Energetic utilization of dietary fiber in pigs

The energetic utilization of fermentable dietary fiber (fDF) of different fiber sources and its relation to physical activity and housing conditions was studied in three experiments. In all experiments the daily intake of digestible nutrients, nitrogen and energy balances, heat production, and activity-related heat production was measured in climatically controlled respiration chambers. The energetic utilization of fDF was estimated from the linear relationship between heat production and the intake of fDF, after correcting heat production data for other nutrients and methane production. It was found that the energetic utilization of fDF from sugar beet pulp silage (SBPS) was 14.7 kJ/g in group-housed sows. This was slightly higher than for group-housed growing pigs (14.1 kJ/g). The relatively high energetic utilization of fDF from SBPS was related to the decreased activity-related heat production (AHP) with fDF intake. In group-housed growing pigs, the energetic utilization of fDF from solvent-extracted coconut meal and soybean hulls was similar; on average 10.6 kJ/g. There was no relationship between the intake of fDF and AHP. Increased dietary bulkiness and fermentation in the gastrointestinal tract increased the empty weight of the gastrointestinal tract by increased empty weights of the stomach and large intestine, respectively. Digestibility and metabolizability of dietary energy was higher for individually housed growing pigs than for group-housed growing pigs. The energetic utilization of fDF was only numerically higher for individually housed pigs than for group-housed pigs. Individually housed pigs were able to decrease their AHP with the same magnitude as group-housed pigs. It was concluded that there are differences in the energetic utilization of fDF from different origin. Differences in energy expenditure on physical activity play an important role. The rate of fermentation may be of importance. Possible mechanism should be further investigated

Fermentatie van brijvoeders en bijproducten tijdens opslag

In de Nederlandse varkenssector worden in toenemende mate vochtrijke bijproducten uit de humane levensmiddelenindustrie gebruikt. Deze bijproducten worden in grote tanks opgeslagen. Deze tanks kunnen als fermentatievaten fungeren. Producten die gedurende de fermentatie ontstaan zijn onder andere melkzuur, azijnzuur en alcohol. Bij voedering van vochtrijke bijproducten hebben de fermentatieproducten mogelijk een gunstige invloed. Mogelijk is het vormen van organische zuren en alcohol niet voorbehouden aan bijproducten, maar worden deze ook gevormd tijdens de opslag van brijvoer, waarbij traditioneel mengvoer wordt opgeslagen met water. Doel van dit onderzoek is het kwantificeren van de veranderingen in fysische en chemische kenmerken van brijvoeders en vochtrijke bijproducten gedurende een 6-daagse opslag. Twee brijvoeders, bestaande uit mengvoer en water, en drie vochtrijke, koolhydraatrijke bijproducten zijn onderzoch

Het gebruik van vochtrijke bijproducten. Een literatuuroverzicht

De vraag naar en het belang van (onafhankelijke) informatie over vochtrijke bijproducten neemt toe. Echter, het aantal gepubliceerde proeven met het voeren van vochtrijke bijproducten aan varkens is zeer beperkt, zowel in binnen- als buitenland. Enkele proeven van het Praktijkonderzoek Varkenshouderij laten zien dat met de koolhydraatrijke bijproducten tarwezetmeel, wei en gemalen aardappelstoomschillen betere technische resultaten, een betere gezondheid en lagere voerkosten haalbaar zijn dan met rantsoenen zonder deze bijproducten. Het is interessant om de mogelijke verklaring hiervoor op te helderen en wellicht een bredere toepasbaarheid mogelijk te maken. Deze literatuurstudie is een beschrijving van allerlei aspecten rondom het gebruik van vochtrijke bijproducten. Aan de orde komen: een algemene beschrijving van veel gebruikte vochtrijke bijproducten en hun productieproces; het gebruik van bijproducten op het varkensbedrijf en aspecten die daarbij een rol spelen; resultaten van proeven uitgevoerd met vochtrijke bijproducten en/of brijvoeders; korte uitleg over fermentatieprocessen; een beschrijving van de specifieke kenmerken van koolhydraatrijke bijproducten in relatie tot de technische resultaten en de gezondheid van varken

Digestible and net energy contents of two types of extruded rice for weaner and grower pigs

Published data regarding the energy content of rice for pigs are scarce, apart from the NRC's (1998) estimate of 14.9 MJ of digestible energy (DE)/kg for white rice. Extruded rice most likely has a higher energy value for pigs than white rice because of its high digestible starch content. Establishing the energy content of extruded rice is needed so diets can be formulated accurately for pigs of different weights. The purpose of this study was to examine the DE and calculated net energy (NE) contents of two types of extruded rice in weaner and grower pigs. The hypotheses tested were 1) rice with a lower amylose-to-amylopectin ratio will have a higher DE and NE content than a variety with a higher amylose-to-amylopectin ratio, and 2) heavier pigs will extract more energy from rice than lighter pigs

Los in het mengvoer verstrekken van 50 tarwe en gerst aan vleesvarkens

De lage prijs van granen maakt deze grondstoffen economisch interessant voor opname in het rantsoen van varkens. De meeste onderzoeken met granen van het Praktijkonderzoek Varkenshouderij waren gericht op vervanging van een deel van het mengvoer door tarwe dat niet in het mengvoer was verwerkt, maar los werd gevoerd in combinatie met een aanvullend mengvoer. In het onderzoek, beschreven in dit rapport, is naast tarwe ook gerst los gevoerd. Het doel van dit onderzoek was het bepalen van het effect van het los bijvoeren van de combinatie van tarwe en gerst versus het voeren van tarwe en gerst verwerkt in het mengvoer op de technische resultaten, gezondheid en slachtkwaliteit van vleesvarken