Interosseos Muscle Atrophy and Ulnar Neuropathy: Case Reports

İnterosseoz kas atrofisi, farklı nedenlere bağlı gelişen klinik bir tablodur. Tanıda öykü, nörolojik muayene, görüntüleme ve elektrofizyolojik bulgular önemlidir. Bu yazıda interosseoz kas atrofisi olan ve farklı etyolojik nedenlerin saptandığı olguları sunmak ve interosjeoz kas atrofisi nedenlerini gözden geçirmeyi amaçladık.Interosseous muscle atrophy, is a clinical entity due to different reasons. The medical history, neurologic examination, neuroimaging and electrophysiological findings are important in diagnosis. In this article, we aimed to present patients with interosseous muscle atroph y with different etiologic factors and to review the causes of interosseous muscle atrophy

Transient Gyral Enhancement After Epileptic Seizure in a Patient with CREST Syndrome

Sınırlı skleroderma; otoimmün bağ dokusu hastalığı olan sklerodermanın bir formudur ve CREST sendromu (kalsinozis kutis, Raynaud fenomeni, özefageal dismotilite, sklerodaktili ve telenjiektazi) olarak da adlandırılır. Sklerodermada nörolojik tutulum diğer sistem tutulumlarına göre daha az görülür. Epileptik nöbet ise nadir görülen nörolojik komplikasyonlardandır. Hastalıkta giral kontrastlanma beklenen bir bulgu değildir. Giral kontrastlanma, beyin parankiminin yüzeyel kontrast tutulumudur ve genellikle vasküler, enflamatuvar, enfeksiyöz ve neoplastik süreçler sonucu ortaya çıkar. Üç yıldır CREST sendromu tanısı olan 67 yaşında kadın hasta hastanemize başvurdu. Üç gün önce epileptik nöbet geçirmişti ve nöbet sonrasında davranış değişiklikleri mevcuttu. Özgeçmişinde epileptik nöbet hikayesi yoktu. Nörolojik muayenesinde; apatikti ve kooperasyonu kısıtlı idi. Derin tendon refleksleri yaygın olarak artmıştı, sağda Hoffman ve Babinski refleksleri pozitifti. Laboratuvar incelemelerinde anti-nükleer antikor pozitifti (1/1000) ve anti-sentromer antikor pozitifti. Kontrastlı kraniyal manyetik rezonans görüntülemede (MRG) sol paryeto-oksipital bölgede giral kontrast tutulumu izlendi. Beyin omurilik sıvısı tetkikleri normal sınırlarda idi. Çekilen elektroensefalografide; diffüz serebral disfonksiyon gözlendi. Yatışında hastaya antiepileptik tedavi başlandı. Takipte hastanın apatisi ve kooperasyon kısıtlılığı düzeldi. Nöbeti tekrarlamadı. On gün sonra çekilen kontrol kontrastlı kraniyal MRG'de giral kontrastlanmanın büyük ölçüde azaldığı gözlendi. CREST sendromunda nörolojik tutulum nadirdir ve hastalık seyrinde epileptik nöbet gözlenmesi literatürde sınırlı sayıda yer almıştır. Giral kontrastlanma vasküler ve enflamatuvar süreçlere ikincil olarak ortaya çıkabilmektedir fakat epileptik nöbet sonrası geçici olarak gözlenebildiği de akılda tutulmalıdırLimited scleroderma, also termed CREST syndrome (calcinosis cutis, Raynaud’s phenomenon, esophageal dysmotility, sclerodactyly and telangiectasia), is a form of scleroderma which is an autoimmune connective tissue disease. Neurological involvement is less common than other system involvements in scleroderma. Epileptic seizure is a rare neurological complication. Gyral enhancement is not an expected finding during disease. Gyral enhancement is contrast enhancement of superficial brain parenchyma and it usually occurs as a result of vascular, inflammatory, infectious and neoplastic processes. A-sixty-seven-year old female patient, who was diagnosed as CREST syndrome for three years was admitted to our hospital. She had an epileptic seizure three days ago and behavioral changes after the seizure. There was not epilepsy diagnosis in her medical history. In neurological examination; she was apathic and deep tendon reflexes were hyperactive, Hoffman’s and Babinski reflexes were positive on the right side of her body. In laboratory studies; anti-nuclear antibody was positive at 1/1000 and anti-centromere antibody was positive. On contrast-enhanced cranial magnetic resonance imaging (MRI); gyral enhancement was observed in the left parieto-occipital region. Cerebrospinal fluid tests were within normal limits. Electroencephalography demonstrated diffuse cerebral dysfunction. We administrated antiepileptic drug to the patient during hospitalization. On the follow up, apathy and restriction of the cooperation were improved. Epileptic seizure did not recur. After ten days, in the control cranial MRI, gyral enhancement was reduced significantly. Neurological involvement in CREST syndrome is rare and epileptic seizures have been appeared in a limited number in the literature. Inflammatory and vascular processes can cause gyral enhancement, but also it must be kept in mind that gyral enhancement can be observed transiently after epileptic seizur

Relationship of cognitive functions with daily living activities, depression, anxiety and clinical variables in hospitalized elderly patients

Giriş: Yaşlı hastalardaki bilişsel bozulma, işlevsel kayıp için bir risk faktörü olarak tanımlanmıştır. Bu işlevsel bozukluk; demans, depresyon, anksiyete veya medikal hastalıkların belirtisi olabilmektedir. Bu çalışma; hastanede yatan yaşlı hastalarda bilişsel bozukluk sıklığını saptamak ve hastaların bilişsel durumları ile sosyodemografik değişkenler, günlük yaşam aktiviteleri, anksiyete ve depresyon arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı özellikteki bu çalışmanın örneklemi Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde yatarak tedavi gören 65 yaş ve üstü 243 hastadan oluşmaktadır. Hastaları değerlendirmek için Sosyodemografik veri formu, Standardize Mini Mental Test (SMMT), Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği, Lawton– Brody Enstrumental Günlük Aktiviteler Ölçeği, Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ) ve Beck Anksiyete ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların 106’sı (%43,6) kadın, 137’si (%56,4) erkektir. Hastalar, SMMT 23/24 kesme puanına göre iki gruba ayrılmıştır. Bilişsel işlev bozukluğu; ileri yaş, kadın cinsiyet, düşük eğitim ve sosyo-ekonomik düzey, kırsal kesimde yaşayan hastalarda istatistik olarak anlamlı olarak daha sık bulunmuştur. Bilişsel işlev bozukluğu olan grubun temel ve yardımcı günlük yaşam aktivitelerinde ve beslenmelerinde daha çok sorun olduğu, anksiyete ve depresyon puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışmamızda, bilişsel yıkım ve GDÖ’ne göre olası depresyon sıklığı sırasıyla %56 ve %48 olmasına rağmen; hastaların sadece %10,5’inin daha önce psikiyatri doktoruna başvurduğu, %9.3’ünün psikiyatrik bir tedavi aldığı öğrenilmiştir. Sonuç: Bilişsel işlevler bozuldukça günlük yaşam aktiviteleri gerilemekte, beslenme bozulmakta ve bağımsız iş yapabilme kapasitesi olumsuz yönde etkilenmektedir. İleri yaş, kadın cinsiyet, düşük eğitim düzeyi ve sosyoekonomik düzey, kırsal kesimde yaşamak bilişsel işlevlerde gerileme ile yakından ilişkilidir. Yaşlılardaki bilişsel gerileme depresyon ve anksiyete ile de ilişkili olabilir. Çalışmamızın sonuçlarına göre; tıbbi hastalığı olan yaşlılardaki bilişsel sorunlar, depresyon ve diğer psikiyatrik sorunların fark edilmemesinin, yaşlı hastaların zihinsel sağlığını olumsuz etkileyebileceği kanaatindeyiz. Yaşlı hastalarla karşılaşan tüm hekimlerin tarama testlerini kullanarak bilişsel yıkım ve depresyonu taraması önemlidir.Introduction: Cognitive impairment in elderly patients, which may be a sign of dementia, depression, anxiety or medical diseases, has been determined as a risk factor for functional loss. In this study, we aimed to investigate the frequency of cognitive impairment and to investigate the relationship of cognitive status with sociodemographic variables, daily living activities, anxiety and depression in elderly inpatients. Method: The sample of this cross-sectional and descriptive study consists of 243 patients aged 65 years and older who were hospitalized in Bülent Ecevit University Hospital. A sociodemographic questionnaire,, the Mini-Mental State Examination (MMSE), Activities of Daily Living Scale, Lawton-Brody Instrumental Daily Activities Scale, Geriatric Depression Scale (GDS) and the Beck Anxiety Inventory were used for data collection. Results: One hundred and six (43.6%) patients were female and 137 (56.4%) were male. The patients were divided into two groups according to the Mini-Mental State Examination (MMSE) 23/24 cut-off score. The cognitive decline was statistically significantly more frequent in patients who were older, female, less educated, low socioeconomic status, and living in rural areas. There were more problems in the basic and instrumental activities of daily living and nutrition in patients with cognitive decline. Anxiety and depression scores were higher in this group. In our study, although the frequency of cognitive decline and depression according to GDS were 56% and 48%, respectively; we found that only 10.5% of patients applied to the psychiatrist, and 9.3% of patients received psychiatric treatment. Conclusion: Cognitive decline may cause deterioration in the daily living activities, nutrition and capacity for independent functioning. Older age, female, low education, low socioeconomic status and living in rural area are important risk factors for cognitive impairment. Cognitive decline in older age may be associated with depression and anxiety. We assume that when cognitive decline, depression and other psychiatric problems are unidentified, it may contribute to deterioration of mental health in medically ill elderly

Relationship of Cognitive Functions with Daily Living Activities, Depression, Anxiety and Clinical Variables in Hospitalized Elderly Patients

ABSTRACT Introduction: Cognitive impairment in elderly patients, which may be a sign of dementia, depression, anxiety or medical diseases, has been determined as a risk factor for functional loss. In this study, we aimed to investigate the frequency of cognitive impairment and to investigate the relationship of cognitive status with sociodemographic variables, daily living activities, anxiety and depression in elderly inpatients