The Additional Diagnostic Contribution of Cerebrospinal Fluid Cytokine Levels to the Routine Assessment of Cerebrospinal Fluid in the Diagnosis of Ventriculitis.

TEZ10422Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 55-60) var.viii, 61 s. : tablo ; 29 cm.Amaç: Şant enfeksiyonları ile beraber görülen ventrikülit; tanısı ve tedavisi güç, yüksek maliyetli enfeksiyonlardır. Ventrikülit tablosu sıklıkla uzun süren enfeksiyonlara işaret etmektedir. Kesin tanısı için kültürde üreme saptanması gerekmektedir. Kültür sonuçlarının çıkması 48-72 saat kadar sürdüğünden tanısı sıklıkla gecikmeli olarak koyulabilmektedir. Şant enfeksiyonlu hastalarda kültür sonucunu beklemeye gerek kalmadan tedaviyi yönlendirebilecek yeni tanısal parametreler araştırılmaktadır. Bizde çalışmamızda BOS’da proinflamatuar sitokinler olan IL-1? ve TNF?’yı araştırarak ventrikülit tanısında ne kadar etkin parametreler olduğunu sorguladık. Gereç ve yöntem: Aralık 2012-Aralık 2013 tarihleri arasında acil servise hidrosefali nedeniyle başvuran, ventriküloperitoneal şant ve/veya eksternal ventriküler drenaj takılmış, ventrikülit şüphesi olan toplam 34 hasta çalışmaya alınmıştır. Bu 34 hasta; 19 örnekten oluşan hasta grubu ve 15 örnekten oluşan kontrol grubu olarak ikiye ayrılmıştır. Hastaların başvuru anındaki kan ve BOS örnekleri alınıp değerlendirilmiştir. Kanda beyaz küre, sedimentasyon ve CRP değerlerine bakılmıştır. BOS’da IL1-? ve TNF? değerlerine bakılıp, BOS kültüründe üreme sonuçları takip edilmiştir. Bulgular: Hasta grubunda IL-1? değerinin kontrol grubuna göre anlamlı olarak arttığı bulunmuştur( p:0.0001). Yalnızca hasta grubunda değerlendirildiğinde; Kültürde üremesi olan ventrikülit kabul edilen hastalarda, üremesi olmayanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p:0.009). IL-1?’nın 4.0pg/ml üzerinde olduğu hastalarda %90.9 sensitivite ve %82.6 spesifite ile kültürde üreme ihtimali %92.7’dir. Sonuçlar: IL-1? ventrikülit tanısında kullanılabilecek güvenli bir parametredir.Object: Ventriculitis associated with shunt infections are high cost infections and there are such difficulties in diagnosis and treatment. These infecions are long term treatment required infections and reproduction of the infectious agent in cerebrospinal fluid(CSF) culture is needed for the definitive diagnosis. The emergence culture results take up to 48-72 hours so the diagnosis is often recorded as delayed. The new parameters are sought to direct the treatment without the need to wait for the culture outcome. In our study proinflammatory cytokines IL-1? and TNF? are evaluated in CSF tquestione how effective parameters are these in the diagnosis of ventriculitis. Material-methods: 34 patients with ventriculoperitoneal shunt or external ventricular drainage catheter inserted are enrolled to study between December 2012-December 2013 in the suspicy of ventriculitis. The study group consists of two subgroups; patient group(19 patients) and control group(15 patients). Blood and CSF samples are gathered and evaluated in the mean time. WBC, ESR, CRP, IL-1?, TNF? and CSF culture results are used for diagnostic parameters. Findings: IL-1? raises more reliable in patient group versus control group(p:0,0001). Patients with positive CSF culture accepted as ventriculitis; IL- 1? is found significantly higher in patients when comparing patients with negative CSF culture outcome(p:0,009). IL-1? values over 4.0pg/ml; the probability of predicting positive culture outcome is %92.7 with %90.9 sensitivity and %82.6 specifity. TNF? values do not show significant reliable pattern as compared to IL-1?. Results: IL-1? is a reliable parameter which shall be used in the diagnosis of ventriculitis

Double crush root injury in the lumbar spine

nadir görülen bir durumdur. 36 yaşında bayan hasta ciddi bel ve sağ bacak ağrısı şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Lomber omurganın magnetik rezonans görüntülemesi L45 sağ paramedian ve L5-S1 ekstrüde far-lateral disk herniasyonlarını gösterdi. Her iki disk herniasyonu da eş zamanlı sağ L5 köküne baskı yapıyorlardı. L4-5 ve L5-S1 mesafelerine mikrodiskektomiler uygulandı. Ameliyat sonrası dönemde hastanın şikayetleri tamamen düzeldi.is a very rare condition. A 36-year-old female patient presented to our clinic with complaints of severe low back and right leg pain. Magnetic resonance imaging of the lumbar spine revealed a paramedian disc herniation at the L4-5 level and an extruded far-lateral disc herniation at the L5-S1 level. Both disc herniations were compressing right L5 root simultaneously. Microdiscectomies were performed at the L4-5 and L5-S1 levels. Postoperatively, she had complete resolution of her pain complaints

Double crush root injury in the lumbar spine

nadir görülen bir durumdur. 36 yaşında bayan hasta ciddi bel ve sağ bacak ağrısı şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Lomber omurganın magnetik rezonans görüntülemesi L45 sağ paramedian ve L5-S1 ekstrüde far-lateral disk herniasyonlarını gösterdi. Her iki disk herniasyonu da eş zamanlı sağ L5 köküne baskı yapıyorlardı. L4-5 ve L5-S1 mesafelerine mikrodiskektomiler uygulandı. Ameliyat sonrası dönemde hastanın şikayetleri tamamen düzeldi.is a very rare condition. A 36-year-old female patient presented to our clinic with complaints of severe low back and right leg pain. Magnetic resonance imaging of the lumbar spine revealed a paramedian disc herniation at the L4-5 level and an extruded far-lateral disc herniation at the L5-S1 level. Both disc herniations were compressing right L5 root simultaneously. Microdiscectomies were performed at the L4-5 and L5-S1 levels. Postoperatively, she had complete resolution of her pain complaints

Lomber bölgede double-crush kök yaralanması

Double crush root injury in the lumbar spine is a very rare condition. A 36-year-old female patient presented to our clinic with complaints of severe low back and right leg pain. Magnetic resonance imaging of the lumbar spine revealed a paramedian disc herniation at the L4-5 level and an extruded far-lateral disc herniation at the L5-S1 level. Both disc herniations were compressing right L5 root simultaneously. Microdiscectomies were performed at the L4-5 and L5-S1 levels. Postoperatively, she had complete resolution of her pain complaints.Lomber bölgede double-crush kök yaralanması nadir görülen bir durumdur. 36 yaşında bayan hasta ciddi bel ve sağ bacak ağrısı şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Lomber omurganın magnetik rezonans görüntülemesi L4- 5 sağ paramedian ve L5-S1 ekstrüde far-lateral disk herniasyonlarını gösterdi. Her iki disk herniasyonu da eş zamanlı sağ L5 köküne baskı yapıyorlardı. L4-5 ve L5-S1 mesafelerine mikrodiskektomiler uygulandı. Ameliyat sonrası dönemde hastanın şikayetleri tamamen düzeldi

Metastatic Brain Tumors

Metastatik tümör; orjinini Santral Sinir Sistemi (SSS) dışındaki dokulardan alan primer sistemik kanserlerin sekonder olarak SSS ne yayılmasıdır. Erişkinde SSS ne en sık metastaz sırasıyla akciğer, meme, malign melanom, renal hücreli Ca, kolon ve tiroid kanserinden gelir. Akciğer kanseri %30-60 oranında beyine metastaz yapar. Çocukta beyin metastazı oldukça azdır. En sık lösemi, lenfoma, osteogenik sarkom, rhabdamyosarkom ve germ hücreli tümörler beyne metastaz yaparlar. Malign melanom, akciğer, meme ve kolon kanserleri %50 oranında multipl metastaz yaparken renal tümörler tek metastaz yapmaya meyillidir. Akciğer kanseri tanı koyduktan 6-9 ay sonra beyne metastaz yaparken, renal kanser 1 yıl, kolon kanseri 2 yıl, meme kanseri ve malign melanom 3 yıl sonra beyine metastaz yapabilir. %6 olguda primer tümöre ait hiçbir bulgu yokken beyine metastaz olmaktadır. Tedavide verilen ilk ilaç kortikosteroiddir, daha sonra ameliyat, Radyoterapi (RT), Kemoterapi (KT) ve Stereotaktik Radyosurgery (SRS) yapılabilir. Küçük hücreli akciğer kanseri, lenfoma, germ hücreli tümörler RT ve KT'ye hassastırlar. Non small akciğer kanserleri, renal, kolon, malign melanom radiorezistandır. Eğer hastada 3-4 aydan uzun yaşam süresi bekleniyorsa agresif tedavi uygulanır. RT'de verilen dozun total miktarı ve veriliş süresi ile ilgili akut ve kronik komplikasyonlar meydana gelir. Metastatik tümörlerin ameliyatlarında amaç nörolojik defisit olmadan tümörün total çıkartılması, intrakranial basıncın azaltılması ve eğer postoperatuar RT yapılacaksa dozun mümkün olduğu kadar düşük tutulmasıdır. Önceleri multipl metastazlar opere edilmemekte idi ancak ne kadar çok metastaz alınırsa RT ve KT den o kadar çok cevap alındığından günümüzde ameliyat önemlidirMetastatic tumor is secondary spread to the central nervous system of primer systemic cancers originating from tissues other than the central nervous system. In adults; there are metastases respectively from lungs, breasts, malign melanoma, renal cell carcinoma, colon and thyroid cancers.30-60% of lung cancers metastasis to the brain. In children there are quite a few cerebral metastases. Most commonly leukemia, lymphoma, osteogenic sarcoma, rhabdomyosarcoma and germ cell tumors metastasis to the brain. 50% of malign melanoma, lung, breast and colon cancers intend to make multipl metastases but renal cell cancers intend to make solitary metastasis.While lung cancers metastasis to brain in 6-9 months after the definitive diagnosis, renal cancers in 1 year, colon cancers in 2 years, breast cancers and malign melanoma in 3 years metastasis to brain. In 6% of cases there are cerebral metastasis while there isn’t a symptom of a primary tumor.For treatment corticosteroids, surgery, radiotherapy (RT), chemotherapy (CT) and stereotactic radiosurgery (SRS) can be implemented. Small cell lung cancers, lymphoma, germ cell tumors are sensitive to RT and CT. Non small cell lung cancers, renal, colon cancers and malign melanoma are radioresistant. The purposes in the surgery of the metastatic brain tumors are; total resection of tumors without neurologic deficits, decreasing the intracranial pressure and decreasing the dose of postoperative radiotherap

Subdural Hematomu Taklit Eden Meme Karsinomunun Dural Metastazı: Vaka Sunumu

Beraberinde altta yatan serebral metastazlarla birlikte tespit edilen dural metastazlar nadiren gözlenen patolojiler değildirler. Ancak izole dural metastazlar nadir görülen klinik tablolardır. Klinik ve radyolojik olarak nadir görülen bu patolojiler görüntüleme yöntemleri ile subdural hematomlar veya meningiomlar ile karışabilirler. Bu bildiride kliniğimizde tespit edilen subdural hematomu taklit eden dural metastazlı 62 yaşında bayan olgu sunuldu. Radyolojik olarak atipik görünüme sahip subdural hematomlu olgularda metastazların ayırıcı tanıda değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu tarz metastazdan şüphelenilen olgularda kontrastlı görüntüleme yöntemleri uygulanmalıdır.While intracerebral metastases are common, insulated dural metastases are seen very rarely. The clinical and radiological features of this uncommon condition are often unsuspected and could mimic various benign conditions such as meningioma and subdural hematoma (SDH) as reported in the literature. In this report, we presented a case of 62-year-old female patient with dural metastasis from breast carcinoma mimicking subdural hematoma. We describe the presentation, evaluation and differential diagnosis of this rare case. Our experience in this case has led us to consider metastasis as a differential diagnosis even when a subdural hematoma with uncommon radiological image is diagnosed. Contrast enhanced scan techniques should be recommended for patients in whom dural metastasis is suspected

Diffüz İdiopatik İskelet Hiperostozisi: Disfajinin Nöroşirurjikal Sebebi

Diffüz idiyopatik iskelet hiperostozisi, spinal ligamanlar veya paravertebral kasların dejeneratif, travmatik ve inflamatuar patolojileri olmaksızın ventral omurga boyunca osteofitlerin aşırı oluşumuna neden olan kronik bir entesopatidir. Disfaji bu hastalığın en sık görülen ve cerrahi tedavi gerektirebilen semptomudur. Bu makalede, kliniğimizde diffüz idiyopatik iskelet hiperostozisi nedeniyle tedavi uygulanan üç vaka sunulmaktadır. Bu üç hastanın klinik ve tanısal görüntüleme özellikleri ile uygulanan tedaviler ve sonuçları değerlendirildi. Diffüz idiyopatik iskelet hiperostozisi, hastalığın ağır formlarında cerrahi tedavi gerektirebilen idiyopatik romatolojik bir hastalıktır.Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis is a chronic entesopathy which causes excessive formation of osteophytes along the ventral spine in the absence of degenerative, traumatic and inflammatory pathologies of spinal ligaments or paravertebral muscles. Dysphagia is the most common symptom of this disease which may need surgical management. In this article, we report three cases with diffuse idiopathic skeletal hyperostosis treated in our department. The clinical and diagnostic imaging characteristics along with treatments performed and outcomes of these three patients were described. Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis is an idiopathic rheumatological disorder which may need surgical treatments in severe forms of the disease

Yüksek Gradeli Gliom Hastalarında Serum S100B Değerlerinin Değerlendirilmesi

Amaç: Yüksek gradeli glial tümörlerin tanı ve operasyon sonrası takip aşamalarında serum S100B değerlerinin mevcut görüntüleme yöntemlerine ek katkısının değerlendirilmesi ve S100B proteinin yüksek gradeli glial tümörler için bir tümör belirteci veya prognostik faktör olarak kullanılabilirliğinin değerlendirilmesi. Gereç ve yöntemler: Aralık 2013 - Ağustos 2014 tarihleri arasında beyin ve sinir cerrahisi kliniğinde yüksek gradeli glial tümör tanısı ile cerrahi uygulanan 14 olguluk hasta grubu ve sağlıklı bireylerden oluşan 14 kişilik kontrol grubu çalışmaya alınmıştır. Serumda S100B protein değerleri çalışılıp hasta grubundaki olguların görüntüleme yöntemleri ile tümör hacimleri ölçülmüştür. Operasyon öncesi ve sonrasındaki serum S100B değerleri karşılaştırılmıştır. Bulgular: Hasta grubu ile kontrol grubunun S100B değerlerinin karşılaştırılması yapıldığında hasta grubunda S100B değerleri anlamlı oranda daha yüksek bulunmuştur (p 0,05). Ancak total rezeksiyon uygulanan olgularda postop 5. gün yapılan ölçümlerde S100B değerlerinde anlamlı bir düşüş saptanmıştır (p 0,05). But a significant reduction of S100B values was determined in the postoperative day 5 measurements of the patients in whom total resection was performed (p < 0,05). Conclusions: A significant correlation wasn't determined as the assesment of tumor volumes and serum S100B values. The rise of the serum S100B values in the high grade glioma patients was defined but a definitive conclusion wasn't determined because of the false negative values and the minority of the patient group (N=14). We think that more significant and directive conclusions shall be defined with the more comprehensive studies in the oncoming perio