The controversies regarding the role of estrogens in urogynecology.

Estrogens are crucial for the proper functioning of genitourinary tract. Hypoestrogenism related to menopause could be linked to numerous disturbances of lower urinary tract. However, the results of most well designed clinical studies do not support use of estrogen or hormone replacement therapy for the treatment of genitourinary symptoms. According to evidence base medicine stress urinary incontinence, overactive bladder syndrome or pelvic organ prolapse are best treated by the surgery or non-hormonal drug therapy

Nowa era w farmakologicznym leczeniu pęcherza nadreaktywnego (OAB): mirabegron – selektywny agonista receptora β3

Overactive bladder is defined by ICS as urgency, frequency and nocturia, with or without urgency urinary incontinence in the absence of urinary tract infection, or other obvious causative pathology. Lower urinary tract symptoms (LUTS) are highly prevalent, especially in aging populations. Epidemiological studies reported LUTS in 62% of men and 67% of women, rising to 81% and 79%, respectively in adults over 60 years old. However, the actual burden of LUTS remains relatively unrecognized. LUTS, mainly due to considerable distress including almost all aspects of social functioning, impact on sleep and mental health, may significantly affect quality of life. Management of LUTS including OAB has undergone dramatic changes since 1972, when the first antimuscarinic drug – oxybutynin, was introduced into clinical practice. In the last two decades, six new antimuscarinic drugs entered OAB field and this was accompanied by introduction of botulinum toxin into clinical practice in patients resistant to or not compliant with antimuscarinics. Nowadays, it is recognized that OAB is progressive, age-related and non sex-specific condition with most patients experiencing a combination of storage, voiding and post-micturition symptoms. In 2013, the next step was taken, with new therapeutic options for OAB, enabling an even more patient-tailored approach. This was possible for both, male and female OAB sufferers with new class of oral β3 adrenoreceptor agonist (mirabegron). This drug, by stimulation of β3-adrenoceptors, couples via Gs proteins to adenylyl cyclase, what results in an increase of intracellular cAMP levels and a subsequent activation of cAMP-dependent protein kinase A, which then phosphorylates myosin light chain kinase responsible for inhibition of calcium-calmodulin dependent interaction of myosin with actin. Moreover, the cAMP increase also leads to the reduction of cytoplasmic Ca2+ concentration by removal of calcium ions from cytoplasm. These both actions result in a significant increase in the storage bladder capacity and by this interval between micturitions is prolonged. Mirabegron was evaluated in three 12-week, double blind, randomized, placebo controlled, parallel-group, multicenter clinical trials in OAB patients with symptoms of urge urinary incontinence, urgency and frequency – study 046, 047 and 074. It should be pointed out that efficacy of mirabegron was maintained through the entire 12-month period in phase III long-term study. Discoveries on the physiology of the normal bladder and on the pathophysiology underlying OAB have led to the development of new treatment options for OAB. Pharmacological management of OAB should be tailored to patient’s characteristics. New and recent options of pharmacological treatment have undoubtedly expanded treatment possibilities, what should allow physicians to select the optimal treatment for each patient.Nadreaktywność pęcherza moczowego definiowana jest przez ICS jako uczucie parcia na pęcherz, częstomoczu i nokturii z obecnością lub bez naglącego nietrzymania moczu przy nieobecności infekcji układu moczowego lub innego znanego czynnika sprawczego. Zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych są szeroko rozpowszechnione, zwłaszcza pośród starzejących się populacji. Z badań epidemiologicznych wynika, że cierpi na nie 62% mężczyzn i 67% kobiet, a w populacji osób powyżej 60 roku życia – odpowiednio 81% i 79%. Jednak rzeczywista skala problemu nie jest dokładnie znana. Zaburzenia dolnych dróg moczowych istotnie wpływają na komfort życia poprzez wpływ na funkcje społeczne, sen oraz zdrowie psychiczne. Przełomem w leczeniu tych zaburzeń, w tym OAB, było wprowadzenie do praktyki klinicznej w 1972 roku oksybutyniny, pierwszego leku antymuskarynowego. W okresie ostatnich 20 lat do farmakoterapii OAB wprowadzono sześć nowych leków antymuskarynowych, a także toksynę botulinową przeznaczoną dla pacjentów opornych na leczenie cholinolitykami lub osób, które rezygnowały z terapii z powodu nasilonych objawów ubocznych wywoływanych przez te leki. W 2013 roku nastąpił olbrzymi progres w farmakoterapii OAB dzięki pojawieniu się nowej opcji leczenia tej choroby, która umożliwia precyzyjne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta. Jest to możliwe dzięki mirabegronowi – nowemu, doustnemu agoniście receptorów β3-adrenergicznych. Lek ten poprzez stymulację receptorów adrenergicznych typu β3, aktywuje za pośrednictwem białka Gs cyklazę adenylową, czego wynikiem jest wzrost stężenia wewnątrzkomórkowego cAMP z następczą aktywacją zależnej od cAMP kinazy białkowej A, która z kolei fosforyluje lekkie łańcuchy miozyny odpowiedzialne za hamowanie interakcji aktyny z miozyną zależnej od kompleksu wapń – kalmodulina. Ponadto wzrost cAMP powoduje redukcję stężenia Ca2+ w cytoplazmie. W efekcie tych zmian dochodzi do istotnego wzrostu funkcjonalnej objętości pęcherza moczowego, co w konsekwencji pozwala na wydłużenie okresu pomiędzy mikcjami

Theorethical background, prostheses and current surgical trends in modern urogynecology

This review presents current knowledge concerning theoretical background, the most popular prostheses and modern trends in urogynecological surgery, based on literature data and personal experience

Congenital anomalies of the female reproductive tract – diagnosis and management

The aim of this review was to discuss the putative etiology of Müllerian duct anomalies and to present the current diagnostic strategy and therapy. Congenital defects of the female reproductive tract result from failure in the proper embryological development and fusion of the Müllerian ducts. Their causative factors are not fully understood yet. Clinical symptoms, if any, appear usually during adolescence or early adulthood, and in some cases might affect the reproductive outcome. Imaging techniques such as hysterosalpingography, ultrasonography and magnetic resonance are mainstay for the diagnosis. The classification system of these anomalies facilitates the decision about therapy and prognosis, however individual approach in every case is strongly recommended

Zaburzenia czynnościowe dolnych dróg moczowych - postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w praktyce lekarza rodzinnego

Zaburzenia funkcji dolnych dróg moczowych mogą dotyczyć ludzi młodych, ale przede wszystkim są dolegliwością osób w podeszłym wieku. W pracy omówiono najważniejsze objawy dysfunkcji dolnego odcinka dróg moczowych, sposób zbierania wywiadu medycznego, a także podano wskazówki, na co należy zwrócić uwagę, przeprowadzając badanie przedmiotowe, jakie zlecać badania diagnostyczne i jakie są aktualne możliwości leczenia. Szczególną uwagę poświęcono takim zagadnieniom jak pęcherz nadreaktywny, zespół bolesnego pęcherza i wysiłkowe nietrzymanie moczu u dorosłych. W pracy znajdują się również zwięzłe informacje dotyczące najczęstszych postaci nietrzymania moczu u dzieci. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 6, 397-40

Sposób porodu a umieralność przedwcześnie urodzonych noworodków

Abstract Objective: The purpose of our study was to analyze the frequency of preterm deliveries in Obstetrics & Gynecology Clinic, University Clinical Centre of Kosovo, Prishtina (Republic of Kosovo), as well as to assess the survival advantage of premature newborns according to mode of delivery (cesarean section vs. vaginal). Material and methods: A cohort of 12.466 deliveries from the year 2002 was studied retrospectively and preterm deliveries were analyzed. Survival advantage until 28 days of life associated with cesarean and vaginal delivery was assessed with regard to birth weights (500-999g, 1000-1499g, 1500-1999g, and 2000-2499g). Results: There were 1.135 preterm deliveries which resulted in 1.189 preterm infants (including multiples). The overall cesarean delivery rate in this group was 32.2%. Among preterm newborns with birth weight 500-999g, 68 children were delivered vaginally and 5 by caesarean section (5.7% and 0.4% of all preterm babies respectively). None of the infants survived. The percentage of children from cesarean deliveries in the other groups was higher: for preterm infants with birth weight 1000-1499g – 3.2%, 1500-1999g – 8.8% and 2000-2499g – 19.8%. A survival advantage associated with cesarean section was observed in neonates with birth weight 1000-1499g (pStreszczenie Cel pracy: Celem pracy była analiza częstości porodów przedwczesnych odbywających się w Klinice Ginekologii i Położnictwa w Kosowskim Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Prishtinie (Kosovo), jak również ocena przeżywalności wcześniaków, w zależności od sposobu porodu (poród drogami natury vs cesarskie cięcie). Materiał i metodyka: Retrospektywnie analizowano przebieg 12466 porodów, które odbyły się w roku 2002, biorąc pod uwagę porody przedwczesne. Oceniano przeżywalność wcześniaków do 28 dnia życia, urodzonych drogami natury i cięciem cesarskim w odniesieniu do ich urodzeniowej masy ciała (od 500 do 999g, od 1000 do 1499g, od 1500 do 1999g i od 2000 do 2499g). Wyniki: W analizowanym okresie odbyło się 1135 porodów przedwczesnych, w wyniku których urodziło się 1189 wcześniaków (w tym dzieci z ciąż mnogich). Odsetek cięć cesarskich w tej grupie wyniósł 32,2%. Wśród wcześniaków z urodzeniową masą ciała od 500 do 999 gramów, 68 dzieci urodziło się drogami natury i 5 cieciem cesarskim (odpowiednio 5,7% i 0,4% wszystkich wcześniaków). Żadne dziecko nie przeżyło. Odsetek dzieci z cięć cesarskich w pozostałych grupach był wyższy: wśród wcześniaków z masą urodzeniową od 1000 do 1499g - 3,2%, z masą urodzeniową od 1500 do 1999g – 8,8%, z masą urodzeniową od 2000 do 2499g – 19,8%. Stwierdzono, że przeżywalność wcześniaków urodzonych cięciem cesarskim w porównaniu do urodzonych drogami natury była istotnie wyższa (

Toksyna botulinowa – nowa metoda terapii u dziewcząt z nieneurogennym pęcherzem nadreaktywnym – prezentacja przypadku klinicznego i przegląd piśmiennictwa

The aim of this article is to present the safety and efficacy of intradetrusor botulinum toxin injections in the treatment of non-neurogenic overactive bladder in pediatric patients. The electronic database MEDLINE (1966-2009) was searched including the following entries: non-neurogenic overactive bladder and botulinum overactive bladder. Data on the investigation topic are scarce. Most of the papers concern neurogenic overactive bladder in adults, with only a few dealing with children with neurological disturbances. Therefore, the following paper presents a case of botulin toxin treatment in girl with overactive bladder. The patient did not tolerate the standard anticholinergic therapy and did not present neurological disturbances. Successful outcome allows us to state that intradetrusor botulinum toxin type A injection is a promising new treatment method in the refractory cases of non-neurogenic pediatric overactive bladder.Celem pracy była analiza bezpieczeństwa i skuteczności podawanej dopęcherzowo toksyny botulinowej u dzieci z zespołem pęcherza nadreaktywnego o podłożu nieneurogennym. Korzystając z bazy danych MEDLINE dokonano analizy piśmiennictwa opublikowanego w latach 1966-2009. Wyszukiwanie artykułów przeprowadzono w oparciu o następujące terminy: non-neurogenic overactive bladder, botulinum overactive bladder. Ogromna większość publikacji dotyczy zastosowania toksyny botulinowej u dorosłych lub dzieci z neurogenną postacią zespołu pęcherza nadreaktywnego. Zaskakująca jest niewielka liczba artykułów dotyczących zastosowania toksyny botulinowej u dzieci z nieneurogenną postacią zespołu pęcherza nadreaktywnego. Z tego względu praca została uzupełniona prezentacją przypadku skutecznej terapii toksyną botulinową u dziewczynki bez zaburzeń neurologicznych, zgłaszającej objawy pęcherza nadreaktywnego, jednak nie tolerującej terapii lekami o działaniu antycholinergicznym

Efektywność kliniczna operacji Strassmana w leczeniu pacjentek z macica dwurożną

Summary Objective: To evaluate the impact of conventional metroplasty on the reproductive outcome of symmetric uterine anomalies and to determine the complications of this procedure. Material and methods: A prospective clinical analysis of 13 consecutive women who underwent classical abdominal metroplasty according to Strassman technique in II Dept. Obstet&Gynecol in Lublin from April 2001 till January 2008. Results: The fetal survival rate increased from 0% before surgery to 80% after the operation. No intraoperative and postoperative complications were observed as well as no uterine rupture and other intrapartum complications were noticed. Conclusions: Conventional transabdominal metroplasty seems to be a safe and efficient procedure in women with symmetric uterine anomalies – class IV AFS. Even in the era of operative hysteroscopy, transabdominal metroplasty remains the only approach in cases of bicornuate uterus.Streszczenie Cel pracy: Ocena wpływu klasycznej metroplastyki sposobem Strassmana u pacjentek z macica dwurożną w aspekcie jej bezpieczeństwa oraz efektywności klinicznej. Materiał i metodyka: Prospektywna analiza 13 pacjentek u których wykonano klasyczna przezbrzuszną metroplastykę sposobem Strassmana w okresie od kwietnia 2001 do stycznia 2008. Wyniki: Przeżywalność płodów wzrosła od 0% przed operacja do 80% po operacji. Nie stwierdzono żadnych istotnych powikłań śród- i pooperacyjnych. U żadnej z operowanych nie zaobserwowano pęknięcia macicy oraz innych powikłań śródporodowych. Wnioski: Klasyczna przezbrzuszna metroplastyka jest bezpieczna i wysoce efektywna klinicznie operacja u kobiet z macicą dwurożną – klasa IV AFS. Nawet obecnie, przy wysoce rozwiniętych technikach histeroskopowych, przezbrzuszna metroplastyka jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem w przypadkach niepowodzeń położniczych u pacjentek z macica dwurożną

Prevalence of common comorbidities among urogynaecological patients

Objectives: Due to prolonged life expectancy, regardless of the fact that elderly women are more likely to suffer from comorbidities, urogynaecologists worldwide should expect a growing demand for counseling and effective treatment for patients with pelvic floor defects. The aim of the study was to investigate the incidence of popular comorbidities among urogynaecological patients. Material and methods: The retrospective analysis included clinical data of 4,065 consecutive female patients who under­went surgical treatment in the 2nd Department of Gynaecology at the Medical University of Lublin due to urogynaecological disorders between January 2005 and December 2014. Patients were divided into two groups (< 65 years and ≥ 65 years). The vast majority of patients affected by stress urinary incontinence were treated with mid-urethral slings. Most of patients affected by pelvic organ prolapse underwent reconstructive vaginal surgery with reinforcement using anterior and/or pos­terior meshes. Statistical analysis was performed using STATISTICA 10.0 PL (unpaired Student t-test, U Mann Whitney, χ2 test). Results: In both study groups, overweight and obesity were the most common disorders affecting urogynaecological patients (72.6% overall). Furthermore, the elderly patients suffered more often from the most common comorbidities, such as hypertension (p < 0.01), coronary artery disease (p < 0.001) and diabetes mellitus (p < 0.005). Conclusions: Common comorbidities such as overweight and obesity, followed by hypertension and coronary heart diseases, are usual among urogynaecological patients. Changes in lifestyle leading to a decrease in obesity should be considered as an important line treatment when counselling urogynaecological patients

Selected neurological diseases of children and adults, and the function of the lower urinary tract

U dzieci zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych pochodzenia neurologicznegosą określane jako neurogenna dysfunkcja zwieraczowo-pęcherzowa lub pęcherz neurogenny. Zmiany neurologiczne mogą być zlokalizowane w korze mózgu, w ośrodkach podkorowych, w rdzeniu kręgowym lub dotyczyć nerwów obwodowych. Są to wrodzone wady ośrodkowego układu nerwowego, nieprawidłowe unerwienie dolnych dróg moczowych, niedorozwój lub brak kości krzyżowej, tłuszczaki okolicy lędźwiowo-krzyżowej czy mózgowe porażenie dziecięce. U dorosłych, częściej niż u dzieci, zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych spowodowane są urazami i schorzeniami degeneracyjnymi. W przypadku uszkodzenia rdzenia kręgowego dochodzi do przerwania różnych dróg nerwowych (w zależności od miejscaurazu), co przekłada się na występowanie specyficznych objawów. Uszkodzenia zlokalizowane nisko, na wysokości kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, zazwyczaj zaburzają odruch mikcji z powodu arefleksji pęcherzowej. Urazy zlokalizowane wyżej uszkadzają wstępujące oraz zstępujące drogi nerwowe, eliminując zależną od woli nadrdzeniową kontrolę mikcji. Choroba Parkinsona jest schorzeniem neurodegeneracyjnym, które u 38–71% pacjentów powoduje dysfunkcję dolnych dróg moczowych, spowodowaną głównie nadreaktywnością wypieracza. Dysfunkcja ta pogłębia się wraz z zaawansowaniem procesu chorobowego. Stwardnienie rozsiane to przewlekłe schorzenie o etiologii zapalnej, w którym dochodzido uszkodzenia mieliny w obrębie układu nerwowego. Pacjenci chorujący na stwardnienie rozsiane często mają zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych. Wykazano, że aż 90% z nich ma objawy ze strony pęcherza moczowego, jeżeli choroba trwa dłużej niż 10 lat. Najczęściej są to objawy pęcherza nadreaktywnego.Neuropathic disturbances of lower urinary tract in children are defined as neurogenic detrusorsphincter dysfunction or neurogenic bladder. The neurological pathological findings could be located in cortex, subcortical structures, spinal cord or peripheral nerves. There can be congenital abnormalities of central nervous system, neuropathy of the lower urinary tract, agenesia of sacral bone, lumbosacral lipomas or cerebral palsy. In adults the most common causes of lower urinary tract disfunction are spinal cord injuries and degenerative neurological disorders. Spinal cord injury (SCI) is a traumatic event which affects differents nerve ways. The symptoms are associated with location of the damage. Injury located in lumbo-sacral spine disturbs micturition reflex due to bladder areflexia. Thoracal or cervical spine injury disrupts reflex pathways and eliminates voluntary control of voiding and micturition. Parkinson’s disease (PD) is neurodegenerative disorder. PD patients often (38–71%) have lower urinary tract dysfunction. Most of patients report overactive bladder symptoms. Correlations have been shown between bladder dysfunction and stage of disease. Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory demyelinating disease of the central nervous. Pathological changes are associated with the myelin damage. Most multiple sclerosis (MS) patients experience some lower urinary tract dysfunction. In advanced SM (>10 yearsfrom diagnosis) bladder dysfunction is found in 90% of patients. The most common are overactive bladder symptoms