The challenge of decomposition and melting of gallium nitride under high pressure and high temperature

Gallium nitride (GaN) is considered to be one of the most important semiconductors nowadays. In this report a solution of the long standing puzzle regarding GaN decomposition and melting under high pressure and high temperaturę is presented.This includes the discussion of results obtained so far. The possibility of a consistent parameterisation of pressure (P) evolution of the melting temperaturę (Tm) in basic semiconductors (GaN, germanium, silicon…), independently from signs of dTm/dP is alsopresented

Compression and thermal expansion of nanocrystalline TiN

Abstract. TiN nanopowders synthesized by the application of an anaerobic "imide" route and aerosol synthesis with 5 and 26 nm average size were examined by in situ diffraction at high pressure up to 6 GPa and high temperature up to 800 o C. Overall compressibilities and thermal expansion coefficients were determined for the examined pressure and temperature intervals. Nanocrystals of TiN show core-shell type structure where elastic properties of interior and surface shell are different; surface is softer and shows larger thermal expansion than crystalline TiN. Core-shell model was confirmed by analysis of large Q powder diffraction at room temperature with application of alp-Q and PDF analysis

The Experimental Mine "Barbara", Uppersilesian Central Mining Rescue Station and Magnetic Observatory in Mikołów

Po plebiscycie i podziale Górnego Śląska w 1922 roku Górnośląska Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego w Bytomiu pozostała na terytorium Niemiec. W 1925 roku zorganizowano stację ratownictwa górniczego w polskiej części Górnego Śląska, w okolicach Tarnowskich Gór. W 1926 roku, z powodów lokalnych uciążliwości, stację przeniesiono do Mikołowa, gdzie przyjęła ona nazwę Kopalnia Doświadczalna „Barbara”, Centrala Ratownictwa Górniczego i Obserwatorium Magnetyczne. W stacji prowadzono prace naukowo-badawcze z zakresu zagrożeń gazowych i pożarowych oraz związanych z wybuchami pyłu węglowego. Osobnym działem kopalni było Obserwatorium Magnetyczne prowadzące badania nad zmianami deklinacji magnetycznej, potrzebnej dla wykonywania orientacji wyrobisk górniczych. Po drugiej wojnie światowej Centralną Stację Ratownictwa Górniczego przeniesiono do Bytomia. Kopalnia doświadczalna Barbara została włączona do Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach. Kontynuowano w niej nadal prace naukowe w zakresie zwalczania zagrożeń wybuchów metanu, pyłu węglowego oraz stosowania materiałów wybuchowych w kopalniach. Rozwój elektryfikacji kopalń metanowych, jaki odbywał się po wojnie, wymusił rozbudowę jednostki o dział badań i atestacji urządzeń elektrycznych budowy przeciwwybuchowej.Upper Silesian Central Mining Rescue Station in Bytom was left on German territory after the division of Upper Silesia in 1922. A new station was founded in Tarnowskie Gory (Polish part of Upper Silesia) in 1925. Due to regional problems the station was moved to Mikołów a year later. The new station was named the Experimental Mine Barbara, Upper Silesian Central Mining Rescue Station and Magnetic Observatory. Scientific and research studies exploring the dangers of coal dust or gas explosions and fire protection were conducted in this station. Another section of the coal mine was the Magnetic Observatory that did research on magnetic changes used for orientation during mining excavations. After the Second World War the station was moved to Bytom. The experimental Mine „Barbara” was included into the Main Mining Institute in Katowice. The scientific studies on the dangers of methane or coal dust explosions and research concerning explosive materials in coal mines were continued. The development of electrification in coal mines that took place after the War led to the development of the department of research, certification and inspection of electric devices

Rozwój elektrycznych urządzeń budowy przeciwwybuchowej dla kopalń metanowych

Górnictwo od samego początku było zawodem niebezpiecznym, a katastrofy górnicze zdarzały się często. Specyfika warunków środowiskowych podziemnych kopalń, zwłaszcza podczas eksploatacji pokładów węgla, przejawia się występowaniem wybuchowych gazów i pyłu węglowego. Największe niebezpieczeństwo w wyrobiskach górniczych powoduje obecność metanu CH4, który zagraża wybuchem. Objętościowa zawartość metanu od 4,9 do 15,4% w powietrzu powoduje jego stężenie wybuchowe

The evolution of electric drives of winders used in coal mines

The evolution of winder's drives from the beginning of its use to nowadays was described in the article. Especially the development of electric drive of hoisting devices in coal mines in Poland was analized. The paper presents the state-of-art modernisation and important development directions for electric drive mechanisms of winding machines.W artykule opisano rozwój napędów maszyn wyciągowych od początku ich powstania, do czasów współczesnych. Uwzględniono w sposób szczególny rozwój napędu elektrycznego maszyn wyciągowych w kopalniach na terenie Polski. Przedstawiono najnowsze osiągnięcia i tendencje w konstrukcji napędu elektrycznego maszyn wyciągowych

Development of electrification in the coal mining industry

Górnictwo od najdawniejszych czasów odgrywało znaczącą rolę w rozwoju gospodarczym świata. Pierwotny górnik wydobywał początkowo urobek ręcznie ze sztolni, a następnie płytkich szybów. Gdy wielkość kopalń wzrosła tak, iż wyrobiska górnicze zostały oddalone od szybu nieraz o kilka kilometrów, ręczny transport urobku okazał się zbyt uciążliwy i mało wydajny. Zaprzęgnięto wtedy do pracy konie, parę, a wreszcie elektryczność.Coal was mined manually initially from adits and later from shallow main shafts. When the coal mines expanded and mining excavations spread a few kilometers beyond adits hand transport turned out to be very burdensome and non-productive therefore horses, steam and finally electricity were used in coal transport. The study describes the history of the development of electrification of coal mines

Rozwój górnictwa i energetyki na Spitsbergenie

Spitsbergen jest największą wyspą archipelagu Svalbard, graniczącą z Oceanem Arktycznym oraz Morzami: Norweskim, Grenlandzkim i Barentsa. Dominuje rzeźba górska z licznymi dolinami polodowcowymi. Zajmuje powierzchnię 38 tys km2, w tym ponad połowa powierzchni pokryta jest lodem. Zachodnią część Spitsbergenu budują góry o płaskich szczytach i stromych zboczach. W głębi wyspy są pola lodowcowe. Na zboczach gór częste są formy osuwiskowe w postaci piargów. Wieczna zmarzlina, noc polarna, suchy arktyczny klimat, niskie temperatury – to warunki, jakie występują na Spitsbergenie

Problemy rozwoju elektryfikacji kopalń w drugiej połowie XX wieku

W artykule opisano problemy związane z elektryfikacją kopalń od czasów powojennych po koniec XX wieku. Udostępnianie nowych pokładów węgla budującego się Rybnickiego Okręgu Węglowego ograniczyło elektryfikację maszyn górniczych z powodu dużej ilości wydzielanego metanu z urobku. Koniecznością stało się przyspieszenie prac nad elektrycznymi urządzeniami budowy przeciwwybuchowej. Drugim problemem elektryfikacji było podnoszenie napięcia zasilania maszyn górniczych, zwłaszcza kombajnu ścianowego z 500 V, poprzez 1000 V, do 6 kV