Wpływ układu immunologicznego na rozwój nadciśnienia tętniczego

Hypertension is a very common disorder. It is a major risk factor of myocardial infarction, heart failure, stroke and renal failure. It is well known that the immune system also contributes to this disease. Numerous investigations have demonstrated that lymphocytes are important participants in the development of hypertension and consequent end-organ damage. They produce different cytokines such as tumor necrosis factor α, interferon γ, and interleukin 6 that lead to the development of hypertension. On the other hand, they are also the source of anti-inflammatory interleukin 10. A better knowledge of immunology would lead to the discovery of new therapeutic interventions and more successful treatment of our patients.Nadciśnienie tętnicze pozostaje w czołówce najczęstszych chorób. Jest głównym czynnikiem ryzyka zawału serca, niewydolności serca, udaru i niewydolności nerek. Od dawna wiadomo, że układ odpornościowy przyczynia się do rozwoju tego schorzenia. W wielu badaniach potwierdzono, że limfocyty pełnią kluczową rolę w rozwoju nadciśnienia tętniczego i w konsekwencji — powikłań narządowych. Komórki te stanowią źródło licznych cytokin. Wzrost ciśnienia tętniczego jest związany z podwyższeniem stężeń cytokin prozapalnych, takich jak: czynnik martwicy nowotworu α, interferon γ, interleukina 6, interleukina 17, oraz obniżeniem stężeń cytokin przeciwzapalnych, na przykład interleukiny 10. Dokładne poznanie roli układu odpornościowego w nadciśnieniu tętniczym może zaowocować wprowadzeniem nowych strategii terapeutycznych i skuteczne leczenie pacjentów

Obesity and angiogenesis

Rozpowszechnienie otyłości to narastający problem całego świata. Tkanka tłuszczowa jest źródłem hormonów, czynników wzrostu i cytokin. Nadmierny ciężar ciała wiąże się z rozwojem licznych chorób, w tym cukrzycy typu 2, choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego, udaru mózgu a także niektórych nowotworów.Adipocyty uruchamiają kaskady zapalne, prowadząc do wadliwego funkcjonowania tkanek. Aktywność kinaz prowadzi do wzrostu ekspresji cytokin prozapalnych takich jak TNF-alfa, IL‑6, CRP i zaburzenia funkcjonowania szlaków zależnych od insuliny. Niewystarczająca sieć naczyniowa upośledza zaopatrzenie tkanki tłuszczowej w tlen i składniki odżywcze.Tkanka tłuszczowa pełni ważną rolę w regulacji insulinowrażliwości i metabolizmu, stąd poznanie procesów i zależności między nimi może umożliwić opracowanie nowych strategii terapeutycznych w leczeniu chorób naczyniowych i cukrzycy typu 2.Obesity has become a growing problem of our times. Adipose tissue is known to be a source of hormones, growth factors and cytokines. Elevated body mass results in various complications such as diabetes type 2, ischaemic heart disease, arterial hypertension, stroke and some neoplasmatic diseases.Nutrient overload in adipocytes induces inflammatory cascades leading to increased kinase activity and elevation of cytokines expression which in turn can cause insulin resistance. Insufficient angiogenesis within adipose tissue results in hypoxia and impaired nutrient supply.Adipose tissue plays an important role in metabolism and insulin sensitivity regulation. That is why a better understanding of mechanisms and relations between them can result in new therapeutic approach as far as cardiovascular diseases and diabetes type 2 is concerned

Health behaviour in a group of the 6th year medical students

Wstęp. Rola lekarza nie powinna ograniczać się wyłącznie do zaleceń ściśle związanych z terapią, gdyż lekarz, promując zachowania prozdrowotne, powinien jednocześnie stanowić wzór dla swoich podopiecznych. Cel pracy. Celem badania była ocena zachowań prozdrowotnych studentów VI roku studiów medycznych. Materiał i metody. Autorski kwestionariusz przeprowadzono w grupie 200 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach akademickich 2013/2014 oraz 2014/2015. Wyniki. Średnie BMI wynosiło 22,2 (SD ± 2,934). 14,5 % (29 studentów) miało nadmierną masę ciała. 79% studentów jadało codziennie śniada­nia. Zapytani o częstość spożywania posiłków studenci najczęściej wskazywali na obiady domowe. 71,5% jadało je minimum 5 razy w tygodniu. Ćwiczenia fizyczne zajmowały średnio 222 minuty tygodniowo (SD ± 152,171). 82,5% osób nie paliło papierosów. Wnioski. Studenci VI roku prowadzą stosunkowo zdrowy styl życia — prawidłowo się odżywiają i uprawiają aktywność fizyczną. Większość studentów ma prawidłową masę ciała. Można zatem wnioskować, że będą dobrym przykładem dla swoich przyszłych pacjentów.Introduction. The role of a physician is not only connected with treatment but also with being a good example for their patients. Aim of the study. The aim of the study was the evaluation of health habits of medical students on the last year of studies. Material and methods. 200 students were questioned within two consecutive academic years. Authors’ own questionnaire was used. Results. Mean BMI of the participating students was 22.2 (SD ± 2.934). 14.5% were overweight. 79% students ate breakfasts every day. 71.5% had dinners at home at least five times a week. Students spent averagely 222 minutes weekly on physical activity. 82.5% students were non-smokers. Conclusions. The lifestyle of students of the 6th year of medical studies is healthy. Students seem to be a good example for their future patients

The influence of medical knowledge on lifestyle of medical students

Wstęp. Ważnym elementem procesu walki z otyłością jest kształcenie młodych lekarzy; program szkolenia powinien uwypuklać problem otyłości oraz sposoby radzenia sobie z nią oraz jej powikłaniami. Cel pracy. Celem tej pracy była ocena podejścia studentów VI roku studiów medycznych do problemu otyłości, z uwzględnieniem ich osobistych uwarunkowań oraz wpływu kształcenia medycznego na ich postawę jako przyszłych lekarzy. Materiał i metody. Badaniu ankietowemu poddano 200 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach akademickich 2013/2014 oraz 2014/2015. Pytania obejmowały zagadnienia dotyczące: wiedzy na temat aktualnej wagi i BMI, informacje o próbach redukcji masy ciała osoby ankietowanej, zastosowanej metody oraz jej skuteczności. Dodatkowo poproszono o podanie motywacji do odchudzania. Wyniki. Wśród grupy badanej zaobserwowano, że 29 osób (14,5%)ma nadmierną masę ciała, z czego dwie osoby otyłe; 139 osób (69,5%) po­dejmowało w przeszłości próbę redukcji masy ciała, z czego 86,27% (88 osób) skutecznie. U 71,43% ankietowanych (143osoby) występowała otyłość w rodzinie. Oceniając wpływ wiedzy uzyskanej w czasie studiów medycznych na zachowania prozdrowotne studenci odpowiadali, że wcale nie wpływa (2%), oddziałuje w niewielkim stopniu (43,5%), ma duży wpływ (54,5%). Wnioski. Z uwagi na rosnący problem otyłości program studiów lekarskich powinien szczegółowo obejmować zarówno aspekt zagrożenia nadmierną masą ciała, jak i konsekwencje oraz sposoby radzenia sobie z tym problememIntroduction. Education of students and young doctors is a key aspect of fighting the problem of obesity in our society. Aim of the study. The aim of the study was the analysis of the approach of students attending the last year of medical studies to the problem of obesity. Material and methods. A total of 200 students of the 6th year of medical studies answered a questionnaire on their BMI, eating habits and body weight control. Results. 14.5% of investigated students were overweight or obese. 139 people attempted to lose weight, from which 86.27% claimed to be successful. 71.43% of the students had obese relatives. According to 54.5% of students knowledge obtained during medical studies is useful in maintaining right lifestyle. On the other hand, 45.5% estimated the impact of medical knowledge as unsatisfactory. Conclusions. 1. The results of this study confirm the importance of promotion of healthy nutrition and physical activity during medical studies. 2. The treatment of obesity and its complications should be highlighted during medical studies

Mast cell derived carboxypeptidase A3 is decreased among patients with advanced coronary artery disease

Background: Coronary artery disease (CAD) affects milions of people and can result in myocardialinfarction (MI). Previously, mast cells (MC) have been extensively investigated in the context of hypersensitivity,however as regulators of the local inflammatory response they can potentially contribute toCAD and/or its progression. The aim of the study was to assess if serum concentration of MC proteases:carboxypeptidase A3, cathepsin G and chymase 1 is associated with the extension of CAD and MI.Methods: The 44 patients with angiographically confirmed CAD (23 subjects with non-ST-segmentelevation MI [NSTEMI] and 21 with stable CAD) were analyzed. Clinical data were obtained as wellserum concentrations of carboxypeptidase A3, cathepsin G and chymase 1 were also measured.Results: Patients with single vessel CAD had higher serum concentration of carboxypeptidase thanthose with more advanced CAD (3838.6 ± 1083.1 pg/mL vs. 2715.6 ± 442.5 pg/mL; p = 0.02). Therewere no significant differences in levels of any protease between patients with stable CAD and those withNSTEMI. Patients with hypertension had ≈2-fold lower serum levels of cathepsin G than normotensiveindividuals (4.6 ± 0.9 pg/mL vs. 9.4 ± 5.8 pg/mL; p = 0.001). Cathepsin G levels were also decreasedin sera of the current smokers as compared with non-smokers (3.1 ± 1.2 ng/mL vs. 5.8 ± 1.2 ng/mL,p = 0.02).Conclusions: Decreased serum level of carboxypeptidase is a hallmark of more advanced CAD. Lowerserum levels of carboxypeptidase A3 and catepsin G are associated with risk factors of blood vessel damagesuggesting a protective role of these enzymes in CAD

Knowledge of patients about gastroesophageal reflux disease

Wstęp. Choroba refluksowa przełyku (GERD) dotyka 15–25% chorych w krajach rozwiniętych. Wiedza pacjentów na temat GERD jest najczęściej ograniczona. Zrozumienie podstawowych pojęć i poznanie celów terapii może poprawić jakość życia pacjentów. Cel pracy. Celem badania było określenie podstawowej wiedzy pacjentów dotyczących GERD oraz choroby wrzodowej żołądka. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 168 chorych z GERD (średnia wieku 48,57 ± 14,36 lat). Kobiety stanowiły 55,9%. Ankietowani podczas wizyty w gabinecie lekarskim wypełniali kwestionariusz zawierający 10 pytań dotyczących GERD. Wyniki. Większość ankietowanych (84,5%) zna typowe objawy. Ból w nadbrzuszu po przyjęciu pokarmu, jako objaw choroby wrzodowej żołądka wskazało 51,8% badanych; 42,2% osób stwierdziło, że choroba refluksowa przełyku może przebiegać bezobjawowo. Na konieczność wykonania gastroskopii w celu rozpoznania choroby wrzodowej żołądka wskazało 70,2% ankietowanych. Obecność Helicobacter pylori z chorobą wrzodową żołądka wiąże 57,7% osób; 79,7% chorych wybrało leczenie farmakologiczne w terapii GERD; 81,5% pacjentów ma świadomość konieczności zachowania właściwego stylu życia. Według 54,8% badanych przepuklina rozworu przełykowego nasila objawy GERD w pozycji leżącej. Wnioski. Wiedza pacjentów w zakresie choroby refluksowej przełyku oraz choroby wrzodowej żołądka jest niewystarczająca. Rolą lekarzy rodzinnych jest edukacja pacjentów dotycząca możliwości zmniejszenia nasilenia objawów GERD, co może przyczynić się do poprawy jakości życia pacjentów.Introduction. Gastroesophageal reflux disease (GERD) affects 15–25% of patients in developed countries. Knowledge of patients bout GERD is mostly limited. Understanding the basic concepts, learning objectives can improve the quality of life of patients. Aim of the study. The aim of the study was to determine the patient’s knowledge about GERD. Material and methods. The study involved 168 patients with GERD (mean age 14.36 years ± 48.57). Women 55.9%. Respondents during a visit to the doctor’s office completed a questionnaire containing 10 questions related to GERD. Results. The majority of respondents (84.5%) knows the typical symptoms of GERD. Epigastric pain after ingestion as a symptom of gastric ulcer indicated 51.8% of the respondents; 42.2% of patients said that gastroesophageal reflux disease may be asymptomatic. On the need to perform endoscopy to diagnose gastric ulcer indicated 70.2% of respondents. Connection of Helicobacter pylori presence and peptic ulcer knew 57.7% of respondents; 79.7% of patients chose pharmacological therapy in the treatment of GERD; 81.5% of patients are aware of the proper lifestyle. According to 54.8% hiatal hernia increases symptoms of GERD in the supine position. Conclusions. Knowledge of patients about gastroesophageal reflux disease and peptic ulcer disease is insufficient. The role of family physicians to educate patients regarding the possibility of reducing the symptoms of GERD is very important, which can contribute to improving the quality of life of patients