MyD 88 and TLR-9 polymorphism in children diagnosed with sepsis.

TEZ8772Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012.Kaynakça (s. 82-89) var.ix, 93 s. : res. ; 29 cm.Aim: We aimed to investigate the MyD 88 and TLR-9 polymorphisms which have important roles in immune system in septic children and to evaluate whether or not a risk factor in the development of sepsis. Material and methods: 130 patients, 65 of whom were diagnosed with sepsis in study group and 65 of whom were without sepsis in control group, were included between April 2010 and January 2012 in Pediatric Intensive Care Unit in Çukurova University. The demographic characteristics, including PIM II, PRISM II scores, underlying diseases, cultures, organ failure, the treatment modalities and the treatment results were recorded. After DNA had been obtained from blood samples in study and control group, polymorphisms of MyD 88 and TLR-9 were analyzed. According to the genotype and allel frequencies, the distributions of polymorphisms of MyD 88 SNP -938 C/A (rs4988453), MyD 88 SNP 1944 C/G (rs4988457), TLR-9 SNP 2848 A/G (rs352140) and TLR-9 SNP 1237 C/T (rs5743836) were analyzed in both study and control group. Results: Median age (p=0.254) and gender (p=0.724) were not statistically significant in study group. Statistically C/C genotype of MyD 88 SNP -938 were more signficant than that of C/A genotype in patient group (p=0.002). No statistically significant difference was found between study and control group in terms of MyD 88 SNP 1944 genotypes, TLR-9 SNP 2848 genotypes and TLR-9 SNP -1237 genotypes (p=0.272, p=0.921, p=0.232, respectively). The mortality was 23,07 % in patients with sepsis. Conclusion: We assume that the studies related with gene polymorphism could have a beneficial role in order to the determining of sepsis tendency and management of treatment in sepsis. It was shown that children with MyD 88 SNP -938 C/C genotype had more tendency to sepsis in our study. However further studies should be performed for the exact causes of sepsis tendency in a large population.Amaç: Bu çalışmada amacımız, sepsis tanısıyla takip edilen çocuklarda immun sistemde önemli rolleri olan MyD 88 ve TLR-9 polimorfizmlerini değerlendirmek ve sepsis gelişiminde risk faktörü olup olmadıklarını araştırmaktı. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya 2010 Nisan ve 2012 Ocak tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi' nde sepsis tanısı alan 65 hasta ve kontrol grubu olarak da sepsis olmayan 65 hasta olmak üzere toplam 130 hasta alındı. PIM II, PRISM II skorları, altta yatan hastalıklar, kültürler, organ yetmezliği, tedavi yöntemleri ve sonuçlarını içeren demografik özellikler kaydedildi. Çalışma ve kontrol grubunda, kan numunelerinden DNA elde edilip MyD 88 ve TLR-9 polimorfizmleri çalışıldı. Hasta ve kontrol grubu arasında MyD 88 SNP -938 C/A (rs4988453), MyD 88 SNP 1944 C/G (rs4988457), TLR-9 SNP 2848 A/G (rs352140) ve TLR-9 SNP 1237 C/T (rs5743836) polimorfizmlerin genotip ve allel frekanslarına göre dağılımları incelendi. Bulgular: Çalışma grubu ile kontrol grubu arasında yaş ortalaması (p=0.254) ve cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı (p=0.724). Hasta grubunda MyD 88 SNP -938' in C/C genotipi, C/A genotipine göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.002). Çalışma ve kontrol grupları arasında MyD 88 SNP 1944, TLR-9 SNP 2848 ve TLR-9 SNP -1237 genotipleri açısından anlamlı bir farklılık tespit edilmedi (sırasıyla p=0.272, p=0.921, p=0.232). Sepsisli hastalarda mortalite % 23.07 idi. Sonuç: Gelecekte gen polimorfizmi ile ilgili çalışmaların sepsise yatkınlığı belirlemede ve tedavi yönetiminde faydalı olabileceğini düşünmekteyiz. Çalışmamızda MyD 88 SNP -938 C/C genotipine sahip hastalarımızın daha fazla sepsise yatkın olduğu görüldü. Sepsise yatkınlığın kesin nedenlerini belirlemek için daha geniş populasyonu içeren çalışmalar yapılmalıdır.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: TF2010LTP25

Çocuklarda QT uzaması yapan ilaçlarla zehirlenmelerde düzeltilmiş QT ve Tp-e/QTc süreleri karşılaştırması

Introduction: Childhood intoxications are among the most common reasons for admission to the emergency department. The aim of this study is to evaluate whether there is a primary marker that can determine the risk of arrhythmia by comparison of QT, QTc, QT/QTc, Tp-e/QT, Tp-e/QTc intervals in drug intoxications with prolonging QTc which can be fatal by causing arrhythmia in children. Materials and Methods: In this study, 55 patients who were admitted to Pediatric Emergency Department of Training and Research Hospital between January 2018 and August 2019 within the first 6 hours due to intoxication with QTc prolongation and followed up in our pediatric emergency department were retrospectively reviewed. In patients hospital records, age, sex, medication, time of application, clinical and physical examination findings, vital signs, treatments and results, laboratory findings, electrocardiogram findings at the time of admission hospital and in the 6. hour control, QT, QTc, Tp-e, Tp-e/QT and Tp-e/QTc times were recorded. Results: The median age of the patients in study was 155±77.2 months. The number of female patients was 33 (60%) and the number of male patients was 22. There was a statistically significant difference between leukocyte count, hemoglobin, platelet,bun, creatinine, SGPT and calcium values at the time of admission and control at the 6th hour. There was no statistically significant difference between CK-MB and troponin levels. Also, there was no statistically significant difference between QT, QTc, QT/QTc, Tp-e/QT and Tp-e/QTc intervals. But there was a statistically significant difference between Tp-e/QTc ratio and gender. Conclusions: Although QTc interval continues to be used to determine the risk of arrhythmia in children with drugs prolonging QTc, it may be significant to compare Tp-e and Tp-e/QTc ratio. However, studies involving a larger number of patients are needed to determine whether Tp-e interval and Tp-e/QTc ratio are a priority marker.Giriş: Çocukluk çağı zehirlenmeleri sık görülen acile başvuru nedenleri arasındadır. Bu çalışmada amacımız aritmiye neden olarak ölümcül olabilecek QTc uzaması yapan ilaçlarla zehirlenmelerde QT, QTc, QT/QTc, Tp-e/QT, Tp-e/ QTc oranlarını karşılaştırarak çocuklarda aritmi riskini belirleyebilecek öncelikli bir belirteç olup olmadığını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Ocak 2018 ve Ağustos 2019 tarihleri arasında Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil servisine QTc uzaması yapan ilaçlarla zehirlenme nedeniyle ilk 6 saat içerisinde başvuran ve çocuk acilimizde takip edilen 55 hastanın dosyası retrospektif olarak incelenmiştir. Hasta dosyalarından yaş, cinsiyet, aldığı ilaç, müracaat süresi, klinik bulgu ve fizik muayene bulgusu,vital bulgular, yapılan tedavi ve sonuçları laboratuar bulguları ve başvuru anı ve kontrol bakılan 6. saat EKG (elektrokardiyografi) bulguları, QT, QTc, Tp-e, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc süreleri kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortancası 155±77,2 ay idi. Kız hasta sayısı 33(%60), erkek hasta sayısı 22 (%40) idi. Çalışmamızda hastaların başvuru anı ve 6. saatte bakılan lökosit sayısı, hemoglobin, platelet, bun, kreatinin, SGPT ve kalsiyum değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı (p0,05).EKG’lerinde QT, QTc, QT/QTc, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Tp-e/QTc süreleri ve cinsiyet arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık mevcuttu (p<0,05). Sonuç: Çocuklarda QTc uzatan ilaçlarla zehirlenmelerde aritmi riskini belirlemek için QTc süresi kullanılmaya devam etmekle birlikte Tp-e ve Tp-e/QTc sürelerinin öncelik bir belirteç olup olmadığını belirlemek için daha fazla sayıda hasta popülasyonu içeren çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır

Nötrofil-Lenfosit Oranlarının, Platelet Belirteçlerinin ve Sodyum Düzeyinin Febril Nöbetler ile İlişkisi

Amaç: Çocuk acil servise febril nöbet ile başvuran hastaların laboratuvar parametrelerini belirlemek ve bunların basit ve komplike nöbet ayrımındaki önemini göstermektir. Gereç ve Yöntem: Aralık 2019-Mart 2020 tarihleri arasında Adana Şehir Hastanesi Çocuk Acil Bölümü’ne febril nöbet ile başvuran hastaların başvurudan sonraki ilk bir saat içindeki nötrofil-lenfosit oranları, platelet değerleri ve sodyum düzeyleri incelendi. Bulgular: 138 basit ve komplike febril nöbet hastası çalışmaya alındı. 111’i (% 80,4) basit febril nöbet 27’si (% 19,5) komplike febril nöbetti. Nötrofil/lenfosit oranları ile Mean Platelet volüm/platelet oranları arasında basit ve komplike nöbet ayrım bakımından anlamlı bir farklılık saptanmadı (p> 0,05). Ancak febril nöbet ile başvuran hastaların % 65,2’de hiponatremi olup basit ve komplike nöbetler bakımından anlamlı farklılık mevcuttu (p:0,006). Tekrarlayan nöbet riski yönünden farklılık saptanmadı (p> 0,05). Sonuç: Hiponatreminin febril nöbete yatkınlık sağlayan bir neden olabileceği düşünüldü

Ecballium Elaterium Poisoning in Pediatric Emergency Service: A Case Report

Background Ecballium elaterium is the only species belonging to the genus Ecballium of Cucurbitaceae family. It is native to the Mediterranean region. Despite its side effects, E. elaterium has still been being used as an alternative treatment agent for sinusitis, cirrhosis, rheumatic diseases and hemorrhoids for its anti-inflammatory and cathartic actions. Herein we discuss a pediatric case showing gastrointestinal side effects after ingesting E. elaterium. Case Report: A six-year-old boy admitted to Çukurova University Medical Faculty Pediatric Emergency Department, Turkey, for vomiting one hour after ingesting a green plant which he had tasted to satisfy his curiosity. Physical examination, vital signs and laboratory tests revealed normal. The ingested plant was defined to be E. elaterium. Maintenance fluid infusion, 1 mg/kg ranitidine and sucralfate medications were commenced. During the follow-up, the patient developed numbness of the tongue and hyper-salivation, without any signs of uvular edema or other system findings. Further follow-up showed stable vital signs within the normal range with no additional complications. The patient was sent home with the cure and recommendations. Discussion: The plants and herbs that are used as agents of alternative or complementary medicine may as well be accidentally or curiously taken by children leading to unwanted intoxication cases. Pre-encounter actions to prevent such cases are as important as any post-exposure clinical interventions to impede the unwanted consequences. One such measure might be a more intensive public information policy underscoring the fact that plants have the potential to be noxious and may cause serious side effects and even death

Scorpion Sting in Pregnancy

Akrep sokması sonrasında hafif yerel bulgulardan yaşamı tehdit edebilecek ağır sistemik bulgulara kadar değişebilenklinik seyir gözlenebilir. Bu olgu sunumumuzda, literatürde kısıtlı bilgiye sahip olduğumuz ve çocuk acillerde nadirkarşılaştığımız akrep sokması sonrası çocuk acile başvuran bir gebede ve fetüste akrep toksininin etkilerini tartışmayıamaçladık. Olgumuz 17 yaşında 35 gestasyonel hafta+1 günlük gebe akrep sokması sonrasında acile başvurdu. Yerelbulgu dışında belirti ve bulgusu olmayan hasta, herhangi bir tedavi verilmeden yakın izlendi. Hastada ve fetusta yirmidört saatte herhangi bir bulgu gelişmemesi üzerine önerilerle taburcu edildi.Sonuç olarak, akrep sokması farklı klinik bulgularla acile başvurabilir. Tedaviyi düzenlerken akrep antiserumunun yanetkileri de düşünülerek hareket edilmeli, hastanın kliniğine göre karar verilmelidir. Gebelikte akrep sokmasıyla ilgili sınırlı bilgiye sahip olduğumuz için gebe hasta grubunda hem anne, hem fetus göz önüne alınarak tedavi seçenekleri değerlendirilmelidir CAYD 2015;2(1):41-44.Scorpion stings are rarely encountered in the pediatric emergency department. Post-sting clinical manifestations range from mild localized skin erythema to life-threatening systemic reaction. We present a case ofscorpion sting in a 17 years old, 35 weeks +1 day pregnant female evaluated in our emergency department. The patient presented to our emergency department with localized skin irritation at the site of the sting. No symptoms of systemic involvement were noted in the ED and the patient was admitted to the hospital for further evaluation. No anti-venom was administered during hospitalization and the patient was discharged home in good condition and no adverse e?ects were noted on the unborn fetus. Conclusion: In pregnant patients with scorpion sting and localized skin irritation following scorpion sting anti-venom may be safely withheld. Decisions regarding the use of anti-venom in pregnant women should be carefully considered given the limited information on the safety pr

Isolated left pulmonary agenesis

Pulmoner agenezi, akciğer parankiminin, bronşların ve kan damarlarının tüm olarak bulunmadığı nadir bir konjenital anomalidir. Ne-- deni bilinmemektedir. Olguların %50'sinde özellikle de sağ pulmoner agenesiste, kardiyovasküler, kas-iskelet, gastrointestinal ve renal anomaliler eşlik eder. Sol pulmoner agenezis ve kardiyak anomali eşlik etmeyenlerde prognoz daha iyidir. Bu yazıda, başka konjenital malformasyonlar olmaksızın, sol akciğer agenezisi olan yaşında bir erkek çocuk sunulmuştur. CAYD 2015;2(2):87-90.Pulmonary agenesis is rare congenital anomaly, consisting of complete absence of the lung parenchyma, bronchi, and pulmonary vessels. The cause is unknown. In 50% of cases, especially in cases of right lung agenesis, cardiovascular, musculoskeletal, gastrointes— tinal, and renal malformations are also present. The prognosis is better in cases of left lung agenesis and when there is no cardiac mal— formation. Herein, we report the clinical case of 5-year-old boy with left lung agenesis, without any other congenital malformations. CAYD 2015;2(2):87—90

A Case of Carbon Monoxide Poisoning in which the Diagnosis was Rejected by the Family

Karbonmonoksit (CO) renksiz, kokusuz, tatsız ve irritan olmayan bir gaz olması nedeniyle zehirlenildiğinin fark edilmesi oldukça zordur. İstatistikler, ülkemizde CO zehirlenmesi ve buna bağlı ölümlerin en çok ısınma amaçlı kullanılan sobalardan kaynaklandığını göstermektedir. Bulantı, baş ağrısı ve sersemlik hissinden, komaya kadar değişen klinik görünümü olabilir. Bu çalışmada, iki kez aynı tabloda acil servisimize başvuran, CO zehirlenmesi düşünülen, temas öyküsü olmayan, tüm aile fertlerinin de farkında olmadan etkilendiği bir olgu sunulmuştur.It is very difficult to recognize carbon monoxide (CO) poisoning since CO is a colorless, odorless, tasteless, and non-irritating gas. Statistical data indicates that CO poisoning and related deaths in Turkey are mostly caused by coal burning stoves used for heating. There are a wide variety of clinical features, ranging from nausea, headache and dizziness to coma. In this study, we present a case of poisoning in a patient who attended the emergency department twice with the same clinical signs. The patient was considered to have CO poisoning, had no anamnesis of exposure, and all family members were affected without being aware of it

Uncontrolled Agitation and Flushed Face Due to Tropicamide: A Missed Diagnosis

Introduction: Topical ophthalmic drugs that are not used in appropriate doses may lead to overdose symptoms. Case Report: A 2-month-old boy presented to the emergency department with extreme agitation, flushed face, mydriasis, cataract in the left eye, dry oral mucosa, spasticity in all extremities, and wheezing. It was learned that the patient had been receiving eye drops containing tropicamide at repeated doses before ophthalmologic evaluation. Pheniramine maleate and methylprednisolone were given to counter the drug-related side-effects or allergic reactions to the eye drop. At the follow-up, his symptoms and findings had become exacerbated, and he was admitted to the pediatric intensive care unit due to shock and drug-related anticholinergic toxicity. Conclusion: This case illustrates the importance of recognizing toxidromes at differential diagnosis and is the first reported pediatric case with tropicamide-induced anticholinergic syndrome

Knowledge and Attitudes of Parents Regarding Fever in Children

Amaç: Ateş çoğu kez ciddi bir hastalık belirtisi olmamasına rağmen, aileleri kaygılandıran ve çocuk acil birimlerine sıklıkla başvuruya neden olan bir yakınmadır. Doğal bir savunma düzeneği olduğu sağlık çalışanlarınca bilindiği halde, ailelerin ateş düşürücü ilaç kullanımına erken ve sık başvurduğu görülmektedir. Bu çalışma üçüncü basamak çocuk acil birimimize ateş yakınmasıyla getirilen hastaların ebeveynlerinin konu ile ilgili bilgi düzeyi, tutum ve davranışlarını belirleyen tanımlayıcı bir çalışmadır.Yöntemler: Ateş yakınmasıyla getirilen çocukların ebeveynlerine araştırmanın amacı ile ilgili bilgi aktarılıp, yüzyüze görüşme yapılarak 22 soruluk anket formu uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmamıza %91'i anne olmak üzere 200 ebeveyn katıldı. Hastalarımızın %73'ü sadece ateş yakınması ile başvurdu. %36'sının başvuru sırasında >38 °C vücut sıcaklığı olduğu görüldü. Ebeveynlerin %58 ateşi >38 °C olarak tanımladığı, %47,5'inin ise ateşi ölçerek belirlediği, %84,5'inin evinde ateş ölçer bulundurduğu, %62,5'inin ateş hakkında bilgiyi sağlık personelinden aldığı görüldü. Ebeveynlerin eğitim düzeyinden bağımsız olarak %83,5 oranında hekim önerisiyle doğru dozlarda ilaç uyguladıkları belirlendi. Sonuç: Önceki çalışmalara göre ateş ile ilgili ebeveynlerin bilgi ve hekim ile iletişim aşamasında ılımlı düzeyde iyileşme olduğu düşüncesine varılmıştır. Ailelerde ateş varlığında panik hali, kaygı duygusu ve yanlış uygulamaların devam ettiği görülmüştür. Bu nedenle de kapsamlı aile eğitimlerinin olması gerektiği ve süreğen eğitim ile ateşli çocuğun yönetiminin geliştirilebileceği, acil birimlerine başvuruların azaltılabileceği kanaatine varılmıştır.Introduction: Although fever is mostly not a sign of a serious disease, it causes concern in parents as well as frequent admissions to pediatric emergency units. Healthcare professionals are aware that fever is a natural defense system of the body, however, most families administer antipyretics early and frequently. The present study was performed as a descriptive study to demonstrate the level of knowledge, attitudes and behavior patterns regarding fever among the parents of patients brought to our tertiary care pediatric emergency unit with the complaint of fever. Methods: The researchers approached parents in the emergency department and informed them about the study. A 22-item questionnaire was given to the parents. Results: A total of 200 parents participated in the study and 91% of them were mothers. 73% of patients presented to the emergency department with the only complaint of fever. At admission, 36% of patients were found to have a body temperature of >38 °C. 58% of parents reported a temperature of >38 °C to define fever. 47.5% of parents determined fever by measurement and 84.5% of them reported having temperature measurement device in their house. 62.5% of participants stated that they have acquired knowledge about fever from health professionals. The majority of parents (83.5%), independent from their educational level, were using antipyretics with a right dose and interval based on healthcare professionals' recommendations. Conclusion: Compared to the previous studies, a moderate improvement was noted in the parents' knowledge of fever and their communications with the physicians. However, parents still continued to experience a state of panic and anxiety, and to perform incorrect interventions. There is still a need for comprehensive family educations, and continuous education may improve the management of children suffering from fever and reduce the number of emergency department admissions