Gerhard Lohfink – życie, twórczość i recepcja w Polsce

W 2006 r. staraniem wydawnictwa „W drodze” ukazały się na rynku polskim trzy dzieła Gerharda Lohfinka, znanego niemieckiego egzegety Nowego Testamentu. Liczący się na polu współczesnej teologii autor stał się tym samym bardziej dostępny szerszemu gronu czytelników w Polsce. Poczytność jego książek, tłumaczenia na wiele języków, przywoływanie jego opracowań w źródłach wielu dzieł teologów i biblistów, zarówno w Polsce, jak i za granicą, wreszcie wrażliwość na współczesne problemy Kościoła, a przede wszystkim udział w wielu ważnych dla współczesnej teologii dyskusjach sprawiają, że twórczość teologiczna i egzegetyczna G. Lohfinka jest niezwykle aktualna, godna odnotowania i szerszego omówienia. Celem niniejszego artykułu, uwzględniając ograniczone ramy prezentacji, jest zasygnalizowanie najważniejszych dzieł i obszarów tematycznych myśli teologicznej G. Lohfinka. Jako że teologia tybińskiego egzegety splata się w sposób niezmiernie istotny z elementami biografii, stąd wskazane w tytule dwa elementy: życie i twórczość nie są i nie mogą być zaprezentowane w separacji, ale łączą się tam, gdzie jego teologia łączy się z egzystencjalnymi decyzjami. Chcemy również zwrócić szczególną uwagę na aktualność myśli niemieckiego egzegety na polskim obszarze teologicznym, a stąd wynika trzeci punkt – recepcja w Polsce. Opracowanie zamyka bibliografia dzieł Lohfinka, która jest nie tylko podsumowaniem jego dotychczasowego dorobku, ale ponadto wyraża intencję, aby niniejsze opracowanie mogło stać się narzędziem pracy dla tych wszystkich, którzy zechcieliby bliżej zapoznać się z twórczością tybińczyka.

The Social-Historic Dimension of God's Kingdom in the Theology of Gerhard Lohfink

Nell centro della teologia di G. Lohfink sta il regno di Dio. L’escatologia del presente laborata da lui prevede la tensione tra “giá” e “non ancora”, che si manifesta nei diversi modi. Sopratutto nella debolezza e pecchato del uomo ma anche nella storia della Chiesa come una societá e nell rifiuto di Izraele, che non ha accolto nell suo insieme Gesú come Messia. Dal punto di vista di Dio si puó parlare solo del “giá”. Il “non ancora” del regno di Dio dipende esclusivamente dal rifiuto del uomo. Il concetto del regno di Dio secondo G. Lohfink si contrapone all individualismo et esclusivismo. Il regno di Dio é un progetto sociale aperto a tutti coloro accolgono il messaggio di Gesú. L’ethos di Gesú non si rivolge all’individuo preso isolato perché non é in grado di realizzare questo giogo ma punta a una del popolo di Dio e chiede una dimensione sociale: la comunitá i la comunione di vita e di destini. La realizazzione di questo progetto fa che si rivela la santitá di Dio e diventa un segno di salvezza per tutti i popoli