From Simple Liquids to Surgical Instruments: On the History of Ophthalmo-Viscosurgical Devices (OVD)

Nowadays, OVDs are regarded as standard tools in ophthalmic surgery. Their discovery and development started about 70 years ago, in 1934, with isolating hyaluronic acid as the substance o f the vitreous body o f the human eye. Sodium Hyaluronate was the first substance used as an OVD and is now the most widely used material for OVDs used in ophthalmic surgery. It has become “the gold standard” to which all other viscoelastics are compared. Since the introduction of viscoelastic substances in the 1970s the properties of these agents have improved the quality o f anterior segment surgery. Therefore OVDs had — and still have — a great impact on the success of ophthalmic surgery — especially o f cataract surgery and intraocular lens implantation. In vivo studies have proven that the molecular and chemical structure of hyaluronic acid is ideal. Interactions between molecules and receptor tissues and inflammatory and immunogenic reactions have also been studied extensively. This article shows the historical development o f the different substances used nowadays and their properties.Preparaty wiskoelastyczne są obecnie uważane za standardowe narzędzia w operacjach okulistycznych. Ich odkrycie i rozwój zostały poprzedzone wyizolowaniem w 1934 roku kwasu hialuronowego z ciała szklistego ludzkiego oka. Hialuronian sodu był pierwszą substancją używaną w charakterze preparatu wiskoelastycznego i obecnie jest najpowszechniej używanym materiałem wiskoelastycznym w operacjach okulistycznych, stając się wzorcem, do którego porównywane są inne substancje wiskoelastyczne. Od momentu zastosowania w latach siedemdziesiątych materiały te, dzięki swoim właściwościom, przyczyniły się do poprawy wyników operacyjnych w przednim odcinku oka. Preparaty wiskoelastyczne miały i nadal mają wielki wpływ na powodzenie zabiegów okulistycznych, a zwłaszcza operacji usunięcia zaćmy i wszczepienia sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. Badania in vivo wykazały, że struktura molekularna i chemiczna kwasu hialuronowego jest idealna. Badane były również wzajemne oddziaływania między kwasem hialuronowym a tkankami oka oraz reakcje zapalne i immunologiczne. Ten artykuł przedstawia historię rozwoju obecnie stosowanych materiałów wiskoelastycznych oraz ich właściwości.Andrzej Grzybowsk

1911 — Okulista zdobył nagrodę Nobla: Allvar Gullstrand chirurg, matematyk i wynalazca

Allvar Gullstrand (1862-1930) provided outstanding contribution to theoretical optics as well as carried out fundamental research on the mathematical and physical properties of the human eye. Furthermore he invented several important devices used in ophthalmology, e.g. the slit lamp. Gullstrand s research offered detailed scientific facts of the eye as well as he invented several diagnostic devices for ophthalmology which further developments are still the standard diagnostic tools in ophthalmology today. The information which is provided by the “Gullstrand eye” and “Gullstrand Formula” is still regarded as Gold Standard. This article is to honour Gullstrand s life and contribution to ophthalmology and science due to the 100th anniversary of receiving the Nobel Prize in 2011.Allvar Gullstrand (1862-1930) wniósł niezwykły wkład w rozwój teoretycznej optyki, jak również wykonał podstawowe badania nad matematycznymi i fizycznymi właściwościami oka ludzkiego. Wynalazł m.in. lampę szczelinową. Badania Gullstranda wzbogaciły wiedzę na temat budowy oka o liczne naukowo potwierdzone dane. Naukowiec wynalazł wiele diagnostycznych urządzeń dla okulistyki, które po unowocześnieniach są nadal podstawowymi urządzeniami diagnostycznymi we współczesnej okulistyce. Informacje zawarte w „Gullstrand eye” i w „Gullstrand formula” są nadal uważane za złoty standard. Artykuł ten powstał w celu uhonorowania życia Gullstranda i jego wkładu w rozwój okulistyki i nauki w setną rocznicę zdobycia Nagrody Nobla, przypadającą w 2011 roku

50 lat miękkich soczewek kontaktowych. Życie i dorobek profesora Ottona Wichterlego

Prof. Otto Wichterle was one of the pioneers of modern soft contact lens industry; his work has made a significant impact on the ophthalmic world. 50 years ago, in 1961, Otto Wichterle produced the first soft contact lenses in his own kitchen by spin cast technique using a childrens mechanical kit Merkur and dynamo for bicycles. The same year he submitted a patent for HEMA (Hydroxy- ethylmethacrylate). Today, as a result of his fundamen- tal research millions of people around the world enjoy comfortable vision with soft contact lenses. Even after using modern Refractive Surgery techniques to improve vision, Contact Lenses are still important for people with refractive errors. They are necessary and helpful when dealing with Refractive Surgery complications (e.g. com- plications with the cut and irregularities of the cornea). In interactive discussions of treating remaining refractive errors after Refractive Surgery contact lenses will be one possible comfortable solution. Wichterle’s invention of the hydrophilic material HEMA (Hydroxyethylmethacrylate) is not only used for manufacturing soft, hydrophilic contact lenses, which he invented too, but can also be used for producing hydrophilic intraocular lenses. Wichterles inventions have changed the ophthalmic world fundamentally — in only 50 years!Profesor Otto Wichterle był jednym z pionierów nowoczesnego przemysłu miękkich soczewek kontaktowych; jego praca wywarła ogromny wpływ na rozwój okulistyki. 50 lat temu, w 1961 roku, Otto Wichterle wyprodukował pierwsze miękkie soczewki kontaktowe w swojej kuchni, stosując technologię „spin cast” przy pomocy mechanicznych zestawów dla dzieci Merkur i dynama rowerowego. Tego samego roku złożył wniosek patentowy na HEMA (metakrylan hydroksyetylu). Obecnie w wyniku jego prac badawczych miliony ludzi na całym świecie korzystają z wyższego komfortu życia dzięki miękkim soczewkom kontaktowym. Nawet w czasach gdy dostępne są nowoczesne metody chirurgicznej korekcji wad wzroku, soczewki kontaktowe mają duże znaczenie dla osób z takimi wadami. Są one niezbędne w postępowaniu przy powikłaniach po chirurgicznych zabiegach refrakcyjnych (tj. zabiegach związanych z cięciem rogówki). Ponadto stosowane są w korygowaniu wad wzroku pozostałych po zabiegach refrakcyjnych. Hydro filny materiał HEMA (metakrylan hydroksyetylu) wynaleziony przez Wichterlego jest używany nie tylko do produkcji miękkich hydrofilnych soczewek kontaktowych, ale również do produkcji hydrofilnych soczewek wewnątrzgałkowych. Wynalazki Wichterlego zmieniły gruntownie świat okulistyki w zaledwie 50 lat

Od prostych płynów do narzędzi chirurgicznych: historia preparatów wiskoelastycznych (OVD)

Nowadays, OVDs are regarded as standard tools in ophthalmic surgery. Their discovery and development started about 70 years ago, in 1934, with isolating hyaluronic acid as the substance o f the vitreous body o f the human eye. Sodium Hyaluronate was the first substance used as an OVD and is now the most widely used material for OVDs used in ophthalmic surgery. It has become “the gold standard” to which all other viscoelastics are compared. Since the introduction of viscoelastic substances in the 1970s the properties of these agents have improved the quality o f anterior segment surgery. Therefore OVDs had — and still have — a great impact on the success of ophthalmic surgery — especially o f cataract surgery and intraocular lens implantation. In vivo studies have proven that the molecular and chemical structure of hyaluronic acid is ideal. Interactions between molecules and receptor tissues and inflammatory and immunogenic reactions have also been studied extensively. This article shows the historical development o f the different substances used nowadays and their properties.Preparaty wiskoelastyczne są obecnie uważane za standardowe narzędzia w operacjach okulistycznych. Ich odkrycie i rozwój zostały poprzedzone wyizolowaniem w 1934 roku kwasu hialuronowego z ciała szklistego ludzkiego oka. Hialuronian sodu był pierwszą substancją używaną w charakterze preparatu wiskoelastycznego i obecnie jest najpowszechniej używanym materiałem wiskoelastycznym w operacjach okulistycznych, stając się wzorcem, do którego porównywane są inne substancje wiskoelastyczne. Od momentu zastosowania w latach siedemdziesiątych materiały te, dzięki swoim właściwościom, przyczyniły się do poprawy wyników operacyjnych w przednim odcinku oka. Preparaty wiskoelastyczne miały i nadal mają wielki wpływ na powodzenie zabiegów okulistycznych, a zwłaszcza operacji usunięcia zaćmy i wszczepienia sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. Badania in vivo wykazały, że struktura molekularna i chemiczna kwasu hialuronowego jest idealna. Badane były również wzajemne oddziaływania między kwasem hialuronowym a tkankami oka oraz reakcje zapalne i immunologiczne. Ten artykuł przedstawia historię rozwoju obecnie stosowanych materiałów wiskoelastycznych oraz ich właściwości