Contrasting strategies for wing‐moult and pre‐migratory fuelling in western and eastern populations of common whitethroat Sylvia communis

Trade‐offs between moult and fuelling in migrant birds vary with migration distance and the environmental conditions they encounter. We compared wing moult and fuelling at the northern and southern ends of migration in two populations of adult Common Whitethroats Sylvia communis. The western population moults most remiges at the breeding grounds in Europe (e.g. Poland) and migrates 4000–5000 km to western Africa (e.g. Nigeria). The eastern population moults all remiges at the non‐breeding grounds and migrates 7000–10 000 km from western Asia (e.g. southwestern Siberia) to eastern and southern Africa. We tested the hypotheses that: (1) Whitethroats moult their wing feathers slowly in South Africa, where they face fewer time constraints than in Poland, and (2) fuelling is slower when it coincides with moulting (Poland, South Africa) than when it occurs alone (Siberia, Nigeria). We estimated moult timing of primaries, secondaries and tertials from moult records of Polish and South African Whitethroats ringed in 1987–2017 and determined fuelling patterns from the body mass of Whitethroats ringed in all four regions. The western population moulted wing feathers in Poland over 55 days (2 July–26 August) at a varying rate, up to 13 feathers simultaneously, but fuelled slowly until departure in August–mid‐September. In Nigeria, during the drier period of mid‐February–March they fuelled slowly, but the fuelling rate increased three‐fold in April–May after the rains before mid‐April–May departure. The eastern population did not moult in Siberia but fuelled three times faster before mid‐July–early August departure than did the western birds moulting in Poland. In South Africa, the Whitethroats moulted over 57 days (2 January–28 February) at a constant rate of up to nine feathers simultaneously and fuelled slowly from mid‐December until mid‐April–May departure. These results suggest the two populations use contrasting strategies to capitalize on food supplies before departure from breeding and non‐breeding grounds.Appendix S1. Fig. S1. Moult timing and sequence of each wing feather for western (Poland–Nigeria) and eastern (Siberia–South Africa) Whitethroats. Fig. S2. The number of wing flight feathers growing simultaneously with the feather on the X‐axis for Common Whitethroats in Poland and in South Africa. Table S1. Mean relative mass of flight feathers in adult Common Whitethroats expressed as a percentage of the total mass of all wing feathers treated as 100%, and as percentage of the total mass of all primaries (P1–P9) treated as 100%. Table S2. Moult sequence and moult parameters of separate wing feathers for adult Common Whitethroats caught in July–October 2013–2016 in Poland. Table S3. Moult sequence and moult parameters of separate wing feathers for adult Common Whitethroats caught in November–April 1987–2017 in South Africa. Table S4. Underhill–Zucchini moult models used to determine the effect of region where moult takes place (see Fig. 1) on moult parameters estimated for all primaries, secondaries and tertials jointly in adult Common Whitethroats caught in July–October 2013–2016 in Poland and in November–April 1987–2017 in South Africa. Table S5. Mean wing lengths of Whitethroats caught in the four study regions (Fig. 1), considering the moult status of measured wings. Table S6. Comparison of primary moult rates estimated by Underhill–Zucchini models for Whitethroats in Poland and in South Africa (Tables S2 and S3) with those for other insectivorous passerine migrants.Appendix S2. Datasets used in the study.Polish ringing stations were supported by the Ministry of Higher Education (‘SPUB’ grants). This study was supported by a research grant from the National Research Foundation (NRF) of South Africa, and the National Centre for Research and Development (NCBR), Poland, within the Poland‐South Africa Agreement on Science and Technology (PL‐RPA/BEW/01/2016).http://onlinelibrary.wiley.com/journal/10.1111/(ISSN)1474-919X2020-10-01hj2019Oral Pathology and Oral Biolog

Afryka w twórczości Christiny Hachfeld-Tapukai i Ilony Marii Hilliges

W mojej rozprawie doktorskiej rekonstruuję obraz Afryki przedstawiony w twórczości niemieckich pisarek Christiny Hachfeld-Tapukai i Ilony Marii Hilliges. Pierwsza z nich wyjechała do Kenii, gdzie wyszła za mąż za wojownika Samburu i zamieszkała w jego wiosce. Druga natomiast spędziła kilka lat w Nigerii i związała się z mężczyzną z plemienia Joruba. Ich publikacje zaliczyć można do nurtu literatury popularnej, a znaczna ich część to książki autobiograficzne. Moja rozprawa wpisuje się w kontekst badań nad przestrzenią w literaturze, odwołując się jednocześnie do wybranych socjologicznych i antropologicznych koncepcji przestrzeni. Celem dysertacji jest wykazanie zasadności dwóch tez: Obraz Afryki przedstawiony w analizowanej twórczości istotnie różni się ze względu na motywy, które skłoniły autorki do przyjazdu na Czarny Ląd, jak i doświadczenia zebrane przez nie na tym kontynencie. Użycie pojęcia przestrzeni jako narzędzia interpretacji tekstu literackiego skutecznie uwypukla dyferencje kulturowe oraz umożliwia ich pogłębioną analizę. Praca składa się z sześciu części. Pierwsza obejmuje wstęp oraz rozważania metodologiczne, w których przedstawiam wybrane teorie przestrzeni. Z dziedziny filozofii przywołuję m.in. koncepcje Arystotela, Kartezjusza, Immanuela Kanta, Edmunda Husserla, Martina Heideggera i Romana Ingardena, natomiast z zakresu socjologii i antropologii sięgam do prac Emila Durkheima, Alferda Schütza i Edwarda Twitchella Halla. Ponadto przytaczam wybrane ujęcia badawcze socjologii miasta oraz rozważania dotyczące domu. Kolejny fragment pracy poświęcony jest zjawiskom, które mają istotny wpływ na postrzeganie przestrzeni. Podejmuję się w nim podsumowania spacjalnych aspektów religii, magii i rytuału, opierając się przede wszystkim na publikacjach Jamesa George’a Frazera i Bronisława Malinowskiego. Pierwszą część rozprawy zamyka przedstawienie stanu badań i recepcji utworów autorek. Analizie twórczości Christiny Hachfeld-Tapukai poświęcam drugą część pracy, którą rozpoczynam wprowadzeniem w życie i dorobek literacki pisarki. Rekonstruuję afrykańskie przestrzenie występujące w materiale empirycznym, do których należą: wioska, chata, dom, natura, miasto oraz droga. Analogiczną strukturę posiada część trzecia, dedykowana utworom Ilony Marii Hilliges. Streściwszy biografię autorki, analizuję związki między postrzeganiem przestrzeni a praktykami religijnymi i magicznymi, przedstawionymi w badanej twórczości. Ponadto rekonstruuję następujące formy spacjalne: dom, wioska, natura, miasto oraz droga. W czwartej części dokonuję syntezy moich rozważań, zestawiam motywacje, które skłoniły autorki do przybycia do Afryki, oraz sposób postrzegania przez nie otaczającego świata i rozgrywających się w nim zdarzeń, wskazując, że znajdują one odzwierciedlenie w ich twórczości literackiej. Następnie porównuję afrykańskie przestrzenie opisane w poprzednich dwóch częściach. Tę część zamykam konkluzją na temat podobieństw i różnic w kreacji przestrzeni afrykańskich w publikacjach autorek. W piątej części podsumowuję przeprowadzone przeze mnie badanie. Dysertację kończę wykazem literatury, wykorzystanej w mojej pracy