Usporedba kemijskih i bioloških značajki propolisa pčelinje pasmine Apis mellifera caucasica iz turskih provincija Ardahana i Erzuruma

The aim of this study was to compare the biological activities of ethanolic propolis extracts of Apis mellifera caucasica obtained from Ardahan and Erzurum provinces of Turkey. Samples were tested for antioxidant, anticytotoxic, anticarcinogenic, antibacterial, and antifungal potentials using different techniques. Propolis samples from the two provinces had different mineral and organic compositions related to their geographical origin. The ferric reducing antioxidant power (FRAP) test showed superiority of Ardahan propolis over the Erzurum. Regardless of origin and the presence of mitomycin C in the culture medium, propolis enhanced human peripheral lymphocyte viability, which depended on the duration and propolis concentration. Antiperoxidative activity on MCF-7 breast cancer cells was concentrationdependent. Erzurum propolis showed the highest anticarcinogenic activity at the concentrations of 62.5 μg/mL and 125 μg/ mL, which dropped at higher concentrations. All propolis samples also showed antibacterial activity against the tested human pathogens similar to ampicillin and penicillin controls, except for Pseudomonas aeruginosa. However, they did not exert any antifungal activity against Candida albicans and Yarrowia lipolytica. In conclusion, propolis samples from both provinces showed promising biological activities, but further research should focus on finding the right concentrations for optimal effect and include the cell necrosis pathway to get a better idea of the anticarcinogenic effects.Cilj je ovoga istraživanja bio usporediti biološku aktivnost etanolnih ekstrakata propolisa pčelinje pasmine Apis mellifera caucasica iz dviju turskih provincija: Ardahana i Erzuruma. Testirana su njihova antioksidacijska, anticitotoksična, antikancerogena, antibakterijska i antifungalna svojstva. Uzorci iz tih dviju provincija razlikovali su se u mineralnom i organskom sastavu koji je odražavao njihovo zemljopisno podrijetlo. Test redukcije željeza/antioksidacijske snage (engl. ferric reducing antioxidant power, krat. FRAP) otkrio je superiornost ardahanskoga propolisa nad erzurumskim, no bez obzira na podrijetlo i prisutnost mitomicina C u mediju, oba su propolisa povećala vijabilnost ljudskih perifernih limfocita, a učinak je ovisio o koncentraciji i trajanju. Propolis iz Erzuruma iskazao je najveću antikancerogenu aktivnost u koncentracijama od 62,5 i 125 μg/mL, no ona se smanjila s višim koncentracijama. Oba su propolisa također iskazala antibakterijsku aktivnost sličnu ampicilinskoj i penicilinskoj kontroli, osim kad se radilo o bakteriji Pseudomonas aeruginosa. Međutim, oba su zakazala protiv plijesni Candida albicans i Yarrowia lipolytica. Može se zaključiti da uzorci propolisa iz obiju provincija pružaju obećavajuće biološke aktivnosti, no u daljnja istraživanja, koja se trebaju usmjeriti na traženje optimalnih koncentracija za postizanje željenog učinka, treba uključiti i nekrotični put u mehanizmu djelovanja kako bi se stekao bolji uvid u njihovo antikancerogeno djelovanje

Karbamat'lı bir insektisid olan marshal ve etkim maddesi carbosulfan'ın insan lenfositleri üzerindeki sitogenetik etkileri

TEZ1092Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1992.Kaynakça (s. 82-93) var.iii, 93 s. :res. ; 30 cm.

Karbamatlı bir insektisid/nematosid olan carbosulfan, ethyl carbamate ve ethly methanesulfonat'ın tek başlarına veya birlikte kullanıldıkları zaman insan periferal lenfositlerinde sitogenetik etkileri

TEZ2455Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1997.Kaynakça (s. 124-134) var.xxii, 136 s. : rnk. res. ; 30 cm.

Kültüre Edilmiş İnsan Periferal Lenfositlerinde Carbosulfan'ın C-Mitotik Etkisi

Bu çalışmanın amacı, karbamatlı bir insektisid olan Marshal'ın etkin maddesi Carbosulfan'ın insan periferal lenfositlerinde C-mitotik etkisini araştırmaktır. Yaptığımız çalışmada Carbosulfan'ın C-mitotik etkisini araştırmak amacıyla 4 mikrogram/mL (2 saat) ve 20 mikrogram/mL (1 ve 2 saat) konsantrasyonlarda Carbosulfan kullanılmıştır. Carbosulfan kullanılan bütün konsantrasyonlarında dağılmış kromozomlara sahip hücrelerin (C-metafazlı hücrelerin) oranını muamelesiz kontrole nazaran önemli derecede artırmıştır. Fakat bu oran kolsemid (5x10^-7 mol) kontroldekinden azdır. Sadece 20 mikrogram/mL konsantrasyonunda 2 saat muamele edilen kültürlerde Carbosulfan C-mitozu etanol kontrole nazaran önemli derecede indüklemiş olup, muameleli kültürler içerisinde en yüksek oranda C-mitozda olan hücrelere bu kültürde rastlanmıştır

Kültürü yapılmış insan periferal lenfositlerinde carbosulfan, ethly carbamate ve ethly methanesulfonat'ın tek başlarına veya birlikte kullanıldıkları zaman kardeş kromatid değişimi üzerindeki etkileri

Bu çalışmanın amacı, Marshal insektisidi/nematosidinin etkin maddesi olan Carbosuifan, kanserojen bir madde olan Ethyl Carbamate (EC) ve mutajen bir madde olan Ethyl Methanesulfonat'in (EMS) tek tek veya karışım halinde insan periferal lenfositlerinde kardeş kromatid değişimi (KKD) ve rep-likasyon indeksi (Rl) üzerindeki etkilerini araştırmak, test maddelerinin karışım halinde herhangi bir sinerjitik veya antagonist etkilere sahip olup olmadıklarını saptamaktır. Tek başına Carbosuifan KKD'i sadece 48 saatlik muamele süresinde zayıf bir şekilde artırmıştır. Tek başına EC, KKD'i artırmazken, EMS ise KKD'i her iki muamele süresinde ve doza bağlı olarak artırmıştır. Carbosuifan Rl'ni sadece 48 saatlik muamele süresinde düşürmüş, EC Rl'ni yine 48 saatlik muamele süresinde hafif bir şekilde artırmış, EMS ise yine 48 saatlik muamele süresinde ve sadece en yüksek konsantrasyonda Rl'ni düşürmüştür. Carbosulfan+EC ve Carbosulfan+EMS karışım halinde KKD sayısını kontrollara nazaran artırmışlar ve Rl'ni düşürmüşlerdir. Ayrıca test maddeleri karışım halinde KKD'ni sinerjitik bir şekilde artırdıkları, genel olarak Rl'ni de sinerjitik olarak düşürdükleri saptanmıştır.The aim of this study was to investigate the ability of Carbosuifan (the effective ingredient in Marshal, a carbamate insecticide/nematocide), Ethyl Carbamate (EC=carcinogen and Ethyl Methanesulfonat (EMS=mutagen) separately and in mixtures to induce sister chromatid exchange (SCE) in human lymphocytes and to nivestigate whether the test substances, as a mixture had any syn-ergistic or antagonistic effect. Carbosuifan separately weakly induced SCE during the 48 hour treatment. Although EC separately could not induce SCE, EMS separately induced dose-dependently SCE at 24 and 48 hour treatments. EC increased the Rl, while Carbosuifan and EMS decreased it during the 48 hour treatment. The mixtures of Carbosulfan+EC and Carbosulfan-EMS induced the SCE at all concentrations and treatment times and decreased the Rl compared with normal and solvent controls. In addition, there was synergism between the mixtures of Carbosuifan and EC and also between the mixtures of Carbosuifan and EMS on the induction of SCE and also on the decrease in the Rl

In Vivo Sıçan Kemik İliğinde Marshal İnsektisidinin Kromozom Aberasyonlarının (CA) Oluşumuna Etkisi

Bu çalışmada, Marshal insektisidi/nematosidinin sıçan kemik iliği hücrelerinde sitogenetik etkisi incelenmiştir. Marshal ile muamele edilen hayvan grubundan elde edilen sonuçlar kontrol ve etil karbamat (EC) ile muamele edilen gruplardan elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır

Aloe vera yaprak ekstraktının in vitro ve in vivo genotoksik ve anti-genotoksik etkisi

The genotoxic and antigenotoxic effects of Aloe vera leaf extract (AV) were investigated using the chromosome aberrations (CAs) test for the bone marrow cells of rats, sister chromatid exchanges (SCEs) and micronucleus (MN) and CAs tests for human lymphocytes, and the Ames Salmonella/microsome test system. In the bone marrow cells of rats, AV extract significantly induced structural and total CAs at all concentrations and in all treatment periods. In human peripheral lymphocytes, AV did not increase the mean SCE; however, it significantly induced the MN frequency and structural CAs. In addition, AV showed a cytotoxic effect by decreasing the replication index (RI), mitotic index (MI), and nuclear division index (NDI) in human lymphocytes and by decreasing the MI in the bone marrow cells of rats. AV did not decrease the genotoxicity or cytotoxicity of urethane (ethyl carbamate, EC) in the bone marrow cells of rats or in the mitomycin-C (MMC) in human lymphocytes. AV was a weak mutagen in the TA98 strain of Salmonella typhimurium in the absence of S9mix; however, AV+NPD (4-nitro-o-phenylenediamine) and AV+SA (sodium azide) exhibited a synergism in increasing the number of revertants for the TA98 and TA100 strains in the absence of S9mix, respectively.Aloe vera (AV) yaprak ekstraktının genotoksik ve anti-genotoksik etkileri sıçan kemik iliği hücrelerinde kromozom aberasyon testi (KA), insan lenfositlerinde kardeş kromatid değişimi, mikronukleus ve KA testleri ve Ames/Salmonella/mikrozom test sistemleri ile araştırılmıştır. AV ekstraktı sıçan kemik iliği hücrelerinde uygulanan tüm konsantrasyon ve muamele sürelerinde yapısal ve total kromozom anormalliklerini önemli düzeyde uyarmıştır. AV, insan lenfositlerinde ortalama kardeş kromatid değişimi (KKD) sayısını artırmamış, fakat, mikronukleus frekansı ve yapısal kromozom anormalliklerini istatistiksel olarak önemli düzeyde artırmıştır. AV insan lenfositlerinde replikasyon indeksini (RI), mitotik indeksi (MI) ve nukleus bölünme indeksini (NBI) düşürerek, sıçan kemik iliği hücrelerinde ise sadece mitotik indeksi (MI) düşürerek sitotoksik etki göstermiştir. AV sıçan kemik iliği hücrelerinde üretanın (etil karbamat, EK) insan lenfositlerinde ise mitomisin-C’nin (MMC) genotoksik ve sitotoksik etkisini düşürmemiştir. AV, Salmonella typhimurium’un TA98 suşu üzerinde S9mix yokluğunda zayıf mutajenik etki gösterirken, AV+NPD (4-nitro-o-phenylenediamine) ve AV+SA (sodium azide) karışımları TA98 ve TA100 suşlarında S9mix’in yokluğunda revertantların sayısını sinerjistik olarak artırmıştır

Etoxazol akarisidinin genotoksik etkisi

Bu çalışmada piyasaya yeni sürülen ve yüksek kullanım alanı bulunan akarisid olan etoxazol'un genotoksik etkisinin insan periferal lenfositlerinde kromozom aberasyonu (KA), kardeş kromatid değişimi (KKD) ve mikronukleus testi ile tespit edilmesi amacı ile yapılmıştır. Bu çalışmada etoxazol akarisidinin 3 farklı dozu (5, 10 ve 20 mikrogr/mL) 24 ve 48 saatlik muamele sürelerinde çalışılmıştır. Etoxazol 24 saaatte bütün konsantrasyonlarda, 48 saate ise sadece en yüksek konsantrasyonda KA'yı uyarmıştır. KKD bütün konsantrasyonlarda ve uygulama periyodlarında uyarılmıştır. Etoxazol 48 saatlik muamele süresinde ise mikronukleus oluşumunu doza bağlı olarak artırmıştır

Aspartamın genotoksik etkisi

Bu çalışmanın amacı son zamanlarda gıda sektöründe çok sık kullanılmaya başlayan ve bir dipeptid türevi olan düşük kalorili tatlandırıcı aspartamın genotoksik etkisinin kromozom aberasyonu (KA) testi, kardeş kromatid değişim testi (KD), mikronukleus (MN) testi ve AMES-Salmonella-Mikrozom testi ile tespit etmektir. Aspartam KA'yı bütün konsantrasyonlarda (500, 1000 ve 2000 mg/L) ve muamele sürelerinde (24 ve 48 saat) doza bağlı olarak uyarmış ancak KD'yi uyarmamıştır. MN oluşumunu en yüksek konsantrasyonda uyarmıştır. Salmonella typhimurium'un TA100 suşu ile yapılan çalışmada S9 mix'in varlığında zayıf mutajenik etki göstermiştir