Comparison of the development of mouse embryos manipulatedwith different biopsy techniques

Preimplantation genetic diagnosis is the detection of inherited diseases and the sex of embryos before implantation in the practice of human medicine as well as in veterinary medicine. The introduction of experimental animal embryo biopsy techniques has been a milestone in the developmental process of preimplantation genetic diagnosis techniques. The aim of the present study was to evaluate in vivo and in vitro development of embryos after biopsy in an experimental mouse model and to perform comparisons across different biopsy techniques (blastomere biopsy and trophectoderm biopsy). At the end of the study, no significant difference was observed between the blastomere biopsy group and the control group in terms of in vitro development, embryo quality, and fetal development, whereas embryo quality and in vivo development were negatively affected in the trophectoderm biopsy group (P< 0.05)

Cryopreservation of hybrid mouse embryos at different developmental stages by vitrification method

Bu çalışmanın amacı, morula ve blastosist aşamasındaki fare embriyolarının vitrifikasyonla dondurulmasında vitrifikasyon solüsyonu 3 (VS3) ve etilen glikol (EG) vitrifikasyon solüsyonlarının etkinliğini karşılaştırmaktır. Embriyolar ya 10 dakika süreyle 1.625 M gliserol + %1.5 polietilen glikol (PEG) içeren %25 VS3 içerisinde ya da 2 dakika süreyle 2 M etilen glikol (EG) + %10 fötal buzağı serumu (FCS) içerisinde oda ısısında ekilibre edilmiştir. Vitrifikasyon için M2 vasatı içerisinde hazırlanmış %100 VS3 (6.5 M gliserol + %6 PEG) veya 7 M EG solüsyonları kullanılmıştır. %25 VS3 içerisinde ekilibre edilen embriyolar %100 VS3 içerisine transfer edilmiş ve orada 30 saniye süre ile bekletilmiştir. Daha sonra, embriyolar 0.25 ml'lik payetler içerisine aktarılmıştır. Payetler yaklaşık 1 dakika süreyle sıvı azot buharında bekletilmiş ve sonrasında zaman geçirmeden sıvı azot içerisine daldırılmıştır. İki M EG + %10 FCS içerisinde ekilibre edilen embriyolar 7 M EG içerisine transfer edilmiş ve orada 2 dakika süre ile bekletilmiştir. Daha sonra, embriyolar 0.25 ml'lik payetler içerisine aktarılmış ve payetler yaklaşık 1 dakika sıvı azot buharında bekletildikten sonra sıvı azot içerisine daldırılmıştır. Her iki gruptaki embriyolar 25°C'deki sıcak su banyosunda 20 saniye bekletilerek çözündürülmüş ve M2 içerisinde hazırlanan 1 M'lık sükroz solüsyonu içersine aktarılarak 5 dakika süreyle bekletilmiştir. Daha sonra embriyolar 24-48 saat süreyle yüksek nemli, %5 CO2 ve 37°C'lik etüv şartlarında CZB kültür vasatı içerisinde kültüre edilmiştir. VS3 ve EG içerisinde vitrifiye edilen morukların gelişim oranlan (sırasıyla %71.42 ve %28.97), VS3 ve EG içerisinde vitrifiye edilen blastosistlerin gelişim oranlarından (sırasıyla %4.76 ve %3. 12) daha yüksek bulunmuştur. VS3 ve EG içerisinde vitrifiye edilen morula dönemindeki embriyoların gelişim oranları arasındaki fark önemli bulunmuştur (sırasıyla 80/1 12, %71.42 ve 31/107, %28.97; P0.05). Sonuç olarak, iki embriyonik gelişim dönemi açısından, morula dönemindeki embriyoların vitrifikasyon işlemine blastosist dönemindeki embriyolara oranla daha iyi dayandığı ve morula dönemindeki embriyoların vitrifikasyon işlemi için VS3 vitrifikasyon yönteminin EG vitrifikasyon yönteminden daha üstün olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nsonuçlara göre, fare embriyolarının başarılı kriyoprezervasyonu için morula dönemindeki embriyoların VS3 vitrifikasyon yöntemiyle dondurulması önerilebilir.Cryopreservation of hybrid mouse embryos at different developmental stages by vitrification method The purpose of this study was to compare the efficiency of two media, VS3 (vitrification solution 3) and EG (ethylene glycol) vitrification media) on the vitrification of morula and blastocyst stage mouse embryos. Embryos were equilibrated either for 10 minutes in 25% VS3 containing 1.625 M glycerol +1.5% polyethylene glycol (PEG) or for 2 minutes in 2 M ethylene glycol, EG + 10% fetal calf serum, FCS at room temperature. For vitrification either 100% VS3 (6.5 M glycerol + 6% PEG) or 7 M EG in M2 was used. Embryos equilibrated in 25% VS3 were transferred into 100% VS3 and held there for 30 seconds. Then, they were loaded into 0.25 ml straws. After that, straws were held in liquid nitrogen vapor for approximately 1 minute and then immediately plunged into liquid nitrogen. Embryos equilibrated in 2 M EG + 10%) FCS were transferred into 7 M EG and held there for 2 minutes. After this, they were loaded into 0.25 ml straws. Then, straws were held in liquid nitrogen vapor for about 1 minute and then immediately plunged into liquid nitrogen. Embryos from both groups were thawed in a 20°C water bath for 20 seconds, transferred to 1 M sucrose in M2 for 5 minutes and then cultured for 24 to 48 hours in CZB medium at 37°C in 5% CO2 in highly humidified air. Survival rates of morula stage embryos vitrified in both VS3 (71.42%) and EG (28.97%) was found higher than those of blastocyst stage embryos vitrified in both VS3 (4.76%) and EG (3.12%). There was a significant difference between the survival rates of morula stage embryos vitrified in VS3 and EG (80/1 12, 71.42% and 31/107, 28.97%, respectively; P0.05). As a result, it was concluded that, of the 2 developmental stages, morula withstand the vitrification better, and vitrification using VS3 procedure was found more superior than vitrification using EG in terms of morula vitrification. According to these results, vitrification of morula stage mouse embryos with VS3 vitrification procedure could be suggested for successful cryopreservation of mouse embryos

In Vitro and in Vivo Development of Embryo Following Biopsy with Different Techniques in Mouse Embryos

[No Abstract Available

Reproductive performance of first cloned Anatolian Grey Cattle produced by frozen cells from National Animal Gene Bank

European Biotechnology Congress -- MAY 15-18, 2014 -- Lecce, ITALY[No Abstract Available

Liyofilizasyon Amaçlı Kullanılan Sulandırıcıların Koç Spermasının DNA Bütünlüğü Üzerine Etkisi

DNA hasarının belirlenebilmesi, sperma saklama yöntemlerinin geliştirilmesi açısından önemlidir. Biz çalışmamızda farklı liyofilizasyon medyumları kullanılarak saklanan sperm hücrelerinin DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde akridin oranj (AO) ve therminal deoxynucleotidyl transferase-medited dUDP nick and labelling (TUNEL) floresan boyama yöntemlerini kullandık. Koçlardan alınan sperma dört gruba bölündü ve her bir grup: I) %10 fötal buzağı serumu (FCS) içeren TCM 199 solüsyonu II) %10 FCS ve 0,2 mol/L trehaloz içeren TCM 199 solüsyonu III) 50 mmol/L NaCl ve EGTA [Ethylen glycol-bis (β-aminoethyl ether)-N, N, N, N,-tetraacetic acid] 10 mmol/L Tris solüsyonu ve IV) %20 yumurta sarısı ve %7 gliserol içeren Tris bazlı solüsyonlardan biri ile konsantrasyonu 10 x 106 spermatozoa/100 μL olacak şekilde sulandırıldı. Taze alınan spermada DNA fragmentasyon oranı AO ve TUNEL yöntemlerinde sırasıyla %2,0 ±1,2 ve %3,8±3,7 olarak tespit edildi (P>0.05). AO ve TUNEL yöntemiyle değerlendirilen liyofilizasyon sonrası DNA bütünlüğüne sahip spermatozoa oranlarının, sulandırıcı farklılığına göre etkilenmediği tespit edildi (P>0.05). Aynı şekilde her iki boyama yöntemi karşılaştırıldığında, liyofilizasyon sonrası elde edilen DNA bütünlüğünün değerlendirilmesinde AO ve TUNEL sonuçlarının istatistiksel olarak farklı olmadığı belirlendi (P>0.05). Çalışmamızın sonuçları; sulandırıcı gruplarından her birinin koç spermasının liyofilizasyonu için uygun olduğunu ve her iki boyama yönteminin de tercih edilebileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: koç sperması, liyofilizasyon, DNA bütünlüğü, tunel, akridin oran