İlaç tüketim verilerini kullanarak kronik hastalık prevelans tahmini

TEZ4659Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2003.Kaynakça (s. 85-92) var.vii, 94 s. ; 30 cm.

6-12 yaş okul çağı çocuklarında tüberkülin taraması ve tüberkülin risk faktörleri araştırması

TEZ2957Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1997.Kaynakça (s. 90-93) var.viii, 95 s. ; 30 cm.

Çoklu travmalı olgularda kalp enzimleri ve sitokinler ile travma şiddeti ve mortalitenin ilişkisi

AMAÇ Çalışmamızda çeşitli travma şiddet ölçekleriyle zedelenme oranlarını belirlediğimiz çoklu travma hastalarında; bu şiddet oranlarının kalp etkilenimi üzerine etkilerini yardımcı tanı araçları ile birlikte değerlendirerek kıyaslamayı hedefledik. GEREÇ VE YÖNTEM İleriye dönük olarak planlanan bu çalışma, fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra acil servise başvuran 15 yaşın üzerinde çoklu travmalı 100 hasta değerlendirilerek yapıldı. Hastalarda yaralanma şiddeti ölçeği (ISS), Glaskow koma skalası (GCK), revize edilmiş travma skoru (RTS) gibi travma şiddet ölçekleri kullanılarak travmanın şiddeti belirlendikten sonra, biyokimya ve radyolojik tanı araçlarından faydalanılarak kalp etkilenimi değerlendirildi. BULGULAR Çalışma süresince 100 hasta (78 erkek, 22 kadın; ortalama yaş 33; dağılım 15-70 yaş) değerlendirildi. Çoklu travma hastalarının 92’sinin (%92) künt travma, bunlardan da 77’sinin (%77) trafik kazası sonucu olduğu belirlendi. Hastaların %63’ünde çoğunluğu sinüs taşikardisi (%36) olan elektrokardiyogramda (EKG) bozukluğu bulgusu görüldü. Olguların 31’inde çoğunluğunu ventrikül işlev bozukluğunun (n=24) oluşturduğu anormal ekokardiyogram (EKO) bulguları saptandı. Travma şiddeti yüksek olan 19 olgunun 14’ü trafik kazası nedeniyle hayatını kaybetti. İki grup arasında travma skorları istatistiksel olarak anlamlıydı. SONUÇ Çoklu travma hastalarında kalp etkilenimini en iyi gösteren travma ölçeğinin ISS olduğu belirlendi. Yüksek travma şiddetine sahip çoklu travmalı hastalara, kalp etkilenimi olabileceği düşünülerek, kalp ritm bozukluğu ve hemodinamik bozukluk açısından kalp monitörizasyonu ve yakın takip yapılmalıdır.BACKGROUND In this study, we aimed to determine the effects of trauma severity on cardiac involvement through evaluating the trauma severity score together with diagnostic tests in multiple trauma patients. A trauma score was determined using various trauma severity scales. METHODS After obtaining the approval of the ethics committee of the faculty, this prospective study was performed through evaluating 100 multiple trauma patients, aged over 15 years, who applied to our Emergency Department (ED). After determining the trauma severity score using instruments such as the Injury Severity Score (ISS), Glasgow Coma Scale (GCS), and Revised Trauma Score (RTS), the cardiac condition was evaluated using biochemical and radiological diagnostic tests. RESULTS During the study period, 100 patients were evaluated (78 male, 22 female; mean age: 33.2±15.4; range 15 to 70 years). It was determined that 92 (92%) were blunt trauma cases, and 77 (77%) of them were due to traffic accidents. The majority of cases showed electrocardiogram (ECG) abnormalities (63%) and sinus tachycardia (36%). Abnormal echocardiogram (ECHO) findings, mostly accompanied by ventricular defects (n=24), were determined in 31 of the cases. Nineteen cases with high trauma severity score resulted in death, and 14 of all deaths were secondary to traffic accidents. Trauma scores were found to show a significant difference between the two groups. CONCLUSION The ISS trauma scale was determined to be the most effective in terms of indicating heart involvement in patients with multiple traumas. Close follow-up and cardiac monitoring should be applied to patients with high trauma severity scores considering possible cardiac rhythm changes and hemodynamic disturbances due to cardiac involvement

The characteristics of patients with stable and exacerbated chronic obstructive pulmonary disease (COPD) admitted to our hospital

AMAÇ: Bu çalışmada, hastanemize başvuran stabil ve alevlenme önemindeki KOAH'lı hastaların karakteristik özelliklerini belirlemek amaçlanmıştır. YÖNTEM: Aralık 1999-Ocak 2001 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları kliniğine başvuran 113 stabil ve 31 alevlenme dönemindeki KOAH hastası çalışmaya alınmıştır. Bu hastaların sosyodemografik özellikleri, sigara alışkanlıkları, solunum fonksiyon testleri ve arteriyel kan gazı parametreleri incelenmiştir. Sonuçlar: Stabil KOAH'lı hasta grubunun yaş ortalaması ile [62.6±8.2 (yıl±SS)], KOAH alevlenme grubunun yaş ortalaması [64.2±7.3 (yıl±SS)] arasında belirgin bir fark yoktu. KOAH alevlenme grubunun ortalama FEVi değerinin [37.1 ±19.7 (%beklenen)], stabil KOAH'lı hastaların ortalama FEVi değerinden [53.2±20.3 (%beklenen)] daha düşük olduğu görülmüştür (p-0.02). Arteriyel kan gazı incelemelerinde, alevlenme dönemdeki KOAH'lı hastaların PaÖ2, ve O2 saturasyon değerlerinin, stabil KOAH'lı hastalara göre daha düşük olduğu, PaCO^nin ise yüksek olduğu saptanmıştır (p<0.05). Stabil KOAH grubunun %17.7'si eğitimsiz iken KOAH alevlenme grubunda bu oran %22.6 idi. Stabil KOAH'lı hastaların %55.8'nin aylık geliri 250 $(400 milyon TL) altında, KOAH alevlenme grubunda bu oran$ (400 millions TL) in stable COPD group was 55.8%, this percentage in exacerbated COPD group was 80.6% (p=0.01). Cigarette smoking intensity was significantly higher in patients with exacerbated COPD (47.0±18.5 [pack-years±SD]) than in patients with stable COPD (39.4±14.6 [pack-years±SD]) (p=0.004)

Lumbosacral morphology in lumbar disc herniation: a "chicken and egg" issue

Objective: The aim of this study was to analyze the relationship, if any, between lumbar disc herniation and lumbosacral morphology.Methods: Intervertebral disc angles (IDA), lumbar lordosis angle (LLA), lumbosacral lordosis angle (LSLA), lumbosacral angle (LSA), and sacral tilt (ST) were measured on lumbar magnetic resonance imaging of 224 patients with LDH (n=151) and without LDH (n=73) and were then compared.Results: Regarding LLA, LSLA, LSA and ST, there were no significant differences between the 2 groups. The smallest IDA of each level (except L2-L3) was detected at the same level with disc herniation. When the relationship between the grade of disc herniation and IDA was evaluated in patients with LDH, angles of L3-L4 and L4-L5 levels were significantly smaller in patients with extruded disc herniation (p=0.009 and p=0.013, respectively).Conclusion: Despite changes in IDA by grade and level of disc herniation, no relation was found between lumbosacral alignment and LDH.Objective: The aim of this study was to analyze the relationship, if any, between lumbar disc herniation and lumbosacral morphology.Methods: Intervertebral disc angles (IDA), lumbar lordosis angle (LLA), lumbosacral lordosis angle (LSLA), lumbosacral angle (LSA), and sacral tilt (ST) were measured on lumbar magnetic resonance imaging of 224 patients with LDH (n=151) and without LDH (n=73) and were then compared.Results: Regarding LLA, LSLA, LSA and ST, there were no significant differences between the 2 groups. The smallest IDA of each level (except L2-L3) was detected at the same level with disc herniation. When the relationship between the grade of disc herniation and IDA was evaluated in patients with LDH, angles of L3-L4 and L4-L5 levels were significantly smaller in patients with extruded disc herniation (p=0.009 and p=0.013, respectively).Conclusion: Despite changes in IDA by grade and level of disc herniation, no relation was found between lumbosacral alignment and LDH

Çoklu travmalı olgularda kalp enzimleri ve sitokinler ile travma şiddeti ve mortalitenin ilişkisi

AMAÇ Çalışmamızda çeşitli travma şiddet ölçekleriyle zedelenme oranlarını belirlediğimiz çoklu travma hastalarında; bu şiddet oranlarının kalp etkilenimi üzerine etkilerini yardımcı tanı araçları ile birlikte değerlendirerek kıyaslamayı hedefledik. GEREÇ VE YÖNTEM İleriye dönük olarak planlanan bu çalışma, fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra acil servise başvuran 15 yaşın üzerinde çoklu travmalı 100 hasta değerlendirilerek yapıldı. Hastalarda yaralanma şiddeti ölçeği (ISS), Glaskow koma skalası (GCK), revize edilmiş travma skoru (RTS) gibi travma şiddet ölçekleri kullanılarak travmanın şiddeti belirlendikten sonra, biyokimya ve radyolojik tanı araçlarından faydalanılarak kalp etkilenimi değerlendirildi. BULGULAR Çalışma süresince 100 hasta (78 erkek, 22 kadın; ortalama yaş 33; dağılım 15-70 yaş) değerlendirildi. Çoklu travma hastalarının 92’sinin (%92) künt travma, bunlardan da 77’sinin (%77) trafik kazası sonucu olduğu belirlendi. Hastaların %63’ünde çoğunluğu sinüs taşikardisi (%36) olan elektrokardiyogramda (EKG) bozukluğu bulgusu görüldü. Olguların 31’inde çoğunluğunu ventrikül işlev bozukluğunun (n=24) oluşturduğu anormal ekokardiyogram (EKO) bulguları saptandı. Travma şiddeti yüksek olan 19 olgunun 14’ü trafik kazası nedeniyle hayatını kaybetti. İki grup arasında travma skorları istatistiksel olarak anlamlıydı. SONUÇ Çoklu travma hastalarında kalp etkilenimini en iyi gösteren travma ölçeğinin ISS olduğu belirlendi. Yüksek travma şiddetine sahip çoklu travmalı hastalara, kalp etkilenimi olabileceği düşünülerek, kalp ritm bozukluğu ve hemodinamik bozukluk açısından kalp monitörizasyonu ve yakın takip yapılmalıdır.BACKGROUND In this study, we aimed to determine the effects of trauma severity on cardiac involvement through evaluating the trauma severity score together with diagnostic tests in multiple trauma patients. A trauma score was determined using various trauma severity scales. METHODS After obtaining the approval of the ethics committee of the faculty, this prospective study was performed through evaluating 100 multiple trauma patients, aged over 15 years, who applied to our Emergency Department (ED). After determining the trauma severity score using instruments such as the Injury Severity Score (ISS), Glasgow Coma Scale (GCS), and Revised Trauma Score (RTS), the cardiac condition was evaluated using biochemical and radiological diagnostic tests. RESULTS During the study period, 100 patients were evaluated (78 male, 22 female; mean age: 33.2±15.4; range 15 to 70 years). It was determined that 92 (92%) were blunt trauma cases, and 77 (77%) of them were due to traffic accidents. The majority of cases showed electrocardiogram (ECG) abnormalities (63%) and sinus tachycardia (36%). Abnormal echocardiogram (ECHO) findings, mostly accompanied by ventricular defects (n=24), were determined in 31 of the cases. Nineteen cases with high trauma severity score resulted in death, and 14 of all deaths were secondary to traffic accidents. Trauma scores were found to show a significant difference between the two groups. CONCLUSION The ISS trauma scale was determined to be the most effective in terms of indicating heart involvement in patients with multiple traumas. Close follow-up and cardiac monitoring should be applied to patients with high trauma severity scores considering possible cardiac rhythm changes and hemodynamic disturbances due to cardiac involvement

Antakya yöresinde yüksek anti-HCV seroprevalansı ve risk faktörleri

Amaç: Bu çalışma güney Anadolu’nun bir sınır şehrinde anti-hepatit C virus seroprevalansını saptamak, ikincil olarak da bu popülasyondaki potansiyel risk faktörlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 685 erkek, 742 kadın toplam 1427 birey alındı. Risk faktörleri bir anket formu ile sorgulandı. Tüm kan örnekleri anti-hepatit C virus için 3. jenerasyon enzyme- linked immunosorbent assays yöntemi ile analiz edildi. Bulgular: Toplam anti-hepatit C virus prevalansı 3.1% (44/1427) saptandı. Erkeklerde anti-hepatit C virus pozitişiği (3.6%) kadınlara göre daha fazla (2.6%) idi ve prevalans yaşla birlikte artmaktaydı. Anti-hepatit C virus prevalansı ilkokul mezunları (3.4%) (OR: 4.1, 95% CI: 1.5-11.6, p= 0.0001) ve eğitimsizlerde (5.0%) (OR:2.7, 95% CI: 1.1-7.4, p=0.021) ortaokul ve üstü eğitimlilere göre anlamlı ölçüde daha yüksekti. Anti-hepatit C virus pozitişiği evlilerde (3.7%) bekarlara (0.0%) göre daha fazla idi (OR:8.7, 95% CI: 1.2-63.7, p=0.003). Diş müdahalesi, evde doğum, provakatif düşük, yurt dışında çalışma, hipertansiyon, diabetes mellitus öyküsüne sahip olmak artmış anti-hepatit C virus pozitişiği için anlamlı bulundu. Sonuç: Çalışmanın yapıldığı bölgede anti-hepatit C virus seroprevalansı ülke geneli ile karşılaştırıldığında daha yüksekti. Eğitimsiz, öncesinde diş müdahalesi ve komşu ülkelerde çalışmış olmak bu yüksek oranda etkili faktörler olarak gözükmektedir.Background/aims: This study was conducted as a seroprevalence study on hepatitis C virus infection in a small city located in southern Anatolia, to estimate the prevalence of hepatitis C virus and to explore the potential risk factors for hepatitis C virus infection at this population level. Material and Methods: A total of 1427 (685 male (48%), 742 female) subjects agreed to participate in the study. Risk factors were examined using a questionnaire. All blood samples were tested using third-generation anti-hepatitis C virus enzyme-linked immunosorbent assays. Results: The overall anti-hepatitis C virus prevalence was 3.1% (44/1427). There was a steady rise in the prevalence of anti-hepatitis C virus positivity with age; the anti-hepatitis C virus prevalence was slightly higher in men (3.6%) than women (2.6%). The prevalence of anti-hepatitis C virus positivity was significantly higher in primary school graduates (3.4%) (odds ratio [OR]: 4.1, 95% confidence interval [CI]: 1.5-11.6, p=0.0001) and in illiterate subjects (5.0%) (OR: 2.7, 95% CI: 1.1-7.4, p=0.021) compared to secondary-plus graduates. Anti-hepatitis C virus positivity was higher (3.7%) in married subjects (OR: 8.7, 95% CI: 1.2-63.7, p=0.003) compared to single subjects (0.0%). Having dental procedure, delivery at home, provocative abortion, working abroad, hypertension, and diabetes mellitus were factors found to increase the anti-hepatitis C virus positivity significantly. Conclusions: In the region of the current study, the anti-hepatitis C virus seroprevalence was higher compared to the whole country. Illiteracy, previous dental procedures, and working abroad in neighboring countries seem to be factors that relate to this high ratio

Effects of placement techniques on polymerization in composite restoratives: Impact of cavity depth and two different matrices

Bu çalışmanın amacı kondanse edilebilen iki kompozit ve bir hibrid kompozit rezinin polimerizasyon derinliklerinin, matriks sistemi, kavite derinliği ve yerleştirme şekline bağlı olarak, Knoop Hardness testi ile indirekt olarak değerlendirilmesidir. 120 adet Kavo dişe standart boyutlarda DO kaviteler açıldı. Aynı Kavo simulasyon modeli üzerinde 3 farklı kompozit (Surefil, Solitaire , Charisma) ve iki farklı matriks sistemi (metal, şeffaf) ve iki farklı yerleştirme tekniği kullanılarak (bulk, incremental) dişler dolduruldu. Böylelikle dişler 12 gruba ayrıldı. Polimerizasyonlar üç farklı alanda ölçüm yapılarak Knoop hardness testi (KHN) ile değerlendirildi. Kondanse edilebilen kompozitlerin kaviteye metal matriks ile kütlesel olarak yerleştirilmesi kavitenin en derin bölgesinde kompozitin polimerize olmamasına yol açmıştır. Okluzal düzleme yakın bölümlerden ölçülen KHN her iki matriks sistemi ve her iki yerleştirme tekniğinde de istatiksel olarak anlamlı bir fark göstermemiştir. Kompozitler kütlesel olarak kaviteye yerleştirildiklerinde şeffaf matriks ile metal matrikse göre kavite derinliklerinde daha yüksek KHN elde edilmiştir. Tabakalar halinde yerleştirme tekniği ile kütlesel yerleştirme tekniğine göre istatistiksel olarak daha yüksek KHN elde edilmiştir.The aim of this study is to evaluate the impact of variation of two matrix systems and placement of composites upon the effecüueness polymerization of three composite resins indirectly by hardness testing. A standardized DO cavity was prepared in 120 Kavo teeth. 120 teeth uıere filled in the same Kavo model using 3 composite resins (Surefil, Solitaire, Charisma) and two matrix systems (transparent, stainless steel) and two placement technigues bulk, incremental). The teeth were divided into 12 gro-ups. The degree of polymerization was assessed indirectly by Knoop hardness testing at each tooth at three different areas. Bulk placement of Condensable composites with stainless steel matrix caused inadeguate polymerization at deepest part of the cavity. KHN of composite resins at occlusal level with both matrix system and both placement technigue was not statistically different.At deeper parts of the cavites when bulk placement was made, the KHNs were statistically higher in transparent matriks system than stainless steel matrix system. incremental placement of composite resins in both matrix systems significantly increased KHNs at deeper parts of the cavity when compared with bulk placement at same levels

The relationship between discipline methods, demographic data and behavioral problems

Amaç: Bu çalışmada, disiplin yöntemleri, çocuklardaki davranış sorunları ve demografik değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya 4-12 yaş arasında çocuğu olan 442 ana baba katılmıştır. Çalışmaya katılan ana babalara kendi disiplin uygulamaları 8 soru içeren bir anket formu ile sorulmuştur. Ayrıca Conners Aile Derecelendirme Ölçeği (CADÖ) kullanılmıştır. Demografik bilgilere olguların dosya kayıtlarından ulaşılmıştır. Sonuçlar: CADÖ ortalamalarına göre en yüksek davranış sorunu “para ile ödüllendirme” ve “ceza amacı ile vurma” seçenekleri ile ilişkili bulunmuştur. Annelerin babalara oranla çocuklarına daha fazla “özel zaman” ayırdığı (p=0.027), babaların ise annelerden daha sık olarak “maddi ödüller” verdiği belirlenmiştir (p=0.014). Erkek çocuklar kızlardan daha sık “dayak” ile cezalandırılmaktadır (p=0.017). Annenin çocuğu doğurma yaşı küçüldükçe, “özel zaman ayırma” sıklığı azalmaktadır (p=0.004). “Para ile ödüllendirme”, annenin eğitim düzeyi ile (p=0.005), “dayak” ise babanın eğitim düzeyi ile (p=0.014) ters orantılı olarak artmaktadır. “Birlikte sevdiği bir etkinlik yapma” anne ve babanın eğitim düzeyi ile doğru orantı göstermektedir (sırayla p=0.002, p=0.0001). Anne (p=0.002) ve babanın (p=0.008) eğitim düzeyi azaldıkça CADÖ ortalamalarının arttığı belirlenmiştir. Tartışma: Doğru ve etkili bir disiplin normal bir psikolojik gelişim için esastır. Bu çalışmanın sonuçları ülkemizde ana babalar için hazırlanacak eğitim programlarına önemli bilgiler sunmaktadır.Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between discipline methods, and demographic characteristics and behavioral problems of the children. Methods: Participants were 442 parents who had children between ages 4-12 years old. The parents were asked for their own practices with a questionnaire including 8 questions. Additionally, Conners parent rating scale (CPRS) was used. Demographic data were collected from the hospital files. Results: The highest CPRS score was related to "money" as a prize and "beating" as a punishment. "Special time" was more frequently used by mothers (p=0.027) but "material prizes" were more frequently used by fathers (p=0.014). Boys were more beaten than girls (p=0.017). When gestational ages of the mothers decreased, frequency of "special time with the child" decreased (p=0.004). There was a negative correlation between educational level of mothers and prizing with "money" (p=0.005). Additionally, there was a negative correlation between educational level of fathers and punishing with "beating" (p=0.014). "Special time" was increased by the education levels of mothers and fathers (respectively; p=0.002, p=0.0001). In addition, when education levels of mothers (p=0.002) and fathers (p=0.008) increased, CPRS scores also decreased. Discussion: The proper and effective discipline is principal to normal psychological development. This study's results provide important knowledge for family training program to the parents of our country