Level of knowledge on diabetic foot syndrome in type 2 diabetic patients

WSTĘP. Skuteczne leczenie zespołu stopy cukrzycowej (ZSC) ma na celu nie tylko usuwanie doraźnych objawów choroby, ale również właściwe umotywowanie chorego do uzyskania poprawy stylu życia oraz podniesienia jego wiedzy na temat schorzenia, jakim jest ZSC. Dlatego tak ważnym elementem procesu leczenia jest edukacja zdrowotna. Celem pracy była ocena poziomu wiedzy na temat ZSC u chorych na cukrzycę w mieście i na wsi. MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto 60 pacjentów z rozpoznaną cukrzycą typu 2, których edukowano w dziedzinie zapobiegania ZSC. Narzędzie badawcze stanowiła opracowana przez autorkę ankieta, która pozwoliła zebrać od chorych na cukrzycę dane społeczno-demograficzne oraz informacje na temat poziomu wiedzy chorych o tym schorzeniu, stosowania zasad pielęgnacji stóp w cukrzycy i właściwej edukacji w ZSC. WYNIKI I WNIOSKI. Poziom wiedzy chorych na temat prewencji ZSC jest niewystarczający i nie różni się istotnie pomiędzy mieszkańcami wsi i miasta (odpowiednio 75 i 71%), mimo że wśród ankietowanych w mieście istotnie więcej osób ma dostęp do poradni cukrzycowej, prowadzącej również gabinet stopy cukrzycowej. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 4: 109-117)INTRODUCTION. Effective treatment of diabetic foot syndrome should include not only medical intervention but also education and motivation of patients. The aim of the study was to evaluate the level of knowledge on diabetic foot syndrome in type 2 diabetic patients living in the urban and rural areas. MATERIAL AND METHODS. The studied group consisted of 60 type 2 diabetic patients, who have already been educated on diabetic foot syndrome prevention. The original questionnaire evaluating knowledge, proper care and education in diabetic foot together with social and demographic data was used in the study. RESULTS AND CONCLUSIONS. Patients living in the urban and rural area know and use the rules of proper diabetic foot care only in 71% and 75% respectively. There was no statistically significant difference between the levels of knowledge of patients living in the urban and rural areas. Among the patients living in urban areas more persons have access to diabetic outpatient care with diabetic foot room. The level of knowledge of studied group is insufficient. The knowledge of patients does not go together with a proper care. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 4: 109-117

Analysis of in-hospital course and treatment outcomes in patients with diabetic foot syndrome in the Department of Hypertension and Diabetology, Medical University of Gdansk in the 2008 year

WSTĘP. Celem niniejszej pracy była ocena profilu mikrobiologicznego, przebiegu oraz wyników leczenia pacjentów hospitalizowanych w Klinice Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w 2008 roku. MATERIAŁ I METODY. Na podstawie dokumentacji przeprowadzono retrospektywną analizę charakteru i lokalizacji owrzodzeń stóp, przebiegu oraz efektów leczenia, jak również oceniono dostępne wyniki badań mikrobiologicznych w celu określenia profilu mikrobiologicznego zakażeń stóp u pacjentów hospitalizowanych w Klinice. WYNIKI. Hospitalizowano łącznie 51 chorych na cukrzycę z owrzodzeniami stóp powikłanymi infekcjami o różnym stopniu zaawansowania — u ponad połowy z nich występowało zapalenie kości. U chorych z rozpoznanym osteitis stężenie OB wynosiło średnio 96 mm Hg. Większość owrzodzeń lokalizowało się w obrębie palców lub przodostopia. W analizowanej grupie wykonano łącznie 28 amputacji, z czego 21 (41%) u pacjentów z rozpoznanym zapaleniem kości. U 6 chorych (13%) stan zapalny kości leczono zachowawczo. Głównym patogenem infekcji, również tych z towarzyszącym zapaleniem, był gronkowiec złocisty, ale w większości przypadków w badanym materiale stwierdzano obecność kilku różnych rodzajów bakterii. WNIOSKI. Najczęstszą przyczynę hospitalizacji chorych z zespołem stopy cukrzycowej stanowią infekcje w stopniu 3. oraz 4. w klasyfikacji PTD z towarzyszącym zapaleniem kości i/lub niedokrwieniem kończyny. Wartość OB stanowi ważny wskaźnik istnienia zapalenia kości. Zapalenie kości oraz niedokrwienie kończyny bez możliwości rewaskularyzacji są istotnymi czynnikami ryzyka amputacji (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 204–209).Foot ulcers in patients with diabetes remain a significant health and economical problem. In many cases ulcers can be treated on outpatient basis however patients with severe infection and some of them with moderate infection require admission. We have conducted retrospective analysis of hospitalisation and treatment outcomes in 51 patients admitted to the Department of Hypertension and Diabetology of Medical University in Gdańsk in the year 2008. Most of the subjects were characterized by poor diabetic control and presence of many complications. In most analysed cases infection was classified as stage 3 and 4 according to Polish Diabetic Association classification system. In the study population 28 amputations were performed, 21 (78%) in patients with confirmed osteomielitis. In the group of subjects with osteomielitis mean ESR was 96 mm/h. The main pathogen revealed in microbiological studies was Staph. Aureus, however in majority of patients the infection was polymicrobial and the flora included anaerobes. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 204–209

Effect of education level on diabetes control and quality of life in insulin-treated type 2 diabetic patients

WSTĘP. Celem pracy była próba oceny wpływu edukacji zdrowotnej prowadzonej przez doświadczoną, merytorycznie przygotowaną pielęgniarkę diabetologiczną na parametry wyrównania metabolicznego i jakość życia oraz stopień kontroli własnego zdrowia u chorych na cukrzycę typu 2 leczonych insuliną. MATERIAŁ I METODY. Przebadano grupę 53 chorych (32 kobiety i 21 mężczyzn) z cukrzycą typu 2 leczonych insuliną. Średni czas trwania choroby wynosił 9,5 roku, czas leczenia insuliną 4 lata i 4 miesiące. Średnia wieku badanych to 58,4 lat. Jakość życia oraz stopień kontroli własnego zdrowia pacjentów badano 2-krotnie: przed rozpoczęciem edukacji diabetologicznej i po 3 miesiącach po jej przeprowadzeniu. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego wykonanego techniką kwestionariuszową. Do oceny stopnia kontroli własnego zdrowia przez pacjenta użyto: 1) kwestionariusza wielowymiarowej Skali Umiejscowienia Kontroli Zdrowia MHCL (wersja B) Wallstona, Wallstona, DeVelisa w polskiej adaptacji Juczyńskiego, 2) Kwestionariusza Zachowań Zdrowotnych Komasińskiej- Moller oraz 3) ankietę własną do oceny glikemii i preferencji edukacyjnych. Do oceny poziomu jakości życia użyto: Skali Satysfakcji z życia autorstwa Diener, Larson, Emmons, Griffin w polskiej adaptacji Juczyńskiego. WYNIKI. Uzyskano znamienne różnice w zakresie spadku i wzrostu glikemii na czczo oraz kontroli zdrowia, a także jakości życia przed edukacją zdrowotną i po jej przeprowadzeniu. WNIOSKI. Prowadzenie edukacji w grupie chorych na cukrzycę w ocenie pacjentów wpływa na wzrost poczucia zadowolenia i satysfakcji z życia. Zaobserwowano pozytywne zachowanie zdrowotne związane z prowadzeniem samokontroli oraz zmniejszenie częstości hiper- i hipoglikemii na czczo. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 2: 46-53)BACKGROUND. The aim of the study was to evaluate how health education by the experienced nurseeducator affects quality of life and metabolic control in patients with type 2 diabetes treated with insulin. MATERIAL AND METHODS. The studied group consisted of 53 insulin treated diabetic patients who had never before undergone structured education. The mean diabetes duration in the group was ± 9.5 years and the mean duration of insulin treatment ± 4 years and 4 months. 32 women aged from 36 to 72 years and 21 men aged between 33 and 70 were included in the study. Mean age in the control group was ± 58.4 years. The quality of life in the group was studied twice: before the education and three months later. A diagnostic poll method with the use of questionnaire was used in the study. For patient’s estimation of their own health authors used following tools: 1) A Multidimensional Health Scale of Control Location (MHCL) Questionnaire, version of B. K.A. Wallston, B.S. Wallston, R. DeVelisa - adapted by Z. Juczyński; 2) Health Behaviour Questionnaire by M. Komasińska-Moller; 3) author’s own questionnaire for educational preferences and glycaemia estimation. RESULTS. Significant differences were observed with respect to fasting glycaemia, cooperation with the doctor and the sense of inner control in the group of patients who have undergone structural education. CONCLUSIONS. Structural education has positive influence on patients diabetes control as measured by fasting glycaemia as well as on patients cooperation and quality of life which in trun may affect diabetes control. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 2: 46-53

Koszty świadczeniodawcy w leczeniu chorych z zespołem stopy cukrzycowej w Poradni Stopy Cukrzycowej Akademii Medycznej w Gdańsku w 2007 roku

INTRODUCTION. Diabetic foot disease is a long term and costly complication of diabetes in many cases resulting in ulceration which significantly increases the risk of amputation. The aim of the study was to evaluate of ambulatory costs of treatment of diabetic foot patients in the specialized foot clinic and compare with reimburstment from the NHS system. MATERIAL AND METHODS. 403 case histories of 161 female and 242 male patients (mean age 64.3 ± 11.6 mean diabetes duration 18 ± 10 years) were analysed with respect to etiology of the ulcer, Wagner stage, results and costs of treatment (costs of consultations and investigations, dressings as well as clinic maintenance costs). RESULTS. During two analysed months of the year 2007, 638 consultations were performed in 403 patients. 50% of patients were seen for prevention (callus removal, nail cutting). 80% of ulcers were neuropathic and 12% neuroischemic. Ulcers were located in the midfoot 23%, 9.5% on the toes and 8% on the heel. According to Wagner scale 52% of the ulcers were stage 1.28% stage 2 and 12% stage 3. Mean HbA1c was 8.5%. Total costs of Diabetic Foot Clinic were 19 007 PLN and reimburstment covered the expenses of the clinic. CONCLUSIONS. Patients treated on the outpatient basis were older and with poorly controlled diabetes. Ambulatory treatment of diabetic foot is cheaper than their treatment as in-patients and the reimbursement from NHS is satisfactory.WSTĘP. Zespół stopy cukrzycowej stanowi powikłanie długotrwałej, źle wyrównanej cukrzycy. W przebiegu tej choroby rozwija się owrzodzenie wymagające kosztownej terapii. Celem niniejszej pracy była ocena wydatków poniesionych przez przykliniczną Poradnię Stopy Cukrzycowej i ich porównanie z refundacją uzyskaną z NFZ. MATERIAŁ I METODY. Analizie poddano 403 historie chorób (161 kobiet i 242 mężczyzn) w wieku 64,3 ± 11,6 roku. Czas trwania cukrzycy wynosił średnio 18 ± 10 lat. Oceniono etiologię zmian, stopień zaawansowania, efekty leczenia, koszty badań dodatkowych, zużytych materiałów, utrzymania gabinetu, koszty pracy i porównano z refundacją uzyskaną z NFZ. WYNIKI. W ciągu 2 miesięcy 2007 roku 403 pacjentom udzielono 638 porad. Owrzodzenia neuropatyczne stwierdzono u 80%, a neuropatyczno-niedokrwienne u 12%, najczęściej występowały one na śródstopiu (23%), palcach (9,5%), pięcie (8%) badanych. Oceniając zaawansowanie zmian klinicznych według skali Wagnera, stwierdzono stopień 1. u 52%, 2. - u 28%, 3. - u 12% chorych z owrzodzeniami. U pacjentów stwierdzono źle wyrównaną cukrzycę (HbA1c = 8,5%). Koszty poniesione łącznie przez poradnię wyniosły 19 007 zł, a zwrot z NFZ stanowił 28 822 zł. WNIOSKI. Pacjenci z zespołem stopy cukrzycowej należą do starszej grupy wiekowej i mają długoletnią, źle wyrównaną cukrzycę. Koszty leczenia w warunkach ambulatoryjnych są dużo niższe niż nakłady na hospitalizację. Udzielone porady przyniosły poradni zysk