Possibilities of surgical correction of vocal cord palsy after thyroid gland operations

  Wstęp: Powikłania po zabiegach chirurgicznych gruczołu tarczowego są stale najczęstszą przyczyną obustronnego porażenia fałdów głosowych, a zaburzenia oddychania są głównym problemem w tych sytuacjach. Istnieje wiele procedur operacyjnych poszerzenia szpary głośni w przypadku obustronnego porażenia fałdów głosowych. Celem pracy była prezentacja możliwości poszerzenia szpary głośni, ocena wykonywanych technik operacyjnych oraz wyników leczenia w przypadku porażeń fałdów głosowych po zabiegach operacyjnych tarczycy. Materiał i metody: W badaniu oceniono pięć technik operacyjnych: laserowa tylna chordektomia według Denisa i Kashimy, laserowa obustronna arytenoidektomia przyśrodkowa według Crumlaya, laserowa tylna wentrykulo-chordektomia według Pia, laserowa całkowita arytenoidektomia z chordektomią tylną według Ossoffa oraz laterofiksacja według Lichtenbergera. Subiektywnej oceny poprawy wentylacyjnej dokonywano przy użyciu skali VAS. Wyniki: W latach 1998–2014 autorzy zoperowali 270 pacjentów z obustronnym porażeniem fałdów głosowych, z czego 255 (94,4%) przypadków jatrogennych po operacjach tarczycy, a 15 (7,6%) z innych przyczyn. U znacznej większości pacjentów — 77,6%, zastosowano laserową całkowitą arytenoidektomię z chordektomią tylną, a u 13,7% laterofiksację metodą Lichtenbergera. Zabieg operacyjny według Ossoffa pozwala na osiągnięcie dobrych wyników wentylacyjnych: udana dekaniulacja (62,9% po pierwszym zabiegu, 97,6% jako ostateczny odsetek) oraz znaczna lub istotna stopnia subiektywna poprawa wydolności oddechowej u 96% pacjentów. Wnioski: Arytenoidektomia według Ossoffa jest bezpieczną procedurą dającą zadowalające wyniki wentylacyjne. Pacjenci relacjonują satysfakcjonującą jakość życia oraz możliwość powrotu do życia zawodowego. Zdaniem autorów pracy, laterofiksacja powinna pozostać jako alternatywa dla czasowej tracheotomii raczej niż zabieg zasadniczy. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 412–416)    Introduction: Surgery of the thyroid gland remains the main cause of bilateral vocal cord palsy (VCP). Ventilation problem is the main problem in such situations. There are a couple of corrective surgical procedures in the case of VCP. The aim of our study was to show the possibility of widening of the glottis, and to evaluate the techniques and effects of surgical treatments due to bilateral VCP resulting from thyroid gland surgery. Material and methods: Five methods of surgical treatment were used: laser-assisted posterior cordectomy, according to Denis and Kashima; laser-assisted bilateral medial arytenoidectomy, as proposed by Crumley; laser-assisted posterior ventriculocordectomy, as described by Pia; laser-assisted total arytenoidectomy with posterior cordectomy, as presented by Ossoff; and laterofixation, according to Lichtenberger. The postoperative patient’s subjective improvement was assessed using visual analogue scale. Results: Between 1998 and 2014 we operated on 270 patients with bilateral VCP. Paresis occurred as the result of the iatrogenic effect of thyroid gland surgery in 255 patients (94.4%) vs. 15 (7.6%) from other causes. The majority of our patients (77.6%) had undergone laser arytenoidectomy with posterior partial cordectomy, and in 13.7% of them Lichtenberger laterofixation had been performed. Ossoff ’s surgery gives good ventilation results: successful decannulation (62.9% after first surgery; 97.6% final rate) and significant subjective ventilation improvement in 96% of patients. Conclusions: Ossoff ’s laser arytenoidectomy with posterior cordectomy is a safe procedure that gives acceptable ventilation improvement. Patients report satisfactory quality of life and the possibility of returning to active professional life. Laterofixation should be considered as an alternative for tracheotomy rather than permanent procedure. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 412–416)

Transmission matrix of a uniaxial optically active crystal platelet

Expressions corresponding to the transmission of a uniaxial optically active crystal platelet are provided for an optical axis parallel and perpendicular to the plane of interface. The optical activity is taken into account by a consistent multipolar expansion of the crystal medium response due to the path of an electromagnetic wave. Numerical examples of the effect of the optical activity are given for quartz platelets of chosen thicknesses. The optical activity's effects on the variations of the transmission of quartz platelets as a function of the angle of incidence is also investigated.Comment: 18 pages, 12 figures. Accepted to Optics Communications Journa

Zespół Amlot-Lessofa - zespół alergii jamy ustnej

Zespół Amlot-Lessofa (oral allergy sydrome) to zespół zmian alergicznych w obrębie jamy ustnej, takich jak: świąd błony śluzowej, jej obrzęk, zaczerwienienie, którym mogą towarzyszyć objawy ogólne pod postacią bólów brzucha, biegunek, wymiotów, a nawet wstrząsu anafilaktycznego. Objawy te najczęściej spotyka się u pacjentów uczulonych na pyłki roślin, a zależność ta wiąże się z występowaniem reakcji krzyżowych między antygenami pyłków i owoców czy warzyw. Leczenie polega przede wszystkim na unikaniu szkodliwych pokarmów, leczeniu objawowym (leki antyhistaminowe) oraz swoistej immunoterapii

Cuchnienie z ust

Problem cuchnienia z ust dotyczy licznej grupy chorych. Występujący obecnie podział wyróżnia cuchnienie prawdziwe, rzekome i halitofobię. Do przyczyn tego zjawiska można zaliczyć: schorzenia laryngologiczne, stomatologiczne, górnych dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, ogólnoustrojowe i inne. Skuteczne leczenie polega na usunięciu przyczyny wywołującej cuchnienie z ust. Istnieje kilka metod diagnozujących to schorzenie, wśród których złotym standardem jest badanie organoleptyczne

Contrast-Enhanced Ultrasound in the Differentiation between the Most Common Benign Parotid Gland Tumors: A Systematic Review and Meta-Analysis

Recently, contrast-enhanced ultrasound (CEUS) has become a promising tool in distinguishing benign from malignant parotid gland tumors. However, its usefulness in differentiating various benign parotid tumors has not been determined so far. This study aimed to systematically review the literature to determine the utility of CEUS in the preoperative differentiation between pleomorphic adenomas (PAs) and Warthin’s tumors (WTs) of the parotid gland. PubMed, Embase, and Cochrane were searched for English-language articles published until 21 July 2022. Fifteen studies were included. On CEUS examination, a significantly greater percentage of PAs displayed heterogeneous enhancement texture compared to WTs. Contrarily, the enhanced lesion size, the enhancement margin, and the presence of the enhancement rim did not differ significantly between the entities. Significantly longer normalized mean transit time (nMTT) and time to peak (TTP) were observed in PAs. Contrarily, the mean values of area under the curve (AUC) and time from peak to one half (TPH) were significantly higher for WTs. Due to the considerable overlap among the qualitative CEUS characteristics of PAs and WTs, the reproducible, investigator-independent quantitative CEUS measurements have a greater potential to distinguish PAs from WTs, which might influence the selection of an appropriate management strategy