Chemotherapy of advanced non small cell lung cancer: effect on survival and symptoms affecting quality of life

Wstęp: W pracy przedstawiono wyniki leczenia 168 chorych z potwierdzonym histologicznie rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca w stopniu IIIB i IV, leczonych w latach 2002–2006 w Klinice Nowotworów Układowych i Uogólnionych Centrum Onkologii, Oddział w Krakowie. Materiał i metody: Stosowano 4 schematy chemioterapii: EP (cysplatyna, etoposid), MVP (mitomycyna C, winblastyna, cysplatyna), PN (cysplatyna, winorelbina) oraz PG (cysplatyna, gemcytabina). Wyniki: Średnie przeżycie chorych leczonych schematem MVP wynosiło 7,8 miesiąca (mediana 4,3 miesiąca), PG - 7,1 miesiąca (mediana 7,3 miesiąca), EP - 10,2 miesiąca (mediana 7,5 miesiąca), a schematem PN - 14,1 miesiąca (mediana 9,8 miesiąca). Różnice mediany przeżyć pozostają na granicy znamienności statystycznej (p = 0,0679). Średni czas do progresji u chorych leczonych schematem MVP wynosił 3,5 miesiąca (mediana 2,6 miesiąca), schematem PG - 5,2 miesiąca (mediana 5,8 miesiąca), EP - 6,6 miesiąca (mediana 5,2 miesiąca) i schematem PN - 6,7 miesiąca (mediana 5,6 miesiąca). Najkrótszy czas do progresji uzyskano u chorych leczonych schematem MVP (p = 0,0039). Zmniejszenie duszności obserwowano u 60% chorych, bólu u 38,7% chorych, a kaszlu u 60% chorych. Poprawy w zakresie krwioplucia nie oceniono ze względu na zbyt małą liczbę chorych, u których ten objaw występował. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie poprawy objawów związanych z chorobą nowotworową w zależności od zastosowanego schematu leczenia. Wnioski: Ze względu na uzyskane wyniki jako standard leczenia w tej grupie chorych można polecić schemat cysplatyna + winorelbina.Introduction: The study presents treatment results of 168 patients with non small cell lung cancer in stage IIIB and IV treated since year 2002 to 2006 in Oncological Center in Cracow. Material and methods: Four regimens of chemotherapy: EP (cisplatin, vepesid), MVP (mitomycin C, vinblastin, cisplatin), PN (cisplatin,vinorelbin) and PG (cisplatin, gemcytabin) were used. Results: Average survival time in group treated with MVP regimen was 7,8 months (median 4,3 months), PG 7,1 months (median 7,3 months), EP 10,2 months (median 7,5 months), PN 14,1 months (median 9,8 months). Differences in median survival time were not significant. Average time to progression in group treated with MVP regimen was 3,5 months (median 2,6 months), PG 5,2 months (median 5,8 months): EP 6,6 months (median 5,2 months), PN 6,7 months (median 5,6 months). Improvement in control of symptoms regarding dyspnea, pain and cough was reached in 60%, 38,7% and 60% of patients respectively. There were no significant differences between chemotherapy regimens regarding improvement in symptoms control. Conclusions: Cisplatin + vinorelbin regimen can be recommended as standard method because of the best treatment results

Immunotherapy or targeted therapy as first-line treatment of patients with advanced/metastatic melanoma with the BRAF mutation — a single-center analysis

Introduction. One of the most important achievements of contemporary oncology is the discovery of new therapeutic possibilities: targeted therapy and immunotherapy associated with checkpoint inhibitors. It has not been unequivocally determined so far which therapy should be used as first-line treatment in patients with advanced/metastatic melanoma with the BRAF mutation. Material and methods. 137 patients with advanced/metastatic melanoma with the BRAF mutation were analyzed. They received anti-PD1-1 therapy (IT) or molecularly targeted therapy iBRAF ± iMEK (TT) as first-line treatment in the scope of the national drug program. IT and TT therapies used as first-line treatment were compared. Results. Median OS and PFS in the group were 14.0 and 7.3 months. Unfavorable prognostic factors for OS and PFS were metastases to the central nervous system, increased LDH levels and performance status > 1. Metastatic sites in > 2 locations were only unfavorable prognostic factors for OS. A statistically significant difference was found between TT and IT for OS (p = 0.0011; median for TT was 12.6 months and was not reached for IT). It should be noted that the group treated with TT was characterized by a worse prognostic factors. No differences in PFS were observed (p = 0.292, medians 7.2 and 9.0 months, respectively). Conclusion. In patients with advanced/metastatic melanoma with a BRAF mutation without rapid progression, IT should be considered as first-line therapy.Introduction. One of the most important achievements of contemporary oncology is the discovery of new therapeutic possibilities: targeted therapy and immunotherapy associated with checkpoint inhibitors. It has not been unequivocally determined so far which therapy should be used as first-line treatment in patients with advanced/metastatic melanoma with the BRAF mutation. Material and methods. 137 patients with advanced/metastatic melanoma with the BRAF mutation were analyzed. They received anti-PD1-1 therapy (IT) or molecularly targeted therapy iBRAF ± iMEK (TT) as first-line treatment in the scope of the national drug program. IT and TT therapies used as first-line treatment were compared. Results. Median OS and PFS in the group were 14.0 and 7.3 months. Unfavorable prognostic factors for OS and PFS were metastases to the central nervous system, increased LDH levels and performance status > 1. Metastatic sites in > 2 locations were only unfavorable prognostic factors for OS. A statistically significant difference was found between TT and IT for OS (p = 0.0011; median for TT was 12.6 months and was not reached for IT). It should be noted that the group treated with TT was characterized by a worse prognostic factors. No differences in PFS were observed (p = 0.292, medians 7.2 and 9.0 months, respectively). Conclusion. In patients with advanced/metastatic melanoma with a BRAF mutation without rapid progression, IT should be considered as first-line therapy

Molekularne terapie celowane w niedrobnokomórkowym raku płuca

Terapie celowane działają w sposób wybiórczy na białka sygnałowe komórek nowotworowych, powodując upośledzenie ich funkcji życiowych. W niedrobnokomórkowym raku płuca (NDRP) zastosowanie znalazły inhibitory kinaz tyrozynowych związanych z receptorem dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR): erlotynib i gefitynib. Leki te są stosowane w zaawansowanym raku płuca jako terapia drugiego lub trzeciego rzutu po niepowodzeniu pierwszorzutowej chemioterapii. Cetuximab jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko zewnątrzkomórkowej domenie EGFR. Natomiast bewacyzumab jest przeciwciałem blokującym działanie czynnika wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF), powodując upośledzenie ukrwienia tkanki nowotworowej. Przeciwciała mogą być stosowane jako uzupełnienie chemioterapii oraz po jej zakończeniu. Mediana czasu życia chorych na zaawansowaną postać NDRP w wyniku stosowania bewacyzumabu wyniosła po raz pierwszy w historii leczenia tego nowotworu ponad 12 miesięcy. Istnieją duże różnice w skuteczności omawianych leków w zależności od genetycznych właściwości komórek nowotworowych. Obecnie najważniejszymi badaniami molekularnymi użytecznymi w kwalifikacji chorych do terapii celowanych są: badanie immunohistochemiczne w celu wykrycia ekspresji EGFR, fluorescencyjna hybrydyzacja in situ, za pomocą której można wykryć amplifikację genu dla EGFR, oraz metody genetyczne zmierzające do określenia występowania mutacji EGFR i K-Ras

A Phase II Study of Tg4010 (Mva-Muc1-Il2) in Association with Chemotherapy in Patients with Stage III/IV Non-small Cell Lung Cancer

BackgroundTG4010 is a recombinant viral vector expressing both the tumor-associated antigen MUC1 and Interleukine-2. This vector is based on the modified virus of Ankara, a significantly attenuated strain of vaccinia virus. TG4010 has been designed to induce or amplify a cellular immune response directed against tumor cells expressing MUC1.MethodsA multicenter, randomized phase II study has explored two schedules of the combination of TG4010 with first line chemotherapy in patients with stage IIIB/IV non-small cell lung cancer. In Arm 1, TG4010 was combined upfront with cisplatin (100 mg/m2 day 1) and vinorelbine (25 mg/m2 day 1 and day 8). In Arm 2, patients were treated with TG4010 monotherapy until disease progression, followed by TG4010 plus the same chemotherapy as in Arm1. Response rate was evaluated according to RECIST. Median time to progression and median overall survival were calculated according to the Kaplan–Meier method.ResultsSixty-five patients were enrolled, 44 in Arm 1 and 21 in Arm 2, in accordance with the two stage Simon design of the statistical plan. In Arm 1, partial response was observed in 13 patients out of 37 evaluable patients (29.5% of the intent to treat population, 35.1% of the evaluable patients). In Arm 2, two patients experienced stable disease for more than 6 months with TG4010 alone (up to 211 days), in the subsequent combination with chemotherapy, one complete and one partial response were observed out of 14 evaluable patients. Arm 2 did not meet the criteria for moving forward to second stage. The median time to progression was 4.8 months for Arm 1. The median overall survival was 12.7 months for Arm 1 and 14.9 for Arm 2. One year survival rate was 53% for Arm 1 and 60% for Arm 2. TG4010 was well tolerated, mild to moderate injection site reactions, flu-like symptoms, and fatigue being the most frequent adverse reactions. A MUC1-specific cellular immune response was observed in lymphocyte samples from all responding patients evaluable for immunology.ConclusionsThe combination of TG4010 with standard chemotherapy in advanced non-small cell lung cancer is feasible and shows encouraging results. A randomized study evaluating the addition of TG4010 to first line chemotherapy in this population is in progress

Totally implantable central venous access ports

Całkowicie implantowane systemy dożylnego podawania leków (tzw. porty dożylne) stanowią niezwykle dogodne rozwiązanie u chorych poddanych chemioterapii. Metoda ta znajduje coraz szersze zastosowanie. Rocznie 700-1000 dorosłym chorym w Polsce wszczepia się port donaczyniowy. Z inicjatywy krajowego konsultanta w dziedzinie onkologii klinicznej odbyło się spotkanie uzgodnieniowe w celu ustalenia zasad bezpiecznego stosowania portów w Polsce. W spotkaniu uczestniczyło 26 ekspertów z 17 ośrodków onkologicznych. Rezultatem spotkania stało się uzgodnienie zasad przedstawionych w formie standardów i zaleceń. Uzgodnienia dotyczyły wskazań do zastosowania portów, kwalifikacji chorych, warunków technicznych implantacji i okresu obserwacji po zabiegu, zapobiegania i leczenia powikłań infekcyjnych i powikłań zakrzepowych, szkolenia personelu obsługującego porty, informacji przekazywanej chorym.Totally implantable central venous access ports are very useful in chemotherapic treatment. It gains wider application. In Poland they are implanted in 700-1000 patient annually. National Consultant in Clinical Oncology at meeting with 26 experts from 17 oncologic centers established the principles of safe implantation of ports in Poland. The meeting resulted in report on standards and recommendations containing: recommendation on ports application, patients’ qualification, implantation technics and follow-up observation, prevention and treatment of infection and thrombotic complication, professional staff training and information for patients

Survival without toxicity for cisplatin plus pemetrexed versus cisplatin plus gemcitabine in chemonaive patients with advanced non-small cell lung cancer: A risk-benefit analysis of a large phase III study

WOS: 000270645700017PubMed ID: 19473833Background: In a large phase III study, cisplatin and pemetrexed had non-inferior efficacy and better tolerability compared with cisplatin and gemcitabine in chemonaive patients with non-small cell lung cancer (NSCLC). The current analysis characterised the clinical benefit (i.e. survival) relative to clinical risk (i.e. drug-related toxicity) of the doublets. Patients and methods: A total of 1669 patients (of 1725 randomised) received 500 mg/m(2) pemetrexed IV followed by 75 mg/m(2) cisplatin IV on day 1 or gemcitabine 1250 mg/m(2) on days 1 and 8 and 75 mg/m(2) cisplatin on day 1, administered every 3 weeks for up to 6 cycles. Survival without toxicity (i.e. clinical benefit to risk) was defined as the time from randomisation to the first occurrence of any grade 3 or 4 drug-related toxicity or death, and was analysed using Kaplan-Meier and Cox methods. Results: In the overall patient population, survival without grade 3 or 4 drug-related toxicity was significantly longer for patients treated with cisplatin and pemetrexed versus cisplatin and gemcitabine (HR = 0.70; P < 0.001), as was survival without grade 4 drug-related toxicity (HR = 0.83; P < 0.001). For patients with non-squamous NSCLC, survival without toxicity with cisplatin and pemetrexed was superior to cisplatin and gemcitabine for grade 3 or 4 drug-related toxicity (HR = 0.64; P < 0.001) and for grade 4 drug-related toxicity (HR = 0.77; P < 0.001), whereas no treatment-arm difference was observed in the squamous subgroup. Conclusions: Patients with non-squamous NSCLC treated with front-line cisplatin and pemetrexed have superior survival without toxicity (i.e. clinical benefit-to-risk profile) compared with patients treated with cisplatin and gemcitabine. (C) 2009 Elsevier Ltd. All rights reserved.Eli Lilly and CompanyEli LillyThe study was sponsored and funded by Eli Lilly and Company. As the sponsor, Eli Lilly was involved in the study design, in the collection, analysis and interpretation of the data; in the writing of the manuscript; and in the decision to submit the manuscript for publication. The authors would like to thank all the patients for their participation in this study. They would also like to thank Mary Alice Miller Ph.D., Noelle Gasco and Donna Miller from Eli Lilly and Company for their writing, editorial and administrative assistance, respectivel

Immunoterapia czy terapia celowana w pierwszej linii leczenia chorych na zaawansowane/rozsiane czerniaki z obecnością mutacji BRAF — analiza jednoośrodkowa

Wstęp. Jednym z najważniejszych osiągnięć współczesnej onkologii jest odkrycie nowych możliwości terapeutycznych: terapii celowanej oraz immunoterapii związanej z inhibitorami punktów kontrolnych. Dotychczas nie ustalono jednoznacznie, która terapia powinna być zastosowana jako leczenie pierwszej linii u chorych na zaawansowane/rozsiane czerniaki z obecnością mutacji BRAF.Materiał i metody. Analizą objęto 137 chorych na zaawansowane/przerzutowe czerniaki z obecną mutacją BRAF, otrzymujących w ramach programów lekowych immunoterapię anty-PD-1 (IT) lub terapię ukierunkowaną molekularnie iBRAF ± iMEK (TT) jako leczenie pierwszej linii. Porównano terapie IT i TT stosowane jako leczenie pierwszej linii.Wyniki. Mediany czasu przeżycia całkowitego (OS) i czasu wolnego od progresji choroby (PFS) w całej badanej grupie wyniosły odpowiednio 14,0 i 7,3 miesiąca. Niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi w zakresie OS i PFS były przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego, podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz stan sprawności &gt; 1. Obecność przerzutów w &gt; 2 lokalizacjach była niekorzystnym czynnikiem rokowniczym tylko w zakresie OS. Wykazano znamiennie statystyczną różnicę pomiędzy terapiami TT i IT w zakresie OS (p = 0,0011; mediana dla TT wyniosła 12,6 miesiąca, nie osiągnięto mediany dla IT). Należy jednak zaznaczyć, że grupa leczona TT charakteryzowała się gorszymi czynnikami prognostycznymi. Nie wykazano różnicy w zakresie PFS (p = 0,292; mediana dla TT 7,2 miesiąca, mediana dla IT 9,0 miesięcy).Wnioski. U chorych na zaawansowane/przerzutowe czerniaki z obecną mutacją BRAF bez gwałtownej progresji IT powinna być rozważana jako leczenie pierwszej linii

Results of a phase II study comparing three dosing regimens of fulvestrant in postmenopausal women with advanced breast cancer (FINDER2)

The Faslodex Investigation of Dose evaluation in Estrogen Receptor-positive advanced breast cancer (FINDER)2 study evaluated the efficacy, safety, and pharmacokinetics (PK) of three fulvestrant dosing regimens. FINDER2 enrolled Western postmenopausal women recurring or progressing after prior endocrine therapy. Primary endpoint: objective response rate (ORR); secondary endpoints: time to progression (TTP), clinical benefit rate (CBR), tolerability, and PK parameters. Patients were randomized to receive fulvestrant: 250 mg/month (approved dose [AD]); 250 mg plus loading dose (loading dose [LD]; 500 mg on day 0, 250 mg on days 14, 28, and monthly thereafter); or 500 mg (high dose [HD]; 500 mg/month plus 500 mg on day 14 of Month 1). Treatment continued until disease progression or discontinuation. 144 patients were randomized: fulvestrant AD (n = 47); LD (n = 51); HD (n = 46). ORRs were: 8.5% (95% confidence interval [CI]: 2.4, 20.4%), 5.9% (1.2, 16.2%), and 15.2% (6.3, 28.9%) in the AD, LD, and HD arms, respectively. CBRs were: 31.9% (95% CI: 19.1, 47.1%), 47.1% (32.9, 61.5%), and 47.8% (32.9, 63.1%) for the AD, LD, and HD arms, respectively. Median TTP (months) was numerically longer for HD (6.0) and LD (6.1) versus AD (3.1). Tolerability was similar across dosing regimens. Steady-state plasma fulvestrant concentrations were predictable and achieved earlier with LD and HD. While there appeared to be a trend toward improved efficacy with HD and LD versus AD, no significant differences could be shown. A parallel study (FINDER1) has reported similar findings in Japanese patients. © 2010 Springer Science+Business Media, LLC.SCOPUS: ar.jinfo:eu-repo/semantics/publishe