Aortic distensibility and coronary artery bypass graft patency

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Aortic distensibility is an elasticity index of the aorta, and reflects aortic stiffness. Coronary artery disease has been found to be substantially associated with increased aortic stiffness. In this study we aimed to retrospectively analyze the association of angiographically determined aortic distensibility with the patency rates of coronary bypass grafts</p> <p>Methods</p> <p>The study was conducted in the Cardiology department of the Applied Research Centre for Health of Uludağ University. The coronary angiograms of 53 consecutive coronary bypass patients were analysed retrospectively. Aortic distensibility was calculated using the formula: 2 × (change in aortic diameter)/(diastolic aortic diameter) × (change in aortic pressure). The number of stenosed and patent bypass grafts and the patient characteristics like age, risk factors were noted.</p> <p>Results</p> <p>There were 44 male (83%) and 9 female (17%) cases. Eighteen cases had only one saphenous vein grafting. The number of cases with two, three and four saphenous grafting were 18, 11 and 1; respectively. In the control angiograms the number of cases with one, two, three and four saphenous vein graft obstruction were 15 (31.3%), 7 (14.6%), 1 (2.1%) and 1 (2.1%) respectively. The aortic distensibility did not differ in cases with and without saphenous graft occlusion (p > 0.05). Also left internal mammary artery (LIMA) graft patency was not related to the distensibility of the aorta (p > 0.05). We also evaluated the data for cut-off values of 50 and 70 mmHg of pulse pressure and did not see any significant difference between the groups in terms of saphenous or LIMA grafts.</p> <p>Conclusion</p> <p>In this study we failed to show association of angiographically determined aortic distensibility with coronary bypass graft patency in consecutive 53 patients with coronary artery bypass graft surgery (CABG).</p

Effect of doxazosin on various parameters, left ventricular function and mass, and effort capacity in patients with essential hypertension

Son yıllarda aterojenik lipid bozukluklarının ve insülin rezistansının esansiyel hipertansiyonun patagenezine eşlik ettiği gözlenmiştir. Üstelik antihipertansif tedavi ile koroner arter hastalığı insidansında beklenilen oranda bir azalma olmamasında da bu metabolik faktörlerin rolü olabilir. Selektif alpha- 1 adrenoseptör olan doksazosin ile yapılan çalışmaların bazılarında, metabolik ve koroner arter hastalığı risk faktörleri üzerine olumlu, bazılarında ise olumsuz bir etkisinin olmadığı bildirilmiştir. Biz de esansiyel hipertansiyonlu hastalarda doksazosinin antihipertansif etkisini, hematolojik ve biyokimyasal parametreler ile renal fonksiyonlar üzerine tesirini, Framingham Risk Skoru, efor kapasitesi ve sol ventrikül kitlesi üzerine etkilerini araştırmayı planladık. Çalışma, U.Ü.Tıp Fakültesi Kardiyoloji A.B.D. Polikliniğine müracaat eden 10 erkek, 10 kadın, yaş ortalaması 50.4+10.4, diyastolik kan basıncı 90- 115mmHg olan 20 esansiyel hipertansiyon hastasında yapıldı. Doksazosin, hastalara 1-8 mg/gün dozunda 12 hafta süreyle uygulandı. Hastaların doksazosin tedavi öncesi ve sonrası kan basınçları ve NDS.lan (yatarak ve ayakta), hematolojik parametreler (eritrosit, hemoglobin, hematokrit, lökosit, lökosit formül), biyokimyasal ve renal fonksiyonlara ait parametreler (glukoz, ürik asit, SGPT, SGOT, alkelen fosfataz, T.bilürübin, T.protein, kreatinin, BUN, sodyum, potasyum, renin, aldosteron, T.Kolesterol, HDL , LDL kolesterol, trigliserid, apoprotein Al ve B), Framingham Risk Skoru ve HDL/T.Kolesterol oram, efor kapasitesi ve efor süresi, sol ventrikül kalınlığı ve kitlesi değerleri belirlendiler. Belirlenen bulgular istatistiksel olarak karşılaştırıldığında; doksazosinin, hafif ve orta derecede esansiyel hipertansif vakalarda sistohk ve diyastolik kan basıncını anlamlı oranda azalttığı, ortostatik hipotansiyon ve refleks taşikardiye neden olmadığı, hematolojik, biyokimyasal parametreler ile renal fonksiyonlar üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı, lipidlerden trigliseridi anlamlı düzeyde azalttığı, Framingham Risk Skorunda oldukça anlamlı bir gerileme sağladığı, efor kapasitesi ve süresini artırdığı, sol ventrikül kitlesini ve kalınlığım azalttığı tespit edildi. Sonuç olarak; doksazosinin, kan basıncını düşürmesinin yamsıra, lipidler ve koroner risk faktörleri üzerine olumlu etkilerinin olması gibi özellikleri nedeni ile öncelikle seçilecek antihipertansif ilaç olabileceği kanısına varılmıştır

Investigation of aspirin resistance of frequency in patients with coronary artery disease by using pfa-100 system

Amaç: Aspirin günümüzde en yaygın kullanılan antitrombotik ilaçtır. Çalışmamızda koroner arter hastalığı (KAH) saptanan olgularda PFA-100 sistemiyle aspirin direncinin (AD) sıklığı değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza en az 4 hafta süre ile düzenli olarak, 100 mg ve daha fazla Aspirin kullanan koroner anjiyografisi yapılan 97 hasta dahil edildi. Hastalarda PFA-100 sistemi kullanılarak AD saptandı. Bulgular: Tüm olgularımız aspirine yanıt bakımından karşı- laştırıldığında KAH saptananlarda, saptanmayanlara göre AD anlamlı derecede yüksek bulundu. KAH saptanan aspirine dirençli grupta, sigara içiciliği daha fazlaydı, LDL değerleri ve Total Kolesterol/HDL değerleri aspirine duyarlı gruba göre anlamlı derecede yüksekti. KAH saptananlarda AD olanlar kullandıkları aspirin dozu (100mg ve 300mg) açısından karşılaştırıldıklarında iki grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark saptanmamıştır. KAH saptanan olgular tek damar hastalığı olanlar grup 1 (n=21, % 35), iki damar hastalığı olanlar grup 2 (n=16, % 26) ve üç damar hastalığı olanlar grup 3 (n=23, % 38) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Üç hasta grubu AD açısından karşılaştırıldıklarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Aspirin tedavisi alan hastalarda cevabın benzer olmadığı gösterildi. KAH saptanan olgularda aspirin cevabı- nın yeterliliğinin her hastada PFA-100 sistemi ile kısa sürede değerlendirilip tedavinin bu sonuçlara göre düzenlenebileceği kanaatine varıldı.Objective: Today aspirin is the most widely used antithrombotic drug. In this study frequency of the aspirin resistance (AR) was evaluated in coronary artery disease (CAD) patients with PFA-100 system. Material and Methods: In the study 97 patients that routinely used 100 mg or higher aspirin for four weeks and that had coronary angiographic examination were included. In the cases with PFA-100 system AR was determined. Results: When all the cases were examined for AR, it was more frequent in the cases with CAD. In the group with CAD, patients with AR more frequently smoked smoking and the LDL and Total Cholesterol/HDL cholesterol levels were significantly higher compared to the aspirin sensitive patients. When the cases with CAD were compared according to the aspirin dose they had (100mg ve 300mg) the two groups did not differ significantly. The patients with CAD were divided into three goups accordıng to the number of dıseased vessels. Group 1 was constituted of cases with one vessel disease (n=21, % 35), group 2 two vessel disease (n=16, % 26) and group 3 was constituted of patients with three vessel disease (n=23, % 38). There no was statistically significant difference in terms of AR among all three groups. Conclusion: As a result, it was shown that the responses were not the same in patients taking aspirin. It was concluded that in cases with CAD adequacy of aspirin response may be quickly evaluated by PFA-100 system and the therapy may be adjusted according to the result

Investigation of aspirin resistance of frequency in patients with coronary artery disease by using pfa-100 system

Amaç: Aspirin günümüzde en yaygın kullanılan antitrombotik ilaçtır. Çalışmamızda koroner arter hastalığı (KAH) saptanan olgularda PFA-100 sistemiyle aspirin direncinin (AD) sıklığı değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza en az 4 hafta süre ile düzenli olarak, 100 mg ve daha fazla Aspirin kullanan koroner anjiyografisi yapılan 97 hasta dahil edildi. Hastalarda PFA-100 sistemi kullanılarak AD saptandı. Bulgular: Tüm olgularımız aspirine yanıt bakımından karşı- laştırıldığında KAH saptananlarda, saptanmayanlara göre AD anlamlı derecede yüksek bulundu. KAH saptanan aspirine dirençli grupta, sigara içiciliği daha fazlaydı, LDL değerleri ve Total Kolesterol/HDL değerleri aspirine duyarlı gruba göre anlamlı derecede yüksekti. KAH saptananlarda AD olanlar kullandıkları aspirin dozu (100mg ve 300mg) açısından karşılaştırıldıklarında iki grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark saptanmamıştır. KAH saptanan olgular tek damar hastalığı olanlar grup 1 (n=21, % 35), iki damar hastalığı olanlar grup 2 (n=16, % 26) ve üç damar hastalığı olanlar grup 3 (n=23, % 38) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Üç hasta grubu AD açısından karşılaştırıldıklarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Aspirin tedavisi alan hastalarda cevabın benzer olmadığı gösterildi. KAH saptanan olgularda aspirin cevabı- nın yeterliliğinin her hastada PFA-100 sistemi ile kısa sürede değerlendirilip tedavinin bu sonuçlara göre düzenlenebileceği kanaatine varıldı.Objective: Today aspirin is the most widely used antithrombotic drug. In this study frequency of the aspirin resistance (AR) was evaluated in coronary artery disease (CAD) patients with PFA-100 system. Material and Methods: In the study 97 patients that routinely used 100 mg or higher aspirin for four weeks and that had coronary angiographic examination were included. In the cases with PFA-100 system AR was determined. Results: When all the cases were examined for AR, it was more frequent in the cases with CAD. In the group with CAD, patients with AR more frequently smoked smoking and the LDL and Total Cholesterol/HDL cholesterol levels were significantly higher compared to the aspirin sensitive patients. When the cases with CAD were compared according to the aspirin dose they had (100mg ve 300mg) the two groups did not differ significantly. The patients with CAD were divided into three goups accordıng to the number of dıseased vessels. Group 1 was constituted of cases with one vessel disease (n=21, % 35), group 2 two vessel disease (n=16, % 26) and group 3 was constituted of patients with three vessel disease (n=23, % 38). There no was statistically significant difference in terms of AR among all three groups. Conclusion: As a result, it was shown that the responses were not the same in patients taking aspirin. It was concluded that in cases with CAD adequacy of aspirin response may be quickly evaluated by PFA-100 system and the therapy may be adjusted according to the result

Mitoxantrone in the treatment of multiple sclerosis: a single-center experience

OBJECTIVE: To investigate the secondary progressive multiple sclerosis (SPMS) patients treated with mitoxantrone (MIT) and discuss the effectiveness and side effects of MIT. METHODS: We retrospectively investigated 48 SPMS patients who completed or were still receiving MIT treatment. Expanded Disability Status Scale (EDSS) scores of the patients were determined who had detailed examination before the treatment. Complete blood count, urine examination, chest x-ray, kidney and liver function tests, transthoracic echocardiography were performed at initiation and during follow-up and 10 mg/m2 MIT was administered every three months. The data were assessed in order to determine the effectiveness and side effects. RESULTS: A total of 48 patients, 34 women and 14 men, had an age of 42 (26-55) years at the initiation of MIT treatment. The duration of the treatment was 12 (3-30) months. The median EDSS scores were 6 (4-8) before the treatment and 6 (4-9) after the treatment. EDSS scores improved in 6 patients, deteriorated in 12 patients and 30 patients remained with stable EDSS scores during the treatment. Seventeen patients had no side effects however 31 patients developed side effects. CONCLUSION: On the basis of this study, which is a clinical assessment of the effectiveness and side effects of MIT, we conclude that MIT can limit disability in SPMS patients and it is useful in treating SPMS patients due to favorable risk-benefit rati