Scenario-studies naar maximaal toelaatbare gehalten van dioxinen, dibenzofuranen en dioxine-achtige PCB's in vis

Dioxinen, dibenzofuranen en dioxine-achtige polychloorbiphenylen (samen aangeduid als 'dioxinen') zijn persistente milieucontaminanten met een vergelijkbare chemische structuur en overeenkomstige toxische eigenschappen. Daar vis als voedselproduct sterk wisselende en soms hoge gehalten aan dioxinen bevat, hebben de Ministeries van VWS en LNV aan RIVM, RIKILT en RIVO gevraagd onderzoek te verrichten naar de mogelijkheid van normstelling voor dioxinen in vis teneinde de consumenten van vis te beschermen tegen een hoge dioxine-inname.Daartoe zijn scenario-studies uitgevoerd waarin een aantal hypothetische normen zijn onderzocht voor wat betreft de effecten op de dioxine-inname en het percentage van verschillende vissoorten dat als gevolg van die normen zouden moeten worden afgekeurd voor consumptie. De studies tonen aan dat de effecten op de dioxine-inname beperkt blijven tot een reductie van 2-8%, terwijl het afkeuringspercentage varieert van 0,1 tot 10%. Opgemerkt wordt dat de gegevens waar de berekeningen op zijn gebaseerd, uiterst beperkt van omvang zijn. Bovendien wordt aangetekend dat de consumptie van vis ook positieve gezondheidseffecten heeft als gevolg van het gehalte aan omega-3 onverzadigde vetzuren.Dioxins, dibenzofurans and dioxin-like polychlorinated biphenyls (together called 'dioxins') are persistent environmental contaminants with a comparable chemical structure and similar toxicological characteristics. Since fish is one of the food items containing variable and sometimes high amounts of dioxins, the authorities asked RIVM, RIKILT and RIVO to investigate the possibility of setting maximum levels for dioxins in fish in order to protect fish consumers from high intake of these contaminants. To this, scenario studies were performed estimating the effect of several hypothetical maximum levels for dioxins in fish on the intake of these compounds by fish consumers and the percentage of various fish species that can be expected not to comply with these maximum levels. The studies show that in general the intake reduction will be limited to about 2-8%, while the percentage of non-compliance varies between 0.1 and 10. The available datasets on which these estimations had to be based are very limited. Moreover, the regular consumption of fish has positive health effects too due to the amounts of omega-3 unsaturated fatty acids.VWS GZBLNV VV

Scenario-studies naar maximaal toelaatbare gehalten van dioxinen, dibenzofuranen en dioxine-achtige PCB's in vis

Dioxins, dibenzofurans and dioxin-like polychlorinated biphenyls (together called 'dioxins') are persistent environmental contaminants with a comparable chemical structure and similar toxicological characteristics. Since fish is one of the food items containing variable and sometimes high amounts of dioxins, the authorities asked RIVM, RIKILT and RIVO to investigate the possibility of setting maximum levels for dioxins in fish in order to protect fish consumers from high intake of these contaminants. To this, scenario studies were performed estimating the effect of several hypothetical maximum levels for dioxins in fish on the intake of these compounds by fish consumers and the percentage of various fish species that can be expected not to comply with these maximum levels. The studies show that in general the intake reduction will be limited to about 2-8%, while the percentage of non-compliance varies between 0.1 and 10. The available datasets on which these estimations had to be based are very limited. Moreover, the regular consumption of fish has positive health effects too due to the amounts of omega-3 unsaturated fatty acids.Dioxinen, dibenzofuranen en dioxine-achtige polychloorbiphenylen (samen aangeduid als 'dioxinen') zijn persistente milieucontaminanten met een vergelijkbare chemische structuur en overeenkomstige toxische eigenschappen. Daar vis als voedselproduct sterk wisselende en soms hoge gehalten aan dioxinen bevat, hebben de Ministeries van VWS en LNV aan RIVM, RIKILT en RIVO gevraagd onderzoek te verrichten naar de mogelijkheid van normstelling voor dioxinen in vis teneinde de consumenten van vis te beschermen tegen een hoge dioxine-inname.Daartoe zijn scenario-studies uitgevoerd waarin een aantal hypothetische normen zijn onderzocht voor wat betreft de effecten op de dioxine-inname en het percentage van verschillende vissoorten dat als gevolg van die normen zouden moeten worden afgekeurd voor consumptie. De studies tonen aan dat de effecten op de dioxine-inname beperkt blijven tot een reductie van 2-8%, terwijl het afkeuringspercentage varieert van 0,1 tot 10%. Opgemerkt wordt dat de gegevens waar de berekeningen op zijn gebaseerd, uiterst beperkt van omvang zijn. Bovendien wordt aangetekend dat de consumptie van vis ook positieve gezondheidseffecten heeft als gevolg van het gehalte aan omega-3 onverzadigde vetzuren

De inname van polybroomdifenylethers in Nederland via voedsel

Alleen digitaal verschenenPolybroomdifenylethers (PBDE's) zijn stoffen die als vlamvertrager in allerlei producten worden gebruikt. Deze stoffen zijn via het milieu in voedsel terechtgekomen, waardoor mensen ze via hun voeding kunnen binnenkrijgen. Uit berekeningen van het RIVM blijkt dat de inname van drie PBDE's (-47, -99 en -153) zodanig laag is dat het risico op schadelijke gezondheidseffecten verwaarloosbaar is. Voor twee andere (PBDE-100 en -183) ontbreken richtwaarden om hier een uitspraak over te kunnen doen. Aangezien PBDE's oplosbaar zijn in vet, komen ze vooral voor in dierlijke voedselproducten, zoals vis, schelpdieren, melk, eieren, vlees, oliën en vetten. Daarnaast komen ze in plantaardige oliën en vetten voor. In totaal kunnen 209 PBDE's worden gemaakt, maar zijn er acht aantoonbaar aanwezig in het milieu. Om conclusies te kunnen trekken over effecten op de gezondheid van de inname van PBDE's via voeding, zijn meerdere soorten gegevens nodig. Naast gegevens over de hoeveelheden die mensen van een product eten, betreft dit gegevens over de concentraties van PBDE's in de geconsumeerde producten en gegevens over de zogeheten richtwaarden. Richtwaarden geven aan hoeveel van een stof mensen langdurig binnen kunnen krijgen zonder dat dit op termijn nadelige gevolgen heeft voor de gezondheid. Drie van de acht in het milieu voorkomende PBDE's zijn niet meegenomen in deze studie (PBDE-28, -154, en -209), omdat de beschikbare concentratiegegevens niet bruikbaar of betrouwbaar bleken te zijn; voor PBDE-28 en -154 ontbreken tevens richtwaarden. Voor de innameberekeningen zijn voedselconsumptiegegevens van de Voedselconsumptiepeiling (VCP) gecombineerd met concentratiegegevens van deze groep stoffen in producten.Polybrominated Diphenyl Ethers (PBDEs) are organobromine compounds that are used as flame retardant in a wide range of products. PBDEs have ended up in food products via environmental contamination, and can therefore be ingested via the diet. Calculations performed by the Dutch National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) show that the intake of three PBDEs (-47, -99 and -153) is so low that the risk to health is negligible. No conclusion could be drawn about the health effects of two other PBDEs (-100 and -183) due to the absence of guidance values. PBDEs are fat-soluble and hence predominantly found in food products of animal origin, including fish, shellfish, milk, eggs, meat, oils and fats. They are also found in vegetable oils and fats. In total, 209 PBDEs can be produced, but in practice only eight are detectable in the environment. Conclusions about the health effect of dietary PBDE intake can only be drawn when the required data are available. In addition to data on the consumption of food products, information is also needed on PBDE concentrations in consumed food products, and on so-called guidance values. These values quantify the amount of a compound to which a person may be exposed on average over a long period without detrimental consequences for health. Three of the eight PBDEs present in the environment (PBDE-28, -154 and -209) were not considered in this study. The concentration data available for these compounds proved to be unsuitable or unreliable; in addition, no guidance values are available for PBDE-28 and -154. To calculate the dietary exposure, food consumption data derived from the Dutch National Food Consumption Survey were combined with PBDE concentration data in food products.NVW

An LC-MS-MS method for the determination of perfluorinated surfactants in environmental matrices

10.1365/s10337-010-1659-xChromatographia725-6411-416CHRG

Perfluorinated alkylated substances in vegetables collected in four European countries; occurrence and human exposure estimations

The human diet is recognised as one possible major exposure route to the overall perfluorinated alkylated substances (PFAS) burden of the human population, resulting directly from contamination of dietary food items, as well as migration of PFAS from food packaging or cookware. Most European countries carry out national monitoring programs (food basket studies) to monitor contamination with pollutants. Usually, for PFASs, non-coordinated approaches are used in Europe, since food basket studies are mainly carried out by national authorities following national requirements and questions, making comparisons between different countries difficult. A harmonised sampling campaign collecting similar food items in a uniform procedure enabling direct comparison between different regions in Europe was designed. We selected four countries (Belgium, Czech Republic, Italy and Norway), representing the four regions of Europe: West, East, South and North. In spring 2010 and 2011, 20 different types of vegetables were sampled in Belgium, Czech Republic, Italy and Norway. Perfluorinated carboxylic acids (PFCAs) were the main group of detected PFASs, with perfluorinated octanoic acid (PFOA) as the most abundant PFCA (with exception of samples from Czech Republic), followed by perfluorinated hexanoic acid and perfluorinated nonanoic acid. Dietary intake estimates for PFOA show only low human exposure due to vegetable consumption for adults and children, mostly governed by high intake of potatoes