczny zbiornika (część A+B), tylko 2 obiekty zaliczono do najwyższej I klasy i 8 do klasy II, a 43 do klasy III. Do klasy IV - zbiorników o najniższej wartości zaliczonych zostało 69% ogółu ocenianych. Korzystniej kształtowały się wyniki kryteriów oceny otoczenia i zagrożeń zbiorników wodnych (część C). Wysoki stopień zagrożenia stwierdzono w przypadku ok. 1/3 ogólnej liczby obiektów. Wg wyników całościowej oceny (A+B + C) nie stwierdzono na badanym terenie obecności zbiorników o szczególnie wysokiej wartości, co ma związek ze znacznym poziomem oddziaływań antropogenicznych i zaawansowanym stopniem naturalnej ewolucji małych zbiorników. Spośród wszystkich branych pod uwagę kryteriów najmniej korzystnie kształtowały się: ocena organoleptycznych właściwości wody, głębokość zbiornika oraz różnorodności roślinności wodnej i bagiennej.Results of 171 small water reservoir valorization in the Olsztyn Lake District are presented in the paper. Assessment was performed according to the developed method described in part I of this paper. Stock-taking of characteristic features showed a general unfavorable state of water bodies. In the total results of ecological state assessment (valorization part A+B), only 2 reservoirs obtained the highest 1st class and 43 reservoirs - 3rd class, and 8 objects - the 2nd class. To the 4th class (the lowest value) 69% of reservoirs were assigned. The assessment of watershed and treatments of small reservoirs (part C) showed better results. High degree of external treatments was determined for 1/3 of water reservoirs. According to total results (A+B+C) no stated reservoirs of a very high value were found. Such results were connected with a high degree of evolution and effects of anthropopressure in rural landscape. The assessment of water organoleptic properties, depth of water body and diversity of aquatic and paludal plants were the less advantageous factors noted in the groups of small water reservoirs in the rural landscape of the Olsztyn Lake District

Ocena stanu malych zbiornikow wodnych na terenach wiejskich. Czesc I.Metoda waloryzacji malych zbiornikow

W pracy przedstawiono propozycję metody oceny małych zbiorników wodnych. Całościowa ocena małych zbiorników wodnych opiera się na analizie 3 grup cech, odnoszących się do toni wodnej (część A), strefy brzegowej zbiornika (część B), a także cech zlewniowych oraz rzeczywistych i potencjalnych efektów oddziaływań antropogenicznych (część C). W sumie w ocenie uwzględnionych zostało 19 kryteriów, a wynik końcowy uzyskuje się w skali 100-punktowej. Na podstawie założonych przedziałów punktowych obiekty przyporządkowuje się do 4 klas wartości ekologicznej (I klasa - obiekty o najwyższej wartości, IV klasa - zbiorniki zdegradowane). Ocena może być pomocna przy wyborze metody i zakresu ochrony konkretnego zbiornika, przy ustalaniu planów jego renaturyzacji lub przy odtwarzaniu zbiorników. Pozwala określić, które elementy zagłębienia wymagają najpilniejszych działań zaradczych: część wodna, brzegowa, czy też zabiegi należałoby rozpocząć od działań ochronnych na terenie zlewni zbiornika.A proposition of small water reservoir valorization method was presented in the paper. The evaluation is based on the analysis of 3 groups of parameters related to water table (part A), shore zone of reservoir (part B) and also watershed including potential and real anthropogenic influences (part C). In the assessment 19 criteria are taken into account. Final result is obtained in a 100- points scale. Evaluated objects are assigned to four classes of ecological value: 1st class - the most valuable reservoirs, 4th class - the degraded objects. The results of valorization could be useful to determine protection method and range of water bodie, in plans of their restoration or recreation. Valorization allows to define which zone of reservoir needs urgent changes: water, shores or watershed state

Przeksztalcenia malych zbiornikow od poczatku XX w. na wybranym obszarze Pojezierza Olsztynskiego

W pracy dokonano porównania zmian liczby i powierzchni małych zbiorników wodnych (o powierzchni < 1 ha) w krajobrazie rolniczym. Badania prowadzono na obszarze o powierzchni 17 km², obejmującym otoczenie 6 wsi w środkowej części Pojezierza Olsztyńskiego (współrzędne geograficzne: 20° 25 ÷36' N, 53° 50÷55' E). Do analizy wykorzystano materiały kartograficzne z różnych okresów XX w. Były to mapy topograficzne z lat 1914 i 1980 oraz zdjęcia lotnicze wykonane w 1998 roku. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że na badanym obszarze liczba małych zbiorników wodnych uległa znacznemu zmniejszeniu - z 362 przed 100 laty do 202 szt. współcześnie. Najsilniejsze zmiany odnotowano w ostatnich dziesięcioleciach. W porównaniu do stanu z początków XX w. do roku 1980 liczba małych zbiorników zmniejszyła się o 17%, oraz o 27% w ciągu następnych 20 lat. Oprócz likwidacji i zanikania oczek wodnych, na terenie badań obserwowano efekty tworzenia się nowych zbiorników. Dzięki zwykle znacznej powierzchni zbiorniki te niemal rekompensowały ubytek areału wód, przez co zmiany sumarycznej powierzchni małych zbiorników były znacznie mniejsze niż ubytek ich liczebności. Trwałym elementem krajobrazu były 103 zbiorniki (28,5% początkowej liczebności), występujące na badanym obszarze przez cały rozpatrywany okres.The aim of the study was to compare the change in time of the number and area of small reservoirs (with the area < 1 ha) in the rural landscape. The study site of the area of 17 km² was situated in the surroundings of 6 villages in the central part of the Olsztyn Lakeland (NE Poland - 20° 25÷36' N, 53° 50÷55' E). Investigations were made on the basis of topographic maps edited in the year 1914 and 1980, and also air photographs made in 1998. The carried out investigations showed high changes of the presence of small water reservoirs. There was a found high intensity of water reservoir disappearing process - from 362 reservoirs about a century ago, to 202 reservoirs at present in the studied area. Increasing of these processes in recent decades was observed. From the beginning of the 20th century to 1980, the number of reservoirs decreased by about 17%. In the two decades (1980-1998) the number of reservoirs decreased by about further 27%. Besides the process of vanishing or anthropogenic removal of reservoirs, there were observed many new water bodies (anthropogenic and self-contained ponds). Those water bodies, of the usually considerable water areas, caused only slight changes of the total area of water. Only 103 of analysed objects (28.5%) were stable water reservoirs, existing permanently from the beginning of the 20th century