The investigation of cardiopulmonary resuscitation related rib and sternum fractures

Amaç: Özellikle travma sonrası otopsi olgularında tespit edilen bazı bulguların primer travmaya bağlı veya kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) ile ilişkili olduğu konusunda adli hekimler yanılabilmektedir. Bu nedenle KPR ilişkili olabilecek komplikasyonlar iyi tanınmalı ve adli otopsi esnasında akılda tutulmalıdır. Bu çalışmada non-travmatik adli otopsi olgularında, KPR ile ilişkili olabilecek komplikasyonların ortaya konulması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Mevcut çalışmada Adli Tıp Kurumu Diyarbakır Grup Başkanlığı tarafından 2005-2014 yılları arasında 10 yıllık periyotta adli otopsi veya sadece ölü muayenesi yapılmış olan 9174 adet adli ölüm vakasının dosyası taranarak veriler elde edildi. Bu adli ölüm vakalarından 6309 adetine adli otopsi yapılmış olup adli otopsi yapılanlar arasından non-travmatik nedenlerle öldüğü kesinleşmiş ve KPR uygulanmış olan 403 vaka incelendi. Bulgular: Mevcut çalışmada KPR uygulanan vakalar incelendiğinde 92 hastada ekimoz ve cilt altı kanama (%22.82), 16 olguda 1-3 arası sayıda kot kırığı (%3.97), 49 hastada 4 veya 4’ten fazla kotta kırık (%12.15), 78 olguda sternum kırığı (%19.35), 13 olguda iç organ hasarı (%3.22) tespit edildi. Sonuç: Çalışmanın sonucuna göre tespit edilen komplikasyon oranları literatüre göre düşük bulunmakla beraber, bu düşüklüğün bazı hastalarda oluşan komplikasyonların gözden kaçabileceği şeklinde yorumlanmıştır.Objectives: Forensic physicians may be mistaken about whether some findings especially in post- traumatic autopsy cases are related to primary trauma or cardiopulmonary resuscitation (CPR). Therefore, complications that may be CPR should be well recognized and kept in mind during forensic autopsy. In this study, it is aimed to reveal the complications that can be related to CPR in non-traumatic death cases. Material and Methods: In the present study, the data were obtained by scanning the files of 9174 forensic death cases who had forensic autopsy or only corpse examination in a 10-year-long period between 2005 and 2014 by the Council of Forensic Medicine, Diyarbakir Group Chairmanship. Of these forensic death cases, forensic autopsy was performed on 6309 and among those who had forensic autopsy, 403 cases who were confirmed to die due to non-traumatic causes and to have undergone CPR were examined. Results: In the study, when the cases where CPR was applied, were examined, ecchymosis and subcutaneous haemorrhage was found in 92 (22.82%) cases, 1-3 rib fractures were found in 16 (3.97%) cases, fractures in 4 or more than 4 ribs were found in 49 (12.15%) cases, sternal fracture was found in 78 (19.35%) and internal organ damage was found in 13 (3.22%) cases. Conclusion: Although the complication rates according to the results of the study were found to be low compared to the literature, this low rate may be interpreted as that the complications occurring in some patients could have been overlooked

The Significance of Hemosiderin Deposition in the Lungs and Organs of the Mononucleated Macrophage Resorption System in Infants and Children

Hemosiderin deposition is not often recognized on routine examination with hematoxylin and eosin staining; however, iron stains may be helpful in the evaluation of hemosiderin deposition in infant autopsies. This report describes the data obtained from autopsy of 86 infants and children whose deaths were investigated at the Forensic Medicine Council Bursa Morgue Department from January 2000 to January 2003. A histochemical technique was used to identify hemosiderin in lung, liver and spleen specimens, which was correlated with other descriptive variables such as the reported cause of death, postmortem interval, trauma history, gender, and age. There was a weakly positive but significant correlation between lung and liver hemosiderin scores (Spearman's rank correlation coefficient, rho=0.348, p=0.001); i.e., given an increase in lung hemosiderin scores, an increase in liver hemosiderin scores was also observed. Similarly, a marked positive correlation between spleen and liver hemosiderin scores (Spearman's rank correlation coefficient, rho=0.335, p=0.002) was observed. The probability of spleen hemosiderin-positive cases belonging to the age group under 6 months was found to be 4.3 times greater than those who were hemosiderin-negative (95% confidence interval, 1.6-11.8). After the major differential diagnoses were ruled out, this study demonstrated, that depending on the statistically assessed morphometric grounds, the presence of hemosiderin deposits in the liver and spleen were significantly higher in the age group under 6 months

The usability of chest radiographs for forensic age determination

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Adli Arşivinde bulunan posteroanterior toraks grafilerinden klavikulalann tamamen görüldüğü, klavikula fraktürü veya luksasyonu olmayan 312 si erkek ve 186 sı kadın toplam 498 toraks grafisi incelendi. Çalışmada önceden gerçek yaşı ve cinsiyeti bilinmeyen grafilerde klavikulalann medial ucundaki kolay tanınabilir şekiller olan mantar, kadeh (konkav), mühür (konveks), balıkağzı şekillerinin varlığı, sternoklavilular eklemdeki kalsifikasyon varlığı, klavikuladaki osteoporoz sübjektif olarak (osteoporoz yok, hafif osteoporoz, orta derecede osteoporoz, belirgin osteoporoz şeklinde) dört grupta, klavikulanın medial epifizinin kapanmasındaki dört basamağın (Basamak 1: epifiz mevcut değil, Basamak 2: epifiz mevcut ve füzyon olmamış, Basamak 3: epifiz kısmen füzyon olmuş, Basamak 4: epifiz tamamen füzyon olmuş) durumu, kostakondral bileşkedeki kalsifikasyon varlığı araştırılarak dekatlar halinde yaş tahmini yapıldı ve bulgular SPSS regresyon analizi ile değerlendirildi. Klavikulanın medial ucundaki mantar şeklinin çalışmamızda en son görüldüğü yaş ll'dir. Kadeh şekli 11 yaşından 26 yaşma kadar olan yaş grubunda gözlendi. Sıklıkla gözlendiği yaş grubu ise 11-20 yaştır ve %89'u bu gruptadır. Mühür şekli 17 yaşından itibaren gözlenmeye başlandı. Balıkağzı şeklinin ise en erken görüldüğü yaş 20'dir. Mühür ve balıkağzı şekilleri ise son dekada kadar gözlendi. En sık görülen mühür şeklidir. Sternoklavikular eklemdeki kalsifikasyonun varlığı en erken 16 yaşında görülmeye başlandı ve 18 yaşından itibaren çok büyük sıklıkla ileriki yaşlarda mevcuttu. En son gözlenmediği yaş 22'dir. Klavikulanın medial epifizinin kapanmasındaki 2. basamağın görüldüğü en erken yaşm 18, en son yaşm ise 22 olduğu saptandı. 3. basamak ise 17 yaşından 32 yaşma kadar52 gözlemlendi. Basamak 1 ve basamak 4 birbirinden güvenli bir şekilde aynlamadığından dolayı kapalı olarak değerlendirdik. Kostakondral birleşkede kalsifikasyon varlığım kadınlarda 40, erkeklerde ise 45 yaşından itibaren sıklıkla kalsifikasyon varlığım tespit ettik. Genel tabloda doğru tahmin oranımız %65.66'dır. En yüksek doğru tahmin oram %100 ile 1. dekatta, ikinci olarak ise %84.29 ile 3. dekattadır. Artan yaşla birlikte tahmin doğruluğunun azaldığı dikkati çekmektedir. Verilerimizin regresyon analizinde araştırdığımız beş bölümün de yaşla birlikte doğru orantılı biçimde değiştiğini tespit ettik. Uyarlanan regresyon denklemi [ Yaş = -6.22 + 2.64 (klavikulamn medial epifizinin kapanmasındaki dört basamağın durumu) + 4.19 (sternoklavilular eklemdeki kalsifikasyon varlığı) + 3.56 (kostakondral bileşkedeki kalsifikasyon varlığı) + 8.68 (klavikuladaki osteoporoz) + 3.92 (klavikulalann medial ucundaki şekiller) ] olayın %87'sini ( r2 = 0.87) açıkladığı tespit edildi ( Katsayılar: p0.05). Verüerimizin analizi ve literatürdeki bilgiler ışığında göğüs radyografilerinin tüm dekatlarda ve özellikle 2. ve 3. dekat hakkında faydalı bilgiler sağladığından adli tıpta yaş tayinine yardımcı olduğu sonucuna vardık

Fatal Poisonings In The South Marmara Region Of Turkey, 1996-2003

Aim: The aim of this study is to describe the characteristics of medico-legal autopsies of fatal poisonings in the south Marmara region, Turkey, in the period of 1996-2003, in order to provide further data for the characterisation of fatal poisonings, because there is a scarcity of such information from Turkey. Methods: Of the 4242 autopsied cases, 415 (9.8%) deaths due to poisonings were examined; 26.8% females and 73.2% males. The mean age was 40.1±19.2 years old (range 0-88). Results: The three most common types of poison were carbon monoxide (43.5%), insecticides (24.6%), and alcohol (18.4%). The most frequent unnatural manner of death was accidents (67.5%), followed by suicidal (27.5%) deaths. Insecticides were the cause in 71.9% of suicidal poisonings, whereas the cause was carbon monoxide in 63.2%, and alcohol in %27.1% of the unintentional poisonings. The deaths due to carbon monoxide were associated with coal stoves (48.3%), water heaters in bath (31.1%), and fires (17.8%). Organophosphorus insecticides were responsible for 91.1% of total insecticide poisonings. 73.7% of the alcohol poisonings were observed in years 2000-2002, and of the methyl alcohol poisoning, 35.9% and 29.7% were seen in years 2001 and 2002, respectively. Therapeutic drugs were encountered most frequently (75%). Conclusion: In conclusion, in fatal poisoning cases who have undergone medico-legal autopsy in Bursa and province, CO is of great ratio

Fatal Poisonings In The South Marmara Region Of Turkey, 1996-2003

Aim: The aim of this study is to describe the characteristics of medico-legal autopsies of fatal poisonings in the south Marmara region, Turkey, in the period of 1996-2003, in order to provide further data for the characterisation of fatal poisonings, because there is a scarcity of such information from Turkey. Methods: Of the 4242 autopsied cases, 415 (9.8%) deaths due to poisonings were examined; 26.8% females and 73.2% males. The mean age was 40.1±19.2 years old (range 0-88). Results: The three most common types of poison were carbon monoxide (43.5%), insecticides (24.6%), and alcohol (18.4%). The most frequent unnatural manner of death was accidents (67.5%), followed by suicidal (27.5%) deaths. Insecticides were the cause in 71.9% of suicidal poisonings, whereas the cause was carbon monoxide in 63.2%, and alcohol in %27.1% of the unintentional poisonings. The deaths due to carbon monoxide were associated with coal stoves (48.3%), water heaters in bath (31.1%), and fires (17.8%). Organophosphorus insecticides were responsible for 91.1% of total insecticide poisonings. 73.7% of the alcohol poisonings were observed in years 2000-2002, and of the methyl alcohol poisoning, 35.9% and 29.7% were seen in years 2001 and 2002, respectively. Therapeutic drugs were encountered most frequently (75%). Conclusion: In conclusion, in fatal poisoning cases who have undergone medico-legal autopsy in Bursa and province, CO is of great ratio

Fatal poisonings in the South Marmara region of Turkey, 1996-2003

Aim: The aim of this study is to describe the characteristics of medico-legal autopsies of fatal poisonings in the south Marmara region, Turkey, in the period of 1996-2003, in order to provide further data for the characterisation of fatal poisonings, because there is a scarcity of such information from Turkey. Methods: Of the 4242 autopsied cases, 415 (9.8%) deaths due to poisonings were examined; 26.8% females and 73.2% males. The mean age was 40.1±19.2 years old (range 0-88). Results: The three most common types of poison were carbon monoxide (43.5%), insecticides (24.6%), and alcohol (18.4%). The most frequent unnatural manner of death was accidents (67.5%), followed by suicidal (27.5%) deaths. Insecticides were the cause in 71.9% of suicidal poisonings, whereas the cause was carbon monoxide in 63.2%, and alcohol in %27.1% of the unintentional poisonings. The deaths due to carbon monoxide were associated with coal stoves (48.3%), water heaters in bath (31.1%), and fires (17.8%). Organophosphorus insecticides were responsible for 91.1% of total insecticide poisonings. 73.7% of the alcohol poisonings were observed in years 2000-2002, and of the methyl alcohol poisoning, 35.9% and 29.7% were seen in years 2001 and 2002, respectively. Therapeutic drugs were encountered most frequently (75%). Conclusion: In conclusion, in fatal poisoning cases who have undergone medico-legal autopsy in Bursa and province, CO is of great ratio

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Defin Ruhsatlarına Yazılan Ölüm Nedenlerinin Uluslararası Hastalık Sınıflaması-10 ICD-10 ile Uyumu

Ölüm nedenleri ile ilgili kayıtlar, o ülkelerde yaşayan insanların sağlık durumlarını yansıtan en önemli verilerdendir. Bu çalışmada; Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde doldurulan T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Başkanlığı defin ruhsatlarında bildirilen ölüm nedenlerinin Uluslararası Hastalık Sınıflaması-10 (ICD-10) ile uyumunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. 2003-2005 yılları arasında doldurulan defin ruhsatlarındaki toplam 4043 ölüm vakasındaki bilgiler kayıt edildi. Kayıt edilen bilgiler yaş, cins, bildirilen ölüm nedeni veya nedenleri, ölüm tarihi ve bildiren klinik şeklinde sıralandı. Daha sonra bildirilen ölüm nedenlerinin karşılığı olan kodlar ICD-10 kitapçığından tespit edilerek yazıldı. Olgular yazılan ölüm nedenlerinin doğruluğuna göre 3 gruba ayrıldı. Toplam 4043 olgunun 524’ünde (%13) gerçek ölüm nedeni yerine ICD-10’da karşılığı bulunamayan nedenler ya da kardiyo-pulmoner arrest gibi terminal dönem bulguları yazıldığı, büyük kısmında (n = 3519, %87,0) ise gerçek ölüm nedenleri yazıldığı görülmüştür. Ancak defin ruhsatlarında ölüm nedenleri yazılırken çoğunlukla ya ICD-10’a göre “tanımlanmamış” şeklinde belirtilen hastalıkların kullanıldığı ya da nedenlerin sonuna terminal dönem bulgularının eklendiği görülmüştür. Ölüm nedenlerinin doğru olarak bildirilmesi için hekimlerin eğitimi ve kullanılan formların şekil ve içerik olarak bu konudaki olası ihmal ve unutkanlıkları engelleyebilecek bir hale getirilmesi yararlı olacaktır. Anahtar kelimeler: Ölüm nedeni, ICD-10, defin ruhsat